Uitspraak
RECHTBANK NOORD-NEDERLAND
Afdeling strafrecht
Locatie Groningen
parketnummer 18/850472-13
beslissing van de meervoudige kamer d.d. 30 maart 2021 op een vordering van de officier van justitie tot verlenging van de termijn van terbeschikkingstelling
in de zaak tegen
[veroordeelde] ,
geboren op [geboortedatum] 1974 te [geboorteplaats] ,
thans verblijvende in Forensisch Psychiatrische Kliniek De Beuken te Boschoord,
hierna: de veroordeelde.
Procesverloop
De officier van justitie heeft op 11 februari 2021 schriftelijk gevorderd dat de rechtbank de termijn van terbeschikkingstelling van de veroordeelde zal verlengen met 2 jaar.
De behandeling heeft plaatsgevonden op 30 maart 2021, waarbij aanwezig waren de veroordeelde, diens raadsman mr. J. Anker, de officier van justitie mr. L. de Graaf en de deskundige drs. P.J. Fransen, als regiebehandelaar / GZ-psycholoog verbonden aan Trajectum locatie Boschoord.
De rechtbank heeft acht geslagen op de stukken, waaronder met name het door het plaatsvervangend hoofd van de inrichting ondertekende rapport met advies d.d. 12 januari 2021 van het behandelteam van de instelling waar de veroordeelde van overheidswege wordt verpleegd, alsmede de aantekeningen omtrent de lichamelijke en geestelijke gesteldheid van de veroordeelde.
De rechtbank heeft voorts gelet op de adviezen als bedoeld in artikel 6:6:12, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering (Sv), opgemaakt door dr. T.W.D.P. van Os (forensisch psychiater) en L.M.L. Thung (klinisch psycholoog), beiden niet verbonden aan de instelling waar de veroordeelde wordt verpleegd.
Motivering
De opgelegde terbeschikkingstelling
Bij arrest van 3 december 2015 heeft het gerechtshof te Arnhem-Leeuwarden veroordeelde wegens zedendelicten en vrijheidsberovingen ter beschikking gesteld met bevel tot verpleging van overheidswege.
De terbeschikkingstelling is aangevangen op 10 april 2017 en laatstelijk op 28 maart 2019 verlengd met 2 jaar.
Het advies van de instelling
In het voormeld verlengingsadvies wordt geadviseerd de termijn van de terbeschikkingstelling te verlengen met 2 jaar. In dit verlengingsadvies is onder meer het volgende aangegeven, zakelijk weergegeven:
Er is sprake van een hoog risico op recidive. Het risico wordt ook in de intensief begeleide behandelcontext van de kliniek ingeschat als hoog, mede als gevolg van de verslavende werking van seksuele (lust)gedachten en gevoelens die betrokkene kan omzetten naar delictgerelateerd gedrag, zoals blijkt uit een eerder incident. Betrokkene is zeer geoefend in het leiden van een dubbelleven en kan daarmee onbetrouwbaar zijn.
De deskundige drs. P.J. Fransen heeft tijdens de terechtzitting van 30 maart 2021 het advies bevestigd en nader toegelicht. Deze toelichting houdt - zakelijk weergegeven - in:
Wij zien de seksuele problematiek als verslavingsproblematiek bij de veroordeelde. Om die reden krijgt hij Naltrexon. Als de preoccupatie afneemt dan moet er ruimte ontstaan voor behandeling en het op een andere manier nadenken over seksualiteit. Dat lijkt goed aan te slaan en de veroordeelde is erg gemotiveerd. Hoewel hij oprecht bezig lijkt te zijn, zijn wij alert op de mogelijk dubbele agenda. Wij verwachten eind dit jaar de veroordeelde naar een vervolgafdeling over te plaatsen met een lager beveiligingsniveau. We hebben echt nog een intensief behandeltraject nodig voordat er kan worden overgegaan naar resocialisatie. Een verlenging van 2 jaar is derhalve nodig.
De adviezen van de deskundigen als bedoeld in artikel 6:6:12, derde lid Sv.
Beide deskundigen hebben geadviseerd tot verlenging van de termijn van de terbeschikkingstelling met 2 jaar.
Het door de deskundige dr. T.W.D.P. van Os op 11 januari 2021 opgemaakte psychiatrisch rapport houdt onder meer in, zakelijk weergegeven:
Er is sprake van een pedofiele stoornis, niet exclusief en met een gerichtheid op meisjes, een ongespecificeerde parafiele stoornis, een persoonlijkheidsstoornis met antisociale kenmerken en een stoornis in gebruik van cannabis. Daarnaast is er sprake van zwakbegaafdheid.
