ECLI:NL:RBOBR:2019:6488

Rechtbank Oost-Brabant

Datum uitspraak
24 mei 2019
Publicatiedatum
7 november 2019
Zaaknummer
7520224 / 19-75
Instantie
Rechtbank Oost-Brabant
Type
Uitspraak
Procedures
  • Tussenuitspraak
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Toepassing van Nederlands en Zuid-Afrikaans recht in arbeidsconflict tussen werknemer en werkgever

In deze zaak heeft een werknemer, [werknemer], een verzoek ingediend tegen zijn werkgever, Techwave Consulting B.V., met betrekking tot diverse vergoedingen na het einde van zijn arbeidsovereenkomst. De werknemer stelt dat de arbeidsovereenkomst onregelmatig is opgezegd en vordert onder andere schadevergoeding, transitievergoeding en een billijke vergoeding. Techwave verzet zich tegen deze vorderingen en stelt dat de arbeidsovereenkomst op basis van Zuid-Afrikaans recht is beëindigd vanwege herhaaldelijk negeren van instructies. De kantonrechter heeft vastgesteld dat de werknemer zijn verzoek heeft onderbouwd met verwijzingen naar het Nederlands recht, maar dat er ook een rechtskeuze voor Zuid-Afrikaans recht is gemaakt in een addendum van de arbeidsovereenkomst. De rechter heeft geoordeeld dat er sprake is van één arbeidsovereenkomst en dat het Zuid-Afrikaanse recht van toepassing is. De werknemer heeft de mogelijkheid gekregen om nader in te gaan op de toepasselijkheid van het Zuid-Afrikaanse recht en de gevolgen daarvan, met name in het kader van 'Unfair Dismissal'. De zaak is aangehouden voor verdere behandeling.

Uitspraak

beschikking

RECHTBANK OOST-BRABANT

Zaaknummer: 7520224 \ EJ VERZ 19-75
Civiel Recht
Zittingsplaats Eindhoven
Zaaknummer: 7520224 \ EJ VERZ 19-75
Beschikking van 24 mei 2019
in de zaak van:
[werknemer] ,
wonende te [plaats] (Zuid-Afrika),
verzoeker,
gemachtigde: mr. M.D. Coumou,
tegen:
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
Techwave Consulting B.V.,
statutair gevestigd en kantoorhoudende te Eindhoven,
verweerster,
gemachtigde: mr. S. Singh.
Partijen zullen hierna “ [werknemer] ” en “Techwave” worden genoemd.

1.Het procesverloop

1.1.
[werknemer] heeft een verzoek gedaan om Techwave te veroordelen om aan hem, in verband met het einde van de arbeidsovereenkomst, diverse vergoedingen te betalen, alsmede te bepalen dat Techwave geen rechten kan ontlenen aan het concurrentie- en relatiebeding. Techwave heeft een verweerschrift ingediend en een tegenverzoek gedaan.
1.2.
Op 18 april 2019 heeft een zitting plaatsgevonden. [werknemer] heeft de zitting via een skype-verbinding gevolgd, mr. Coumou is ter zitting verschenen. Namens Techwave zijn de heer [A.] en mevrouw [B.] verschenen, bijgestaan door mr. Singh. De griffier heeft aantekeningen gemaakt van wat partijen ter toelichting van hun standpunten naar voren hebben gebracht. Voorafgaand aan de zitting heeft [werknemer] bij brieven van 26 maart en 11 april aanvullende producties en een vermeerdering van de verzoeken toegezonden. Ter zitting hebben beide gemachtigden pleitaantekeningen overgelegd.
1.3.
Tot slot is een datum voor de beschikking bepaald.

