[…]
Op 13 januari 2016 komen [de ouders] voor het eerst bij Ruimzicht om zich te oriënteren
voor hun dochter [B] . Het contact verloopt open en prettig. […]
3. De eerste weken met [B]
[…] Ze straalt uit dat ze er zin in heeft en werkt gezellig mee. […] [de medebewoner] stormt haar leven in, op zijn manier. Ze geeft toe zich aangetrokken voelt tot [de medebewoner] , tegelijkertijd heeft ze afspraken met haar ouders om hem te vermijden. […] Voor [de medebewoner] is de situatie al snel onduidelijk, wat leidt tot vragen, meer vragen en boosheid. [de ouders] zijn boos op [B] zodra blijkt dat [B] contact heeft gehad met [de medebewoner] , ook als het initiatief bij [de medebewoner] heeft gelegen.
[…]
Haar ouders hebben een beslissende rol in haar dagelijks leven. Bij veel voorstellen van begeleiders zegt ze dat ze met haar ouders moet overleggen voor toestemming. Ze belt vaak en lang met haar ouders.
In deze periode zien we langzaam in hoe [de ouders] functioneren met [B] . Veel bemoeienis, veel meer dan nodig. Met als effect dat [B] zich niet vrij kan gedragen, niet goed kan functioneren. Ook gevolg: begeleiden wordt moeilijk als "alles" eerst besproken moet worden. Zeker als daarna onredelijke maatregelen komen zoals het niet een cake mogen bakken met een vrijwilligster omdat [de ouders] deze vrijwilligster niet kennen. […] [B] staat naast de activiteit en is hier verdrietig over, of kwaad. De andere bewoners begrijpen het niet en vragen [B] om toch mee te doen. Met als resultaat dat [B] wat buiten de groep komt te staan. […] zo'n vergaande en negatieve bemoeienis van ouders komt anders nooit voor.
4. [B] en haar ouders
[…]
Het blijkt dat ze situaties en gesprekken tot in detail doornemen. [de ouders] geven dan instructies over welk gedrag ze moet laten zien (vooral t.o.v. [de medebewoner] ), en welk gedrag achterwege moet blijven. Maar ook met welke begeleiders contact wenselijk is en met welke begeleiders niet.
[…]
5. Contact met [de ouders]
[…]
Samen met de vader van [de medebewoner] concluderen we dat het contact tussen [de medebewoner] en de ouders van [B] te ingewikkeld is en dat hij ertegen beschermd moet worden.
Op 16/6 vraagt [T.K.] per mail aan [de ouders] om aan de begeleiding door te geven wanneer ze langs willen komen. We kunnen ons dan voorbereiden om herhaling te voorkomen. In een telefoongesprek op diezelfde dag stemmen [de ouders] hier mee in.
[…]
Op 17/6 neem [T.K.] contact op met het Zorgkantoor om de moeilijke situatie voor te leggen. Het Zorgkantoor noemt MEE als aangewezen organisatie in dit geval, maar MEE kan alleen door de ouders ingeschakeld worden. Het Zorgkantoor adviseert aan Ruimzicht om het CEE in te schakelen (het Centrum voor Consultatie en Expertise). Nog op 17/6 is er een telefonische intake met het CEE.
Op 20/6 is er een lang gesprek tussen [W] (persoonlijk begeleidster van [de medebewoner] ), [H] , [de ouders] bij [W] thuis. Alle incidenten en gedragingen van de afgelopen periode komen ter sprake. Het is een open gesprek dat door [H] en [W] als zeer plezierig wordt ervaren.
Op 21/6 belt [de vader] met [H] . Na een paar praktische zaken volgt er kritiek op de begeleiding van [de medebewoner] de dag ervoor en wordt de niet-deskundige houding van [W] gedurende het gesprek benoemd. Het vertrouwen, deels hersteld na het gesprek de vorige dag is nu compleet verdwenen.
Op 21/6 belt het CEE terug met de mededeling dat hun expertise zich op (ingewikkelde gedragsproblemen bij) cliënten richt en niet op problemen met verwanten.
Op 22/6 komen [H] , [W] , [A.K.] en [T.K.] bij elkaar om de situatie te bespreken. We concluderen:
- Ondanks alle inspanningen is het niet gelukt om het vertrouwen van [de ouders] te winnen. Het ene moment krijgen we wel het vertrouwen, direct daarna volgt weer een golf van kritiek. […] We constateren dat het gedrag typisch past bij een [.....] ( [de moeder] heeft eerder verteld dat ze [...] trekken heeft) en dat we weinig verwachtingen moeten hebben over verbetering hierin.
