Uitspraak
RECHTBANK NOORD-NEDERLAND
Afdeling strafrecht Locatie Groningen
parketnummer 18/850093-15
beslissing van de meervoudige kamer d.d. 28 december 2021 op een vordering van de officier van justitie tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel
in de zaak tegen
[verdachte] ,
geboren op [geboortedatum] 1975 te [geboorteplaats] , wonende te [adres] .
Procesverloop
De officier van justitie heeft d.d. 22 november 2021 schriftelijk gevorderd dat de rechtbank het bedrag vast zal stellen waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel als bedoeld in artikel 36e, vijfde lid, van het Wetboek van Strafrecht, wordt geschat en dat de rechtbank aan voornoemde veroordeelde de verplichting zal opleggen tot betaling aan de staat van een bedrag van € 300.865,68 ter ontneming van het uit het in de zaak met parketnummer 18/850093-15 voortvloeiende, wederrechtelijk verkregen voordeel.
De behandeling heeft plaatsgevonden ter terechtzitting van 14 december 2021
Bewijsmiddelen
De rechtbank baseert de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel op de volgende bewijsmiddelen:
1. Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 18 november2015, opgenomen op pagina 57 map E e.v. van het dossier van Politie Noord-Nederland met nummer 2015278835 d.d. 21 december 2016, inhoudend als verklaring van [verdachte] :
V: Wat kunt u ons vertellen over de hennepkwekerij in de schuur van Lukas [medeverdachte 2] ?
A: Ik zal eerst fase 1 beschrijven. De eerste keer zou het gaan om 2500 planten. V: Wat kun je over fase 2 vertellen?
A: Eigenlijk is dit een beetje hetzelfde verhaal. Dit is begonnen begin 2015.
2. Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 1 december2015, opgenomen op pagina 22 map G e.v. van het voornoemd dossier, inhoudend als verklaring van [medeverdachte 1] :
V: Je wordt verdacht van betrokkenheid bij een hennepkwekerij welke op 8 oktober 2015 is aangetroffen in een schuur aan de Westerzanden 4/6 te Hellum, wat kun jij hierover verklaren?
A: [verdachte] heeft mij gevraagd om een en ander te berekenen en helpen opbouwen.
V: Hoe zag dat eruit?
A: Achter in een schuur was een wand gemaakt met isolatiepanelen. Daar hebben we stellages van
hout gemaakt en daar bakken met folie erin, en lampen opgehangen. V: Hoe groot was de ruimte achter de wand?
A: Achter die wand waren twee gedeeltes. Er zat eens scheidingswand tussen. V: Hoeveel lampen had jij daar opgehangen?
A: Honderd. Vijftig om vijftig.
V: Hoeveel Watt waren die lampen?
A: Zeshonderd.
V: Hoeveel planten stonden daar toen onder?
A: Ik had toen berekend voor 2500 planten.
V: Hoe was de watervoorziening toen?
A: Dat was een duizend litervat en groot wit vierkant basin met ene rooster erop. In elke ruimte stond er één. Die ruimtes waren zo goed als identiek.
V: Wanneer vroeg Albert om de boel weer naar beneden te halen?
A: Daar zat een jaar tussen ongeveer. Later hoorde ik dat hij opnieuw was begonnen.
3. Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 16 december2015, opgenomen op pagina 73 map D e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als verklaring van [medeverdachte 2] :
V: Als wij het goed begrijpen zijn er vier oogsten geweest in de fase van [medeverdachte 1] en met [medeverdachte 3] drie?
A: Dat zal wel kunnen kloppen. Als ik naar de bankstortingen van mij kijk dan kom ik op 7 à 8 uit.
