Uitspraak
vonnis
RECHTBANK OOST-BRABANT
Parketnummer: 01/880655-18 [verdachte]
Strafrecht
Parketnummer: 01/880655-18
Datum uitspraak: 23 juli 2019
Vonnis van de rechtbank Oost-Brabant, meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken, in de zaak tegen:
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] ,
wonende te [adres] ,
thans gedetineerd te: [detentiecentrum] .
Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting van 25 maart 2019, 17 juni 2019 en 9 juli 2019.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie en van hetgeen van de zijde van verdachte naar voren is gebracht.
De tenlastelegging.
De zaak is aanhangig gemaakt bij dagvaarding van 18 februari 2019.
Nadat de tenlastelegging op de terechtzitting van 9 juli 2019 is gewijzigd, is aan verdachte ten laste gelegd dat:
hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 juli 2018 tot
en met 21 december 2018 te Oss en/of Nistelrode, gemeente Bernheze, en/of
elders in het arrondissement Oost-Brabant,
tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, ter
voorbereiding van een misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een
gevangenisstraf van acht jaren of meer is gesteld,
te weten het (medeplegen van) afpersing als bedoeld in artikel 317 Wetboek van
Strafrecht en/of het (medeplegen van) diefstal met geweld of bedreiging met
geweld als bedoeld in artikel 312 Wetboek van Strafrecht,
voorwerpen bestemd tot het al dan niet in vereniging begaan van genoemd(e)
misdrijf/misdrijven heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad, te weten
- een printplaatje en/of
- een broodtrommel en/of
- een rol tape en/of
- een GSM (Samsung, type GT-E1270) en/of
- een GSM (Nokia, type TA-1010) en/of
- werkhandschoenen en/of
- twee overalls en/of
- een vuurwapen (merk Smith & Wesson, model 745, kal. 45 ACP) en/of
- een fles ammoniak en/of
- tiewraps en/of
- een snorfiets en/of
- een personenauto (BMW);
De formele voorvragen.
Bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de dagvaarding geldig is. De rechtbank is bevoegd van het ten laste gelegde kennis te nemen en de officier van justitie kan in haar vervolging worden ontvangen. Voorts zijn er geen gronden gebleken voor schorsing van de vervolging.
Bewijs.
Het standpunt van de officier van justitie.
Volgens de officier van justitie kunnen de tenlastegelegde feiten wettig en overtuigend worden bewezen, te weten medeplegen van voorbereidingshandelingen voor afpersing en/of diefstal met geweld.
Het standpunt van de verdediging.
De raadsvrouwe stelt zich op het standpunt dat er geen plannen zijn gemaakt om geweld te gebruiken. Van een diefstal met geweld is geen sprake en dat onderdeel kan niet worden bewezen. Ook afpersing kan niet worden bewezen, omdat het geld zonder (dreiging met) geweld overgedragen zou worden. De verdediging ziet daarbij bewust de bijrijder over het hoofd, omdat onduidelijk was hoe daarmee omgegaan zou worden en een concreet plan ontbrak. Er was geen sprake van voorbereiding van een misdrijf waarop een gevangenisstraf van acht jaar of meer is gesteld. Verdachte dient daarom vrijgesproken te worden.
De aangetroffen voorwerpen zijn geen voorwerpen die gebruikt kunnen worden bij het plegen van het voorgenomen misdrijf. Het door de politie gemaakte knutselwerk lijkt niet op een bomvest. Een printplaatje, broodtrommel en rol tape zijn geen voorwerpen die dienstig konden zijn voor het te plegen misdrijf. Het bomvest is er uiteindelijk niet gekomen. Het printplaatje was bedoeld om in een wenskaart te plaatsen. De broodtrommel had verdachte nog bij zich van zijn werk de dag ervoor. De ducttape lag al langere tijd in de scooter. De twee gsm’s dienden voor het contact met [medeverdachte 1] . Met betrekking tot de overige zaken is niets afgesproken.