2.De feiten

In de zaak van het verzoek en het tegenverzoek
2.1.
Techwave maakt onderdeel uit van de Techwave Group, een ICT-bedrijf met zijn hoofdkantoor in Amerika dat internationaal probeert te groeien. Om dit te realiseren worden er in diverse landen Sales Units opgericht om zo de lokale klanten beter te kunnen bedienen.
Techwave is een klein kantoor in Eindhoven dat wordt bemand door drie fulltime medewerkers.
2.2.
[werknemer] , geboren op [geboortedatum] , is op 1 oktober 2016 in dienst getreden bij Techwave. De laatste functie die [werknemer] vervulde, is die van Regional Sales Manager for Africa Region, met een salaris van € 9.300,-, te vermeerderen met emolumenten.
2.3.
In de arbeidsovereenkomst (verder te noemen: de arbeidsovereenkomst) tussen partijen zijn, voor zover relevant, de volgende bepalingen opgenomen:
1. GENERAL CONDITONS
1.1
Employer hires employee to fulfill the function of Regional Sales Manager for Africa Region, which employment employee accepts.
(…)
1.4.
The starting date is 01-10-2016 and employee will enter the contract for a definite period of time, until October 31st, 2018. This can be renewed further with mutual understanding.
(…)
2. PLACE OF EMPLOYMENT
2.1. (…)
As employee is responsible for Africa region, he will be expected to work from Johannesburg down the line and accordingly the payroll will be shifted from Netherlands to South Africa. Once the work permit is granted, employe will be engaged with the new employment contract with the local entity.
(…)
17. END OF EMPLOYMENT
(…)
17.3
If the contract needs to be terminated by the employer due to the employee’s misconduct, the employee must reimburse all asscociated costs incurred by the employer to date. This includes initial travel and recruitment costs. The employer also maintains the right to claim full financial damage occured through premature ending of the contract. In addition, a 1 month notice period by the employee has to be given to the exmployer.
(…)
19. GOVERNING LAW
(…)
19.6
Dutch law governs this employment agreement.”
2.4.
De eerste periode van zijn dienstverband heeft [werknemer] zijn werkzaamheden voor Techwave in en vanuit Nederland verricht. Hij reist regelmatig naar Zuid-Afrika. Om voor langere tijd in Zuid-Afrika te kunnen wonen en werken, heeft [werknemer] een zakelijk visum nodig, zoals een Intra Compayn Transfer visum (verder: ICT-visum). Nadat [werknemer] zijn ICT-visum heeft ontvangen, is hij met zijn gezin definitief naar Zuid-Afrika verhuisd.
2.5.
Op 31 maart 2017 zijn partijen een addendum bij de arbeidsovereenkomst overeengekomen (verder te noemen: het addendum). Daarin is, onder andere, het volgende opgenomen:
Amendment to Employment Agreement dated 10th August, 2016
This amendment (the “Amendment”) is made by Techwave Consulting B.V., the “employer” and [naam werknemer] , the “employee”, the parties to the agreement as mentioned above, (…). This Amendment, however, is hereby made subject to the work permit granted to the employee by south African Immigration authorities. In case the employee is not granted the work permit, this Amendment will not take effect. Similarly, the revocation or the expiration (if not extended) of the work permit shall also make this Amendment ineffective from the moment of such revocation or expiration and the Employment agreement dated 10th August 2016 shall be reinstated with all its original terms and conditions with regards to the employment of the employee.
The Agreement is amended as follows:
Clause 1.4: The end date of the engagement mentioned in this clause is being amended to 16th April, 2021.
(…)
Clause 2.1: The employer will continue to be Techwave Consulting B.V. in Netherlands; however, the employee is hereby deputed to Techwave Consulting (Pty.) Ltd. Johannesburg in South Africa to train and transfer his skills in the field of commercial corporate sales to a citizen of South Africa which will enable Techwave Consulting (Pty.) Ltd. To elevate such citizen in the commercial corporate sales position vacant at the moment.
(…)
Clause 19.6: The Clause is being amended to reflect that the local laws of employment shall govern the engagement in South Africa.
