Uitspraak
vonnis
RECHTBANK OOST-BRABANT
Strafrecht
Parketnummer: 01/865027-15
Datum uitspraak: 18 mei 2015
Verkort vonnis van de rechtbank Oost-Brabant, meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken, in de zaak tegen:
[verdachte],
geboren te[geboorteplaats] op [geboortedatum] 1991,
wonende te [woonplaats], [woonadres],
thans gedetineerd te: Vught PPC.
Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting van 4 mei 2015.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie en van hetgeen van de zijde van verdachte naar voren is gebracht.
De tenlastelegging.
De zaak is aanhangig gemaakt bij dagvaarding van 2 april 2015.
Aan verdachte is ten laste gelegd dat:
1.
hij op of omstreeks 05 februari 2015 te Best ter uitvoering van het door
verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of
anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening weg
te nemen (uit een woning gelegen aan de [adres 1]) geld en/of goederen
van zijn/hun gading, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde partij 1], in
elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s),
hebben verdachte en/of zijn mededader(s) een of meer deur(en) en/of een of
meer ra(a)m(en) geforceerd, althans getracht te forceren,
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid,
welke poging tot diefstal werd vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of
bedreiging met geweld tegen [slachtoffer] (ambtenaar van politie), gepleegd met
het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op
heterdaad aan zichzelf en/of aan (een) andere deelnemer(s) hetzij de vlucht
mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, hebbende
verdachte, en/of zijn mededader(s)
die [slachtoffer] in een auto getrokken en/of (vervolgens), terwijl die [slachtoffer] deels en
deels uit die auto hing, met grote snelheid, althans met enige snelheid
gereden en/of (vervolgens, nadat die [slachtoffer] uit de auto heeft weten te komen)
met grote snelheid op die [slachtoffer] afgereden, terwijl die [slachtoffer] voor de auto
stond;
subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of
zou kunnen leiden:
hij op of omstreeks 05 februari 2015 te Best ter uitvoering van het door
verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of
anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening
in/uit een woning (gelegen aan de [adres 1]) weg te nemen geld en/of
goederen van zijn/hun gading, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde partij 1], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn
mededader(s) en zich daarbij de toegang tot die woning te verschaffen en/of
die/dat weg te nemen geld en/of goederen van zijn/hun gading onder zijn/hun
bereik te brengen door middel van braak, verbreking en/of inklimming, met een
of meer van zijn mededader(s), althans alleen een of meer deur(en) en of
ra(a)m(en) heeft/hebben gefoceerd, althans getracht te forceren, terwijl de
uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
en/of
hij op of omstreeks 05 februari 2015 te Best ter uitvoering van het door
verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een of meer
anderen, althans alleen, [slachtoffer] (ambtenaar van politie)
opzettelijk van het leven te beroven, althans zwaar lichamelijk letsel toe te
brengen, door met dat opzet
- die [slachtoffer] in een door hem, verdachte en/of zijn medeverdachte(n) bestuurde
auto auto te trekken en/of
- (vervolgens), terwijl die [slachtoffer] deels in en deels uit die auto hing, met
grote snelheid, althans met enige snelheid te gaan rijden, en/of
- vervolgens (nadat die [slachtoffer] uit die auto heeft weten te komen) met grote
snelheid op die [slachtoffer] af te rijden, terwijl die [slachtoffer] voor de auto stond,
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
2.
