ECLI:NL:RBOBR:2013:7090

Uitspraak

uitspraak

RECHTBANK OOST-BRABANT

Strafrecht

Parketnummer: 01/825346-05

Uitspraakdatum: 24 december 2013

Beslissing verlenging terbeschikkingstelling

Beslissing in de zaak van:

[terbeschikkinggestelde],

geboren te [geboorteplaats] op [1967],

verblijvende in [kliniek].

Het onderzoek van de zaak.

Bij arrest van het gerechtshof te 's-Hertogenbosch van 31 januari 2006 is betrokkene ter beschikking gesteld. Deze terbeschikkingstelling is voor het laatst, bij beslissing van deze rechtbank van 10 januari 2013 met één jaar verlengd.

De vordering van de officier van justitie bij deze rechtbank van 11 november 2013 strekt tot verlenging van de termijn van terbeschikkingstelling voor de duur van twee jaar.

Deze vordering is behandeld ter openbare terechtzitting van deze rechtbank van 12 december 2013.

Hierbij zijn de officier van justitie, de deskundige, de terbeschikkinggestelde en zijn raadsman gehoord.

In het dossier bevinden zich onder andere:

het advies van drs. A.M. de Klerk, hoofd behandeling, drs. F.J.P. Walschot, psychiater, en drs. A.J. de Groot, directeur behandeling en zorg en plaatsvervangend hoofd van de inrichting waar betrokkene verblijft, d.d. 8 oktober 2013;
de omtrent de terbeschikkinggestelde gehouden wettelijke aantekeningen;
het persoonsdossier van de terbeschikkinggestelde.

De beoordeling.

De terbeschikkingstelling is toegepast ter zake van diefstal gevolgd van bedreiging met geweld tegen personen, terwijl de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen het opleggen van die maatregel eiste. Het hiervoor genoemde misdrijf betreft een misdrijf dat gericht is tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen.

In voornoemd advies van het hoofd van de inrichting is onder meer het navolgende gesteld:

‘(…)
prognose

Betrokkene is een 45-jarige, zwakbegaafde, structureel kwetsbare man die blijvend begeleiding en toezicht behoeft. Zijn verleden is belast met ernstige pedagogische en affectieve verwaarlozing alsook meerdere traumatische ervaringen. Er zijn duidelijke antisociale trekken in de persoonlijkheid naast de aanwezige borderline persoonlijkheidsstoornis. De verslavingsproblematiek is diep verweven in zijn handelen en komt tot uiting in de sterke hang naar directe behoeftebevrediging met het daarbij behorende gehaaste gedrag. Betrokkene is veroordeeld tot TBS met dwangverpleging naar aanleiding van diefstal met dreiging met geweld. Ten tijde van het indexdelict bevond betrokkene zich diep in het gebruikscircuit vanwege de forse afhankelijkheid van verschillende middelen welke hij bekostigde met verwervingscriminaliteit.

Betrokkene zet zich gemotiveerd in voor zijn behandeling en staat open voor het hervatten van het resocialisatietraject waarbij hij erkent aangewezen te zijn en te blijven op extern aangeboden structuur, begeleiding en toezicht.

De recente terugval kan gezien worden als een impulsieve daad, gepleegd door een zwakbegaafde man, waarbij de copingvaardigheden om het hoofd te bieden aan onduidelijkheden en opgebouwde spanningen, tekort zijn geschoten. De opgebouwde spanningen waren voor betrokkene moeilijk te verdragen en heeft de zucht aangewakkerd waardoor betrokkene terug is gevallen in zijn oude copingstijl van gebruik van middelen bij het ervaren van negatieve emoties. Wanneer onduidelijkheden en spanningen opstapelen en betrokkene deze niet bespreekbaar maakt, lukt het hem onvoldoende om probleemoplossende vaardigheden in te zetten. Op dergelijke momenten is betrokkene sterk afhankelijk van actieve interventies vanuit de begeleiding. De stemming van betrokkene is de afgelopen tijd stabieler. Achterdochtige gedachten of betrekkingsideeën worden niet of nauwelijks waargenomen. Er is wel nog sprake van impulsief handelen wanneer betrokkene spanningen of negatieve emoties ervaart. Betrokkene is dan niet in staat het impulsieve gedrag tijdig te couperen. Het is van belang dat betrokkene de voorgeschreven medicatie blijft nemen en de geboden begeleiding blijft accepteren. Betrokkene blijft sterk gericht op de korte termijn behoeftebevrediging en is nog nadrukkelijk aangewezen op een hulpverleningsprothese voor het uitstellen hiervan. Deze externe hulpverleningsprothese is ook nog noodzakelijk voor het onder controle houden van de overige risicofactoren.