Uit de gestructureerde risicotaxatie komt naar voren dat er een hoog risico bestaat voor recidive. Het risico op een delict zoals het indexdelict moet als hoog worden ingeschat bij beëindiging van de maatregel. Met het huidige risicomanagement zijn de risicofactoren onder controle. De veroordeelde heeft wel enig ziektebesef maar het ziekte-inzicht is beperkt. Veroordeelde heeft sinds kort weer meer openheid gegeven over de indexdelicten en hij gebruikt sinds kort libidoremmende medicatie en neemt deze medicatie volgens voorschriften in, hij stelt zich begeleidbaar op. Veroordeelde was goed in staat om een dubbelleven te leiden met het doorgaan met zijn delictgedrag binnen de gesloten afdeling en daarover rookgordijnen op te trekken door anderen te beschuldigen en klachtenprocedures te entameren. Sinds korte tijd is hij in staat dit toe te geven. Men is opnieuw bezig met een delict scenario. In feite staat veroordeelde aan het begin van de behandeling. Het zal zeker twee jaar duren voordat er wat meer ervaring is opgedaan in het toetsen van zijn hantering van meer vrijheden. De deskundige adviseert dan ook om de maatregel terbeschikkingstelling met dwangverpleging te continueren met twee jaar.
Uit de gestructureerde risicotaxatie komt naar voren dat er een hoog risico bestaat voor recidive. Het risico op een delict zoals het indexdelict moet als hoog worden ingeschat bij beëindiging van de maatregel. Met het huidige risicomanagement zijn de risicofactoren onder controle. De veroordeelde heeft wel enig ziektebesef maar het ziekte-inzicht is beperkt. Veroordeelde heeft sinds kort weer meer openheid gegeven over de indexdelicten en hij gebruikt sinds kort libidoremmende medicatie en neemt deze medicatie volgens voorschriften in, hij stelt zich begeleidbaar op. Veroordeelde was goed in staat om een dubbelleven te leiden met het doorgaan met zijn delictgedrag binnen de gesloten afdeling en daarover rookgordijnen op te trekken door anderen te beschuldigen en klachtenprocedures te entameren. Sinds korte tijd is hij in staat dit toe te geven. Men is opnieuw bezig met een delict scenario. In feite staat veroordeelde aan het begin van de behandeling. Het zal zeker twee jaar duren voordat er wat meer ervaring is opgedaan in het toetsen van zijn hantering van meer vrijheden. De deskundige adviseert dan ook om de maatregel terbeschikkingstelling met dwangverpleging te continueren met twee jaar.
Het door de deskundige L.M.L. Thung op 10 januari 2021 opgemaakt psychologisch rapport houdt onder meer in, zakelijk weergegeven:
Bij veroordeelde is sprake van pedofilie gecombineerd met een persoonlijkheidsstoornis met antisociale kenmerken met een gebrekkige gewetensvorming, zelfbepalend gedrag, een seksuele preoccupatie en met vermijding van feedback, sociale controle en toezicht. Er is seksuele impulsiviteit met tegelijkertijd weinig remmende krachten. Uit de gestructureerde risicotaxatie komt naar voren dat er een hoog risico bestaat voor recidive. Het risico op een delict zoals het indexdelict moet als hoog worden ingeschat bij beëindiging van de maatregel. Op dit moment is de problematiek van veroordeelde nog onvoldoende bewerkt. Na de recente terugval in 2019 moet hij nog de nodige stappen zetten in de behandeling. Positief is dat hij sinds een half jaar zijn pedoseksuele voorkeur onderkent. Trajectum is op dit moment bezig met de voltooiing van de seksuele anamnese en zeer waarschijnlijk zal deze aanknopingspunten bieden voor de behandeling in de toekomst. Het blijft evenwel de vraag in hoeverre hij leerbaar is, gelet op de cognitieve beperkingen en de hardnekkigheid van de seksuele problematiek. Bij positief verloop overweegt de kliniek in het najaar van 2021 het begeleid verlofkader uit te breiden qua vrijheden. De prognose is evenwel dat hij blijvend zal zijn aangewezen op begeleiding, toezicht en externe controle, mogelijk op libidoremmende medicatie. Alles overziend adviseert de deskundige verlenging van de terbeschikkingstelling met de duur van twee jaar, gelet op de stappen die veroordeelde nog moet maken in de behandeling en het uitbreiden van het verlofkader.
Het standpunt van het openbaar ministerie
De officier van justitie heeft gepersisteerd bij haar vordering tot verlenging van de terbeschikkingstelling met dwangverpleging met 2 jaar.
Het standpunt van de veroordeelde en zijn raadsman
De veroordeelde en zijn raadsman hebben zich niet verzet tegen een verlenging van de terbeschikkingstelling met 2 jaar.
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank stelt vast dat de terbeschikkingstelling is opgelegd ter zake van misdrijven gericht tegen of gevaar veroorzakend voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen.
Op grond van de inhoud van voormelde adviezen, de door de deskundige gegeven toelichting en hetgeen overigens uit het onderzoek ter zitting naar voren is gekomen, is de rechtbank van oordeel dat de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen en goederen vereist dat de termijn van de dwangmaatregel wordt verlengd. De rechtbank zal de terbeschikkingstelling, overeenkomstig de vordering en voormelde adviezen, met 2 jaar verlengen.
De rechtbank heeft gelet op de artikelen 38d en 38e van het Wetboek van Strafrecht.
Beslissing
De rechtbank verlengt de termijn van de terbeschikkingstelling van de veroordeelde met
2 jaar.
2 jaar.
Deze beslissing is gegeven door mr. J. van Bruggen, voorzitter, mr. M.J.B. Holsink en
mr. C.J. Hoedt, rechters, bijgestaan door mr. H.A. Vonk, griffier en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 30 maart 2021.