ECLI:NL:RBOVE:2013:2640

Rechtbank Overijssel

Datum uitspraak
4 september 2013
Publicatiedatum
1 november 2013
Zaaknummer
2119899 HA VERZ 13-59
Instantie
Rechtbank Overijssel
Type
Uitspraak
Procedures
  • Eerste aanleg - enkelvoudig
Rechters
  • A.H. Canté
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Ontbinding arbeidsovereenkomst niet-ontvankelijk door instemming werknemer met beëindiging

In deze zaak heeft de Rechtbank Overijssel op 4 september 2013 uitspraak gedaan in een verzoek tot ontbinding van een arbeidsovereenkomst tussen Circulus B.V. en een werknemer. De werknemer had eerder ondubbelzinnig ingestemd met de beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst per 14 juni 2013, wat leidde tot de niet-ontvankelijkheid van het verzoek van de werkgever. De kantonrechter heeft vastgesteld dat de werknemer, ondanks zijn eerdere standpunt dat het ontslag op staande voet nietig of vernietigbaar was, zich uiteindelijk heeft neergelegd bij de beëindiging van het dienstverband. Dit werd bevestigd door een schriftelijke verklaring van zijn gemachtigde. De kantonrechter oordeelde dat het verzoek tot ontbinding niet ontvankelijk was, omdat de arbeidsovereenkomst niet meer bestond op het moment van indiening van het verzoekschrift. De rechter heeft ook de proceskosten gecompenseerd, zodat iedere partij zijn eigen kosten draagt. De uitspraak benadrukt het belang van rechtszekerheid in arbeidsrelaties en de gevolgen van ondubbelzinnige instemming met beëindiging van een arbeidsovereenkomst.

Uitspraak

RECHTBANK OVERIJSSEL
Team kanton en handelsrecht
Zittingsplaats Deventer
zaaknr. : 2119899 HA VERZ 13-59
datum : 4 september 2013
Beschikking op een voorwaardelijk verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst
in de zaak van:

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Circulus B.V.,gevestigd te Apeldoorn,

verzoekende partij,
gemachtigde mr. M.J.G.M. Lamers, advocaat te Utrecht,
tegen

[verweerder],wonende te [woonplaats],

verwerende partij,
gemachtigde mr. M. Flipse, advocaat te Markelo.

De procedure

De kantonrechter heeft kennis genomen van:
- het verzoekschrift
- het verweerschrift
- de correspondentie tussen partijen en de griffier.
De mondelinge behandeling is gehouden op 28 augustus 2013.
Verschenen zijn:
- Verzoekster, bij monde van mevrouw [J] (personeelsfunctionaris) en de heer [R] (locatiemanager) en bijgestaan door mr. Lamers voornoemd.
Verweerder heeft, voorafgaande aan de mondelinge behandeling, via een brief van zijn gemachtigde kenbaar gemaakt dat hij noch zijn gemachtigde ter terechtzitting zal verschijnen.

Het geschil

Verzoekster heeft verzocht om ontbinding van haar arbeidsovereenkomst met verweerder - onder de voorwaarde dat op enig moment blijkt dat het dienstverband tussen partijen nog voortduurt – primair wegens een dringende reden in de zin van de wet en subsidiair wegens gewijzigde omstandigheden. Verweerder heeft voorafgaande aan de mondelinge behandeling kenbaar gemaakt dat hij zich op het standpunt stelt dat het verzoek niet ontvankelijk is.