Except as set forth in this Amendment, the Agreement is unaffected and shall continue in full force and effect in accordance wit hits terms. If there is conflict between this amendment and the Agreement or any erlier amendment, the terms of thsi amendment will prevail.”
2.6.
Bij e-mailbericht van 3 oktober 2018 schrijft Techwave aan [werknemer] :
“This e-mail serves as confirmation that Techwave Consulting B.V. is not renewing the Employment Agreement, dated 10 August 2016.
Reason for non-renewal is the dissolvement of Techwave Consulting Ltd in Sout Africa for which your ICT work visa was granted. As the new entity in South Frica, Techwave Ltd, has no and will not have a sales department, there is no longer work for you in South Afric and you’re not entitled to hold onto the current ICT Work Visa.
As such, we regret to inform you that your Employment Agreement with Techwave Consulting B.V. will terminate on 31 October 2018.”
2.7.
Bij e-mailbericht van 4 oktober 2018 reageert [werknemer] als volgt naar Techwave:
“I am pretty sure that email is based on a misunderstanding.
My Dutch contract has originally been entered into for a definite period of two years, ending on August 31st 2018. The agreement has been change as per amendment of March 31st 2017 to the effect that the employment relationship continues, in any event, up to April 16th 2021. Therefore, the employment agreemenent connot end by operation of law on 31 Okctober 2018.”
2.8.
Partijen hebben vervolgens verder gecorrespondeerd, onder ander over de geldigheid van het addendum en het visum van [werknemer] .
2.9.
Bij e-mailbericht van 22 oktober 2018 schrijft de advocaat van Techwave aan de advocaat van [werknemer] :
“Regarding your statement that my client is planning to retrench your client. This incorrect. My client is terminating his assignment in South Africa, not the employment. Your client is expected to continue his work from the Netherlands. Hope this clarifies.”
2.10.
Partijen hebben gecorrespondeerd over de terugkeer van [werknemer] naar Nederland.
2.11.
Bij e-mailbericht van 20 december 2018 schrijft de advocaat van Techwave aan de advocaat van [werknemer] :
“Should your client fail to make arrangements before the 28th of December 2018 to return to the Netherlands by no later dan 31th of December 2018, my client will have no alternative, but to assume that your client intents continuing to act in breach of his employmement contract and it will in turn accept the repudiation and cancel the employment contract.”
2.12.
Bij e-mailbericht van 3 januari 2019 schrijft de advocaat Techwave aan de advocaat van [werknemer] , onder andere, het volgende:
“(…) My client therefore left with no alternative, but to assume that your client intends continuing to act in breach of his employment contract. It accepts his repudiation of his employment contract and cancels the contract with immediate effect in accordance with the African labour law.”
2.13.
[werknemer] is van mening dat er twee arbeidsovereenkomsten zijn. Hij vraagt op 8 januari 2019 aan Techwave om te verduidelijken welke dienstverband(en) Techwave beëindigt. Techwave is van mening dat er één arbeidsovereenkomst is.
2.14.
Tijdens een telefoongesprek tussen de advocaten op 17 januari 2019 wordt voor [werknemer] duidelijk dat Techwave, in de visie van [werknemer] , niet alleen de arbeidsovereenkomst tussen [werknemer] en Techwave LTD heeft beëindigd (naar het recht van Zuid-Afrika), maar ook de arbeidsovereenkomst met Techwave.
2.13.
[werknemer] is in Zuid-Afrika een procedure tegen zijn Zuid-Afrikaanse werkgever Techwave LTD gestart, omdat hij van mening is dat het beëindigen van de arbeidsovereenkomst tussen hem en Techwave LTD, naar het recht van Zuid-Afrika, kwalificeert als ‘Unfair Dismissal’.
2.14.
Bij brief van 22 januari 2019 heeft Techwave het beëindigen van de arbeidsovereenkomst aan [werknemer] bevestigd:
“Since you have not responded on the last proposal of our attorney dated Saturday 12th of January 2019, this leter is to notify you that the cancellation of your employment contract with Techwave Consulting B.V. is confirmed effective, 31st of December 2018 in accordance with the applicable African Labor Law.”

