ECLI:NL:RBNHO:2023:7160

• Datum uitspraak: 27 juli 2023
• Publicatiedatum: 25 juli 2023
• Zaaknummer: 15/15881020 en 15/061564-21
• Instantie: Rechtbank Noord-Holland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: M. Hoendervoogt; N. Boots; G.D. Kleijne
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak van wapenbezit en mishandeling met veroordeling voor bezit van vuurwapen en munitie

In deze zaak, behandeld door de Rechtbank Noord-Holland op 27 juli 2023, zijn twee parketnummers aan de orde: 15/15881020 en 15/061564-21. De verdachte werd beschuldigd van het voorhanden hebben van vuurwapens en munitie, evenals van mishandeling van een medegedetineerde. De rechtbank heeft de verdachte vrijgesproken van het bezit van een wapen dat in een garagebox was aangetroffen, omdat er onvoldoende bewijs was dat de verdachte het wapen voorhanden had. De rechtbank oordeelde dat het enkele feit dat DNA van de verdachte op het wapen was aangetroffen, niet voldoende was om te concluderen dat hij ook daadwerkelijk beschikkingsmacht over het wapen had. Daarnaast werd de verdachte vrijgesproken van de mishandeling van een medegedetineerde, omdat niet bewezen kon worden dat hij opzet had om zwaar lichamelijk letsel toe te brengen. De rechtbank erkende echter dat de verdachte wel schuldig was aan het voorhanden hebben van een vuurwapen en munitie in zijn woning, waarvoor hij werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 105 dagen, met aftrek van de tijd die hij in voorarrest had doorgebracht. De rechtbank hield rekening met de overschrijding van de redelijke termijn in de procedure, wat leidde tot een lagere straf dan oorspronkelijk door de officier van justitie was gevorderd.

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-HOLLAND

Team Straf, zittingsplaats Haarlem

Meervoudige strafkamer

Parketnummers: 15.158810.20 en 15.061564.21 (P) (ter zitting gevoegd)

Uitspraakdatum: 27 juli 2023

Tegenspraak

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzittingen van 12 en 13 juli 2023 in de zaak tegen:

[de verdachte] ,

geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats] ,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres

( [adres]

De rechtbank heeft de zaken, die bij afzonderlijke dagvaardingen onder de bovenvermelde parketnummers zijn aangebracht, gevoegd. De in die beide zaken ten laste gelegde feiten zijn hierna voor de leesbaarheid doorgenummerd.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie

mr. M. van Oosten en van wat de verdachte en zijn raadsman mr. R.I. Takens, advocaat te Amsterdam, naar voren hebben gebracht.

1. Tenlastelegging

Aan de verdachte is, na wijziging van de tenlastelegging in de zaak met parketnummer 15.158810.20, ten laste gelegd dat hij zich, kort en zakelijk weergegeven, heeft schuldig gemaakt aan het volgende:

(15.158810.20)

1.

het medeplegen van het voorhanden hebben van een vuurwapen (van het merk Heckler & Koch) in de periode van 1 januari 2007 tot en met 27 maart 2019 in Hoofddorp;

2.

het voorhanden hebben van een vuurwapen (van het merk Glock) en 26 patronen in de periode van 1 maart 2019 tot en met 18 juni 2020 in Breukelen.

(15.061564.21)

3.

primair:

poging tot zware mishandeling van [aangever] op 19 juli 2020 in Lelystad;

subsidiair:

mishandeling van [aangever] op 19 juli 2020 in Lelystad.

De volledige tekst van de tenlastelegging is als
bijlage I aan dit vonnis gehecht en maakt daarvan deel uit.

2. Voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaardingen geldig zijn, dat zij bevoegd is tot kennisneming van de zaken, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

3. Beoordeling van het bewijs

3.1

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot vrijspraak van het onder 3 primair ten laste gelegde feit en tot bewezenverklaring van de onder 1, 2 en 3 subsidiair ten laste gelegde feiten. Op het standpunt van de officier van justitie zal hierna, voor zover van belang, nader worden ingegaan.

3.2

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit dat de verdachte van de onder 1, 3 primair en 3 subsidiair ten laste gelegde feiten moet worden vrijgesproken. Hij heeft zich ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde feit gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank. Het standpunt van de raadsman zal, voor zover van belang, bij de beoordeling van het bewijs worden besproken.

3.3

Oordeel van de rechtbank

3.3.1

Vrijspraak feit 1

De rechtbank stelt op grond van het dossier de volgende feiten en omstandigheden vast.

Op 27 maart 2019 treedt de politie een garagebox op het adres [adres 2] in Hoofddorp binnen. In de garagebox wordt een gestolen auto aangetroffen. Op de achterbank en in de kofferbak van de auto liggen een aantal tassen. Deze tassen bevatten een groot aantal (automatische) vuurwapens (in totaal twintig stuks), patroonhouders, munitie en vier handgraten. Op de ruwe delen van één van de vuurwapens (een vuurwapen van het merk Heckler & Koch, aangetroffen op de achterbank van de auto in een zwarte rugtas) wordt een DNA-profiel aangetroffen dat met grote mate van zekerheid afkomstig is van de verdachte.

Aan de verdachte wordt verweten dat hij dit wapen in de periode van 1 januari 2007 tot en met 27 maart 2019 samen met anderen voorhanden heeft gehad.

Voor het bewijs van het voorhanden hebben van het wapen is vereist dat de verdachte het wapen bewust aanwezig had en dat hij over het wapen kon beschikken in die zin dat er met betrekking tot het wapen een zekere vorm van machtsuitoefening door hem mogelijk was.

De rechtbank stelt vast dat het NFI-rapport met de conclusie dat het celmateriaal op het wapen matcht met het DNA-profiel van de verdachte, het enige bewijsmiddel is voor de beschuldiging dat de verdachte het wapen voorhanden heeft gehad. De rechtbank is van oordeel dat de enkele aanwezigheid van DNA-materiaal van de verdachte op het wapen onvoldoende is voor het bewijs dat hij beschikkingsmacht over dat wapen had, laat staan dat dit in de ten laste gelegde periode en op de ten laste gelegde plaats het geval is geweest.

Op basis van de stukken in het dossier is geen enkele link te leggen tussen de verdachte en de garagebox of de auto waarin het wapen is aangetroffen. Ook bevat het dossier geen bewijs waaruit een relatie of verband volgt tussen de verdachte en de in het dossier genoemde medeverdachten, van wie ook DNA-sporen op dit wapen of andere in de garagebox aanwezige wapens zijn aangetroffen. De officier van justitie heeft in het kader van de bewijsvoering gewezen op het feit dat er op 18 juni 2020 ook een wapen met patronen in de (toenmalige) woning van de verdachte in Breukelen is aangetroffen. Dit gegeven levert echter geen steunbewijs op voor het voorhanden hebben van het wapen in de garagebox in Hoofddorp.

De conclusie is dan ook dat de rechtbank de verdachte zal vrijspreken van het onder 1 ten laste gelegde feit.

3.3.2

Vrijspraak feit 3 primair en subsidiair Feit 3 primair

De rechtbank is met de officier van justitie en de raadsman van oordeel dat niet wettig en overtuigend kan worden bewezen wat de verdachte onder feit 3 primair ten laste is gelegd, zodat hij daarvan moet worden vrijgesproken. Op grond van de bewijsmiddelen kan niet worden vastgesteld dat de verdachte het opzet heeft gehad om [aangever] (hierna: [aangever] ) zwaar lichamelijk letsel toe te brengen.

Feit 3 subsidiair De raadsman heeft aangevoerd dat de verdachte moet worden vrijgesproken, omdat hij uit noodweer heeft gehandeld. De rechtbank begrijpt dit verweer als een bewijsverweer, aangezien de raadsman zich op het standpunt stelt dat het door de verdachte aangewende geweld niet wederrechtelijk was en - omdat in het begrip mishandeling de wederrechtelijkheid besloten ligt - dus geen sprake was van mishandeling en vrijspraak zou moeten volgen.

Vaststaande feiten en omstandigheden

De rechtbank stelt op grond van het dossier vast dat de verdachte en [aangever] op 19 juli 2020 gedetineerd waren in de PI Lelystad. Zij deelden een cel en kregen in de cel ruzie over het gebruik van de PlayStation. [aangever] speelde een spel op de PlayStation. De verdachte was boos dat hij niet mee mocht spelen en heeft op enig moment de stekker uit de televisie, waarop de PlayStation was aangesloten, getrokken. Vanaf dat moment lopen de verklaringen van de verdachte en [aangever] over wat er is gebeurd, uiteen.

De verklaring van [aangever]

heeft bij de politie verklaard dat hij aan de verdachte vroeg waarom hij de stekker uit de televisie trok. Hij hoorde de verdachte zeggen dat hij zijn bek moest houden, anders zou hij gaan slaan. Hierop begon de verdachte [aangever] uit het niets met zijn vuisten te slaan en raakte hij [aangever] hard op zijn kaak. [aangever] wilde naar de intercom lopen om hulp te vragen, maar hij werd door de verdachte van achteren in een wurggreep genomen en in zijn rug gebeten. Hij raakte buiten bewustzijn en zakte in elkaar. Toen hij weer bij kwam lag hij op de grond en werd hij door de verdachte met een etensbord op zijn hoofd geslagen. De verdachte had een helft van het bord nog in zijn hand en maakte een stekende beweging met het bord. [aangever] weerde dit af met zijn voet, waardoor hij een stuk bord in zijn wreef kreeg.

[aangever] heeft als getuige bij de rechter-commissaris verklaard dat de verdachte hem met een beker, een soort kom, heeft geslagen. Hierna stond [aangever] op van het bed en de verdachte stond precies tegenover hem. De verdachte pakte [aangever] - van voren - in een soort wurggreep bij de keel vast waardoor [aangever] niet meer kon ademhalen. [aangever] verloor hierdoor het bewustzijn terwijl de verdachte bleef doorslaan. Toen [aangever] weer bij kwam zag hij dat de verdachte met een stuk van het bord onder zijn oor en op zijn schouder sloeg. De verdachte schopte ook met zijn voet. Het bord was gebroken en met een scherp stuk had de verdachte in de voet van [aangever] gestoken.

De verklaring van de verdachte

De verdachte heeft bij de politie verklaard dat [aangever] van het bed op stond en een broodmes van tafel pakte. [aangever] schreeuwde en schold de verdachte in het Arabisch uit. Met het mes in zijn linkerhand maakte [aangever] een stekende beweging in de richting van de verdachte. De verdachte pakte zijn pols en kon het steken daardoor afweren. [aangever] liet het mes vallen en wilde de verdachte stoten. De verdachte kon hem toen bij de nek pakken in een houdgreep en had het hoofd van [aangever] onder zijn linkerarm klem. De verdachte probeerde [aangever] op deze manier te kalmeren. Vervolgens gaf de verdachte [aangever] een soort duw waardoor [aangever] tegen de celdeur aankwam en op de grond viel. Hierna gingen zij verder met vechten. De verdachte heeft ontkend dat hij [aangever] met een bord heeft geslagen. Het is mogelijk dat hij [aangever] in zijn rug heeft gebeten.

Op de zitting van 12 juli 2023 heeft de verdachte aan deze verklaring toegevoegd dat hij heeft gehandeld uit pure zelfverdediging. Op het moment dat [aangever] het mes in zijn handen had, moest de verdachte zich verdedigen. [aangever] zwaaide met zijn handen en heeft de verdachte een paar keer geraakt. Toen hij [aangever] van voren in een houdgreep had, wilde [aangever] het mes niet loslaten en ging hij door met slaan. Terwijl de verdachte [aangever] vast had, heeft hij hem weggeslingerd, een zwaai gegeven. De verdachte vermoedt dat het mes toen op de grond is gevallen. Op het moment dat [aangever] viel, ging de celdeur open. De verdachte heeft ontkend dat hij [aangever] vuistslagen op zijn hoofd heeft gegeven en in de voet heeft gestoken.

De getuige

De als getuige gehoorde gevangenisbewaarder is na het begin van de vechtpartij de cel binnen gekomen en heeft dus niet waargenomen wie de vechtpartij is begonnen.

Beoordeling van het noodweerverweer

De rechtbank moet de vraag beantwoorden of de verdachte zich heeft verdedigd tegen een ogenblikkelijke en wederrechtelijke aanranding en of deze verdediging noodzakelijk is geweest, waarbij de wijze van verdediging moet voldoen aan de vereisten van proportionaliteit en subsidiariteit.

De rechtbank constateert dat de feitelijke toedracht van de vechtpartij onduidelijk is. Zowel de verdachte als [aangever] heeft verklaard dat de ander is begonnen met het uitoefenen van het (dreigen met) geweld en de getuige heeft de aanvang van de vechtpartij niet waargenomen. De rechtbank is van oordeel dat de lezing van de verdachte niet onaannemelijk is, mede gelet op de discrepanties in de hiervoor vermelde verklaringen van [aangever] . Uitgaande van het scenario van de verdachte, inhoudende dat [aangever] met een broodmes op hem af kwam en stekende bewegingen maakte, leveren deze gedragingen een ogenblikkelijke en wederrechtelijke aanranding op waartegen de verdachte zichzelf mocht verdedigen.

Subsidiariteit en proportionaliteit

Naar het oordeel van de rechtbank is voldaan aan het vereiste van subsidiariteit, omdat het, gelet op de beperkte ruimte in een afgesloten cel, niet aannemelijk is geworden dat de verdachte zich aan de aanranding had kunnen en moeten onttrekken.

De proportionaliteitseis strekt ertoe om een gedraging niet straffeloos te laten zijn indien het verdedigingsmiddel niet in redelijke verhouding staat tot de ernst van de aanranding. De in dat verband toepasselijke - tot terughoudendheid nopende - maatstaf luidt of de gedraging als verdedigingsmiddel niet in onredelijke verhouding staat tot de ernst van de aanranding. De keuze van het verdedigingsmiddel en de wijze waarop het is gebruikt, staan bij de beoordeling van de proportionaliteit centraal.

De aard van de onderhavige aanranding was een bedreiging met een mes. Uit het dossier volgt dat de verdachte ter verdediging [aangever] heeft geslagen, in een houdgreep heeft gehouden, op de grond heeft gegooid en in de rug heeft gebeten. Gelet op de aard van de aanranding en de aard van het letsel van [aangever] is de rechtbank van oordeel dat de wijze van verdediging van de verdachte in redelijke verhouding stond tot de ernst van de aanranding, zodat eveneens is voldaan aan de eisen van proportionaliteit. De omstandigheid dat de verdachte door [aangever] werd bedreigd met een broodmes dat mogelijk niet heel scherp was, zoals de officier van justitie heeft aangevoerd, maakt dit niet anders. Ook met een dergelijk mes kan, gelet op de explosieve sfeer die er op dat moment tussen de verdachte en [aangever] was, immers een aanzienlijke verwonding worden toegebracht.

Op grond van het voorgaande neemt de rechtbank aan dat de verdachte uit noodweer heeft gehandeld. Daarom kan niet wettig en overtuigend bewezen worden geacht dat de aan de verdachte ten laste gelegde gedragingen als wederrechtelijk en daarmee als ‘mishandelend’ kunnen worden aangemerkt. De verdachte zal daarom worden vrijgesproken.

3.3.2

Bewijsmiddelen feit 2

De rechtbank komt op grond van de feiten en omstandigheden, die zijn opgenomen in de hierna te noemen bewijsmiddelen, tot een bewezenverklaring van het onder 2 ten laste gelegde feit.