hij op of omstreeks 5 februari 2015 in de gemeente(s) Best en/of Son en/of
Schijndel en/of Sint-Oedenrode, althans in het arrondissement Oost-Brabant,
in ieder geval in Nederland, als bestuurder van een voertuig (personenauto),
daarmee rijdende op de weg, te weten de wegen op de (vlucht)route van de
Zevensprong in Best tot en met de Schootsedijk in Sint-Oedenrode,
terwijl hem, verdachte, gedurende die (gehele) route (circa twintig minuten),
door (meerdere) verbalisanten middels optische- en geluidssignalen (een)
stopteken(s) werd(en) getoond,
met zeer hoge snelhe(i)d(en) (tot 180 à 190 kilometer per uur), althans
aanzienlijk hogere snelheden dan de ter plaatse geldende
maximumsnelhe(i)d(en), heeft gereden op onder meer (achtereenvolgens) de
Sportlaan en/of Eindhovenseweg Zuid en/of de NCB-weg in Best en/of de
Besteweg en/of de Hoberglaan in Son en/of op de A50 van Son richting Veghel
en van Veghel richting Schijndel en/of de N622 (Eerdsebaan in de richting van
Schijndel) en/of de Edisonweg en/of de Van Leeuwenhoekweg en/of de
Structuurweg en/of de Schootsedijk te Sint-Oedenrode, en/of
op de A50 na afrit 11 op de vluchtstrook zijn voertuig tot stilstand heeft
gebracht en (vervolgens) achteruit de oprit van die A50 is gereden (tegen het
verkeer in dat die A50 kwam oprijden), en/of
(meermalen) op de A50 met hoge snelheid op de vluchtstrook heeft gereden, en/of
de rotonde gelegen op de kruising van de N622 en de Van Leeuwehoekstraat in
Schijndel, tegen het verkeer in heeft genomen (linksom),
door welke gedraging(en) van verdachte (telkens) gevaar op d(i)e weg(en) werd
veroorzaakt, althans (telkens) kon worden veroorzaakt, en/of het verkeer op
d(i)e weg(en) (telkens) werd gehinderd, althans (telkens) kon worden gehinderd;
De in deze telastelegging gebruikte termen en uitdrukkingen worden, voorzover
daaraan in de Wegenverkeerswet 1994 betekenis is gegeven, geacht in dezelfde
betekenis te zijn gebezigd;
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is verdachte daardoor niet in de verdediging geschaad.
De formele voorvragen.
Bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de dagvaarding geldig is. De rechtbank is bevoegd van het ten laste gelegde kennis te nemen en de officier van justitie kan in zijn vervolging worden ontvangen. Voorts zijn er geen gronden gebleken voor schorsing van de vervolging.
Bewijsverweren.
Feit 1.
De raadsvrouwe van verdachte heeft met betrekking tot het onder 1 tenlastegelegde feit aangevoerd dat het geweld door de verbalisant is uitgelokt doordat hij op de personenauto van verdachte is gaan schieten. Zij heeft vrijspraak van de geweldscomponent bepleit.
De rechtbank verwerpt het verweer en overweegt daartoe het volgende.
Uit de stukken en het verhandelde ter terechtzitting is naar voren gekomen dat de in uniform geklede verbalisant [slachtoffer] eerst verdachten heeft aangeroepen te blijven staan, en toen zij toch in de auto stapten het bestuurdersportier van de personenauto heeft opengetrokken. Op dat moment trachtte de bestuurder te starten waarop verbalisant [slachtoffer] heeft getracht hem uit de auto te trekken om hem aan te houden. In plaats van hieraan gevolg te geven, heeft de bestuurder de verbalisant vastgepakt en de auto in getrokken en de auto gestart. Met de verbalisant half in en uit de auto hangend is de bestuurder vol gas gevend gaan rijden en is de auto tegen een boom in een tegenoverliggende voortuin aan gereden. Op het moment dat de auto vervolgens naar achteren begon te bewegen is het verbalisant gelukt om uit het voertuig te komen. Toen de verbalisant zag dat het voertuig hard achterwaarts reed heeft hij op het voertuig geschoten. Naar het oordeel van de rechtbank is het deels binnentrekken van een persoon in een auto en het dan met geopend portier wegrijden met die auto, met alle mogelijke gevolgen voor die meegetrokken persoon die al dan niet uit de auto zal vallen, aan te merken als het uitoefenen van geweld tegen die persoon. Aan het schieten door de verbalisant is derhalve geweld van de zijde van de bestuurder van de auto voorafgegaan, dit met het kennelijke doel zich aan de aanhouding door de politie te onttrekken. In die zin is het geweld zijdens de bestuurder van de auto niet “uitgelokt” door dat schieten.
De raadsvrouwe heeft voorts aangevoerd dat er sprake is van vrijwillige terugtred in de zin van artikel 46b van het Wetboek van Strafrecht.
De rechtbank verwerpt het verweer en overweegt als volgt.