[…]
- Uiteindelijk beslissen we dat vanwege het veiligheidsrisico we het beste een toegangsverbod kunnen instellen. […]
- op 24/6 is er weer contact met het Zorgkantoor voor het melden van de laatste ontwikkelingen.
[…]
- Op 30/6 belt een medewerker van Zorgbelang Groningen om een afspraak te maken op Ruimzicht. Hij komt als bemiddelaar namens [de ouders] . De afspraak wordt gemaakt voor 5/7. Een paar dagen later wordt de afspraak afgezegd omdat [de ouders] niet van zijn diensten gebruik zullen maken.
[…]
6. [de ouders]
[beschrijving situatie] Daarnaast wordt elk contact uitgebreid geanalyseerd en besproken hoe verder.
[…] In de praktijk zijn de ouders voortdurende aan het strijden tegen de mensen die [B] begeleiden. Het lukt hen niet om een samenwerking op te bouwen, niet met de begeleiding van Ruimzicht, noch met bemiddelaars van MEE of Zorgbelang. Hun voorstellen en eisen komen voort uit emotie en vertonen een grillig patroon. Op zichzelf staand zijn hun acties niet onoverkomelijk te noemen, maar in een voortdurend en intensief patroon is het voor ons niet hanteerbaar gebleken. Ze hebben veel aandacht naar zich toe getrokken. We hebben het verblijf van [B] door het gedrag van haar ouders vanaf het begin als een steeds zwaarder wordende belasting ervaren en ondanks dat vele gesprekken gevoerd om het vertrouwen van de ouders te krijgen. Dit is niet gelukt.
[…]
Navraag bij de vorige woonplek van [B] leverde een bevestiging op van onze ervaringen met de ouders. Ook daar lieten de ouders voortdurende strijd zien, leverden geen constructieve bijdrage aan het leven van [B] , hadden langere periodes geen contact met [B] , onvriendelijkheid naar andere bewoners, en het afkappen van goede relaties tussen [B] en haar begeleiders. […]
Door deze bevestiging van het [...] realiseerden we ons hoe beperkt onze mogelijkheden zijn om verbetering te bereiken.
[...]
is een [.....] in de emotie- en gedragsregulatie
[…]
7. Conclusies
Bij Ruimzicht zijn we gewend uit begrip te werken, met liefde en uithoudingsvermogen. Soms een confrontatie, maar meestal met overleg en met afspraken als uitkomst. Door deze instelling hebben [de ouders] hun gedrag lang kunnen volhouden en heeft het lang geduurd voordat het werd gestopt. […]
Maar ook het gedrag van wisselende boodschappen over het al dan niet vertrouwen hebben in Ruimzicht, het voeden van begeleiders met opvattingen over andere begeleiders - het is gewoon sabotage. Het is vileine agressie, het kruipt onder de huid. Het dient geen enkel doel, alleen het in stand houden of vergroten van de spanning. De manier waarop de ouders [B] begeleiden: [B] ondervindt grote belemmeringen door haar ouders, ook al beseft ze dit niet of maar gedeeltelijk. [de ouders] kunnen deze verantwoordelijkheid niet aan en zouden naar onze mening ontheven moeten worden van hun mentor/bewindvoerderschap. [de ouders] hebben hulp nodig om hun gedrag bij te sturen. […]
8. [de medebewoner]
[…]
Vooral bij het 2e incident: [de medebewoner] had de hele week zijn best gedaan en zocht daarvoor de goedkeuring van [de moeder] . Bij een eerdere ontmoeting had [de moeder] zijn excuses geaccepteerd en toegestaan dat [de medebewoner] haar een knuffel gaf. Bij het 2e incident wees ze dit af. Voor [de medebewoner] is dit niet te begrijpen, op zo'n moment voelt hij de grond onder zijn voeten wegzakken en raakt volledig de weg kwijt. […]
Bij het besluit tot het toegangsverbod is [de medebewoner] de bewoner geweest die de grens heeft aangegeven. Maar [de medebewoner] is bewoner, en voor alle bewoners moeten we een veilige woonplek garanderen. In dit geval moesten we de invloeden van [de ouders] stoppen. […]
Ook al was de houding van [de moeder] op het moment van het incident te verdedigen in de gewone maatschappij, in een beschermde woonomgeving als Ruimzicht is het anders omdat de bewoners anders reageren. […] Uiteraard speelt mee dat we vanwege de [...] geen verwachtingen hadden over een spontane verbetering van het gedrag van [de ouders] .
