ECLI:NL:RBOBR:2014:1146

Rechtbank Oost-Brabant

Datum uitspraak
14 maart 2014
Publicatiedatum
13 maart 2014
Zaaknummer
01/029042-02
Instantie
Rechtbank Oost-Brabant
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Verlenging van terbeschikkingstelling van een terbeschikkinggestelde met ernstige psychische problematiek

In deze zaak heeft de Rechtbank Oost-Brabant op 14 maart 2014 uitspraak gedaan over de verlenging van de terbeschikkingstelling van een terbeschikkinggestelde, die in 2003 ter beschikking was gesteld na veroordelingen voor drie verkrachtingen en zware mishandeling. De terbeschikkingstelling was eerder verlengd in 2012 en de officier van justitie heeft op 14 januari 2014 opnieuw verzocht om verlenging voor de duur van twee jaar. Tijdens de openbare terechtzitting op 28 februari 2014 zijn de ter beschikking gestelde, zijn raadsman, de officier van justitie en deskundigen gehoord. De rechtbank heeft de terbeschikkingstelling beoordeeld aan de hand van rapporten van de kliniek, waarin de psychische toestand van de ter beschikking gestelde werd besproken. Er werd vastgesteld dat de ter beschikking gestelde lijdt aan verschillende persoonlijkheidsstoornissen, waaronder een antisociale en borderline persoonlijkheidsstoornis, en dat hij een hoge kans op recidive heeft. De rechtbank concludeert dat de terbeschikkingstelling noodzakelijk is voor de veiligheid van anderen en dat de ter beschikking gestelde een gestage positieve ontwikkeling doormaakt, maar dat er nog veel werk aan de winkel is. De rechtbank heeft besloten de terbeschikkingstelling met twee jaar te verlengen, in lijn met het advies van de deskundigen en de officier van justitie.

Uitspraak

uitspraak

RECHTBANK OOST-BRABANT

Strafrecht
Parketnummer: 01/029042-02
Uitspraakdatum: 14 maart 2014

Beslissing verlenging terbeschikkingstelling

Beslissing in de zaak van:

[terbeschikkinggestelde],

geboren te[geboorteplaats] op [1964],
verblijvende in de[kliniek].

Het onderzoek van de zaak.

Bij arrest van het gerechtshof te 's-Hertogenbosch van 5 december 2003 is betrokkene ter beschikking gesteld. Deze terbeschikkingstelling is voor het laatst, bij beslissing van deze rechtbank van 9 maart 2012 met twee jaar verlengd.
De vordering van de officier van justitie bij deze rechtbank van 14 januari 2014 strekt tot verlenging van de termijn van terbeschikkingstelling voor de duur van twee jaar.
Deze vordering is behandeld ter openbare terechtzitting van deze rechtbank van 28 februari 2014.
Hierbij zijn de officier van justitie, de deskundige en de ter beschikking gestelde en zijn raadsman gehoord.
In het dossier bevindt zich onder andere:
- het rapport van de[kliniek] d.d. 19 december 2013, opgemaakt door
drs. I.A.M. Breukel, klinisch psycholoog/psychotherapeut, locatiemanager zorg, en
drs. M. van den Bremer, gz-psycholoog, hoofd behandeling;
  • de omtrent de ter beschikking gestelde gehouden wettelijke aantekeningen;
  • het persoonsdossier van de ter beschikking gestelde.

De beoordeling.

De terbeschikkingstelling is toegepast ter zake van drie verkrachtingen en een zware mishandeling, terwijl de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen het opleggen van die maatregel eiste. De hiervoor genoemde misdrijven betreffen misdrijven die gericht zijn tegen of gevaar veroorzaken voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen.

In voornoemd rapport van de inrichting is onder meer het navolgende gesteld:

“(…)Stoornis of gebrekkige ontwikkeling (…).
(…) Alcoholafhankelijkheid, in langdurige volledige remissie bij institutionalisering.
(…) Paniekstoornis zonder agrofobie, in vroege volledige remissie.
(…) Antisociale persoonlijkheidsstoornis (hoofddiagnose).
(…) Borderline persoonlijkheidsstoornis.
(…) Trekken van narcistische persoonlijkheidsstoornis.
(…) Andere psychosociale en omgevingsproblemen. (…)

Kernproblematiek.

