ECLI:NL:RBOBR:2020:894

• Datum uitspraak: 19 februari 2020
• Publicatiedatum: 17 februari 2020
• Zaaknummer: C/01/351355 / HA ZA 19-671
• Instantie: Rechtbank Oost-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: E.J.C. Adang
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Bevoegdheid en vernietigbaarheid van algemene voorwaarden in civiele procedure

In deze civiele procedure, behandeld door de Rechtbank Oost-Brabant, is op 19 februari 2020 vonnis gewezen in een incident betreffende de bevoegdheid van de rechtbank. De eiseres, een besloten vennootschap, vorderde in de hoofdzaak een betaling van € 28.471,59 van de gedaagde, eveneens een besloten vennootschap, voor geleverde triacetine. De eiseres stelde dat de rechtbank bevoegd was op basis van haar algemene verkoop- en betalingsvoorwaarden. De gedaagde betwistte de toepasselijkheid van deze voorwaarden en voerde aan dat deze vernietigbaar waren omdat zij niet op de juiste wijze ter beschikking waren gesteld, zoals vereist door de artikelen 6:233 en 6:234 van het Burgerlijk Wetboek.

De rechtbank oordeelde dat de eiseres niet voldoende had aangetoond dat de gedaagde een redelijke mogelijkheid had gekregen om kennis te nemen van de algemene voorwaarden. De rechtbank concludeerde dat de eiseres niet had voldaan aan de vereisten voor de geldigheid van de algemene voorwaarden, waardoor het beroep van de gedaagde op vernietigbaarheid slaagde. Als gevolg hiervan verklaarde de rechtbank zich onbevoegd om van de vordering in de hoofdzaak kennis te nemen en verwees de zaak naar de rechtbank Midden-Nederland, locatie Utrecht. De eiseres werd veroordeeld in de proceskosten van het incident.

Dit vonnis benadrukt het belang van de juiste procedurele stappen bij het inroepen van algemene voorwaarden in civiele procedures, en de noodzaak voor partijen om duidelijkheid te scheppen over de toepasselijkheid van dergelijke voorwaarden.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK OOST-BRABANT

Civiel Recht

Zittingsplaats 's-Hertogenbosch

zaaknummer / rolnummer: C/01/351355 / HA ZA 19-671

Vonnis in incident van 19 februari 2020

in de zaak van

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

[eiseres] ,

gevestigd te [woonplaats] ,

eiseres in conventie in de hoofdzaak,

verweerster in reconventie in de hoofdzaak,

verweerster in het incident,

advocaat mr. H.J.M. Smelt te Eindhoven,

tegen

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

[gedaagde] ,

gevestigd te [woonplaats] ,

gedaagde in conventie in de hoofdzaak,

eiseres in reconventie in de hoofdzaak,

eiseres in het incident,

advocaat mr. E.A.M. Heijdra te Rotterdam.

Partijen zullen hierna [eiseres] en [gedaagde] genoemd worden.

1. De procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• de dagvaarding
• de incidentele conclusie houdende de vordering tot onbevoegdverklaring, tevens conclusie van antwoord in conventie en eis in reconventie
• de incidentele conclusie van antwoord.

1.2.

Ten slotte is vonnis bepaald in het incident.

2. De beoordeling in het incident

2.1.

[gedaagde] vordert dat de rechtbank zich onbevoegd verklaart. [eiseres] voert verweer. Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

2.2.

In de hoofdzaak vordert [eiseres] [gedaagde] te veroordelen aan haar te betalen een bedrag van € 28.471,59 met rente en kosten. Zij stelt daartoe dat zij aan [gedaagde] triacetine heeft geleverd, die door [gedaagde] bij haar was besteld, en dat [gedaagde] de daarvoor toegezonden factuur niet voldoet. Bij dagvaarding stelt [eiseres] dat deze rechtbank bevoegd is kennis te nemen van het geschil op grond van haar algemene verkoop- en betalingsvoorwaarden die op de overeenkomst tussen partijen van toepassing zijn.

2.3.

[gedaagde] beroept zich op de vernietigbaarheid van de algemene voorwaarden. Zij stelt daartoe –kort gezegd- het volgende.

Niet duidelijk is welke voorwaarden van toepassing zouden zijn omdat [eiseres] in haar orderbevestiging verwijst naar ‘onze in- en verkoopvoorwaarden’, op de factuur naar ‘onze leveringsvoorwaarden’ en bij dagvaarding naar de (als prod. 6) overgelegde ‘Algemene verkoop en betalingsvoorwaarden’. De algemene voorwaarden zijn niet op de in artikel 6:234 jo 6:230c BW aan [gedaagde] ter beschikking gesteld zodat deze op grond van artikel 6:233 BW vernietigbaar zijn.

2.4.

[eiseres] stelt, onder verwijzing naar een als productie 5 bij dagvaarding overgelegd betalingsoverzicht, dat sprake is van een bestendige handelsrelatie tussen partijen en dat [gedaagde] in alle redelijkheid kennis heeft kunnen nemen van deze voorwaarden.

2.5.

De rechtbank oordeelt als volgt.

2.5.1.