Prognose in relatie tot de geclassificeerde stoornis

Betrokkene is voor een adequaat maatschappelijk functioneren, blijvend aangewezen op een duidelijke hulpverleningsprothese. Gezien de recente ongeoorloofde afwezigheid, het stopzetten van het resocialisatietraject binnen[naam 1] en de terugval in middelengebruik wordt het op dit moment te prematuur wordt geacht om de verantwoordelijkheid voor het risicomanagement over te dragen aan de verslavingsreclassering. Na het realiseren van een overgang van de huidige resocialisatie afdeling voor mensen met een verstandelijke beperking binnen de kliniek naar een geschikte vervolgvoorziening is de insteek dat na een gedegen inbedding een start wordt gemaakt

met het opstarten van contact met de reclassering vanuit het Forensisch Psychiatrisch Toezicht, ten einde toe te werken naar een proefverlofconstructie. Van belang is dat de verantwoordelijkheid voor het risicomanagement zorgvuldig en geleidelijk wordt overgedragen aan de verslavingsreclassering.

Advies verlenging TBS maatregel

Gelet op:

de nog immer bestaande kans op recidive;
de beperkte copingvaardigheden van betrokkene en de daarbij horende afhankelijkheid van structuur, begeleiding, toezicht en controle;
nog aanwezige impulsiviteit die bij oplopende spanningen ervoor zorgt dat betrokkene niet adequaat kan reageren op complexe situaties;
de noodzaak voor betrokkene om nog meer te oefenen met meer complexe maatschappelijk en sociale situaties met voldoende begeleiding;
het belang van een zorgvuldige inbedding in de beoogde vervolgsetting;
het belang van een zorgvuldige en geleidelijke overdracht van het risicomanagement naar de verslavingsreclassering in de vorm van proefverlof

Adviseren wij een verlenging van de ter beschikkingstelling van 2 jaar en continuering van de verpleging van overheidswege. (…)’

De terbeschikkinggestelde heeft verklaard, kort en zakelijk weergegeven:

Bij de zorgboerderij ging het niet goed. Ik had liever dat het anders was gelopen. Ik doe nu zo’n drie weken montage en verpakkingswerk bij een sociale werkplaats buiten de kliniek. Ik ga daar vijf middagen per week op de fiets heen. Ik doe echt mijn best om verder te groeien. Ik ben teruggevallen doordat ik niet ben teruggekeerd van verlof en toen drugs heb gebruikt, omdat ik dacht dat ik niet terug mocht naar de zorgboerderij[naam 1]. Achteraf bleek ik dit verkeerd te hebben begrepen, maar toen was het al gebeurd. Gelet op het advies vind ik dat ik daarvoor wel zwaar gestraft word. Aan de andere kant zal ik me erbij neerleggen. Ik moet toch met [kliniek] kijken naar een andere oplossing. [kliniek] heeft contact met [naam 2]. Ik sta sinds oktober op de wachtlijst voor een intake bij [naam 2]. Als ik bij [naam 2] terecht kan, kan ik blijven werken waar ik nu werk. Ik hoop dat ik snel duidelijkheid krijg over mijn plaatsing bij [naam 2].

De deskundige drs. A.M. de Klerk, optredend namens voormelde inrichting, heeft bij de behandeling ter terechtzitting gepersisteerd bij voornoemd advies. Zij heeft voorts het navolgende verklaard, verkort en zakelijk weergegeven:

