Uitspraak
RECHTBANK NOORD-NEDERLAND
Afdeling Privaatrecht
Locatie: Groningen
zaaknummer: C/18/17/129 F
beschikking van 12 januari 2021
in het faillissement van:
Breinverruimers B.V., voorheen gevestigd te Paterswoldseweg 806, 9728 BM Groningen, met nevenvestiging BREINVERRUIMERS B.V., voorheen gevestigd De Cuserstraat 93, 1081 CN Amsterdam, KvK nummer 60818336 (hierna: Breinverruimers),
de schuldenares,
curator: mr. M.P. Waninge.
PROCESGANG
1. De rechter-commissaris heeft bovenvermeld faillissement voorgedragen voor opheffing. De (middellijk) bestuurder van Breinverruimers heeft met de brief van zijn advocaat van 22 december 2020 bezwaar gemaakt tegen de opheffing. Met een e-mail van dezelfde datum heeft de curator volhard in haar wens tot opheffing wegens gebrek aan baten te komen.
De rechtbank heeft de kwestie behandeld op de zitting van vandaag. Verschenen zijn de curator, de heer [naam] (hierna: [A] ) en zijn advocaat mr. A. Speksnijder.
De griffier heeft aantekeningen gemaakt van het verhandelde. De uitspraak is bepaald op vandaag.
RECHTSOVERWEGINGEN
De feiten
2. De rechtbank gaat uit van de navolgende vaststaande feiten.
2.1.
Breinverruimers is bij vonnis van 6 juni 2017 door de rechtbank Amsterdam op eigen aanvraag failliet verklaard. Mr. W.A. Entzinger is aangesteld tot curator.
Bij beschikking van 10 augustus 2020 van de rechtbank Noord-Nederland is mevrouw mr. M.P. Waninge aangesteld tot opvolgend curator.
2.2.
De curator is met toestemming van de rechter-commissaris een procedure begonnen bij de rechtbank Noord-Nederland tegen de (middellijk) bestuurder van Breinverruimers, de besloten vennootschap Molte B.V. (hierna: Molte) en [A] . De vordering betrof de aansprakelijkheid voor het boedeltekort van Breinverruimers wegens onbehoorlijke taakvervulling door het bestuur.
2.3.
Bij vonnis van 2 januari 2019 (C/18/183910/ HA ZA 18-93) heeft de rechtbank Noord-Nederland de vorderingen van de curator afgewezen. Bij arrest van 1 december 2020 (200.258.529/01) heeft het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden het vonnis van de rechtbank Noord-Nederland bekrachtigd. In beide instanties is de curator veroordeeld in de proceskosten van Monte en [A] van in totaal € 10.036,00.
2.4.
De faillissementsboedel kan de proceskosten niet betalen. De curator heeft in verband met de procedures geen beroep gedaan op de Garantstellingsregeling curatoren 2012.
2.5.
Er zijn geen baten beschikbaar voor de voldoening van de faillissementskosten en de overige boedelschulden.
De standpunten
3. De curator stelt zich op het standpunt dat wegens het ontbreken van enig actief het faillissement moet worden opgeheven op grond van artikel 16 van de faillissementswet (Fw). De curator heeft weloverwogen niet een beroep gedaan op de Garantstellingsregeling curatoren omdat van concrete verhaalsmogelijkheden niet is gebleken. De boedel kan niet gebaat zijn bij een procedure van Monte en [A] tegen de curator pro se. Een dergelijke procedure kan gevoerd worden wanneer het faillissement is beëindigd; daarvoor hoeft het faillissement niet in stand te blijven.
4. Monte en [A] stellen dat de curator persoonlijk tegenover hen onrechtmatig heeft gehandeld, door te procederen in twee instanties zonder een beroep te hebben gedaan op de Garantstellingsregeling curatoren 2012. Die biedt immers ook de mogelijkheid om de proceskosten van de wederpartij van de curator te voldoen. De opheffing kan niet plaatsvinden omdat de boedel een vordering heeft op de curator.
De beoordeling
5. Vast staat dat de boedel leeg is. Ook het salaris van de curator kon daaruit niet (gedeeltelijk) worden voldaan. Dat betekent naar het oordeel van de rechtbank dat in beginsel opheffing op grond van artikel 16 Fw bevolen kan worden. Dat kan anders zijn wanneer een (boedel)crediteur aannemelijk maakt dat er baten (te realiseren) zijn. Dat is Monte en [A] niet gelukt.
6. Het kan zijn dat de curator onvoldoende rekening heeft gehouden met de gerechtvaardigde belangen van Monte en [A] , bijvoorbeeld door geen rekening te houden met een proceskostenveroordeling ten gunste van hen bij een lege boedel. Een procedure daarover zullen Monte en [A] echter moeten voeren tegen de curator pro se en buiten het faillissement om. Op grond van het vonnis en het arrest hebben Monte en [A] al een, zij het onverhaalbare, titel tegen de boedel. Het oordeel over eventueel onrechtmatig handelen van de curator pro se geeft niet de rechter die oordeelt over de opheffing van het faillissement, maar de rechter die oordeelt in een door Monte en [A] aanhangig te maken procedure tegen de curator pro se.
7. Monte en [A] hebben nog gesteld dat de boedel een vordering heeft op de curator en dus – zo begrijpt de rechter – een bate kan verwerven. Zij voeren aan dat dat dezelfde vordering is als die welke Monte en [A] hebben op de curator pro se. Gesteld dat de boedel die vordering heeft, dan zijn Monte en [A] niet de (rechts)personen die belang hebben die vordering ten behoeve van de boedel geldend te maken. Over hun belang bij die vordering hebben zij onvoldoende gesteld.
8. De slotsom is dat de rechtbank zal overgaan tot opheffing van het faillissement.
BESLISSING
De rechtbank:
- beveelt de opheffing van bovenvermeld faillissement.
Deze beschikking is gegeven door mr. R.Tj. Terpstra en op 12 januari 2021 in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van de griffier.
RTjT