Van vrijwillige terugtred is sprake als het misdrijf niet is voltooid ten gevolge van omstandigheden van de wil van de dader afhankelijk. Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat, toen de ruit kapot was gesprongen en de verlichting aansprong, en daarmee het gevaar om betrapt te worden toenam, verdachten hebben besloten van de inbraak af te zien en terug te keren naar de auto. Naar het oordeel van de rechtbank kan dit niet als vrijwillige terugtred worden aangemerkt.
De bewezenverklaring.
De rechtbank acht, op grond van de feiten en omstandigheden die zijn vervat in de bewijsmiddelen, wettig en overtuigend bewezen, dat verdachte
1.
op 05 februari 2015 te Best ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening weg te nemen (uit een woning gelegen aan de [adres 1]) geld en/of goederen van hun gading, toebehorende aan [benadeelde partij 1],
hebben verdachte en zijn mededader een of meer deur(en) en een raam getracht te forceren,
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid,
welke poging tot diefstal werd gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen [slachtoffer] (ambtenaar van politie), gepleegd met het oogmerk om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en aan een andere deelnemer de vlucht mogelijk te maken,
hebbende verdachte die [slachtoffer] in een auto getrokken en vervolgens, terwijl die [slachtoffer] deels in en deels uit die auto hing, met enige snelheid gereden en zijnde vervolgens, nadat die [slachtoffer] uit de auto heeft weten te komen, met snelheid op die [slachtoffer] af gereden, terwijl die [slachtoffer] voor de auto stond.
2.
op 5 februari 2015 in de gemeente(s) Best en/of Son en/of Schijndel en/of Sint-Oedenrode, als bestuurder van een voertuig (personenauto), daarmee rijdende op de weg, te weten de wegen op de (vlucht)route van de Zevensprong in Best tot en met de Schootsedijk in Sint-Oedenrode,
terwijl hem, verdachte, gedurende die (gehele) route (circa twintig minuten), door (meerdere) verbalisanten middels optische- en geluidssignalen stoptekens werden getoond,
met zeer hoge snelhe(i)d(en) (tot 180 à 190 kilometer per uur), heeft gereden op onder meer (achtereenvolgens) de Sportlaan en/of Eindhovenseweg Zuid en/of de NCB-weg in Best en/of de Besteweg en/of de Hoberglaan in Son en/of op de A50 van Son richting Veghel en van Veghel richting Schijndel en/of de N622 (Eerdsebaan in de richting van Schijndel) en/of de Edisonweg en/of de Van Leeuwenhoekweg en/of de Structuurweg en/of de Schootsedijk te Sint-Oedenrode, en
op de A50 na afrit 11 op de vluchtstrook zijn voertuig tot stilstand heeft gebracht en (vervolgens) achteruit de oprit van die A50 is gereden (tegen het verkeer in dat die A50 kwam oprijden), en
op de A50 met hoge snelheid op de vluchtstrook heeft gereden, en
de rotonde gelegen op de kruising van de N622 en de Van Leeuwehoekstraat in Schijndel, tegen het verkeer in heeft genomen (linksom),
door welke gedragingen van verdachte (telkens) gevaar op die wegen werd veroorzaakt.
De bewijsmiddelen worden slechts gebezigd met betrekking tot het feit waarop zij in het bijzonder betrekking hebben.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven bewezen is verklaard, is naar het oordeel van de rechtbank niet bewezen. Verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.
De strafbaarheid van het feit.
Het bewezen verklaarde levert op de in de uitspraak vermelde strafbare feiten.
Er zijn geen feiten of omstandigheden gebleken die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten.
De strafbaarheid van verdachte.
Er zijn geen feiten of omstandigheden gebleken die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. Verdachte is daarom strafbaar voor hetgeen bewezen is verklaard.
Oplegging van straf en/of maatregel.
De eis van de officier van justitie.
Feit 1 primair:
30 maanden gevangenisstraf met aftrek van voorarrest.
Feit 2:
1. jaar ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen.
Ten aanzien van het beslag:
verbeurd verklaring van 1 personenauto, merk Audi,
onttrekking aan het verkeer van 1 beitel,
teruggave van twee Belgische kentekenplaten, 1 Duits kentekenbewijs en 1 Nederlandse kentekenplaat aan de rechtmatige eigenaar,
de portefeuille, de tas met goederen, de sjaal en de USB-stick dienen te worden bewaard ten behoeve van de rechthebbende.