3.Het verzoek

3.1.
[werknemer] verzoekt – kort gezegd –:
Primair:
(1) Techwave te veroordelen tot betaling van een schadevergoeding wegens onregelmatige opzegging aan [werknemer] ter hoogte van primair € 271.188,- bruto dan wel subsidiair € 20.088,- bruto;
(2) Techwave te veroordelen tot betaling van de transitievergoeding aan [werknemer] ter hoogte van € 6.696,- bruto;
(3) Techwave te veroordelen tot betaling van de billijke vergoeding aan [werknemer] ter hoogte van:
a. primair € 351.540,- bruto; en
b. subsidiair € 80.352,- bruto, uitsluitend onder de voorwaarde dat de kantonrechter de primair onder (i) verzochte schadevergoeding bij onregelmatige opzegging toekent;
(4) Techwave te veroordelen tot betaling van een schadevergoeding ex artikel 7:611 BW ter hoogte van € 116.790,-;
(5) Techwave te veroordelen tot betaling van een vergoeding van de advocaatkosten aan [werknemer] ex artikel 7:611 BW ter hoogte van € 21.641,40;
(6) te bepalen dat Techwave geen rechten kan ontlenen aan het in de arbeidsovereenkomst opgenomen concurrentiebeding (artikel 13) en relatiebeding (artikel 12);
Subsidiair:
Techwave te veroordelen tot betaling van een schadevergoeding aan [werknemer] ter hoogte van € 317.172,38 bruto;
Primair en subsidiair:
Techwave te veroordelen in de kosten van dit geding, waaronder de kosten van de gemachtigde en de nakosten.
3.2.
Aan deze verzoeken legt [werknemer] het volgende ten grondslag. Op de arbeidsovereenkomst is het Nederlands recht van toepassing. Vast staat dat Techwave bij de beëindiging van de arbeidsovereenkomst geen opzegtermijn in acht heeft genomen en geen vergoeding heeft betaald. Dat betekent dat Techwave de arbeidsovereenkomst onverwijld heeft opgezegd, in de zin van artikel 7:677 BW (ontslag op staande voet). Het door Techwave gegeven ontslag op staande voet is echter niet rechtsgeldig. Het ontslag op staande voet is niet onverwijld gegeven en niet onverwijld aan [werknemer] medegedeeld. Bovendien ligt aan het ontslag op staande voet geen (geldige) dringende reden ten grondslag. Ter onderbouwing heeft [werknemer] het volgende aangevoerd. Hoewel de advocaat van Techwave op 3 januari 2019 een bericht stuurt aan de advocaat van [werknemer] dat Techwave de arbeidsovereenkomst zal beëindigen, ontvangt [werknemer] zelf pas op 22 januari 2018 een brief van Techwave dat de arbeidsovereenkomst (overigens met terugwerkende kracht) op 31 december 2018 zou zijn geëindigd. Omdat [werknemer] de brief pas op 22 januari 2019 en dus drie weken nadat de advocaat van Techwave had vastgesteld dat [werknemer] niet aan de eis om zijn reisplan te overleggen had voldaan, is het ontslag op staande voet niet onverwijld gegeven en medegedeeld. Voor een geldig ontslag op staande voet is het tevens vereist dat het voor de werknemer volstrekt duidelijk is op grond waarvan hij op staande voet wordt ontslagen. In de brief van Techwave van 22 januari 2019 staat uitsluitend genoemd als reden voor het ontslag op staande voet dat [werknemer] niet heeft gereageerd op een voorstel van de advocaat van Techwave. Het niet reageren op een voorstel van een advocaat kwalificeert niet als dringende reden in de zin van artikel 7:677 BW. Reeds hierom is geen sprake van een (geldige) dringende reden. Zou dat anders zijn, dan blijkt uit recente rechtspraak dat wanneer een werkgever een onredelijk voorstel doet om de standplaats te wijzigen en een werknemer weigert dit op redelijke gronden, het niet voldoen aan dit onredelijke voorstel geen dringende reden vormt in de zin van artikel 7:677 BW. Daarvan is in casu sprake, zodat ook hierom geen sprake is van een (geldige) dringende reden.
3.3.
Gezien de langdurige discussie tussen partijen over de mogelijke verplaatsing naar Nederland, kiest [werknemer] ervoor om in de opzegging te berusten. [werknemer] verzoekt daarom om toekenning van (1) de gefixeerde schadevergoeding bij onregelmatige opzegging, (2) de transitievergoeding, (3) een billijke vergoeding, (4) schadevergoeding op grond van artikel 7:611 BW, (5) vergoeding van advocaatkosten en (6) ontheffing van het relatie- en concurrentiebeding.
3.4.
Subsidiair, indien mocht komen vast te staat dat op de arbeidsovereenkomst en/of de arbeidsovereenkomst met Techwave LTD en de beëindiging daarvan het recht van Zuid-Afrika van toepassing is, vordert [werknemer] een vergoeding van € 317.172,38 bruto. [werknemer] stelt daartoe dat ook op grond van het Zuid-Afrikaanse recht een werkgever (ook) geen onredelijke verzoeken mag doen om de standplaats en de functie van een werknemer te wijzigen. Van [werknemer] kon niet verwacht worden dat hij aan de door Techwave voorgestelde wijziging van zijn standplaats en functie meewerkte. De beëindiging van de arbeidsovereenkomst en/of de arbeidsovereenkomst met Techwave LTD is op grond van het recht van Zuid-Afrika niet toegestaan en kwalificeert als Unfair Dismissal, omdat geen behoorlijke procedure is gevolgd, geen vergoeding is betaald en geen opzegtermijn is gehanteerd. De vaststelling dat sprake is van Unfair Dismissal bij een beëindiging van een tijdelijk dienstverband leidt tot de verplichting van de opzeggende werkgever tot het betalen van een schadevergoeding, gelijk aan het loon dat de werknemer zou hebben verdiend als hij tot de overeengekomen einddatum in dienst zou blijven. Dit komt voor [werknemer] neer op een vergoeding van € 317.172,38 bruto.