[…]
9. Klachtencommissie
[…]
Wij ervoeren de [...] problematiek bij de ouders, maar onze gerichtheid op een oplossing heeft ons voorzichtig gemaakt in het duiden van het gedrag van de ouders. […] Echter, de grillen van deze ouders komen voort uit de [...] problematiek van de moeder van [B] (zoals zij dit zelf een aantal keren heeft aangegeven) en heeft in combinatie met de beperkingen van [de medebewoner] grote en gevaarlijke consequenties.
10. Na de uitspraak klachtencommissie
Sinds de uitspraak van de klachtencommissie hebben we via mail een uitnodiging voor een gesprek gestuurd en hier is niet op ingegaan. Verder hebben we geen inhoudelijk contact meer met [de ouders] gehad. […]
11. Belangen van [B] niet gediend
Ruimzicht vraagt zich af of terugkeer in het belang van [B] is. […] Ruimzicht ziet een persoonlijke strijd die door haar ouders wordt gevoerd en waar zij de gevolgen van moet dragen. Haar ouders voeren openlijk een conflict met haar medebewoner [de medebewoner] en spelen haar daar in mee, komen met steeds wisselende eisen m.b.t. haar begeleiding, verbieden haar op onverwachte momenten contact met mensen in haar omgeving, kondigen allerlei acties aan en vermijden elk contact met Ruimzicht (onder het mom van emotionele schade), zeggen de mediators van Zorgbelang en van MEE op; voorbeelden van gedrag bij ouders dat het conflict in stand houdt en zelfs vergroot zonder een serieuze poging om het belang van [B] te zien en te dienen.
[…]
De ouders trekken alle aandacht naar zichzelf toe, [B] komt hierdoor op de achtergrond. Daarnaast belasten ze [B] met langdurige telefoongesprekken waarin [B] alle gebeurtenissen van de dag moet vertellen. Vervolgens krijgt ze instructies wat te doen en wat te zeggen. [B] voelt wel aan dat dit niet in haar belang is maar ze probeert loyaal te zijn naar haar ouders. Voor [B] is dit een zware belasting, toen [B] op 9 juli door haar ouders is opgehaald was [B] overbelast door het stuurgedrag van haar ouders en de consequenties die zij bij haar medebewoners ervoer.
12. Terugkeer binnen 3 dagen onverantwoord
Ruimzicht acht de directe terugkeer van [B] naar Ruimzicht onverantwoord zolang de ouders hun invloed kunnen laten gelden. […]
De conclusie van Ruimzicht is dat [B] los zou moeten komen van haar ouders. Als [B] terug zou komen bij Ruimzicht dan is dat alleen mogelijk als haar ouders als mentor/bewindvoerder zijn vervangen door een onafhankelijke curator. Daarnaast zullen de ouders zich terughoudend moeten opstellen in hun contacten met [B] . Hier horen afspraken bij over de maatregelen die Ruimzicht kan nemen als het contact te belastend wordt voor [B] , zoals het beperken van het contact tussen [B] en haar ouders. […]
De kans voor een terugkeer van [B] is niet benut door [de ouders] . Ook hebben ze de instanties die hierbij (op aanvraag van ouders/mentoren) begeleiding kunnen bieden na een enkel contact afgewezen. Ook dit is weer een illustratie dat [de ouders] hun verantwoordelijkheid ten opzichte van [B] niet waarmaken. […]
14. Handhaving toegangsverbod na uitspraak Klachtencommissie
[…]
Hun onvoorspelbare gedrag in reactie op [de medebewoner] maakt dat elk contact een risico is. Ruimzicht mag van bezoekers verwachten dat hun gedrag niet leidt tot spanningen en uitbarstingen bij bewoners, immers de eerste taak van Ruimzicht is het bieden van een veilige woonomgeving.
Een toegangsverbod in eerste instantie ter beoordeling van Ruimzicht. Het is ingesteld vanwege de veiligheid van de andere bewoners, personeel en ook de familie Post zelf. Wij kunnen een bewezen risico (twee opeenvolgende incidenten) niet laten bestaan.
[…]
18. Besluit
Door het [...] -gedrag van de ouders van [B] is niet te verwachten dat er ooit nog een oplossing/overeenstemming komt. […]
De [..] heeft een grote invloed op het gedrag van de ouders van [B] . Bij [...] hoort het zoeken van spanning, het nemen van risico's, het handelen uit woede. De ouders van [B] zijn intelligent, voor elke gebeurtenis is een uitleg paraat. […]
[de ouders] hebben een grote verantwoordelijkheid ten opzichte van [B] . Deze verantwoordelijkheid maken ze niet waar. Hun gedrag maakt het voor Ruimzicht onmogelijk om [B] te begeleiden, zelfs hun aanwezigheid is al niet te hanteren. […]