De rechtbank heeft vastgesteld dat ten aanzien van het onder 2 bewezenverklaarde feit sprake is van een bekennende verdachte als bedoeld in artikel 359, derde lid, laatste volzin, van het Wetboek van Strafvordering. Gelet daarop zal worden volstaan met de volgende opgave van de bewijsmiddelen op grond waarvan de rechtbank tot een bewezenverklaring is gekomen:

- de verklaring die de verdachte op de zitting van 12 juli 2023 heeft afgelegd;

- het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal onderzoek plaats delict, opgemaakt door de Politie Eenheid Noord-Holland d.d. 8 juli 2020 (D. Procesdossier deel 4, dossierpagina's 691-693);

- het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal onderzoek vuurwapen en munitie, opgemaakt door de Politie Eenheid Noord-Holland d.d. 28 oktober 2020 (D. Procesdossier deel 4, dossierpagina's 685-690);

- het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal indicatief onderzoek vuurwapen en munitie, opgemaakt door de Politie Eenheid Noord-Holland d.d. 19 juni 2020 (D. Procesdossier deel 4, dossierpagina’s 675-684).

3.4

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 2 ten laste gelegde feit heeft begaan, met dien verstande dat

feit 2

hij in de periode van 1 maart 2019 tot en met 18 juni 2020 te Breukelen, gemeente Stichtse Vecht, een vuurwapen, te weten een Glock, model 17 en in een bijbehorende patroonhouder 10 patronen van het kaliber 9 mm x 19, en een tasje met daarin 16 patronen van het kaliber 9 mm x19, voorhanden heeft gehad, zijnde een wapen van categorie III van de Wet wapens en munitie en munitie van categorie III van de Wet wapens en munitie.

Hetgeen aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

4. Kwalificatie en strafbaarheid van het feit

Het bewezenverklaarde levert op:

feit 2:

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid van de Wet wapens en munitie, en het feit begaan met betrekking tot een vuurwapen van categorie III

en

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid van de Wet wapens en munitie, meermalen gepleegd.

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden waardoor de wederrechtelijkheid aan het bewezenverklaarde zou ontbreken. Het bewezenverklaarde is dus strafbaar.

5. Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.

6. Motivering van de sanctie

6.1

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van zestien maanden, met aftrek van de tijd die de verdachte in voorarrest heeft doorgebracht.

6.2

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft verzocht om, bij bewezenverklaring van alle feiten en rekening houdend met de overschrijding van de redelijke termijn, (hooguit) een gevangenisstraf voor de duur van zes maanden op te leggen, met aftrek van het voorarrest.

6.3

Oordeel van de rechtbank

Bij de beslissing over de sanctie die aan de verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede door de persoon van de verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.

Ernst van het feit

De verdachte heeft gedurende een periode van ruim een jaar een vuurwapen en daarbij horende munitie voorhanden gehad. Het ongecontroleerde bezit van een wapen en munitie vormt een groot gevaar voor de samenleving. Het is een feit van algemene bekendheid dat het voorhanden hebben van een vuurwapen met munitie gemakkelijk kan leiden tot het gebruik ervan.

Persoon van de verdachte

De rechtbank houdt rekening met het op naam van de verdachte staand Uittreksel Justitiële Documentatie, gedateerd 13 juni 2023, waaruit blijkt dat hij niet eerder voor een soortgelijk feit is veroordeeld. Ook heeft de rechtbank gelet op het over de verdachte uitgebrachte voorlichtingsrapport van 7 juli 2023, opgemaakt door Reclassering Nederland. Uit dit rapport blijkt dat de verdachte zich na de schorsing van de voorlopige hechtenis gedurende langere tijd goed aan het reclasseringstoezicht heeft gehouden. De verdachte heeft sinds zijn detentie steeds werk gehad. De Reclassering heeft geadviseerd om bij veroordeling een straf op te leggen zonder bijzondere voorwaarden.

Straf

De rechtbank heeft bij het bepalen van de hoogte van de straf als uitgangspunt genomen de LOVS-oriëntatiepunten die bij het voorhanden hebben van een vuurwapen in een woning uitgaan van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vier maanden. Gelet op de ernst van het feit vindt de rechtbank die straf in deze zaak in beginsel passend.