4. Een naar wettelijk voorschrift opgemaakt proces-verbaal van bevindingen d.d. 9 oktober 2015,opgenomen op pagina 21 map H e.v. van voornoemd dossier, inhoudend als relaas van verbalisant:
Op 23 september 2015 kreeg ik, verbalisant, een e-mail van een medewerker van Enexis, afdeling Beheersen Netverlies, dat er op [adres] te Hellum het verbruik aan energie erg fluctueerde. Op 5 oktober 2015 kreeg ik, verbalisant een e-mail van Enexis, afdeling Beheersen Netverlies, dat er een positieve net meting was geconstateerd. In deze meting bevond zich een henneppatroon. Op 8 oktober 2015 zijn verbalisanten ter plaatse gegaan aan [adres] te Hellum. Ik, verbalisant, zag aan het einde binnen de loods een witte bouwkeet staan. Aan de achterwand van deze bouwkeet zag ik een deur zitten. Bij het openen van de deur zag ik diverse aluminium tafels staan met daarin zogenaamde ‘slabs’ met daarin afgeknipte planten. Deze "slabs" worden gebruikt om hennepplanten in te kweken.
Deze ruimte werd ruimte nummer 1 genoemd. Ik zag diverse assimilatie lampen hangen en ventilatoren staan en koolstoffilters hangen. Aan de achterzijde van deze ruimte zag ik dat er een houten deur aan de linkerzijde zat. Bij het openen van deze deur zag ik een gang met daarin aan de wand met een aantal schakelkasten die daar aan hingen. Aan het einde van deze gang zag ik nog een houten deur. Bij het openen van deze deur zag ik nog een ruimte met diverse aluminium tafels met slabs staan. Deze ruimte werd ruimte 2 genoemd. In deze slabs zag ik resten staan van afgeknipte planten.
Uit eigen waarneming herkende ik, verbalisant, deze aangetroffen en in beslag genomen planten en/of plantendelen qua vorm, kleur en geur, als zijnde een hennepplant(en) en/of delen van een hennepplant(en).
5. Een schriftelijk bescheid, te weten de ruimlijst hennep d.d. 8 oktober (de rechtbank begrijpt: 2015),opgenomen op pagina 24 map H van voornoemd dossier:
Omschrijving goederen: ingericht voor 3280 planten.
Aantal m² kweekoppervlakte (ingericht met materiaal zonder planten): ruimte A 160 m² en ruimte B 160 m².
6. Een schriftelijk bescheid, te weten het rapport berekening wederrechtelijk verkregen voordeelhennepkwekerij d.d. 7 april 2016, opgenomen op pagina 51 map K e.v. van voornoemd dossier.
Beoordeling
De rechtbank heeft veroordeelde bij vonnis van 28 december 2021 in de zaak met parketnummer 18/850093-15 veroordeeld ter zake van tweemaal medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3 onder B van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd.
Op grond van de inhoud van wettige bewijsmiddelen is komen vast te staan dat de veroordeelde voordeel heeft verkregen door middel van of uit de baten van die door hem gepleegde strafbare feiten waaromtrent voldoende aanwijzingen bestaan dat zij door de veroordeelde zijn begaan.
De rechtbank neemt als uitgangspunt voor de berekening van het bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel door middel van voormelde strafbare feiten wordt geschat, € 300.865,68. De rechtbank gaat daarbij uit van in totaal 5 oogsten (3 oogsten in fase I en 2 oogsten in fase II).
Dit levert de volgende berekening op:
FASE 1
Bruto-opbrengst: 28,75 kilo x 6 oogsten x 2 ruimtes x € 3.280 = € 1.131.600,00
Kosten hennepplantage: € 125.700,00
--------------------Wederrechtelijk verkregen voordeel bij 6 oogsten = € 1.005.900,00
/ 2
--------------------
Wederrechtelijk verkregen voordeel bij 3 oogsten = € 502.950,00
Ponds-pondsverdeling: € 502.950,00 / 3 = € 167.650,00
FASE 2
Bruto-opbrengst: 34,93 kilo x 2 oogsten x 2 ruimtes x € 3.280 = € 458.307,84
Kosten hennepplantage: € 54.660,80
-------------------
Wederrechtelijk verkregen voordeel bij 2 oogsten = € 403.647,04
€ 403.647,04 – € 4.000 (vergoeding F.A. Patin) = € 399.647,04
Ponds-pondsverdeling: € 399.647,04 / 3 = € 133.215,68
Totaal wederrechtelijk verkregen voordeel veroordeelde = € 167.650,00
+ € 133.215,67
--------------------
= € 300.865,67
De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat niet aannemelijk is geworden dat veroordeelde daadwerkelijk € 300.865,68 voordeel heeft genoten en dat de vordering daarom moet worden afgewezen of in ieder geval fors moet worden gematigd. Tot slot voert de raadsman aan dat de vordering moet worden gematigd gelet op het grote tijdsverloop.