Het oordeel van de rechtbank.
De gebezigde bewijsmiddelen.
Omwille van de leesbaarheid van dit vonnis zijn de door de rechtbank gebezigde bewijsmiddelen in een bijlage opgenomen en uitgewerkt. Deze bijlage is aan dit vonnis gehecht (pagina’s 12 t/m 35) en dient als hier herhaald en ingelast te worden beschouwd.
Bewijsoverwegingen.
De rechtbank stelt voorop dat bij de beantwoording van de vraag of het feit is bewezen, moet komen vast te staan dat de in de tenlastelegging omschreven voorwerpen en/of vervoermiddelen (hierna: de middelen) bestemd waren tot het begaan van het misdrijf, zoals in de tenlastelegging omschreven. Daartoe dient te worden beoordeeld of de middelen afzonderlijk dan wel gezamenlijk, naar hun uiterlijke verschijningsvorm ten tijde van het handelen dienstig konden zijn voor het misdadige doel dat de verdachte met het gebruik daarvan voor ogen had.
Uit het procesdossier en het verhandelde ter terechtzitting stelt de rechtbank het volgende vast.
[medeverdachte 1] is sinds medio 2018 werkzaam bij [bedrijf] als chauffeur van geldauto’s. Op dinsdag 18 december 2018 heeft de vader van [medeverdachte 1] de politie gebeld met de mededeling dat er die vrijdag een overval zou plaatsvinden op de geldauto waarop zijn dochter die dag zou rijden. De politie heeft de melding onderzocht. [medeverdachte 1] is daarbij op dat moment als getuige aangemerkt. De politie heeft [medeverdachte 1] in die hoedanigheid meermalen verhoord. De politie heeft via de telefoon van [medeverdachte 1] contact onderhouden met [verdachte] en [medeverdachte 2] . In de loop van de avond van 20 december en de ochtend van 21 december 2018 hebben meerdere sms-contacten plaats gevonden, waarin onder meer werd gesproken over een nepbomvest. Er is een afspraak gemaakt om elkaar te ontmoeten op vrijdag 21 december 2018 tussen 06:00 uur en 06:10 uur bij [park] in Heesch. Op die locatie zouden het nepbomvest en een telefoon worden overhandigd aan [medeverdachte 1] . [medeverdachte 2] is op 21 december 2018 met zijn auto naar Nistelrode gereden, waar hij met [verdachte] had afgesproken. Hij heeft zijn auto, een BMW, daar in de [straat] geparkeerd. Vervolgens zijn hij en [verdachte] verder gereden op de scooter van [verdachte] . Op het moment dat zij op de afgesproken locatie komen, worden zij aangehouden door de politie. In buddyseat van de scooter worden onder andere een broodtrommel en ducttape aangetroffen.
Op 7 januari 2019 is de auto van [medeverdachte 2] , die toen nog steeds vast zat, in Nistelrode aangetroffen op de plaats waar hij deze had geparkeerd. In de auto is een vuurwapen met munitie aangetroffen. Daarnaast werden in de auto aangetroffen: tiewraps, een fles ammoniak, twee paar handschoenen en één losse linker handschoen, twee wegwerpoveralls met capuchons. In de fouillering na de aanhouding van [verdachte] is een soortgelijke rechter handschoen aangetroffen en nog één paar soortgelijke handschoenen als die in de BMW zijn gevonden. Daarnaast zijn bij zijn fouillering een printplaatje, een mobiele telefoon van het merk Samsung en een mobiele telefoon van het merk Nokia aangetroffen en in beslag genomen.
In het proces-verbaal van bevindingen met betrekking tot het creëren van een nepbomvest van het aangetroffen printplaatje, broodtrommel en ducttape wordt door verbalisanten beschreven dat er drie verschillende varianten mogelijk zijn om daarvan binnen maximaal 5 minuten een nepbomvest te maken. Van die varianten zijn foto’s toegevoegd.
[medeverdachte 2] en [verdachte] hebben verklaard dat zij samen met [medeverdachte 1] het plan hadden om geld uit een geldwagen te bemachtigen. Het initiatief voor dit plan ging uit van [medeverdachte 1] . Er was sprake van een potentieel hoge buit van mogelijk enkele miljoenen euro’s.
[medeverdachte 1] heeft verklaard dat zij onder bedreiging door twee personen, die zij later herkent als [verdachte] en [medeverdachte 2] , heeft meegewerkt aan een plan om een overval/afpersing te plegen. Zij heeft daartoe informatie over haar werk als chauffeur van waardetransporten bij [bedrijf] , alsmede foto’s en filmpjes gestuurd aan [verdachte] . Twee of drie keer heeft zij onder meer in Oss met [verdachte] en [medeverdachte 2] afgesproken om de overval te bespreken. [verdachte] en [medeverdachte 2] ontkennen dat [medeverdachte 1] door hen is bedreigd.
De rechtbank stelt vast dat zowel verdachte als zijn [medeverdachte 2] hebben verklaard dat zij een overval op een geldwagen hebben gepland. Hoewel het plan niet in al zijn onderdelen even uitgewerkt en doordacht was, staat vast dat hun gezamenlijk opzet erop gericht was om uit een geldtransport van [bedrijf] een hoeveelheid geld buit te maken. Tevens blijkt dat [medeverdachte 1] daadwerkelijk hieraan heeft meegewerkt met verdachte en zijn medeverdachte. Desgevraagd heeft zij informatie van allerlei aard aan hen verstrekt, zoals over gevolgde procedures, het interieur van een geldwagen en haar collega/bijrijder.
Hiertoe zijn er meerdere momenten geweest dat zij gedrieën elkaar hebben getroffen om het plan in zijn onderdelen te bespreken, zoals
-het gebruik van een nepbomvest,
-de wijze waarop het geld overhandigd zou worden,
-informatie waarmee de collega/bijrijder onder druk gezet kon worden,
-het gebruik van tiewraps om [medeverdachte 1] en haar collega/bijrijder na het overhandigen van het geld vast te binden,
-het ter beschikking stellen van een telefoon aan [medeverdachte 1] .
De verklaring van [medeverdachte 1] , dat zij enkel heeft meegewerkt, omdat zij werd bedreigd, acht de rechtbank ongeloofwaardig en niet betrouwbaar. [medeverdachte 1] heeft van aanvang af tegenover haar familie, haar vriendin, alsmede tegenover de politie in haar eerste verklaringen als getuige niet de waarheid gesproken over zogenaamde briefjes op de voorruit van haar auto, waarmee de bedreigingen begonnen zouden zijn. Tevens heeft zij niet de waarheid gesproken over de “mannen van de briefjes”, die haar in Oss ontmoet en bedreigd zouden hebben. De bedreiging met een wapen bij de [supermarkt] , waarover zij verklaard heeft, vindt geen bevestiging in het dossier en wordt ontkend door [verdachte] en [medeverdachte 2] . Desgevraagd heeft zij niet concreet kunnen of willen maken op welke wijze zij bedreigd is door verdachte. Ook uit de telefooncontacten en de tussen [medeverdachte 1] en verdachte uitgewisselde berichten kan niet worden afgeleid dat sprake is geweest van dreiging of dwang om haar te bewegen mee te werken. De rechtbank acht de verklaringen van [verdachte] en [medeverdachte 2] op dit punt wel geloofwaardig en betrouwbaar, aangezien zij zowel over het aandeel van [medeverdachte 1] als ook over hun eigen aandeel in zichzelf belastende zin hebben verklaard. De rechtbank acht daarom bewezen dat [verdachte] , [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] het plan in gelijkwaardige rollen, gedrieën hebben bedacht en verder uitgevoerd, waarbij [medeverdachte 1] de initiatiefneemster was.
De rechtbank is van oordeel dat van de bij [verdachte] en [medeverdachte 2] aangetroffen spullen binnen enkele minuten een nepbomvest gemaakt kon worden. [medeverdachte 1] zou voorafgaand aan het misdrijf de Nokia telefoon krijgen en het nepbomvest om krijgen. Zij zou na het overgeven van het geld samen met de bijrijder worden vastgebonden met tiewraps. [verdachte] en [medeverdachte 2] zouden naar de plek komen waar de overval/afpersing zou plaats vinden. [medeverdachte 1] heeft ter terechtzitting verklaard dat zij meestal op de route richting Utrecht, Hilversum en Nieuwegein reed. In de auto van [medeverdachte 2] zijn o.a. overalls, handschoenen, een fles ammoniak, tiewraps en een geladen pistool aangetroffen. De rechtbank is daarom van oordeel dat het niet anders kan dan dat de auto die in Nistelrode geparkeerd stond, voor het uitvoeren van de overval/afpersing gebruikt zou worden.
[verdachte] heeft met de Samsung telefoon één keer gebeld naar de Nokia telefoon die [medeverdachte 1] zou krijgen om te kijken of die het deed en er voldoende beltegoed op stond. De Nokia-telefoon was verder niet gebruikt. [medeverdachte 2] heeft verklaard dat hij de Nokia telefoon had geregeld en schoongemaakt met ammoniak om zijn DNA-sporen te verwijderen en hem daarna aan [verdachte] heeft gegeven.
[medeverdachte 2] heeft het pistool meegenomen in de auto naar Nistelrode, waar hij met [verdachte] had afgesproken, voor als er iets zou gebeuren. [verdachte] was op de hoogte van de aanwezigheid van het pistool in de auto.
[medeverdachte 1] heeft ook geprobeerd er voor te zorgen dat zij die vrijdag dienst had met [collega] met wie zij vaak samenwerkte. Hij zou volgens haar geen alarm slaan als hij het (nep)bomvest zou zien.
Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat [verdachte] en [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] en de Nokia-telefoon en tiewraps voorhanden hadden en dat [verdachte] en [medeverdachte 2] samen ook de overige middelen voorhanden hadden.
Die middelen konden, mede gezien de foto’s van het nepbomvest, naar hun uiterlijke verschijningsvorm gezamenlijk dienstig zijn – mede gelet op het daarvan gemaakte gebruik door de verdachten – voor de diefstal met (bedreiging met) geweld en/of afpersing.
De rechtbank is van oordeel dat, hoewel het plan voor de overval/afpersing krakkemikkig was en niet doordacht, het niet per se onmogelijk was die te plegen. Aldus is bewezen dat de middelen die [verdachte] , [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] voorhanden hadden bestemd waren tot het begaan van dat misdrijf.
Op grond van het voorgaande acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat [verdachte] , [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] tezamen en in vereniging een diefstal met geweld of bedreiging met geweld en/of een afpersing op een waardetransport hebben voorbereid.
De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsvrouw dat er geen plannen waren om geweld te gebruiken en er daarom geen sprake is van voorbereiding van een misdrijf waarop een gevangenisstraf van acht jaar of meer is gesteld. Verdachte en medeverdachten hadden het plan om door middel van nepbomvest de bijrijder van de geldwagen in elk geval te bedreigen. Diefstal met bedreiging van geweld en afpersing gepleegd door twee of meer verenigde personen betreffen misdrijven waarop meer dan acht jaar gevangenisstraf is gesteld.
De bewezenverklaring.
Op grond van de feiten en omstandigheden die zijn vervat in de hierboven uitgewerkte bewijsmiddelen komt de rechtbank tot het oordeel dat wettig en overtuigend bewezen is dat verdachte
op tijdstippen in de periode van 1 juli 2018 tot en met 21 december 2018 te Oss en Nistelrode, gemeente Bernheze, en elders in het arrondissement Oost-Brabant,
tezamen en in vereniging met een ander of anderen, ter voorbereiding van een misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van acht jaren of meer is gesteld, te weten het (medeplegen van) afpersing als bedoeld in artikel 317 Wetboek van Strafrecht en/of het (medeplegen van) diefstal met geweld of bedreiging met geweld als bedoeld in artikel 312 Wetboek van Strafrecht, voorwerpen bestemd tot het al dan niet in vereniging begaan van genoemd(e) misdrijf/misdrijven opzettelijk voorhanden heeft gehad, te weten
- een printplaatje en
- een broodtrommel en
- een rol tape en
- een GSM (Samsung, type GT-E1270) en
- een GSM (Nokia, type TA-1010) en
- werkhandschoenen en
- twee overalls en
- een vuurwapen (merk Smith & Wesson, model 745, kal. 45 ACP) en
- een fles ammoniak en
- tiewraps en
- een snorfiets en
- een personenauto (BMW).
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven bewezen is verklaard, is naar het oordeel van de rechtbank niet bewezen. Verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.
De strafbaarheid van het feit.
Ambtshalve overweegt de rechtbank dat in de tekst van de tenlastelegging niet de term opzettelijk is opgenomen. Van strafbare voorbereidingshandelingen is in gevallen als de onderhavige alleen sprake, indien de verdachte de goederen opzettelijk voorhanden had.
Nu de tenlastelegging blijkens de tekst onmiskenbaar betrekking heeft op het in artikel 46, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde misdrijf, zal de rechtbank het bestanddeel opzettelijk inlezen in de tenlastelegging en ook expliciet bewezen verklaren.
Het standpunt van de officier van justitie.
De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat geen sprake is van vrijwillige terugtred, omdat uit de bewijsmiddelen blijkt dat [verdachte] en [medeverdachte 2] twijfels hadden om door te gaan met hun plan, maar dat zij verder zijn gegaan met de voorbereidingen van de diefstal met (bedreiging) met geweld dan wel afpersing. Ook de aanwezigheid van de aangetroffen goederen in de BMW en buddyseat van de scooter duiden naar aard en verschijningsvorm juist op verdere voltooiing van de getroffen voorbereidingen. Nergens blijkt van een “tegengestelde gedraging” in het dossier. Het plan is doorkruist door ingrijpen van de politie. Vrijwillige terugtred is niet aannemelijk geworden.
Het standpunt van de verdediging.
Er is sprake van vrijwillige terugtred. Het misdrijf was nog niet voltooid. Verdachten [verdachte] en [medeverdachte 2] hebben beiden aangegeven dat het misdrijf niet zou worden gepleegd. Er was sprake van een krakkemikkig en niet goed afgesproken plan. Zowel de verklaring van verdachte als [medeverdachte 2] maken het voortijdig afblazen van het geheel aannemelijk. De conclusie die hieruit moet worden getrokken is dat verdachte moet worden ontslagen van rechtsvervolging.
Het oordeel van de rechtbank.
De rechtbank stelt voorop dat van vrijwillige terugtred in de zin van art. 46b Sr sprake is, indien de verdachte vrijwillig is teruggetreden voordat het misdrijf is voltooid. Of gedragingen van de verdachte toereikend zijn om de gevolgtrekking te wettigen dat het misdrijf niet is voltooid tengevolge van omstandigheden die van zijn wil afhankelijk zijn, hangt - mede gelet op de aard van het misdrijf - af van de concrete omstandigheden van het geval. Daarbij verdient opmerking dat voor het aannemen van vrijwillige terugtred veelal een zodanig optreden van de verdachte is vereist dat dit naar aard en tijdstip geschikt is het intreden van het gevolg te beletten. (zie o.a. HR 19 december 2006, ECLI:NL:HR:2006:AZ2169).
De rechtbank overweegt ten aanzien van het beroep op vrijwillige terugtred het volgende.
Op het moment dat [verdachte] en [medeverdachte 2] sms-berichten stuurden aan [medeverdachte 1] op 20 december en 21 december 2018 wisten zij niet dat zij feitelijk met de politie berichten uitwisselden en dat de politie van hun plannen op de hoogte was. Uit die sms-berichten blijkt niet dat zij af wilden zien van het misdrijf. Uit de bevestiging van de vraag of het bomvest wel echt nep is blijkt naar het oordeel van de rechtbank juist dat verdachten één dag van te voren in elk geval nog steeds het voornemen hadden het te gebruiken en het plan door te laten gaan. [medeverdachte 2] heeft verklaard dat het plan toen nog niet van de baan was.
Daarnaast merkt de rechtbank op dat het onzeker was of [medeverdachte 1] in 2019 nog bij [bedrijf] werkzaam zou zijn wegens een dreigend faillissement van [bedrijf] begin 2019, zodat het op 21 december 2018 feitelijk één van de laatste mogelijkheden was om het misdrijf te plegen.
De verklaring van [verdachte] en [medeverdachte 2] dat de overval/afpersing niet meer door ging en zij dat persoonlijk aan [medeverdachte 1] wilden vertellen is lastig te rijmen met de afspraak die zij die ochtend op 21 december 2018 met [medeverdachte 1] hadden en met de spullen die zij toen bij zich hadden. Verder blijkt niet van gedragingen of uitlatingen van [verdachte] en/of [medeverdachte 2] dat de overval/afpersing niet door ging, zoals het niet gaan naar de afspraak met [medeverdachte 1] op de ochtend van 21 december 2018, of het met een sms of Whatsapp-bericht laten weten dat het plan niet door ging.
Op grond van de hiervoor vermelde omstandigheden, verwerpt de rechtbank het beroep op vrijwillige terugtred, omdat het voorgenomen misdrijf slechts niet is voltooid ten gevolge van niet van de wil van de verdachte afhankelijke omstandigheden, namelijk dat de vader van [medeverdachte 1] op 18 december 2018 de politie had gebeld en verteld van de voorgenomen overval/afpersing op 21 december 2018 en dat [verdachte] en [medeverdachte 2] op die datum zijn aangehouden door de politie op het moment dat zij dachten dat zij een afspraak met [medeverdachte 1] hadden.
Nu evenmin andere gronden aannemelijk zijn geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten, betekent dit dat het bewezen verklaarde het in de uitspraak vermelde strafbare feit oplevert.
Het bewezen verklaarde levert op het in de uitspraak vermelde strafbare feit.
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.
De strafbaarheid van verdachte.
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. Verdachte is daarom strafbaar voor hetgeen bewezen is verklaard.
Oplegging van straf en/of maatregel.
De eis van de officier van justitie.
De officier van justitie eist een gevangenisstraf van 4 jaar met aftrek van voorarrest en verbeurd verklaring van alle in beslag genomen voorwerpen op de beslaglijst (1 t/m 10).
Een kopie van de vordering van de officier van justitie is aan dit vonnis gehecht.
Het standpunt van de verdediging.
De eis van de officier van justitie is exorbitant hoog. De maximumstraf voor voorbereiding is volgens de wet de helft van de hoofdstraf die op het misdrijf staat. De LOVS oriëntatiepunten gaan uit van een gevangenisstraf van 30 maanden bij licht geweld of bedreiging met geweld. Bij ander geweld wordt bij een voltooid delict uitgegaan van een gevangenisstraf van 4 jaar. De raadsvrouwe verzoekt de rechtbank bij een eventuele strafoplegging hooguit de helft op te leggen van wat de officier van justitie eist.
Het oordeel van de rechtbank.
Bij de beslissing over de straf die aan verdachte dient te worden opgelegd heeft de rechtbank gelet op de aard en de ernst van het bewezen verklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan. Bij de beoordeling van de ernst van het door verdachte gepleegde strafbare feit betrekt de rechtbank het wettelijke strafmaximum en de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd. Daarnaast houdt de rechtbank bij de strafbepaling rekening met de persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte.
De rechtbank heeft in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.
Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het medeplegen van het voorbereiden van een afpersing en/of diefstal met geweld of bedreiging met geweld op een waardetransport waarbij een nepbomvest zou worden gebruikt. Verdachte en zijn mededader hadden dit samen met [medeverdachte 1] , de chauffeur van de geldauto, voorbereid. Naast de chauffeur zou nog een bijrijder aanwezig zijn die niet van de plannen op de hoogte was.
Een overval of afpersing, zeker wanneer daarbij geweld wordt gebruikt of gedreigd wordt met geweld, is voor de slachtoffers een bijzonder traumatische ervaring waar zij nog jarenlang last van kunnen hebben. Overvallen en afpersingen leiden bovendien tot gevoelens van onveiligheid en angst in de samenleving. Verdachte heeft met die gevoelens geen rekening gehouden en heeft zich niets aangetrokken van de belangen van de bijrijder die bij de overval en/of afpersing aanwezig zou zijn.
Verdachte wilde op die manier snel aan veel geld komen. Er was mogelijk zeer veel geld aanwezig in de geldauto vlak voor Kerst, waarbij gesproken werd over bedragen van enkele miljoenen euro’s. Enkel geld- en hebzucht is de drijfveer geweest voor verdachte om de overval/afpersing voor te bereiden.
Ter voorbereiding hadden verdachte en zijn mededader onder andere een geladen vuurwapen en munitie voorhanden. Het ongecontroleerde bezit van een vuurwapen verhoogt het risico op een levensbedreigend geweldsdelict. Daarom moet streng worden opgetreden tegen het onbevoegd voorhanden hebben van vuurwapens.
Verdachte is bij de voorbereiding planmatig te werk gegaan. Hij heeft immers het door hem gepleegde strafbare feit begaan door gedurende een langere periode de overval en/of afpersing voor te bereiden overeenkomstig een mede door hem welbewust gevormd plan.
Kijkend naar de persoon van verdachte, houdt de rechtbank rekening met de omstandigheid dat verdachte eerder voor soortgelijke feiten werd veroordeeld.
De rechtbank zal een lichtere straf opleggen dan de door de officier van justitie gevorderde straf, nu de rechtbank van oordeel is dat de straf die de rechtbank zal opleggen de ernst van het bewezen verklaarde voldoende tot uitdrukking brengt.
De rechtbank is van oordeel dat in verband met een juiste normhandhaving niet kan worden volstaan met het opleggen van een andersoortige of geringere straf dan een gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden met aftrek van voorarrest.
Beslag.
Verdachte heeft bij monde van zijn raadsvrouwe ter terechtzitting afstand gedaan van alle onder hem in beslag genomen voorwerpen, zodat de rechtbank daarover geen beslissing zal nemen.
Toepasselijke wetsartikelen.
De beslissing is gegrond op de artikelen:
Wetboek van Strafrecht art. 10, 27, 46, 312, 317.
DE UITSPRAAK
De rechtbank:
verklaart het ten laste gelegde bewezen zoals hiervoor is omschreven.
verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt hem daarvan vrij.
het bewezen verklaarde levert op het misdrijf:
medeplegen van voorbereiding van afpersing en/of diefstal met geweld of bedreiging met geweld, gepleegd door twee of meer verenigde personen
verklaart
verdachtehiervoor
strafbaar.
verdachtehiervoor
strafbaar.
legt op de volgende straf.
Gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden met aftrek overeenkomstig artikel 27
Wetboek van Strafrecht.
Dit vonnis is gewezen door:
mr. A.H.J.J. van de Wetering, voorzitter,
mr. E.M. Vermeulen en mr. D.D.M. Xanthopoulos, leden,
in tegenwoordigheid van mr. E. de Dooij, griffier,
en is uitgesproken op 23 juli 2019.
mr. D.D.M. Xanthopoulos is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.