ECLI:NL:RBNNE:2017:2567

• Datum uitspraak: 13 juli 2017
• Publicatiedatum: 13 juli 2017
• Zaaknummer: 18/930169-16
• Instantie: Rechtbank Noord-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: S. Zwarts; J.G. de Bock; B.I. Klaassens
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak van minderjarige verdachte in ontuchtzaken door gebrek aan bewijs

Op 13 juli 2017 heeft de Rechtbank Noord-Nederland, zitting houdende in Assen, uitspraak gedaan in de strafzaak tegen een minderjarige verdachte, geboren in 1996. De zaak betrof twee ontuchtige handelingen die de verdachte zou hebben gepleegd op respectievelijk 8 december 2015 en tussen 17 en 19 november 2011. De verdachte werd bijgestaan door zijn advocaat, mr. W.M. Bierens, terwijl het openbaar ministerie werd vertegenwoordigd door mr. P. van de Vliet. Tijdens de zitting op 29 juni 2017 heeft de officier van justitie betoogd dat er wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, onder andere gebaseerd op de herkenning door de slachtoffers en de modus operandi van de verdachte. De verdediging daarentegen heeft aangevoerd dat de verdachte moet worden vrijgesproken, wijzend op de ontkennende houding van de verdachte en het ontbreken van steunbewijs.

De rechtbank heeft in haar oordeel geconcludeerd dat het ten laste gelegde niet wettig bewezen kon worden. De ontkennende houding van de verdachte in combinatie met het ontbreken van steunbewijs leidde tot de conclusie dat er onvoldoende samenhang was tussen de feiten en dat de modus operandi te weinig specifiek was. De rechtbank heeft ook de verklaring van de echtgenoot van een van de slachtoffers niet als steunbewijs aangemerkt, omdat deze verklaring pas jaren na het incident werd gegeven en niet voldoende bewijswaarde had. Uiteindelijk heeft de rechtbank de verdachte vrijgesproken van de ten laste gelegde feiten, omdat er geen bewijs was dat voldeed aan de eisen voor een veroordeling.

De uitspraak van de rechtbank luidde dat de verdachte niet bewezen kon worden wat hem onder 1 en 2 was ten laste gelegd, en dat hij daarvan werd vrijgesproken. Dit vonnis is ondertekend door de voorzitter en de rechters, met uitzondering van mr. J.G. de Bock, die buiten staat was om het vonnis mede te ondertekenen.

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-NEDERLAND

Afdeling strafrecht

Locatie Assen

parketnummer 18/930169-16

vonnis van de meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken d.d.

13 juli 2017 in de zaak van het openbaar ministerie tegen de verdachte

[verdachte]

geboren op [geboortedatum] 1996 te [geboorteplaats],

wonende te [woonplaats] aan de [straatnaam].

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van

29 juni 2017.

De verdachte is verschenen, bijgestaan door mr. W.M. Bierens, advocaat te Assen.

Het openbaar ministerie werd ter terechtzitting vertegenwoordigd door mr. P. van de Vliet.

Tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

1.

hij op of omstreeks 08 december 2015 in de gemeente Assen, althans in
Nederland,
door geweld of een andere feitelijkheid en/of bedreiging met geweld of een
andere feitelijkheid, [slachtoffer 1] (geboren op [geboortedatum]-2002) heeft gedwongen tot
het plegen en/of dulden van een of meer ontuchtige handelingen, een en ander
hierin bestaande dat verdachte onverhoeds de vagina/schaamstreek van die van
[slachtoffer 1] heeft betast;
art 246 Wetboek van Strafrecht

2.

hij op of omstreeks de periode van 17 november 2011 tot en met 19 november
2011 te Assen, althans in Nederland,

door geweld of een andere feitelijkheid en/of bedreiging met geweld of een
andere feitelijkheid, [slachtoffer 2] heeft gedwongen tot het plegen en/of dulden
van een of meer ontuchtige handelingen, een en ander hierin bestaande dat
verdachte meermalen, althans eenmaal, onverhoeds op de billen van die [slachtoffer 2]
heeft geslagen;
art 246 Wetboek van Strafrecht

Beoordeling van het bewijs

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft geconcludeerd dat het ten laste gelegde kan worden bewezen. Zij heeft daartoe aangevoerd dat sprake is van wettig en overtuigend bewijs gelet op de vergelijkbare modus operandi van de verdachte in de beide zaken, de specifieke herkenning van de verdachte door aangeefster [slachtoffer 1] en de herkenning van de verdachte door aangeefster [slachtoffer 2] naar aanleiding van haar eerste contact met de verdachte. Ook de echtgenoot van aangeefster [slachtoffer 2] herkent verdachte naar aanleiding van het eerste incident tussen de verdachte en zijn vrouw.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft betoogd dat verdachte moet worden vrijgesproken van het ten laste gelegde. Hij heeft daartoe aangevoerd dat het een 1 tegen 1 verhaal betreft. Verdachte ontkent stellig en steunbewijs ontbreekt.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank acht het ten laste gelegde niet wettig bewezen vanwege de ontkennende houding van verdachte in combinatie met het ontbreken van steunbewijs. Gelet op het ruime tijdsbestek tussen de incidenten (2011 en 2015) kan niet worden gesproken van voldoende samenhang van de beide feiten, zodat hieraan geen bewijswaarde kan worden toegekend. De modus operandi (op de fiets, vragen naar de tijd) is weinig specifiek en op zichzelf staand onvoldoende. De verklaring van de echtgenoot van aangeefster [slachtoffer 2] (getuige [naam]) merkt de rechtbank niet aan als steunbewijs, omdat aangeefster zowel in haar eerste melding in 2011 bij de politie als in haar latere aangifte in 2016 niets vermeldt over het feit dat haar man de verdachte had opgemerkt ten tijde van het eerste incident. Getuige [naam] benoemt het feit dat hij verdachte na het eerste contact met zijn vrouw door de straat heeft zien fietsen, pas in zijn verklaring van 13 april 2016 (ruim 4,5 jaar na het vermeende incident). Aan de verklaring van deze getuige dat hij de verdachte ten tijde van het tweede incident zou herkennen van het eerste incident, hecht de rechtbank derhalve geen bewijswaarde.

De rechtbank spreekt de verdachte vrij van het ten laste gelegde omdat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring kan komen enkel op grond van één verklaring

DE UITSPRAAK VAN DE RECHTBANK LUIDT:

Verklaart niet bewezen hetgeen verdachte onder 1 en 2 is ten laste gelegd en spreekt verdachte daarvan vrij.

Dit vonnis is gewezen door mr. S. Zwarts, voorzitter, mrs. J.G. de Bock en B.I. Klaassens, rechters, bijgestaan door mr. M.M. Broeks, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 13 juli 2017.

Mr. J.G. de Bock is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.