De beoordeling

1.
Tussen partijen staat als gesteld en erkend dan wel niet (voldoende) betwist, mede op grond van de overgelegde en in zoverre niet bestreden bescheiden, het volgende vast:
Verweerder, thans 25 jaar oud, is op 1 juni 2010 bij verzoekschrift dienst getreden in de functie van chauffeur/belader, in welke functie het tot zijn taak behoorde het besturen en overigens bedienen van een vuilniswagen.
Op 14 juni 2013 heeft verzoekster verweerder op staande voet ontslagen wegens herhaald, ernstig roekeloos rijgedrag met de hem ter beschikking gestelde bedrijfswagen.
Aanvankelijk heeft verweerder zich op het standpunt gesteld dat het hem verleende ontslag op staande voet nietig, dan wel vernietigbaar was, doch bij brief van zijn gemachtigde van 13 augustus 2013 aan de gemachtigde van verzoekster, waarvan afschrift aan de griffier werd gezonden, heeft hij het standpunt ingenomen te berusten in de beëindiging van het dienstverband tussen partijen per 14 juni 2013.
2.
Verzoekster heeft haar verzoek als volgt, kort samengevat, toegelicht.
Verweerder heeft weliswaar zijn beroep op de nietigheid/vernietigbaarheid van het ontslag op staande voet ingetrokken en zich via een schriftelijke verklaring van zijn gemachtigde neergelegd bij het einde van het dienstverband als gevolg van het hem verleende ontslag, maar zich tegelijkertijd het recht voorbehouden schadevergoeding te vorderen wegens onregelmatige beëindiging van het dienstverband.
Verzoekster is eigen risicodrager voor wat betreft de uitvoering van de werkloosheidswet en wenst er daarom rekening mee te houden dat verweerder, die eenmaal een "switch” heeft gemaakt door zijn beroep op de nietigheid/vernietigbaarheid van het ontslag te laten varen, wederom een "switch" maakt en zich toch weer op die nietigheid/vernietigbaarheid beroept. Voor dat geval vraagt verzoekster voorwaardelijke ontbinding van de arbeidsovereenkomst.
3.
Bij brief van 20 augustus 2013 heeft de gemachtigde van verweerder onder meer het volgende aan de griffier laten weten:
"Cliënt heeft aangegeven te berusten in de beëindiging van het dienstverband bij 14 juni 2013, hetgeen niet door de verzoekende partij is betwist. Vast staat dan ook dat het dienstverband op 14 juni 2013 is geëindigd. Er valt dan ook geen arbeidsovereenkomst meer te ontbinden, ook niet voorwaardelijk. Het ligt op de weg van de verzoekende partij het verzoekschrift in te trekken."
In haar brief aan de griffier van 14 augustus 2013 heeft de gemachtigde van verweerder onder meer het volgende laten weten:
"Aangezien het dienstverband niet meer bestaat sinds 14 juni 2013 zal ik morgen niet bij de zitting verschijnen. Mocht de wederpartij het verzoek niet intrekken dan kan het verzoek enkel tot niet-ontvankelijkheid leiden".
4.
In zijn arrest van 7 oktober 1994 (JAR 1994, 234) heeft de Hoge Raad onder meer het volgende overwogen:
“In geval een gegeven ontslag zowel in strijd met "de voor opzegging geldende bepalingen" als in strijd met een wettelijk opzegverbod is, kan de werknemer die niet reeds aanstonds ondubbelzinnig in beëindiging van de dienstbetrekking toestemt, al dan niet de nietigheid van het ontslag inroepen. Indien de werknemer tijdig en op de juiste wijze de nietigheid van het ontslag inroept, duurt de dienstbetrekking voort; doet hij dat niet, dan beëindigt het onregelmatig ontslag de dienstbetrekking tegen de aangezegde ontslagdatum, doch wordt de werkgever schadeplichtig. Heeft de werknemer de nietigheid van het ontslag ingeroepen, dan kan hij – behoudens bijzondere omstandigheden – van die keuze terugkomen door jegens de werkgever ondubbelzinnig van zijn beroep op nietigheid afstand te doen. Alsdan beëindigt het onregelmatig ontslag de dienstbetrekking alsnog per de aangezegde ontslagdatum en wordt de werkgever schadeplichtig. Ook van zijn aanspraak dáárop kan de werknemer afstand doen, maar daartoe is een duidelijke en ondubbelzinnige, op déze afstand gerichte verklaring van de werknemer vereist.”
5.
De kantonrechter is van oordeel dat, ook al gelet op voormelde uitspraak van de Hoge Raad, het dienstverband tussen partijen is geëindigd op 14 juni 2013 omdat verweerder ondubbelzinnig en zonder enig voorbehoud met die beëindiging heeft ingestemd. Het onderhavige verzoek is ingediend onder de voorwaarde dat te eniger tijd in rechte wordt vastgesteld dat de arbeidsovereenkomst tussen partijen nog bestaat. Echter, door zich zonder voorbehoud neer te leggen bij het einde van het dienstverband als gevolg van het hem verleende ontslag op staande voet, heeft verweerder zekerheid geschapen over het einde van de arbeidsovereenkomst per 14 juni 2013 van welke standpunt hij niet met succes kan terugkomen. Een ander oordeel zou strijdig zijn met de in die situatie vereiste rechtszekerheid.
6.
De conclusie uit het voorgaande luidt, dat de arbeidsovereenkomst tussen partijen, waarvan (voorwaardelijke) ontbinding wordt verzocht, niet meer bestaat (en geacht moet worden op de datum van indiening van het onderhavige verzoekschrift niet meer te hebben bestaan) zodat verzoekster niet in haar verzoek kan worden ontvangen.
7.
In de omstandigheden van het geval vindt de kantonrechter aanleiding de proceskosten tussen partijen te compenseren in die zin dat ieder van partijen de eigen kosten draagt.

De beslissing

De kantonrechter:
- Verklaart het verzoek niet ontvankelijk;
- compenseert de proceskosten in die zin dat ieder van partijen de eigen kosten draagt.
Aldus gegeven door mr. A.H. Canté, kantonrechter, en uitgesproken in de openbare terechtzitting van 4 september 2013, in tegenwoordigheid van de griffier.