4.Het verweer en het tegenverzoek

4.1.
Techwave verweert zich en stelt dat het verzoek om ten laste van haar een gefixeerde schadevergoeding wegens onregelmatige opzegging, de transitievergoeding, een billijke vergoeding, een schadevergoeding op grond van artikel 7:611 BW en een vergoeding van advocaatkosten toe te kennen, moet worden afgewezen. Techwave voert daartoe
– samengevat – aan dat de arbeidsovereenkomst per 31 december 2018 op basis van het geldende Zuid-Afrikaanse arbeidsrecht is beëindigd vanwege herhaaldelijk negeren van instructies van Techwave.
4.2.
Techwave betwist dat [werknemer] op basis van het Zuid-Afrikaanse arbeidsrecht aanspraak kan maken op de door hem verzochte vergoeding. Het Zuid-Afrikaanse recht is gebaseerd op het Engelse rechtssysteem. Er dient bij het instellen van een vordering altijd te worden verwezen naar de toepasselijke jurisprudentie, hetgeen niet door [werknemer] is gedaan in zijn verzoek. [werknemer] heeft zijn vorderingen niet deugdelijk onderbouwd.
4.3.
In de zaak van het tegenverzoek wordt door Techwave verzocht [werknemer] te veroordelen tot betaling van de contractuele boete ter grootte van € 10.000,- als gevolg van het in strijd handelen met artikel 15 van de arbeidsovereenkomst alsmede [werknemer] te veroordelen tot betaling van € 12.000,- als gevolg van het ontslag, conform artikel 17.3 van de arbeidsovereenkomst.

5.De beoordeling

In de zaak van het verzoek
Nederlandse rechter bevoegd
5.1.
Omdat [werknemer] buiten Nederland woont, rijst de vraag naar de rechtsmacht van de Nederlandse rechter.
5.2.
Techwave heeft de bevoegdheid van de Nederlandse rechter niet betwist. Bovendien volgt uit artikel 21 van de Verordening (EU) nr. 1215/2012 van 12 december 2012 (hierna: EEX-Vo (herschikt)) dat de Nederlandse rechter rechtsmacht heeft. Techwave is statutair gevestigd te Eindhoven, ingevolge artikel 21 lid 1 sub a EEX-Vo is de Nederlandse rechter daarom bevoegd van het onderhavige geschil kennis te nemen.
Toepasselijk recht
5.3.
In de arbeidsovereenkomst van 10 augustus 2016 is een rechtskeuze voor Nederlands recht opgenomen, in het addendum is een rechtskeuze voor het recht van Zuid-Afrika opgenomen. De kantonrechter volgt [werknemer] niet in zijn stelling dat, onafhankelijk van de vraag of er één of twee arbeidsovereenkomsten zijn, de rechtskeuze voor het recht van Zuid-Afrika een toevoeging en geen wijziging van de reeds gemaakte rechtskeuze in artikel 19 lid 6 van de arbeidsovereenkomst is. De arbeidsovereenkomst van 10 augustus 2016 zag, net als het addendum, ook op de tewerkstelling van [werknemer] in Zuid-Afrika; daarin is geen wijziging beoogd.
5.4.
Dat betekent dat voor het kunnen vaststellen van het toepasselijk recht, van belang is om vast te stellen of er sprake is van één (zoals Techwave stelt) of twee (zoals [werknemer] stelt) arbeidsovereenkomsten.
In de arbeidsovereenkomst is opgenomen dat, zodra de werkvergunning is verleend, [werknemer] een arbeidsovereenkomst met de nieuwe entiteit zal aangaan. Tussen partijen is niet in geschil dat het ICT-visum vereist dat de werknemer in dienst blijft bij de buitenlandse entiteit (in casu Techwave).
Techwave heeft toegelicht dat een contract met een lokale entiteit op basis van de ICT-regeling niet mogelijk is. Er is gekozen voor een addendum, met als doel om een ICT-werkvergunning voor de maximale duur van vier jaar te verkrijgen. [werknemer] stelt echter dat uit de in het addendum gemaakte afspraken en de wijze waarop partijen daar uitvoering aan hebben gegeven, blijkt dat het gaat om een nieuwe arbeidsovereenkomst. Volgens [werknemer] sluit het hebben van een ICT-visum niet uit dat er ook sprake is van een arbeidsovereenkomst met de lokale Zuid-Afrikaanse werkgever.
5.5.
De kantonrechter overweegt als volgt. De bedoeling van partijen was dat [werknemer] een arbeidsovereenkomst met de Zuid-Afrikaanse entiteit zou aangaan. Voor het ICT-visum was echter vereist dat de arbeidsovereenkomst met Techwave in stand bleef. Volgens [werknemer] is het mogelijk twee arbeidsovereenkomsten naast elkaar te hebben. Hij verwijst daartoe naar de door hem overgelegde legal opinion (productie 43). In de legal opinion wordt gesproken over een duale arbeidsovereenkomst. De kantonrechter leest daarin niet dat sprake is van twee afzonderlijke arbeidsovereenkomsten. Bovendien is Techwave Consulting LTD geen partij bij het addendum, en volgt uit het addendum expliciet dat Techwave de werkgever blijft, maar dat [werknemer] aan Techwave Consulting LTD ter beschikking wordt gesteld. Naar het oordeel van de kantonrechter is dan ook geen sprake van twee arbeidsovereenkomsten, maar van één arbeidsovereenkomst tussen Techwave en [werknemer] .
5.6.
