In voornoemd advies van het hoofd van de inrichting is onder meer het navolgende gesteld:
“Betrokkene is een 32-jarige zwakbegaafde man die gediagnosticeerd is met een antisociale persoonlijkheidsstoornis met narcistische trekken. Vanuit zijn voorgeschiedenis en opvoeding heeft betrokkene niet geleerd hoe op een adequate manier om te gaan met spanningen en frustraties. Betrokkene is geneigd zich aan te passen aan de ander en is beïnvloedbaar. Problemen en de daaruit voortvloeiende negatieve emoties worden weggemaakt door middel van drugsgebruik en gokken. Indien dit langere tijd voortduurt, leidt dit tot verwervingscriminaliteit. Ten tijde van het indexdelict verkrachting was er sprake van een overbelasting van zijn draagkracht, oplopende spanningen, seksuele onthouding, boosheid over het eigen misbruik, een verslechterde gemoedstoestand en fors druggebruik leidend tot een seksueel gewelddadige impulsdoorbraak.
Betrokkene verblijft sinds 2008 in de [kliniek] en gedijt goed binnen de structuur van de kliniek, maar gezien zijn beperkte inzicht en leerbaarheid blijkt wat betreft inzichtgevende behandeling het plafond bereikt. De keuze wordt gemaakt om meer te koersen op gedragsverandering en het aanleren van controle op eigen gedrag, waarop betrokkene vervroegd overgeplaatst wordt naar een resocialisatieafdeling. Middels een
stapsgewijze opbouw van vrijheden is de insteek dat betrokkene zo in de praktijk kan ondervinden waar mogelijke problemen kunnen ontstaan. (…)Het is van belang, vanwege zijn onbetrouwbare opstelling en de onverstandige keuzes (zoals het stelen van de USB sticks) die hij heeft gemaakt, dat betrokkene langere tijd onder toezicht staat. Tegelijkertijd heeft hij op sommige vlakken begeleiding nodig. Begeleiders die veranderingen bij hem kunnen bespeuren en benoemen, omdat het betrokkene slecht lukt om zijn eigen spanningen te herkennen en verbaliseren. Betrokkene is aangemeld bij de RIBW, deze hanteert het beleid dat zij in principe geen patiënten met een zedendelict plaatsen in hun woningen omdat huisgenoten slachtoffer kunnen zijn van een dergelijk delict. Sinds dit jaar is er een samenwerking met de [kliniek], de RIBW+. Dit is opgezet om te zorgen dat moeilijk plaatsbare, bewerkelijke of patiënten die ze anders zouden weren vanwege hun delict achtergrond, enige tijd begeleid worden door een team van de kliniek met medewerkers van de RIBW. Er zijn een aantal plaatsen beschikbaar gesteld in een voorziening van de kliniek, buiten de hekken van de [kliniek], de Meander. Wanneer het ministerie goedkeuring hiervoor geeft, zal betrokkene hierheen verhuizen en begeleid worden door het RIBW+ team. Na ongeveer een jaar zal de RIBW zorgdragen voor een vervolgplek binnen hun voorzieningen in de regio Nijmegen. Op deze manier kan betrokkene zijn werkzaamheden behouden en zijn sociale en vrijetijdsactiviteiten blijven uitvoeren terwijl hij laat blijken betrouwbaar en transparant te zijn. Zoals gebruikelijk is bij de resocialisatieafdeling zal/de contactfunctionaris van de reclassering erbij betrokken worden zodra het transmurale verlof goedgekeurd is, zodat er kennisgemaakt kan worden en onderzocht wat een noodzakelijk vangnet is voor betrokkene
wanneer de dwangverpleging beëindigd wordt. Zodra de randvoorwaarden op het vlak van wonen gerealiseerd zijn zal er bepaald worden welke afspraken er gemaakt moeten
worden om begeleiding van de reclassering in het kader van proefverlof te kunnen gaan aanvragen. De kliniek acht een voorwaardelijke beëindiging van de dwangverpleging prematuur, omdat betrokkene nog gebaat is bij forensische begeleiding, toezicht en controle. Hoewel er een aantal zaken zijn gerealiseerd in het vormgeven van zijn maatschappelijke inbedding, een vaste werkplek en (uitzicht op) vast inkomen, is het van groot belang dat er voor betrokkene een geschikte woonvoorziening gerealiseerd wordt waar woonbegeleiding aanwezig is die hem goed kent en afwijkend gedrag kan signaleren. Zoals eerder gezegd is het gebleken dat hij zijn eigen spanningen slecht kan (h)erkennen en hij daardoor niet tijdig aan de bel trekt. De gediagnosticeerde persoonlijkheidsproblematiek is in de kern nog steeds aanwezig. In het huidige beeld worden narcistische kenmerken gezien in de zin dat betrokkene zich nog snel te kort
gedaan of benadeeld voelt en impulsief boos kan reageren. Ook is de afgelopen periode gebleken dat hij zijn gevoelens en spanningen niet laat blijken, noch bespreekbaar maakt. De zwakbegaafdheid van betrokkene komt in de behandeling duidelijk naar voren, wat maakt dat het plafond wat betreft inzicht en grote veranderingen in de kernproblematiek lijkt te zijn bereikt. Wel is het middelengebruik alsmede de gokproblematiek de gehele behandeling in remissie.
Wij adviseren de maatregel van terbeschikkingstelling te verlengen met de periode van één jaar.”