"(…)
Op 25 augustus jl. hebben wij met elkaar het gesprek gevoerd naar aanleiding van het incident op zondag 22 augustus op Hammeren 6. Op maandag 23 augustus hebben jij en ik per mail enkele malen contact gehad over andere zaken. Aan het einde van de middag werd ik via de mail benaderd door één van jouw medewerkers, die mij een bericht stuurde over dit incident.
Er waren toen twee nieuwe uitzendkrachten werkzaam geweest op Hammeren 6, waarbij de vaste late dienst een aantal ernstige zaken constateerde: een cliënt die opgesloten zat op zijn kamer, zijn romper niet aan had en daardoor helemaal onder zijn eigen uitwerpselen zat. Een andere cliënt wiens pamperbroek helemaal doordrenkt was en daarbij was het vies op de afdeling. Een verwant die op bezoek was bij haar dochter was overstuur, doordat ook de kamer van haar dochter een rommel was. Alle gordijnen en screens waren nog dicht, er zaten poepluiers in de prullenbakken zonder plastic zak, waardoor het vies was.
Ik heb jou aan het einde van de middag gebeld, kreeg je niet te pakken en heb je voicemail ingesproken met de vraag mij terug te bellen over het incident.
(…)
Uiteindelijk spraken wij elkaar 25 augustus (…).
Op mijn vraag waarom je mij maandag 23 augustus niet hebt laten weten wat er gebeurd was, bied je je excuses aan. Je vertelt dat je zelf onderzoek aan het doen was, en dat de gebeurtenissen jou niet als heel bijzonder voorkwamen. Dat de betreffende cliënt smeert, komt bijvoorbeeld wel vaker voor. Je bent op 22 augustus zelf op Hammeren 6 geweest, van 8.15 tot 11.00 uur. Je hebt geen rare dingen gezien. De rommel viel wel mee. Je hebt nog je telefoonnummer gegeven aan de uitzendkrachten, maar bent niet gebeld. Wel constateerde je dat de overdracht rondom onder meer de dagprogramma's niet op orde was.
(…)
Het team heeft aangegeven dat zij op 21 augustus al zagen dat de bezetting op de 22e niet verantwoord was. Volgens hen bood één vaste collega aan om dan zelf die dag te werken maar dat aanbod zou je afgewezen hebben. Dat klopt ook volgens jou. De uitzendkracht kon echter niet meer schuiven. Daarom is de bezetting (met 2 nieuwe uitzendkrachten) zo gebleven.
(…)
Het team heeft mij aangegeven, dat de kwaliteit van zorg ernstig onder druk staat door de voortdurende bezettingsproblemen. Niet alleen de directe zorg, maar ook de dossiers, de BHV organisatie en de HACCP. Jij bent verbaasd, dat het team het wel aan mij meldt, maar niet aan jou. Op mijn reactie, dat jij als hoofd ook op andere manieren kunt behoort te weten of dit wel of niet op orde is, zeg je dat er inderdaad achterstand is, dat je dit herkent, waarbij je opmerkt dat BHV-cursussen vaak niet doorgaan.
Het team heeft mij laten weten dat de afspraken die we naar aanleiding van het soortgelijke incident op 8 augustus, namelijk een paar keer per week face tot face overleg overleg tussen jou en het team over de oplossingen voor de roosterproblemen en daarbij ook de teams Hammeren 8 en 31 betrekken, niet zijn nagekomen. Op één keer na, toen je teamleden hebt gevraagd naar Huize Sytzama te komen. Volgens hen was het toen allemaal opgelost en dus niet nodig. Daarnaast geven zij aan dat zij nog steeds heel veel zelf bezig zijn me het rooster en op het laatste moment geconfronteerd worden met gaten in de diensten. Jij herkent het voorbeeld van Huize Sytzam en ook, dat het contact veel individueel via app of telefoon verloopt. Bij elkaar komen lukt volgens jou niet, omdat teamleden niet komen opdagen. De enige die hierin beweegt, ben jijzelf. Je werkt hard om het rooster rond te krijgen en door al het verloop en ziekte kan dat alleen met flexers. Als het team dat niet wil, moeten ze er zelf maar gaan staan.
Het team geeft aan de communicatie met jou al lange tijd niet goed is. Ze vinden dat je veel uitleg geeft waarom zaken niet goed gaan, maar niet goed luistert. Daardoor voelt men zich niet gehoord. Jij herkent dit niet. Je bent er altijd voor ze, bent altijd bereikbaar. Maar de B-begeleider moet nog veel leren. Jij vindt dat je je werk goed doet, maar begrijpt dat het team er door alle roosterproblemen anders tegen aan kijkt. Als ze je weg willen hebben, dan moet dat maar. Je geeft aan dat zij het incident, dat op zichzelf wel meevalt, als extreem hebben beleefd.
Resumerend geeft ik aan dat ik bij jou reflectie op jezelf mis. Ik vat daarin ook het volgende samen: na het eerste incident van 8 augustus hebben wij samen met enkele teamleden gesproken (op 11 augustus) en daarna hebben jij en ik elkaar gesproken. Ik heb jou toen mijn observatie terug gegeven dat jij het team niet echt hoort, maar in de verdediging gaat en dat je daardoor de verbinding niet opzoekt. Ik zie dat ook in dit gesprek. Je verdedigt jezelf, wat ik uiteraard ook begrijp, maar ik mis wel de reflectie op wat jij zelf anders had kunnen doen.
Ik geef je aan dat mijn vertrouwen in jou is geschaad doordat je mij niet hebt gemeld wat er op 22 augustus is gebeurd, ondanks dat we die dag wel contact hebben gehad over andere zaken. Het incident op zichzelf als ook de onderliggende zaken die het team heeft gemeld, zoals de ernstige tekortschietende kwaliteit van zorg en de kwaliteit van arbeid door de voortdurende roosterproblemen en de niet-effectieve communicatie daarover, rechtvaardigen een onderzoek. We hebben samen afgesproken dat je gedurende dit onderzoek per direct vrijgesteld bent van werk en geen contact opneemt met je collega's, (…) De uitkomsten van het onderzoek kunnen leiden tot het besluit om verder te gaan met jou als hoofd, maar kunnen ook leiden tot het beëindigen van je dienstverband bij Alliade.
(…)"