Uitspraak
RECHTBANK OOST-BRABANT
Bestuursrecht
zaaknummer: SHE 23/3017
uitspraak van de voorzieningenrechter van 1 februari 2024 in de zaak tussen
[naam] , uit [woonplaats] , verzoekster
en
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, het UWV.
Inleiding
1. In deze uitspraak beoordeelt de voorzieningenrechter het verzoek om een voorlopige voorziening te treffen tijdens de behandeling van het beroep dat verzoekster heeft ingesteld tegen de wijziging van haar dagloon op grond van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wet WIA).
1.1.
In het besluit van 16 maart 2023 heeft het UWV vastgesteld dat de WIA-uitkering (met het besluit van 19 mei 2020) op grond van een te hoog WIA-maandloon wordt uitbetaald. Het UWV heeft het dagloon gewijzigd naar € 112,91 en het WIA-maandloon naar € 2.455,79. De WIA-uitkering is vastgesteld op € 1.841,84 bruto per maand inclusief vakantiegeld en per 1 januari 2020 op € 1.882,68 bruto per maand inclusief vakantiegeld. De uitbetaling van de lagere uitkering gaat in met ingang van 1 april 2023.
1.2.
Verzoekster is het hier niet mee eens en heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt. Het UWV heeft met het bestreden besluit van 6 juni 2023 het bezwaar van verzoekster ongegrond verklaard.
1.3.
Verzoekster heeft tegen dit besluit beroep ingesteld. Dit beroep is bij de rechtbank geregistreerd onder nummer SHE 23/1831. Op 20 november 2023 heeft zij de voorzieningenrechter gevraagd een voorlopige voorziening te treffen. Dit verzoek is geregistreerd onder nummer SHE 23/3017.
1.4.
Het UWV heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken met de brief van 27 november 2023 (ingekomen op 28 november 2023) overgelegd en een verweerschrift ingediend.
1.5.
Met de brief van 6 december 2023 heeft de voorzieningenrechter verzoekster gevraagd het spoedeisend belang bij de gevraagde voorziening nader te onderbouwen.
1.6.
Verzoekster heeft dat op 16 januari 2024 gedaan.
Beoordeling door de voorzieningenrechter
Moet deze zaak op een zitting worden behandeld?
2. Op grond van artikel 8:83, derde lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) kan de voorzieningenrechter uitspraak doen zonder partijen uit te nodigen om op een zitting te verschijnen – onder meer – indien het verzoek kennelijk ongegrond is. Na kennis genomen te hebben van de stukken, ziet de voorzieningenrechter in dit geval aanleiding om van deze bevoegdheid gebruik te maken. De zaak wordt daarom niet op een zitting behandeld.
Hoe toetst de voorzieningenrechter het verzoek?
3. Uit artikel 8:81 van de Awb volgt dat de voorzieningenrechter pas een voorlopige voorziening kan treffen als in redelijkheid van verzoekster niet kan worden verwacht dat het besluit op bezwaar of de uitspraak van de rechtbank wordt afgewacht. Hiervan zal in het algemeen sprake zijn als er voor verzoekster een spoedeisend belang bestaat. In deze zaak gaat het om een financieel belang omdat de zaak over een uitkering gaat. Bij een financieel belang is over het algemeen pas sprake van spoedeisendheid zoals hier bedoeld, als verzoekster met bewijsstukken aannemelijk heeft gemaakt dat zij in een situatie dreigt te geraken van acute financiële nood of dat zij anderszins in een onomkeerbare situatie dreigt te komen, zoals een dreigend faillissement of een huisuitzetting.
4. Als de voorzieningenrechter van oordeel is dat verzoekster geen spoedeisend belang heeft, kan de door haar gevraagde voorziening alleen nog worden getroffen als het bestreden besluit evident onrechtmatig is. Met evident onrechtmatig wordt bedoeld dat zonder diepgaand onderzoek naar de relevante feiten en/of het recht zeer ernstig moet worden betwijfeld of het door het UWV ingenomen standpunt juist is en of het besluit in de bodemprocedure in stand zal blijven.
Waartoe leidt de toetsing door de voorzieningenrechter?
5. De voorzieningenrechter is van oordeel dat niet is voldaan aan de in artikel 8:81 van de Awb gestelde voorwaarde van onverwijlde spoed. Het verzoek zal om die reden worden afgewezen. Dat oordeel motiveert de voorzieningenrechter als volgt.
5.1.
Ter onderbouwing van het spoedeisend belang heeft verzoekster gesteld dat haar WIA-uitkering vanaf april 2023 met € 250 netto is gedaald. Dit is 15% van haar WIA-uitkering. Dat is voor haar een groot bedrag ook gezien de omstandigheid dat de kosten van onderhoud de afgelopen periode fors zijn gestegen.
5.2.
De voorzieningenrechter begrijpt goed dat het voor verzoekster moeilijk zal zijn om zich in te stellen op een maandelijks inkomensverlies van € 250 in een tijd waarin haast alles duurder is geworden. Dat is zeker nu een fors bedrag om aan inkomsten te missen, ook gezien al beperkte omvang van de WIA-uitkering van verzoekster. Hoe invoelbaar dat ook is, betekent dat niet dat sprake is van een spoedeisend belang (zoals omschreven in punt 3 van deze uitspraak).
5.3.
De voorzieningenrechter is dan ook van oordeel dat verzoekster er niet in geslaagd is aannemelijk te maken dat sprake is van een spoedeisend belang bij het treffen van de door haar verzochte voorlopige voorziening. Verzoekster heeft geen stukken in het geding gebracht die er op wijzen dat sprake is van een financiële noodsituatie. Nu daarnaast niet is gebleken van andere omstandigheden die maken dat er sprake is van een acute financiële noodsituatie, zoals bijvoorbeeld een huisuitzetting, is naar het oordeel van de voorzieningenrechter thans nog geen sprake van een voldoende spoedeisend belang bij het treffen van een voorlopige voorziening. Dit betekent dat verzoekster de uitspraak van de rechtbank af zal moeten wachten.
5.4.
Verder heeft verzoekster niet gesteld dat in haar geval sprake is van een evident onrechtmatig besluit (zoals omschreven in punt 4 van deze uitspraak) en dat is de voorzieningenrechter ook niet gebleken.
6. Omdat het verzoek om voorlopige voorziening wordt afgewezen, bestaat voor een proceskostenveroordeling geen aanleiding.
Beslissing
De voorzieningenrechter wijst het verzoek om voorlopige voorziening af.
Deze uitspraak is gedaan door mr. A.F. Vink, voorzieningenrechter, in aanwezigheid van E.H.J.M.T. van der Steen, griffier. De uitspraak is in het openbaar geschied op
1 februari 2024.
griffier
voorzieningenrechter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op: