ECLI:NL:RBOBR:2019:4221

• Datum uitspraak: 16 juli 2019
• Publicatiedatum: 15 juli 2019
• Zaaknummer: 18/2122
• Instantie: Rechtbank Oost-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: S.A.J. de Jong-Nibourg; M. van ‘t Klooster; L.J.M. Timmermans
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Bestuursrechtelijke procedure inzake woningaanpassing en afwijzing door gemeente Helmond

In deze bestuursrechtelijke zaak heeft de Rechtbank Oost-Brabant op 16 juli 2019 uitspraak gedaan in een geschil tussen een eiser en het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Helmond. De eiser had een aanvraag ingediend voor woningaanpassing, specifiek voor het verwijderen van een bad en het realiseren van een douche op afschot. Het college heeft deze aanvraag aanvankelijk afgewezen bij besluit van 31 augustus 2017. Na een heroverweging op 14 augustus 2018 heeft het college het primaire besluit gedeeltelijk herroepen, maar de afwijzing van de woningaanpassing gehandhaafd met een gewijzigde motivering.

De eiser heeft hiertegen beroep ingesteld, waarop het college een verweerschrift heeft ingediend. Tijdens de zitting op 7 maart 2019 zijn beide partijen vertegenwoordigd door hun gemachtigden. De rechtbank heeft op 5 juni 2019 een tussenuitspraak gedaan, waarin het college de gelegenheid kreeg om het gebrek in de besluitvorming te herstellen. Echter, bij brief van 18 juni 2019 heeft het college laten weten geen gebruik te maken van deze mogelijkheid. De rechtbank heeft daarop het onderzoek gesloten op 28 juni 2019.

In de uitspraak heeft de rechtbank geoordeeld dat het college ten onrechte heeft gesteld dat er sprake was van een algemeen gebruikelijke voorziening en dat de eiser had kunnen reserveren voor de renovatie. De rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard, het bestreden besluit vernietigd en het college opgedragen om binnen zes weken een nieuw besluit te nemen. Tevens is het college veroordeeld in de proceskosten van de eiser, vastgesteld op € 1.024,00, en moet het het griffierecht van € 46,00 vergoeden. Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken hoger beroep worden ingesteld bij de Centrale Raad van Beroep.

Uitspraak

RECHTBANK OOST-BRABANT

Zittingsplaats 's-Hertogenbosch

Bestuursrecht

zaaknummer: SHE 18/2122

uitspraak van de meervoudige kamer van 16 juli 2019 in de zaak tussen

[naam] , te [woonplaats] , eiser

(gemachtigde: mr. A. van 't Laar),

en

het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Helmond, verweerder

(gemachtigden: mr. J.L.S. van de Velden en M.M. van Hoof).

Procesverloop

Bij besluit van 31 augustus 2017 (het primaire besluit) heeft verweerder eisers aanvraag voor een woningaanpassing in de vorm van het verwijderen van het bad en het realiseren van een douche op afschot, afgewezen.

Bij besluit van 14 augustus 2018 (het bestreden besluit) heeft verweerder het primaire besluit gedeeltelijk herroepen, maar de afwijzing van de woningaanpassing Wmo-woonvoorziening met een gewijzigde motivering gehandhaafd.

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 7 maart 2019. Eiser en verweerder hebben zich laten vertegenwoordigen door hun gemachtigden.

Bij tussenuitspraak van 5 juni 2019 heeft de rechtbank verweerder in de gelegenheid gesteld om binnen acht weken na verzending van de tussenuitspraak, met inachtneming van hetgeen in de tussenuitspraak is overwogen, het gebrek in de besluitvorming te herstellen, dan wel binnen twee weken de rechtbank te laten weten geen gebruik te zullen maken van voornoemde mogelijkheid. Bij brief van 18 juni 2019 heeft verweerder de rechtbank bericht dat hij geen gebruik maakt van de geboden gelegenheid het gebrek in de besluitvorming te herstellen.

De rechtbank heeft vervolgens op 28 juni 2019 met toepassing van artikel 8:57, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) het onderzoek gesloten.

Overwegingen

1. De rechtbank heeft in haar tussenuitspraak van 5 juni 2019 overwogen dat verweerder zich ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat sprake is van een algemeen gebruikelijke voorziening en dat eiser gedurende de afschrijvingstermijn had kunnen reserveren voor de renovatie van de badkamer. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder de aanvraag van eiser ten onrechte om die reden afgewezen. Deze uitspraak bouwt voort op de tussenuitspraak van 5 juni 2019. De rechtbank neemt over en blijft bij al wat zij in deze tussenuitspraak heeft overwogen en beslist.

2. De rechtbank stelt verder vast dat verweerder bij brief van 18 juni 2019 de rechtbank heeft bericht dat hij het gebrek in de besluitvorming niet wenst te herstellen. Gelet op het voorgaande is het beroep gegrond en dient het bestreden besluit te worden vernietigd wegens strijd met artikel 7:12, eerste lid, van de Awb. Verweerder zal worden opgedragen een nieuw besluit te nemen met inachtneming van hetgeen in deze uitspraak en de tussenuitspraak van 5 juni 2019 is overwogen.

3. Nu het beroep gegrond wordt verklaard ziet de rechtbank aanleiding om verweerder op grond van artikel 8:75 van de Awb te veroordelen in de proceskosten die eiser in beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten worden met toepassing van het Besluit proceskosten bestuursrecht begroot op € 1.024,00 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting, waarde per punt € 512,00) als kosten voor verleende rechtsbijstand. Nu het beroep gegrond wordt verklaard, dient verweerder tevens het door eiser betaalde griffierecht aan hem te vergoeden.

Beslissing

De rechtbank:

• verklaart het beroep gegrond;
• vernietigt het bestreden besluit;
• draagt verweerder op om binnen zes weken na verzending van deze uitspraak een nieuw besluit op het bezwaar van eiser te nemen, met inachtneming van deze uitspraak en de tussenuitspraak van 5 juni 2019;
• veroordeelt verweerder in de door eiser in beroep gemaakte proceskosten ten bedrage van € 1.024,00;
• bepaalt dat verweerder het door eiser betaalde griffierecht ten bedrage van € 46,00 aan hem vergoedt.

Deze uitspraak is gedaan door mr. S.A.J. de Jong-Nibourg, voorzitter, en
mr. M. van ‘t Klooster en mr. L.J.M. Timmermans, leden, in aanwezigheid van
drs. M.T. Petersen, griffier. De uitspraak is in het openbaar geschied op 16 juli 2019.

griffier voorzitter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak en de tussenuitspraak van 5 juni 2019 kan binnen zes weken na de dag van verzending van deze uitspraak hoger beroep worden ingesteld bij de Centrale Raad van Beroep. Als hoger beroep is ingesteld, kan bij de voorzieningenrechter van de hogerberoepsrechter worden verzocht om het treffen van een voorlopige voorziening of om het opheffen of wijzigen van een bij deze uitspraak getroffen voorlopige voorziening.