Vervolgens is van belang hetgeen hiervoor is overwogen over de rechtskeuze in artikel 19.6 van de arbeidsovereenkomst en de rechtskeuze zoals opgenomen in het addendum. Nu de kantonrechter van oordeel is dat er sprake is van één arbeidsovereenkomst én dat de rechtskeuze in het addendum gezien moet worden als een wijziging van artikel 19.6, betekent dat dat in de tussen partijen overeengekomen arbeidsovereenkomst sprake is van een rechtskeuze voor het recht van Zuid-Afrika.
5.7.
De arbeidsovereenkomst tussen partijen is gesloten na 17 december 2009, zodat de regels van de Verordening (EG) nr. 593/2008 (Rome-I Vo) gelden.
5.8.
De hoofdregel luidt volgens artikel 8 lid 1 Rome-I Vo dat een individuele arbeidsovereenkomst wordt beheerst door het recht dat de partijen hebben gekozen. In beginsel dient de kantonrechter dus Zuid-Afrikaans recht toe te passen.
5.9.
De rechtskeuze mag er echter volgens art. 8 lid 1 Rome-I Vo niet toe leiden dat de werknemer de bescherming verliest die hij geniet op grond van bepalingen waarvan niet bij overeenkomst kan worden afgeweken volgens het recht dat volgens de leden 2, 3 en 4 bij gebreke van een rechtskeuze toepasselijk zou zijn geweest.
5.10.
Volgens [werknemer] zou, bij gebreke van een rechtskeuze, ingevolge zowel lid 2 als lid 4 het Nederlands recht van toepassing zijn geweest, nu Nederland het gewoonlijk werkland is en de arbeidsovereenkomst een kennelijk nauwere band heeft met Nederlands recht.
5.11.
De kantonrechter volgt [werknemer] hierin niet. Dat [werknemer] , voordat hij bij Techwave in dienst trad, altijd in Nederland heeft gewerkt, is naar het oordeel van de kantonrechter niet doorslaggevend. [werknemer] heeft zelf contact opgenomen met Techwave omdat hij er wel oren naar had om een business unit voor Techwave op te gaan zetten in Zuid-Afrika, zo stelt hij onder punt 3.3 van zijn verzoekschrift. Vanaf de aanvang van de arbeidsovereenkomst tussen partijen was het de bedoeling dat [werknemer] voor Techwave naar Zuid-Afrika zou gaan. In de arbeidsovereenkomst of in het addendum zijn ook geen repatriëringsafspraken gemaakt. Onder deze omstandigheden kan naar het oordeel van de kantonrechter dan ook niet gesteld worden dat [werknemer] zijn arbeid tijdelijk in een ander land (te weten Zuid-Afrika) verricht, maar dat Nederland zijn gewoonlijk werkland is.
Evenmin is sprake van een nauwere band met Nederland. Weliswaar is Techwave in Nederland gevestigd, maar de bedoeling van partijen was bij aanvang van de arbeidsovereenkomst dat [werknemer] over zou gaan naar de Zuid-Afrikaanse entiteit. [werknemer] heeft op eigen initiatief contact gezocht met Techwave omdat hij graag voor langere tijd in Zuid-Afrika wilde verblijven. Dat [werknemer] naar Nederland geroepen is, was alleen veroorzaakt door de onverwachte omstandigheid dat de activiteiten in Zuid-Afrika werden gestaakt. Tussen partijen is in geschil of [werknemer] zijn salaris en vergoeding ontving op zijn bankrekening in Zuid-Afrika, maar Techwave heeft onweersproken gesteld dat [werknemer] belastingplichtig en sociaal verzekerd is in Zuid-Afrika. Volgens de uitspraak van het Hof van Justitie waar [werknemer] in zijn pleitnota (voetnoot 9) naar verwezen heeft, is dat een belangrijke factor. Rekening houdend met alle omstandigheden van de zaak is de kantonrechter daarom van oordeel dat geen sprake is van een kennelijk nauwere band met Nederland. Dat betekent dat de kantonrechter in het onderhavige geschil het recht van Zuid-Afrika dient toe te passen.