De rechtbank heeft daarnaast geconstateerd dat de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens met ruim dertien maanden is overschreden. De verdachte is op 18 juni 2020 in verzekering gesteld en de rechtbank wijst pas nu vonnis. Deze aanzienlijke overschrijding van meer dan een jaar leidt ertoe dat de rechtbank in plaats van een gevangenisstraf van vier maanden, een gevangenisstraf van 105 dagen (3,5 maand) zal opleggen, met aftrek van de tijd die de verdachte in voorarrest heeft doorgebracht.

7. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:

57 van het Wetboek van Strafrecht;

26 en 55 van de Wet wapens en munitie.

8. Beslissing

De rechtbank:

Verklaart niet bewezen wat aan de verdachte onder feit 1 en feit 3 primair en subsidiair is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat de verdachte het onder 2 ten laste gelegde feit heeft begaan zoals hiervoor onder 3.4 weergegeven.

Verklaart niet bewezen wat aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt hem daarvan vrij.

Bepaalt dat het bewezen verklaarde feit het hierboven onder 4. vermelde strafbare feit oplevert.

Verklaart de verdachte hiervoor strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van
105 DAGEN .

Bepaalt dat de tijd die de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum

Dit vonnis is gewezen door

mr. M. Hoendervoogt, voorzitter,

mr. N. Boots en mr. G.D. Kleijne, rechters,

in tegenwoordigheid van de griffier mr. L.L. de Vries,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 27 juli 2023.

Bijlage I

De tenlastelegging

Aan de verdachte is, na wijziging van de tenlastelegging, ten laste gelegd dat

(15.158810.20)

1

Hij in of omstreeks de periode van 1 januari 2007 tot en met 27 maart 2019 te Hoofddorp, gemeente Haarlemmermeer, in elk geval in Nederland,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

een (vuist)vuurwapen van het merk Heckler & Koch, model type USP Compact (in het dossier bekend onder het SIN nummer AAMN6913NL) voorhanden heeft gehad,

zijnde een wapen en/of munitie van categorie III van de Wet wapens en munitie;

2

Hij in of omstreeks de periode van 1 maart 2019 tot en met 18 juni 2020 te Breukelen, gemeente Stichtse Vecht, in elk geval in Nederland

een vuurwapen, te weten een Glock, model 17 en/of (in een bijbehorende patroonhouder) 10 patronen van het kaliber 9 mm x 19, en/of (een tasje met daarin) 16 patronen van het kaliber 9 mm x19,

voorhanden heeft gehad,

zijnde een wapen van categorie III van de Wet wapens en munitie en/of (telkens) munitie van categorie III van de Wet wapens en munitie.

Aan de verdachte is verder ten laste gelegd dat

(15.061564.21)

3.

Hij op of omstreeks 19 juli 2020 te Lelystad (PI Lelystad) in de gemeente Lelystad

ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om aan een persoon, te weten [aangever] opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet die [aangever]

een (of meermalen) tegen het hoofd heeft geslagen en/of

in een nekklem heeft gepakt en/of gehouden (waardoor die [aangever] het bewustzijn is verloren) en/of

in de rug en/of schouder heeft gebeten en/of

met een etensbord tegen het hoofd heeft geslagen en/of

met een (deel van het) etensbord stekende bewegingen heeft gemaakt en/of

met een (deel van het) etensbord in de voet heeft gestoken,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

Hij op of omstreeks 19 juli 2020 te Lelystad (PI Lelystad) in de gemeente Lelystad [aangever] heeft mishandeld door die [aangever]

een (of meermalen) tegen het hoofd te slaan en/of

een nekklem toe te passen (waardoor die [aangever] het bewustzijn is verloren) en/of

in de rug en/of schouder te bijten en/of

met een etensbord tegen het hoofd te slaan en/of

met een (deel van het) etensbord in de voet te steken.