[terbeschikkinggestelde] groeit op in een sociaal zwak gezin. Een veilige hechting binnen het gezin komt niet tot stand, waardoor[terbeschikkinggestelde] weinig sociale en probleem- oplossende vermogens ontwikkelt. Op school wordt hij gepest en vindt hij weinig aansluiting. Vanaf zijn tiende komt hij regelmatig in aanraking met politie. Dit heeft weinig effect; zijn deviante gedrag verergert. Hij spijbelt veel en wordt van school gestuurd. Op zijn vijftiende pleegt hij aanrandingen en wordt hij veroordeeld tot plaatsing in een tuchtschool. Na een verblijf van drie jaar recidiveert hij vrijwel direct. Later in zijn leven wordt dit een patroon: binnen een duidelijke structuur functioneert hij goed, maar wanneer hij meer op zichzelf komt te staan, gaat het meteen mis. Op zijn vijfentwintigste gaat hij uit huis. Hij kan echter niet voldoen aan de eisen die het volwassen leven aan hem stelt. Zijn intieme relaties worden gekenmerkt door overspel, ruzies en mishandeling. Omgaan met problemen en/of spanningen kan hij niet. Hij gaat overmatig alcohol gebruiken en verwaarloost zichzelf, zijn werk en relaties met anderen.[terbeschikkinggestelde] ontwikkelt een antisociale en borderline persoonlijkheidsstoornis met narcistische trekken. Daarnaast is er sprake van een hoge mate van psychopathie en van seksuele preoccupatie dan wel sterke gerichtheid op contact met vrouwen. Wanneer de spanning bij hem oploopt, wordt hij achterdochtig naar zijn omgeving en denigrerend naar vrouwen. (…)

Prognose behandeling.

Zoals ook beschreven in het verlengingsadvies d.d. 19 december 2011 behoort [terbeschikkinggestelde], vanwege de ernst van zijn problematiek en met name door de combinatie van psychopathie en seksuele problematiek, tot een groep die een hoge kans op recidive heeft.
Langdurige intensieve behandeling, begeleiding en toezicht binnen het kader van de terbeschikkingstelling is derhalve aangewezen. Gesteld kan worden dat[terbeschikkinggestelde] in onderhavige periode een gestage positieve ontwikkeling doormaakt en dat dit - overigens zoals op grond van zijn kernproblematiek verwacht mag worden - met ups en downs verloopt. Dit betekent dat er soms bijsturing dient plaats te vinden aangaande de snelheid waarmee de resocialisatie verantwoord en veilig kan geschieden. (…)

Conclusie en advies.

[terbeschikkinggestelde] verblijft ruim zeven jaar in de kliniek. In onderhavige periode zet hij de intramurale fase van zijn behandeling voort. Hij continueert de begeleide verloven (…) Voorts is [terbeschikkinggestelde] vanaf maart 2012 gemachtigd voor onbegeleid verlof. In lijn met wat op grond van zijn problematiek verwacht mag worden, verloopt zijn behandeling niet geheel zonder slag of stoot. Hoewel[terbeschikkinggestelde] een gestage positieve ontwikkeling laat zien ten aanzien van diverse behandeldoelen doen zich vooral bij een toename van negatieve emotionaliteit problemen voor die de blijvende aanwezigheid van zijn (persoonlijkheids)problematiek illustreren. Positief is dat [terbeschikkinggestelde], al dan niet met enige ondersteuning, steeds sneller zicht heeft op dit patroon en zich voorts gemotiveerd toont met betrekking tot de ingezette interventies (…).
De prognose van het behandelverloop en het toekomstige transmurale traject blijft sterk afhankelijk van de mate waarin[terbeschikkinggestelde] zich aan kan passen aan de eisen en voorwaarden die aan hem geteld worden in de behandeling en in de maatschappij, ongeacht of hij dit vervelend vindt of niet. Beoogd wordt na een intramurale fase een overgang te realiseren naar een transmurale behandelingsfase bij [afdeling], waarbij [terbeschikkinggestelde] zal verhuizen naar [kliniek 2]. Het zal hierbij gaan om een transmuraal verblijf met intensieve hulpverleningscontacten en (camera)toezicht.
Onder verwijzing naar de paragrafen Kernproblematiek en Risicotaxatie kan worden gesteld dat, gegeven de structuur van intramuraal verblijf met onbegeleide stappen, het risico van terugval in (seksueel) gewelddadig gedrag ingeschat wordt als laag tot matig. Het risico van (seksueel) gewelddadig gedrag wordt bij transmuraal verblijf ingeschat als matig. Indien [terbeschikkinggestelde] zich niet zou conformeren aan het verlofplan/risicomanagement, wanneer hij de motivatie voor behandeling blijvend zou verliezen of alcohol zou gaan gebruiken, nemen de risico’s toe. Zonder het kader van de tbs-maatregel wordt het risico van terugval in (seksueel) gewelddadig gedrag ingeschat als hoog. Thans is voorzetting van de terbeschikkingstelling met bevel tot verpleging van overheidswege noodzakelijk.
Wij adviseren u de terbeschikkingstelling te verlengen met twee jaar. (…)”

