ECLI:NL:RBNHO:2024:8845

• Datum uitspraak: 22 augustus 2024
• Publicatiedatum: 27 augustus 2024
• Zaaknummer: 15/314368-23
• Instantie: Rechtbank Noord-Holland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: B.V.A. Corstens; C.W.M. Giesen; C.S. Schoorl
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak van ontuchtige handelingen met een minderjarige en niet-ontvankelijkheid benadeelde partij

In deze zaak heeft de Rechtbank Noord-Holland op 22 augustus 2024 uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die werd beschuldigd van het plegen van ontuchtige handelingen met een minderjarige. De tenlastelegging omvatte verschillende seksuele handelingen met een slachtoffer dat op het moment van de feiten tussen de twaalf en zestien jaar oud was. De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig was en dat zij bevoegd was om de zaak te behandelen. De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van de ten laste gelegde feiten, terwijl de verdediging vrijspraak heeft bepleit.

De rechtbank heeft de feiten en omstandigheden zorgvuldig gewogen. Het juridisch kader, zoals vastgelegd in artikel 245 van het Wetboek van Strafrecht, stelt dat seksueel contact met een jongere tussen de twaalf en zestien jaar oud strafbaar is, maar er zijn uitzonderingen mogelijk. De rechtbank heeft geconcludeerd dat de seksuele handelingen tussen de verdachte en het slachtoffer niet als ontuchtig kunnen worden gekwalificeerd, omdat deze plaatsvonden in de context van een publieke, bestendige liefdesrelatie tussen twee jonge mensen die op voet van gelijkwaardigheid met elkaar omgingen. Het leeftijdsverschil tussen de verdachte en het slachtoffer, respectievelijk eenentwintig en vijftien jaar oud, was niet doorslaggevend.

De rechtbank heeft ook de vordering van de benadeelde partij, het slachtoffer, beoordeeld. Aangezien de verdachte werd vrijgesproken van de ten laste gelegde feiten, werd de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaard in haar vordering tot schadevergoeding. De rechtbank heeft bepaald dat zowel de benadeelde partij als de verdachte ieder hun eigen proceskosten moeten dragen. De uitspraak is gedaan door een meervoudige kamer, bestaande uit drie rechters, en is openbaar uitgesproken op de zitting.

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-HOLLAND

Team Straf, zittingsplaats Alkmaar

Meervoudige strafkamer

Parketnummer: 15/314368-23 (P)

Uitspraakdatum: 22 augustus 2024

Tegenspraak

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 8 augustus 2024 in de zaak tegen:

[verdachte] ,

geboren op [geboortedatum en -plaats] ,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres

[adres] .

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie

mr. B. Rademacher en van wat de verdachte en zijn raadsvrouw, mr. M.A. Docter, advocaat te Alkmaar, naar voren hebben gebracht.

1. Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat

hij op een of meerdere tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 07 januari 2022 tot en met 23 augustus 2022 te Heerhugowaard, gemeente Dijk en Waard, althans in Nederland,

(telkens) met [slachtoffer] , geboren op [geboortedatum] , die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt,

buiten echt,

een of meer ontuchtige handelingen heeft gepleegd, die bestonden uit of

mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die

[slachtoffer] ,

te weten het (telkens) een en/of meermalen:

- zijn, verdachtes, penis in de vagina van die [slachtoffer] brengen en/of (vaginale) gemeenschap

hebben met die [slachtoffer] en/of

- zijn, verdachtes, vinger(s) in de vagina van die [slachtoffer] brengen en/of die [slachtoffer] vingeren

en/of

- zijn, verdachtes, penis en/of vinger(s) in de anus van die [slachtoffer] brengen en/of

- zijn, verdachtes, penis in de mond van die [slachtoffer] brengen en/of die [slachtoffer] hem, verdachte,

laten pijpen en/of

- ( een) seksspeeltje(s) in de vagina van die [slachtoffer] brengen.

2. Voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

3. Beoordeling van het bewijs

3.1.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van de ten laste gelegde feiten. Volgens hem zijn de seksuele handelingen tussen de verdachte en mevrouw [slachtoffer] (hierna: [slachtoffer] ) wettig en overtuigend bewezen en moeten deze handelingen als ontuchtig worden gezien.

3.2.

Standpunt van de verdediging

De verdediging heeft vrijspraak bepleit. De seksuele handelingen tussen de verdachte en [slachtoffer] hebben weliswaar plaatsgevonden maar kunnen niet worden gezien als ontuchtig in de zin van de wet.

3.3.

Vrijspraak De rechtbank zal de verdachte vrijspreken van het ten laste gelegde en legt hieronder uit waarom.

