een proces-verbaal van verhoor van [verdachte 1] , pagina 129 e.v., inhoudende:
(..)
V: Goed, we gaan het nu hebben over de periode dat u werkzaam bent geweest bij het distributiecentrum C1000 te Gieten. (..)
V: Wanneer bent u hij het distributiecentrum komen werken?
A: In 1976 volgens mij.
(..)
A: Toen kwam er buiten een functie vrij op de heftruck
V: Waaruit bestonden uw werkzaamheden toen uit?
A: Uit het laden en lossen van vrachtwagens van emballage.
V: Hoe lang heeft u dat gedaan?
A: Ik denk wel zeker 20 jaar
V: En daarna?
A: Toen is het verbouwd allemaal. Toen heb ik emballage van de band afgepakt,
pallets sorteren en rechtgezet, van alles. Dit heb ik tot aan het eind gedaan.
V: Hoe vond u van het werk?
A: Ik had er ontzettend veel plezier in. Lekker vrij, geen gezeur.
V: Met wie deed u dat werk?
A: Op die plek was ik vaak alleen. Andere jongens brachten de pallets en dan zette
ik ze weer recht. De pallets die binnen niet meer nodig waren, werden naar buiten
gebracht en die verwerkte ik dan weer.
V: Wat waren uw werktijden?
A: Altijd van 06.00 tot 14.00u. Tenzij het heel druk was bij feestdagen, dan had ik
overuren.
V: Hoeveel medewerkers werkten er op het distributiecentrum?
A: wel 200 a 300 mensen.
V: Met welke collega’s had u dagelijks contact gehad?
A: Met best wel veel. [verdachte 3] , [naam 7] , [naam 8] , [naam 9]
(leidinggevende), [naam 5] .
V: Wie was uw direct leidinggevende?
A: [naam 9] (van 08.00 -16.00 uur) en [naam 10] zat daar nog weer boven.
(hoofd magazijn)
V: Hoe verliep dat contact?
A: Goed. Altijd heel positief. (..)
0: U heeft zojuist verklaard dat u met iedereen een goed contact had, toch hebben
collega’s verklaard tegenover de bedrijfsrecherche dat u met regelmaat wel eens een
conflict had. Ik zal u een stukje voorlezen uit een verklaring van een van uw ex-collega’ s:
‘Wat ik zelf nooit snapte, is dat er altijd zo moeilijk werd gedaan over de pallets
en dat [verdachte 1] zich daar zo druk over maakte. Hij wordt dan heel kwaad en vloekt en
zwaait met armen en benen. Dan kun je beter uit de buurt blijven”.
V: Wat is uw reactie hierop?
A: Ja, ik wou het gewoon netjes houden. Als ik pallets netjes had neergezet en een ander er in ging rommelden, dan kon ik wel heel duidelijk zijn en kon ik wel eens pissig reageren.
V: In een andere verklaring lazen wij “maar omdat hij in het verleden wel eens een
aanvaring had gehad met [verdachte 1] , gaat hij er het liefst met een grote boog omheen.
Hij (getuige) houdt niet van dit soort mensen die tegen je beginnen te gillen in
plaats van tegen je gaan praten”. Wat is uw reactie hierop?
A: Ja, in kan dan wel met een harde stem reageren. (..)
V: Wet wat voor soort pallets werd er bij jullie gewerkt?
A: CHEF, POOL, IPP, LPR, EURO, DPP. Het verschil zit hem in de maatvoering.
V: Wie leveren die pallets?
A: De bedrijven/leveranciers. Elk merk heeft zijn eigen fabriek denk ik. Dat
weet ik niet zeker, maar dat denk ik.
V: Buiten stonden er altijd behoorlijk veel pallets die in het emballageproces niet
nodig waren. Wie bepaalde die hoge voorraadstanden?
A: Over het algemeen moest ik dat bijhouden.
V: Over het algemeen zegt u. Wie hield zich dan nog meer bezig met de voorraad?
A: Het tellen deed ik altijd.
(..)
V: De collega’s moesten u thuis bellen en zelfs op u vakantieadres als u vakantie
had als ze pallets te kort kwamen in het emballageproces. Gaat dat niet wat ver?
A: Nou, ik maakte de afspraken met de bedrijven en als ik iets vergeten was door te
geven, moesten ze mij bellen. Dat gebeurde echt niet zo vaak als dat ze tegen de
recherche hebben aangegeven.
V: Wist uw vrouw van uw extra inkomsten?
A: Ja. Wat ik deed deelde ik met mijn vrouw
V: Wat vond u vrouw daar van?
A: Dat vond ze niet mooi. (..)
(..)
V: Klopt het dat u in het verleden uw zoon een nieuwe Alfa Romeo T—Spark cadeau
heeft gegeven?
A: Ja. Die kostte zo’n 5000 of 6000 euro.
V: Wanneer heeft u die auto cadeau gegeven?
A: ongeveer 4 a 5 jaar geleden.
V: Heeft u aan u leidinggevende [naam 9] vrachtbrieven gegeven met onjuiste
gegevens?
(..)
V: Wanneer heeft u die vrachtwagenchauffeur leren kennen die de pallets meenam?
A: Een jaar of 7 of 8 jaar geleden gaf de leiding aan dat er teveel pallets op het
terrein lagen en daar moesten wat van weg. Ik kwam toen in contact met een
chauffeur, zijn naam weet ik niet. Hij bood mij geld, 2 euro per pallet, aan voor
de pallets en dat heb ik toen aangenomen. Dat is fout van mij, dat weet ik. Dat had
ik nooit moeten doen. Ik snap ook wel dat ik dan geld van een ander in handen
kreeg.
V: Wanneer is het begonnen?
A: Zo’n 7 a 8 jaar geleden.
V: Hoe bent u met hem in contact gekomen?
A: Het was een van de leveranciers die al pallets leverden en ophaalden.
(..)
V: Hoe is dat precies gegaan?
A: Hij kwam hij mij langs op het werk.
(..)
V: Hoe vaak en op welke dagen kwam de man om de pallets op te halen?
A: De man kwam op verschillende tijden. Hij kwam dan naar mij toe en vroeg of hij
nog pallets mee kon krijgen. Dat kon de ene keer wel en de andere keer niet. (..)
Hij kwam ook wel op momenten dat ik niet aan het werk was. (..)
V: Hoeveel statiegeld zat er op de pallets?
A: Dat was vroeger 30 gulden. Nu ongeveer 10 a 12 euro.
V: Eigenlijk was 2 euro per pallet heel weinig.
A: Ja, heel weinig.
(..)
V: Uw financiële situatie is ook onderzocht. U heeft een hypotheek die niet bij uw
inkomen past. Hoe verklaart u dat?
A: Ik kon die hypotheek destijds gewoon krijgen. Ik had op mijn vorige woning een
overwaarde van ongeveer 40.000 euro.
V: u zegt dat de vraagprijs van u woning 229.000 euro was. U heeft een hypotheek
van 226.125.00 euro. Waar is die overwaarde dan gebleven?
A: Wij hebben de kamer van onze zoon meegefinancierd in de hypotheek. Destijds kon
dat. De woning was ongeveer 50.000 a 60.000 euro.
(..)
V: Wat voor auto heeft u?
A: Een Seat Leon.
V: Hoe heeft u die betaald?
A: Van het geld wat ik bijverdiend heb.
(..)