Toewijzing (hoofdelijk) van de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer] ad € 1.000,-- te vermeerderen met de wettelijke rente, alsmede oplegging van de schadevergoedings-maatregel ad € 1.000,--.
Een kopie van de vordering van de officier van justitie is aan dit vonnis gehecht.
Het oordeel van de rechtbank.
Bij de beslissing over de straf die aan verdachte dient te worden opgelegd heeft de rechtbank gelet op de aard en de ernst van het bewezen verklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan. Bij de beoordeling van de ernst van de door verdachte gepleegde strafbare feiten betrekt de rechtbank het wettelijke strafmaximum en de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd. Daarnaast houdt de rechtbank bij de strafbepaling rekening met de persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte.
De rechtbank heeft in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.
Verdachte heeft zich samen met zijn mededader schuldig gemaakt aan een poging tot inbraak in een woning. Beiden zijn daarna met een personenauto gevlucht, waarbij geweld en bedreiging met geweld werden aangewend tegen een politieambtenaar.
Een woninginbraak, en evenzo een poging daartoe, is een feit dat veel overlast veroorzaakt en schade berokkent aan de slachtoffers. Bovendien wordt een ernstige inbreuk gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van de gedupeerden, wat bij hen gevoelens van onveiligheid veroorzaakt.
Tijdens de vlucht heeft verdachte de politieambtenaar in de auto getrokken en is verdachte, terwijl de politieambtenaar nog met zijn benen en onderlichaam uit de auto hing, gaan rijden. Nadat de politieambtenaar uit de auto heeft weten te komen, is verdachte op hem afgereden. Door aldus te handelen hebben verdachte en zijn mededader welbewust een groot gevaar voor letsel voor de politieambtenaar in het leven geroepen en hem bedreigd. Het geweld en de bedreiging met geweld hebben een grote indruk op de politieambtenaar gemaakt, hetgeen ook blijkt uit de door hem gegeven toelichting bij zijn vordering als benadeelde partij. Daarnaast heeft verdachte bij hun vlucht, tijdens de achtervolging door de politie, gedurende langere tijd extreem gevaarlijk verkeersgedrag vertoond. De rechtbank neemt dit verdachte bijzonder kwalijk.
Kijkend naar de persoon van verdachte, houdt de rechtbank rekening met de omstandigheid dat verdachte in België eerder werd veroordeeld voor vermogens- en verkeersdelicten.
Bij haar beslissing over de strafsoort en de hoogte van de straf heeft de rechtbank aansluiting gezocht bij de binnen de zittende magistratuur ontwikkelde oriëntatiepunten. De oriëntatiepunten dienen als vertrekpunt bij het bepalen van de straf.
Alles overwegende acht de rechtbank voor het onder 1 bewezenverklaarde feit een gevangenisstraf voor de duur van 5 maanden passend en geboden. Deze straf is lichter dan de door de officier van justitie gevorderde straf, nu de rechtbank van oordeel is dat de straf die de rechtbank zal opleggen de ernst van het bewezenverklaarde voldoende tot uitdrukking brengt.
De rechtbank zal voor het onder 2 bewezenverklaarde feit een zwaardere straf opleggen dan de door de officier van justitie gevorderde straf, omdat de rechtbank van oordeel is dat de gevorderde straf de ernst van het bewezen verklaarde onvoldoende tot uitdrukking brengt. De rechtbank acht voor dat feit de maximale hechtenis van 2 maanden een passende straf. Daarnaast zal de rechtbank aan verdachte een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 1 jaar opleggen.
Beslag.De rechtbank is van oordeel dat het in het dictum nader te noemen inbeslaggenomen voorwerp vatbaar is voor verbeurdverklaring, omdat - zoals blijkt uit het onderzoek ter terechtzitting - dit een voorwerp is met behulp van welke de feiten zijn begaan of voorbereid.