De ter beschikking gestelde heeft verklaard, kort en zakelijk weergegeven:

Ik voel me niet altijd goed, maar de behandeling gaat wel goed.
Ik vind de terbeschikkingstelling en de stappen die in dat kader worden ondernomen lang duren.
Ik ben het wel eens met een verlenging van de terbeschikkingstelling met twee jaar. Er moet nog best veel gebeuren. Ik denk dat een verlenging met twee jaar reëel is, want met een verlenging met één jaar redden we het niet.
Ik ga twee avonden per week naar school. Op de maandagen zing ik in een koor.
Het is lastig om als ter beschikking gestelde een netwerk op te bouwen.
De
deskundige Van Geest, optredend namens voormelde inrichting, heeft het navolgende verklaard, verkort en zakelijk weergegeven:
Het gaat de goede kant op. Betrokkene heeft een intensieve EMDR-behandeling ondergaan.
Hij is met zijn opleiding bezig. Dat gaat goed.
Betrokkene wordt minder cynisch.
In augustus 2013 heeft er een minder goede periode plaatsgevonden. Daarover is echter goed met betrokkene te praten.
Thans wordt bezien of met een vermindering van libidoremmende medicatie kan gaan worden geëxperimenteerd. De kliniek is van mening dat het gebruik van libidoremmende medicatie kan worden verminderd. Hiervoor moet echter toestemming door het departement worden gegeven.
Het is de bedoeling om dit jaar de overgang naar het transmuraal verlof te maken. Dit zal gezien de forse reserves van het departement waarschijnlijk niet eerder dan pas in het vierde kwartaal van dit jaar kunnen gaan plaatsvinden.
Het gebruik van libidoremmende medicatie is namelijk één van de voorwaarden die aan het verlof is gesteld. De kliniek wil de libidoremmende medicatie afbouwen. Het departement is hiermee echter niet akkoord gegaan. De kliniek is van oordeel dat het belangrijk is om dit af te bouwen en vindt het ook verantwoord om te doen. Middels een intensieve briefwisseling met het departement zullen wij hen hiervan proberen te overtuigen.
Indien wij geen toestemming krijgen om de libidoremmende medicatie af te bouwen, dan zit er niks anders op dan door te blijven gaan met de medicatie zoals hij die nu krijgt.
Ik heb er echter vertrouwen in dat de kliniek hier met het departement zal uitkomen.

De officier van justitie heeft aangevoerd, verkort en zakelijk weergegeven:

Het rapport is heel helder. Ik ben blij te horen dat betrokkene achter het advies staat en dat hij van mening is dat de verlenging van de terbeschikkingstelling met twee jaar nodig is.
Ik persisteer bij de vordering tot verlenging van de terbeschikkingstelling met bevel tot verpleging van overheidswege met twee jaar.
De
raadsman van de ter beschikking gesteldeheeft aangevoerd, verkort en zakelijk weergegeven:
Het rapport is duidelijk en mijn cliënt onderschrijft hetgeen hierin staat.
Ik refereer me ten aanzien van de verlenging van de terbeschikkingstelling aan uw oordeel.
De rechtbank verenigt zich met het advies van voornoemde inrichting, met de daarop ter terechtzitting gegeven toelichting door de deskundige.
Gelet op het vorenstaande, gezien artikel 38d en 38e van het Wetboek van Strafrecht is de rechtbank van oordeel dat de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen de verlenging van de terbeschikkingstelling eist.

DE BESLISSING

De rechtbank:
verlengt de termijn gedurende welke [terbeschikkinggestelde] ter beschikking is gesteld met twee jaar.
Deze beslissing is gegeven door
mr. J.H.L.M. Snijders, voorzitter,
mr. I.L.A. Boer en mr. N.I.B.M. Buljevic, leden,
in tegenwoordigheid van mr. F. van Hulst, griffier,
en is uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank van 14 maart 2014.