16jaren buiten echt ontuchtige handelingen plegen en met iemand beneden de leeftijd van 16 jaren ontuchtige handelingen plegen, terwijl de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen het opleggen van die maatregel eiste.
Dit zijn misdrijven die gericht zijn tegen of gevaar veroorzaken voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen.
In voornoemd advies van [kliniek] is onder meer het navolgende gesteld:
“Betrokkene is een 44 jarige man gediagnosticeerd met een pervasieve ontwikkelings- stoornis, te weten PDD-NOS. Betrokkene verblijft op een behandelafdeling voor patiënten met een stoornis in het autisme spectrum en zet zich goed in voor zijn behandeling. Zo heeft hij gesprekken met de seksuologe en vaardigheidstraining op het gebied van seksualiteit en ASS. Uit deze behandelingen komt naar voren dat er nog een aantal vaardigheden zijn die betrokkene verder kan ontwikkelen. Een verdere stap in de behandeling, onbegeleid verlof en de overgang naar de transmurale fase, is een belangrijk middel in de resocialisatie. Een aanvraag onbegeleid en transmuraal verlof is dan ook recent verstuurd.
De reclassering doet naar aanleiding van de uitspraak van het gerechtshof in november 2013 onderzoek naar de mogelijkheden van een voorwaardelijke beëindiging van de dwang-verpleging. De kliniek acht een voorwaardelijke beëindiging echter op dit moment nog prematuur. Betrokkene bevindt zich op een behandelafdeling en werkt nog aan belangrijke onderdelen van het risicomanagement zoals het terugvalpreventieplan, het verder ontwikkelen van en oefenen met bepaalde (sociale) vaardigheden en het opbouwen van een stevig (hulpverleners)netwerk. Daarnaast wordt de medicamenteuze behandeling momenteel nog geoptimaliseerd. Wel is het behandelteam van mening dat betrokkene verdere stappen kan gaan zetten in de voorbereiding op een leven buiten de kliniek. Hierbij is het belangrijk om de verhouding tussen de draagkracht en draaglast van betrokkene goed te blijven monitoren. Wanneer het resocialisatieproces te snel zou verlopen, zijn er veel
zaken die op dit moment nog niet geregeld zijn, zoals huisvesting, een steunend netwerk etc.
Wanneer dit plotseling zou moeten gebeuren, kan dit betrokkene veel stress opleveren waardoor het delictrisico, zoals is gebleken uit een eerdere terugval in delictgedrag, toeneemt. Ook de autismespectrum problematiek van betrokkene vraagt om een voorspelbaar en goed voorbereid stapsgewijs traject waarbij betrokkene begeleid en ondersteund wordt in zijn verdere resocialisatie. Om de hoeveelheid stress die een zodanig grote verandering met zich mee brengt te beperken zal betrokkene hier het komende jaar in begeleid worden. In dit jaar zal aandacht zijn voor het opbouwen van een (hulpverleners)netwerk buiten de kliniek, dagbesteding en het afronden en leren toepassen
van zijn terugvalpreventieplan in situaties in de maatschappij. Wanneer de machtiging voor onbegeleid en transmuraal verlof er is en betrokkene de eerste fasen van het onbegeleide verlof beeft gepraktiseerd zal betrokkene op de TMV geplaatst worden, van waaruit hij contacten kan opbouwen met het transmurale team en de reclassering. Ook is het gemakkelijker om betrokkene met deze vrijheden goed voor te bereiden op een leven buiten de kliniek.
Over een jaar zal betrokkene al geruime tijd op de [afdeling] gefunctioneerd hebben binnen welke situatie ook toegewerkt kan worden naar een meer zelfstandige woonplek in [gemeente], zodat dan opnieuw beoordeeld kan worden of een voorwaardelijke beëindiging op dat moment verantwoord en geïndiceerd is.
Positief is dat betrokkene open en goed in gesprek is over zijn wensen en gedachten met betrekking tot de toekomst. Hij begrijpt de punten van het behandelteam en zou ook wel een tussenstap willen maken op de [afdeling 3], maar heeft daarnaast ook de angst dat de tbs dan toch steeds langer verlengd zal worden en geeft daarom aan dat hij om die reden meer zekerheid zou hebben als de dwangverpleging voorwaardelijk beëindigd wordt.
Wij adviseren de terbeschikkingstelling met dwangverpleging te verlengen met 1 jaar.”
In voornoemd advies van Reclassering Nederland d.d. 10 juli 2014 is onder meer het navolgende gesteld:
“Gezien het behandelverloop met de ongeoorloofde afwezigheid (1996) en de terugval in delictgedrag (2003), de huidige behandeling, het feit dat er nog geen sprake is van onbegeleid verlof en er nog geen activiteiten hebben plaatsgevonden met betrekking tot een gestructureerde vorm van dagbesteding buiten de kliniek, zien wij momenteel geen mogelijkheid concrete voorwaarden te formuleren met betrekking tot een eventuele voorwaardelijk beëindiging van de dwangverpleging.
Gezien het behandelverloop, de huidige behandeling en de delictgerelateerde factoren achten wij het van belang betrokkene beter te leren kennen tijdens een periode van Forensisch Psychiatrisch Toezicht (FPT). Binnen het FPT willen wij ook zicht krijgen op zijn netwerk en zijn hantering van een signalerings- en een terugvalpreventieplan.
Wij achten het van belang om tijdens een FPT enige tijd samen te kunnen werken met het [kliniek] met betrekking tot het risicomanagement.
Tevens achten wij het van belang dat de begeleiding en het toezicht geleidelijk aan ons worden overgedragen door het FPC.”
De officier van justitie heeft bij de behandeling ter terechtzitting gepersisteerd bij haar vordering.
De deskundige mevrouw M. Kleefman, GZ-psycholoog en optredend namens [kliniek]
, heeft bij de behandeling ter terechtzitting gepersisteerd bij voornoemd advies. Zij heeft daaraan toegevoegd dat op basis van de HKT-testscores het recidiverisico als matig beoordeeld wordt.
De ter beschikking gestelde en zijn raadsvrouwe hebben bij de behandeling ter terechtzitting aangevoerd dat zij zich uit realistisch perspectief schikken in het advies van [kliniek] en zich ten aanzien van de vordering refereren aan het oordeel van de rechtbank.
Daarbij hebben zij aangegeven dat zij graag zouden zien dat de reclassering in de loop van het verlengingsjaar opnieuw de mogelijkheden onderzoekt van een voorwaardelijke beëindiging.
De rechtbank verenigt zich met het advies van [kliniek].
Gelet op het vorenstaande, gezien artikel 38d van het Wetboek van Strafrecht is de rechtbank van oordeel dat de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen de verlenging van de ter beschikkingstelling eist.
De rechtbank acht het van belang dat in de loop van het verlengingsjaar de reclassering onderzoek zal doen naar de mogelijkheden van een voorwaardelijke beëindiging van de verpleging, en daartoe vóór de volgende verlengingszitting een advies, zo mogelijk tevens bestaande uit een maatregelrapport, zal opstellen. De rechtbank gaat er van uit, gelet op de toelichting ter zitting, dat de kliniek aan dit nader onderzoek zal meewerken.