De rechtbank overweegt dat veroordeelde in het voorbereidend onderzoek en ter terechtzitting alle ruimte heeft gekregen om te verklaren over de hoeveelheid oogsten, de verkoop, de kosten en de opbrengst ten aanzien van de hennepkwekerij. Hij heeft er echter voor gekozen om hierover niets te verklaren. De rechtbank acht het onaannemelijk dat verdachte niets weet van de aflevering en opbrengst van de hennepplanten en ziet dan ook geen aanleiding om de vordering om die reden af te wijzen of te matigen. De rechtbank merkt daarbij in het bijzonder op dat enkel de algemene opmerking dat veroordeelde dit bedrag niet zou hebben verdiend te weinig concreet is om de vordering te matigen of afwijzen.
Anders dan de officier van justitie is rechtbank het met de verdediging eens dat er bij de ontnemingsvordering rekening dient te worden gehouden met het forse tijdsverloop. De rechtbank wijst daarbij op de lijn van de Hoge Raad die ervan uitgaat dat overschrijding van de redelijke termijn in ontnemingszaken als regel wordt gecompenseerd door vermindering van het vastgestelde ontnemingsbedrag. De rechtbank volgt dat uitgangspunt. In beginsel bedraagt de vermindering niet meer dan € 5.000,-. Indien de redelijke termijn echter met meer dan twaalf maanden is overschreven dan handelt de rechtbank in ontnemingszaken naar bevind van zaken. Ter compensatie van de overschrijding van de redelijke termijn met vier jaren zal de rechtbank een matiging toepassen van 10%.
Betalingsverplichting
Op de voet van het bepaalde in artikel 6:6:25 van het Wetboek van Strafvordering, komt de draagkracht in beginsel eerst in de executiefase aan de orde. Uitsluitend in die gevallen waarin vooraf al vaststaat dat veroordeelde ook in de toekomst in het geheel niet zal kunnen betalen, kan de rechter gebruik maken van zijn matigingsbevoegdheid. Nu niet aannemelijk is geworden dat ten aanzien van veroordeelde sprake is van een dergelijke situatie, ziet de rechtbank ook in de financiële situatie van veroordeelde geen aanleiding voor matiging van de betalingsverplichting.
Toepassing van de wetsartikelen
De rechtbank heeft gelet op artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.
Beslissing
Stelt het bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel wordt geschat vast op € 270.779,10.
Legt
[verdachte]voornoemd de verplichting op tot betaling van een geldbedrag van € 270.779,10 (zegge: tweehonderdzeventigduizend zevenhonderdnegenenzeventig euro en tien cent) aan de staat ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel.
[verdachte]voornoemd de verplichting op tot betaling van een geldbedrag van € 270.779,10 (zegge: tweehonderdzeventigduizend zevenhonderdnegenenzeventig euro en tien cent) aan de staat ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel.
Bepaalt de duur van de gijzeling die met toepassing van artikel 6:6:25 van het Wetboek van Strafvordering ten hoogste kan worden gevorderd op 540 dagen.
Deze uitspraak is gegeven door mr. H.J. Schuth, mr. M.S. van der Kuijl en mr. A. Jongsma, rechters, bijgestaan door mr. H.A. Vonk, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 28 december 2021.