5.12.
Voor het geval het recht van Zuid-Afrika op de arbeidsovereenkomst van toepassing is, verzoekt [werknemer] een schadevergoeding wegens Unfair Dismissal. Hij stelt dat een werkgever ook op grond van het Zuid-Afrikaans recht geen onredelijke verzoeken mag doen om de standplaats en functie van de werknemer te wijzingen. Daarvan was wel sprake en daarom kon van hem niet verwacht worden dat hij daaraan meewerkte.
5.13.
Techwave heeft gemotiveerd betwist dat sprake is van een Unfair Dismissal. Zij stelt dat bij het instellen van een vordering altijd dient te worden verwezen naar de toepasselijke jurisprudentie, hetgeen niet door [werknemer] is voldaan. Techwave onderbouwt haar verweer met een legal opinion. Tegen de achtergrond van het verweer van Techwave, krijgt [werknemer] de gelegenheid om – waar de toepasselijkheid van Zuid-Afrikaans recht als subsidiaire stellingname is ingenomen en deze in de behandeling nog niet voldoende tot haar recht gekomen is – nader op de toepasselijkheid en de uitwerking wat betreft gevallen van Unfair Dismissal in te gaan. Wellicht is er reden aan te haken bij een eventuele rechterlijke beslissing in Zuid-Afrika.
5.14.
Iedere verdere beslissing wordt aangehouden.
In de zaak van het tegenverzoek:
5.15.
Techwave verzoekt om [werknemer] te veroordelen tot betaling van de contractuele boete als gevolg van het in strijd handelen met artikel 15 van de arbeidsovereenkomst en tot betaling van de door Techwave gemaakte kosten, waaronder de begrepen relocatie kosten, op grond van artikel 17.3 van de arbeidsovereenkomst.
5.16.
Aan de gevorderde boete legt Techwave ten grondslag dat [werknemer] samen met zijn echtgenote een “property business” is gestart in Zuid-Afrika. [werknemer] heeft gemotiveerd betwist dat hij een vastgoedonderneming zou zijn gestart in Zuid-Afrika. Volgens [werknemer] is het uitsluitend zijn vrouw die zich bezighoudt met het opzetten van deze activiteit, en bovendien was de onderneming in de periode dat hij nog een arbeidsovereenkomst met Techwave had, nog niet opgericht. Hij verwijst daartoe naar productie 42 bij het verzoekschrift, pagina 4 en 5, en bijlage 11 en 12.
[werknemer] heeft het verzoek van Techwave gemotiveerd weersproken. Het had derhalve op de weg van Techwave gelegen om haar verzoek nader te onderbouwen. Reeds omdat dit is nagelaten, wordt het verzoek van Techwave op dit punt als onvoldoende onderbouwd afgewezen.
5.17.
Datzelfde geldt voor het verzoek om [werknemer] te veroordelen in de door Techwave gemaakte kosten, een en ander conform artikel 17.3 van de arbeidsovereenkomst. Het bedrag van € 12.000 is op geen enkele wijze onderbouwd.
5.18.
De kantonrechter ziet aanleiding om de proceskosten te compenseren, in die zin dat 7ieder van partijen de eigen kosten draagt.

6.De beslissing

De kantonrechter:
In de zaak van het verzoek:
stelt [werknemer] in de gelegenheid om uiterlijk vrijdag 21 juni 2019 bij akte te voldoen aan hetgeen in rechtsoverweging 5.13 is overwogen;
bepaalt dat Techwave vervolgens na vier weken bij antwoord-akte mag reageren;
houdt iedere verdere beslissing aan;
In de zaak van het tegenverzoek:
wijst de verzoeken af;
bepaalt dat iedere partij de eigen proceskosten draagt;
Deze beschikking is gegeven door mr. J.M.J. Godrie, kantonrechter, en op 24 mei 2019 in het openbaar uitgesproken in aanwezigheid van de griffier.