Het juridisch kader

Artikel 245 van het Wetboek van Strafrecht, zoals dat gold ten tijde van de tenlastegelegde feiten, stelt seksueel contact met een jongere tussen de twaalf en zestien jaar oud strafbaar. Uitgangspunt is dat seksueel contact met iemand van die leeftijd een ontuchtig karakter heeft. De wetgever is ervan uitgegaan dat zij in het algemeen onvoldoende in staat zijn zelf hun seksuele integriteit te bewaken en de draagwijdte van hun gedrag in dit opzicht te overzien. Uit de rechtspraak van de Hoge Raad volgt echter dat er zich omstandigheden kunnen voordoen waaronder seksueel contact tussen jongeren niet als ontuchtig kan worden gekwalificeerd. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn als die handelingen vrijwillig plaatsvinden tussen personen die slechts in geringe mate in leeftijd verschillen. Een scherpe afgrenzing van dergelijke omstandigheden valt in zijn algemeenheid niet te geven. Wel volgt uit de relevante rechtspraak dat in ieder geval sprake moet zijn van een bepaalde mate van gelijkwaardigheid tussen de betrokken personen. Of sprake is van zulke gelijkwaardigheid komt aan op de weging en waardering van de omstandigheden van het geval. Onder de wet zoals die op dit moment geldt blijft dit uitgangspunt overigens ongewijzigd.

Weging en waardering van de omstandigheden

De rechtbank komt tot de conclusie dat de aan de verdachte ten laste gelegde seksuele handelingen met [slachtoffer] niet ontuchtig zijn. Daarvoor acht de rechtbank kort gezegd van belang dat de seksuele handelingen plaatsvonden in de context van een publieke, bestendige liefdesrelatie tussen twee jonge mensen die op voet van gelijkwaardigheid met elkaar omgingen. Het leeftijdsverschil tussen de verdachte en [slachtoffer] , op dat moment respectievelijk eenentwintig en vijftien jaar oud, doet daar niet aan af. De rechtbank legt dat hieronder verder uit.

De verdachte en [slachtoffer] hebben elkaar leren kennen op de werkvloer. Zij hadden op dat moment een gelijke functie. Uit hun verklaringen volgt dat zij vrijwillig hebben gekozen om een eerste keer met elkaar af te spreken en elkaar daarna te blijven zien. Dat leidde tot een liefdesrelatie, die uiteindelijk ruim acht maanden standhield. Aanvankelijk spraken zij buitenshuis af met anderen erbij, later ook bij elkaar thuis zonder anderen. Beiden woonden in bij hun ouders, die van de relatie op de hoogte waren en daar ook met hen over spraken. Ook naar de rest van de buitenwereld waren zij open over hun relatie. Uit de verklaringen van de verdachte en [slachtoffer] volgt verder dat zij samen naar een affectieve, seksuele relatie toewerkten, waarbij zij beiden vrijwillig met voor hen nieuwe handelingen experimenteerden. De aard van de seksuele handelingen veranderde gradueel en nam in hevigheid toe. Uit chatgesprekken in het dossier maakt de rechtbank op dat de verdachte en [slachtoffer] met elkaar in nauw contact stonden over hoe de relatie verliep, ook op seksueel gebied. Daarbij valt op dat [slachtoffer] goed kon aangeven wanneer zij handelen van de verdachte ongewenst vond en hem daarop stevig kon aanspreken, ondanks het leeftijdsverschil tussen hen. Ook valt op dat de verdachte zich consequent schuldbewust toonde als [slachtoffer] ongewenst gedrag aankaartte. Ongelijkwaardig contact blijkt hier in ieder geval niet uit en de rechtbank ziet in het dossier overigens ook onvoldoende aanknopingspunten dat de verdachte de overhand had in emotioneel of seksueel opzicht. De genoemde omstandigheden, in samenhang gezien, zijn voor de rechtbank voldoende voor de conclusie dat het ontuchtig karakter van de seksuele handelingen ontbreekt. De tenlastegelegde ontucht is daarom niet wettig en overtuigend bewezen.

9. Vordering benadeelde partij

De benadeelde partij [slachtoffer] heeft een vordering tot schadevergoeding van € 26.809,09 ingediend tegen de verdachte wegens materiële en immateriële schade die zij als gevolg van het ten laste gelegde feit heeft geleden.

Vanwege de vrijspraak van het ten laste gelegde feit kan de benadeelde partij niet in de vordering worden ontvangen. Gelet hierop zal de rechtbank bepalen dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk is in de vordering. De rechtbank bepaalt dat de benadeelde partij en de verdachte ieder de eigen proceskosten dragen.

4. Beslissing

De rechtbank:

Verklaart niet bewezen wat aan de verdachte ten laste is gelegd en spreekt hem daarvan vrij.

Verklaart de benadeelde partij [slachtoffer] niet-ontvankelijk in haar vordering.

Bepaalt dat de benadeelde partij en de verdachte ieder de eigen proceskosten dragen.

Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum

Dit vonnis is gewezen door

mr. B.V.A. Corstens, voorzitter,

mrs. C.W.M. Giesen en C.S. Schoorl, rechters,

in tegenwoordigheid van de griffier mr. S. Snelder,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 22 augustus 2024.