In voornoemd advies van het hoofd van de inrichting is onder meer het navolgende gesteld:
"(…)Betrokkene is een 51-jarige zwakbegaafde man met een persoonlijkheidsstoornis NAO met antisociale, narcistische en borderline kenmerken en bekend met misbruik van alcohol aan wie naar aanleiding van verkrachting en diefstal met geweld een TBS met dwangverpleging is opgelegd.
Ten tijde van het delict was er bij betrokkene sprake van zichzelf wegcijferen in zijn relatie
tegenover een sterke behoefte aan waardering, aandacht en geborgenheid. Hij gebruikte alcohol om makkelijker in contact te komen met vrouwen.
Er was bij betrokkene sprake van een gering empathisch vermogen en een grote mate van
krenkbaarheid. De gewelddadigheid die betrokkene liet zien in de delicten is te verklaren vanuit het feit dat betrokkene niet alleen aandacht verlangde, maar deze ook opeiste/afdwong. Hiernaast speelde ook de behoefte aan macht.
Betrokkene heeft geprofiteerd van het behandel- en verpleegaanbod. Zijn ziekte-besef is groeiende, hij is beter in staat grenzen aan te geven en die van anderen te respecteren en is in staat gevoelens en cognities bespreekbaar te maken. Daarnaast is hij abstinent gebleken van alcohol. Hij beschikt over een adequate dagstructuur en laat zich begeleiden en sturen door sociotherapie. De copingvaardigheden van betrokkene zijn gegroeid.
Ten tijde van het opstellen van voorliggend verlengingsadvies verblijft betrokkene sinds ruim drie maanden in een zelfstandige verlofwoning van de kliniek in [plaats].
Betrokkene ontvangt hierbij tweewekelijkse begeleiding vanuit [kliniek], waarbij
risicofactoren, log- en kasboek en lopende bijzonderheden worden besproken. Daarnaast ontvangt betrokkene ambulante woonbegeleiding vanuit [stichting]. Zij ondersteunen betrokkene bij praktische zaken zoals het beheren van financiën en het behouden van overzicht op gebied van administratie.
Tevens heeft de begeleiding van [stichting] een signalerende en ondersteunende functie met
betrekking tot het risicomanagement; zorgelijke signalen zijn bekend bij de begeleiding en worden, bij waarneming, doorgegeven aan de medewerkers van de kliniek.
Het huidige transmurale verlofkader biedt betrokkene een gevoel van ruimte en zelfstandigheid en doet hem zichtbaar goed. Het lijkt te leiden tot meer ontspanning. Tevens is er sprake van minder frustraties bij betrokkene. Op gebied van sociale relaties hebben zich de afgelopen periode en aantal turbulenties voorgedaan. Betrokkene is geneigd zaken zoveel mogelijk zelfstandig op te lossen vanuit zijn gerichtheid op autonomie en zelfstandigheid. Ondersteuning in en begeleiding bij het tijdig bespreekbaar maken van spanningen, al dan niet gerelateerd aan relatievorming, zal gedurende langere tijd de aandacht dienen te krijgen teneinde het delictrisico laag te houden.
Praktische ondersteuning zal naar verwachting ook gedurende langere tijd noodzakelijk blijven, om zo de inbedding in de maatschappij geleidelijk en op positieve wijze te laten verlopen, betrokkene te ondersteunen bij zijn beperkte vaardigheden op dit gebied en het niveau van spanning laag te houden.(…) De vastgestelde persoonlijkheidsproblematiek maakt betrokkene blijvend kwetsbaar op gebied van intieme relatie, het behouden van overzicht en het reguleren van (seksuele) spanningen. Betrokkene heeft op deze gebieden in zijn behandeling een positieve ontwikkeling doorgemaakt. De huidige inbedding in de zelfstandige woning is nog pril. Derhalve is het van belang dat betrokkene vooralsnog begeleid en ondersteund wordt. Afhankelijk van het verloop de komende periode kan bekeken worden in hoeverre deze ondersteuning en controle bij verdere resocialisatie onder het kader van de terbeschikkingstelling met dwangverpleging dient plaats te vinden, of dat het betrekken van de reclassering middels een onderzoek naar de mogelijkheden voor voorwaardelijke
beëindiging, aan de orde is.(…) Gezien het prille verblijf in de zelfstandige woning, de gebleken ondersteuningsbehoefte op gebied van sociale contacten en relatievorming. Gezien de als verhoogd ingeschatte risico op recidive op de middellange termijn bij acute beëindiging van de dwangverpleging.
Gezien de beperkte vaardigheden op gebied van zelfredzaamheid en de neiging tot het niet tijdig bespreekbaar maken van frustraties, adviseren wij een verlenging van de ter beschikkingstelling van 1 jaar en continuering van de verpleging van overheidswege.(…)"