Het verblijf bij[naam 1] leek goed te verlopen tot er toch wel twee incidenten plaatsvonden. Het wonen, het dagelijks leven en de interactie binnen de groep van[naam 1] was lastig voor betrokkene. Het is lastig voor betrokkene geschikte 24-uurs voorzieningen te vinden. We hebben wel een aantal RIBW-voorzieningen, maar gelet op hoe het bij[naam 1] is verlopen, denken wij dat bij die voorzieningen onvoldoende begeleiding voor betrokkene aanwezig is. Bij het zoeken naar een andere voorziening voor betrokkene is de keus gevallen op [naam 2], een 24-uurs voorziening met appartementen. We zijn achter een datum voor een intake aangegaan, maar die hebben we op dit moment nog niet. Ik kan ook geen uitspraak doen over de tijd die tussen een positieve intake en een plaatsing zit. We kunnen pas verlof aanvragen als we een positieve plaatsingsbeslissing hebben. Die verlofaanvraag moet dan nog geschreven worden. Hiervoor is al wel voorwerk gedaan. Dan nog de interne verloftoetsingscommisie en zes tot acht weken behandelingsduur van een verlofaanvraag in Den Haag. U zult op twee tot drie maanden moeten rekenen voor een verlofaanvraag vanaf het moment van een positieve intake.

We hebben in ons advies gekozen voor verlenging van de termijn van terbeschikkingstelling voor de duur van twee jaar, omdat we hebben gezien dat het ingebed raken binnen een organisatie voor betrokkene de nodige tijd kost. Voor resocialisatie stellen we nog steeds het pad van proefverlof voor.

De officier van justitie heeft aangevoerd, verkort en zakelijk weergegeven:

Aan de formele criteria om tot verlenging van de terbeschikkingstelling te kunnen overgaan is voldaan. Op basis van het op schrift gesteld advies van [kliniek] en de daarop ter terechtzitting gegeven toelichting door drs. A.M. de Klerk persisteer ik bij mijn vordering de termijn van de terbeschikkingstelling met twee jaar te verlengen.

De raadsman van de terbeschikkinggestelde heeft aangevoerd, verkort en zakelijk weergegeven:
Cliënt is erg gemotiveerd. Hij is blij met zijn werk en geniet ervan dat hij vijf dagen per week kan werken. Hij realiseert zich dat hij hulp zal blijven houden. We hadden gehoopt dat de intake bij [naam 2] al had plaatsgevonden. Hij hikt tegen een verlenging van de termijn met twee jaar aan. Vooral omdat hij zich afvraagt wanneer de intake bij [naam 2] zal plaatsvinden en omdat hij weet dat er dan ook nog toestemming voor verlof gegeven moet worden. Het is jammer dat die onzekerheid er is. Cliënt geeft zelf de voorkeur aan verlenging van de termijn van terbeschikkingstelling met één jaar zodat de rechtbank volgend jaar kan toetsen hoe het er dan voorstaat. Ik sluit niet uit dat cliënt dan een plek heeft gevonden bij [naam 2] en dat hij daar dan met een BOPZ-machtiging kan verblijven. Daarom verzoek ik de rechtbank de termijn van terbeschikkingstelling met één jaar te verlengen.

De rechtbank verenigt zich met het advies van voornoemde inrichting en met de daarop ter terechtzitting gegeven toelichting door de deskundige, behalve voor wat betreft de duur van de verlenging. De rechtbank zal de terbeschikkingstelling verlengen met één jaar. Hoewel thans niet te verwachten valt dat het gedwongen behandeltraject van de terbeschikkingstelling over één jaar beëindigd kan worden, acht de rechtbank het van belang over één jaar een nieuw toetsmoment te hebben en te bekijken hoe het met de terbeschikkinggestelde is, in hoeverre de huidige plannen voor de overplaatsing naar een geschikte vervolgvoorziening zijn gerealiseerd en hoe de behandeling verder is verlopen.

Gelet op het vorenstaande, gezien artikel 38d en 38e van het Wetboek van Strafrecht is de rechtbank van oordeel dat de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen de verlenging van de terbeschikkingstelling eist.

DE BESLISSING

De rechtbank:

verlengt de termijn gedurende welke [terbeschikkinggestelde] ter beschikking is gesteld met één jaar.

Deze beslissing is gegeven door

mr. N.I.B.M. Buljevic, voorzitter,

mr. M.A. Waals en mr. W.T.A.M. Verheggen, leden,

in tegenwoordigheid van mr. E.C.M. Boerboom, griffier,

en is uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank van 24 december 2013.

Mr. W.T.A.M. Verheggen is buiten staat deze uitspraak mede te ondertekenen.