De rechtbank is van oordeel dat het in het dictum nader te noemen inbeslaggenomen voorwerp vatbaar is voor onttrekking aan het verkeer, omdat – zoals blijkt uit het onderzoek ter terechtzitting – dit een voorwerp is met behulp waarvan de feiten zijn begaan of voorbereid en het voorwerp van zodanige aard is dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet of het algemeen belang.
De rechtbank zal de teruggave gelasten van de in het dictum nader te noemen inbeslaggenomen voorwerpen aan de rechthebbenden nu naar het oordeel van de rechtbank het belang van strafvordering zich niet meer verzet tegen de teruggave van de inbeslaggenomen goederen.
De rechtbank zal de bewaring gelasten van de in het dictum nader te noemen inbeslaggenomen voorwerpen ten behoeve van de rechthebbenden, nu naar het oordeel van de rechtbank het belang van strafvordering zich verzet tegen teruggave van de inbeslaggenomen voorwerpen.
De vordering van de benadeelde partij [slachtoffer]. De rechtbank zal de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaren in de vordering. Daartoe overweegt de rechtbank dat blijkens de toelichting op het schadeformulier benadeelde meerdere traumatische ervaringen heeft meegemaakt in zijn werk de laatste jaren, en dat de definitieve omvang van de materiele en immateriële schade nog niet vast staat. Daarmee komt de vraag aan de orde welk deel van de door benadeelde geleden, nog niet definitieve schade is toe te rekenen aan dit voorval met deze verdachten. De rechtbank is van oordeel dat een nadere behandeling van de vordering een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert.De benadeelde partij kan de vordering slechts bij de burgerlijke rechter aanbrengen.
De rechtbank zal, nu de vordering niet wordt toegewezen, de benadeelde partij veroordelen in de kosten. Deze kosten worden tot op heden begroot op nihil.
Toepasselijke wetsartikelen.
De beslissing is gegrond op de artikelen:
Wetboek van Strafrecht art. 10, 18, 27, 33, 33a, 36b, 36c, 45, 62, 310, 312
Wegenverkeerswet 1994 art. 5, 177, 179.
DE UITSPRAAK
Verklaart het ten laste gelegde bewezen zoals hiervoor is omschreven.
Verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt hem daarvan vrij.
Het bewezen verklaarde levert op het misdrijf en de overtreding:
T.a.v. feit 1:poging tot diefstal, gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en andere deelnemers aan het misdrijf de vlucht mogelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personenT.a.v. feit 2:overtreding van artikel 5 van de Wegenverkeerswet 1994 Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.
Legt op de volgende straffen en maatregel.
T.a.v. feit 1:
Gevangenisstraf voor de duur van 5 maanden met aftrek overeenkomstig artikel 27 Wetboek van Strafrecht.
T.a.v. feit 2:
Hechtenis voor de duur van 2 maanden.
T.a.v. feit 2:
Ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen (bromfietsen daaronder begrepen) voor de duur van 1 jaar.
T.a.v. het beslag:
Verbeurdverklaring van de inbeslaggenomen goederen, te weten: 1 personenauto, [kenteken 1], Audi 100, kleur grijs.
Onttrekking aan het verkeer van de inbeslaggenomen goederen, te weten: 1 beitel, kleur rood.
Teruggave inbeslaggenomen goederen, te weten: 2 Belgische kentekenplaten [kenteken 2], 1 Duits kentekenbewijs [kenteken 1] en 1 Nederlandse kentekenplaat [kenteken 3] aan degene die redelijkerwijs als rechthebbende kan worden aangemerkt.
Gelast de bewaring ten behoeve van de rechthebbende, te weten: 1 portefeuille, kleur blauw, Silverjet, 1 tas, kleur wit, inhoud: diverse goederen, 1 sjaal, kleur zwart, en 1 Sandisk USB-stick, kleur grijs.
T.a.v. feit 1:
Niet-ontvankelijkverklaring van de benadeelde partij [slachtoffer] in de vordering.
Veroordeelt de benadeelde partij in de kosten van de verdachte tot op heden begroot op nihil.
Dit vonnis is gewezen door:
mr. M.Th. van Vliet, voorzitter,
mr. I.L.A. Boer en mr. F. Schneider, leden,
in tegenwoordigheid van L.F.M. Schulte, griffier,
en is uitgesproken op 18 mei 2015.
Mr. F. Schneider is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.