Of toepasselijkheid van algemene verkoop- en betalingsvoorwaarden tussen partijen is overeengekomen is maar de vraag. Uit de als productie 3 bij dagvaarding overgelegde e-mailcorrespondentie volgt dat op of omstreeks 26 juli 2017 tussen partijen overeenstemming bestond over levering van triacetine en op 4 september 2017 is afgesproken dat op 15 september 2017 23mton zou worden geleverd aan [gedaagde] . Over de toepasselijkheid van de voorwaarden staat daarin niets vermeld. Uit de vermelding op de (ongedateerde) orderbevestiging inhoudende dat de in- en verkoopvoorwaarden (van [eiseres] ) zijn gedeponeerd bij deze rechtbank volgt niet dat de toepasselijkheid van de algemene verkoop en betalingsvoorwaarden is overeengekomen. Dat geldt ook voor vermelding op de factuur van 22 september 2017 dat de leveringsvoorwaarden van toepassing zijn.

Dat sprake is van een bestendige handelsrelatie, zoals [eiseres] aanvoert, brengt daarin ook geen verandering. Gesteld noch gebleken is dat op eerdere overeenkomsten tussen partijen de verkoop- en betalingsvoorwaarden van toepassing waren. Uit het (als prod. 5) overgelegde overzicht van betalingen volgt dat niet.

2.5.2.

[gedaagde] heeft tot haar verweer aangevoerd dat niet duidelijk is welke voorwaarden tussen partijen van toepassing zouden zijn en gelet op hetgeen onder 2.5.1. is overwogen staat ook dat ook niet vast. Voor zover de voorwaarden waarop [eiseres] zich beroept, zijnde haar algemene verkoop- en betalingsvoorwaarden, van toepassing zouden zijn, moet worden beoordeeld of het beroep van [gedaagde] op vernietigbaarheid van de voorwaarden slaagt.

Daarvoor is het volgende van belang.

2.5.3.

Artikel 6:233 BW bepaalt (aanhef en onder b) dat een beroep op vernietigbaarheid van een beding in algemene voorwaarden slaagt indien de gebruiker daarvan aan de wederpartij niet een redelijke mogelijkheid heeft geboden om daarvan kennis te nemen.

Artikel 6:234 BW bepaalt –kort gezegd- dat de gebruiker aan de wederpartij de in artikel 6:233 BW onder b bedoelde mogelijkheid heeft geboden indien:

- de algemene voorwaarden voor of bij het sluiten van de overeenkomst ter hand zijn gesteld,

- de algemene voorwaarden op de in artikel 6:230c BW voorziene wijze zijn verstrekt,

- of, indien dit redelijkerwijs niet mogelijk is, aan de wederpartij bekend heeft gemaakt dat de voorwaarden ter inzage liggen, en deze op verzoek zullen worden toegezonden,

en tevens indien:

• de voorwaarden langs elektronische weg door de gebruiker ter beschikking zijn gesteld op zodanige wijze dat deze door de wederpartij kunnen worden opgeslagen en voor haar toegankelijk zijn ten behoeve van latere kennisneming
• of, indien dit redelijkerwijs niet mogelijk is, aan de wederpartij bekend gemaakt heeft waar van de voorwaarden via elektronische weg kan worden kennis genomen en dat de voorwaarden op verzoek (langs elektronische weg of op andere wijze) zullen worden toegezonden.

2.5.4.

Dat [eiseres] haar algemene voorwaarden op de hiervoor vermelde voorgeschreven wijze aan [gedaagde] ter beschikking heeft gesteld, is gesteld noch gebleken. [eiseres] heeft haar stelling dat [gedaagde] in redelijkheid kennis heeft kunnen nemen van de voorwaarden niet onderbouwd. Dat sprake is van een bestendige handelsrelatie tussen partijen is, wat daar verder ook van zij, daarvoor onvoldoende omdat ook indien sprake is van een bestendige handelsrelatie geldt dat op enig moment aan [gedaagde] een redelijke mogelijkheid moet zijn geboden om van die voorwaarden kennis te nemen. Gesteld noch gebleken is dat [eiseres] die mogelijkheid aan [gedaagde] heeft geboden voor wat betreft haar algemene verkoop- en betalingsvoorwaarden.

Dat betekent dat het beroep op vernietigbaarheid slaagt en van bevoegdheid van de rechtbank op grond van het bepaalde in die voorwaarden geen sprake is.

De rechtbank zal zich daarom onbevoegd verklaren en de zaak in de stand waarin deze zich bevindt verwijzen naar de rechtbank Midden-Nederland, locatie Utrecht.

2.6.

[eiseres] zal, als de in het ongelijk gestelde partij, in de proceskosten van het incident worden veroordeeld.

3. De beslissing

De rechtbank

in het incident

3.1.

verklaart zich onbevoegd van de vordering in de hoofdzaak kennis te nemen,

3.2.

veroordeelt [eiseres] in de kosten van het incident, aan de zijde van [gedaagde] tot op heden begroot op € 543,00,

in de hoofdzaak

3.3.

verwijst de zaak in de stand waarin zij zich bevindt, naar de rechtbank Midden-Nederland, locatie Utrecht.

Dit vonnis is gewezen door mr. E.J.C. Adang en in het openbaar uitgesproken op 19 februari 2020.