Uitspraak
RECHTBANK NOORD-HOLLAND
Team Straf, locatie Alkmaar
Meervoudige strafkamer
Parketnummer: 15.236074.20 (P)
Uitspraakdatum: 13 september 2022
Tegenspraak (artikel 279 Sv)
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 30 augustus 2022 in de zaak tegen:
[verdachte],
geboren op [geboortedatum en -plaats],
ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres [adres 1].
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie
mr. M.A. Hobbelink en van hetgeen zijn raadsman mr. A. Boumanjal, advocaat te Amsterdam, naar voren hebben gebracht.
1.Tenlastelegging
Aan verdachte is ten laste gelegd dat:
hij, op of omstreeks 4 juni 2020 te Purmerend tezamen en in vereniging met een of
meer anderen, althans alleen, een/meerdere shirt(s) (onder andere van het merk:
Louis Vuitton) en/of een/meerdere jas(sen), in elk geval enig goed, dat geheel of ten
dele aan een ander dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) toebehoorde, te
weten aan [slachtoffer], heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl verdachte en/of zijn mededader(s) zich de toegang tot de plaats van het
misdrijf heeft/hebben verschaft en/of die weg te nemen goederen onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door middel van braak en/of verbreking en/of inklimming.
2.Voorvragen
De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat het Openbaar Ministerie ontvankelijk is in zijn vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
3.Standpunten van partijen
3.1
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van het ten laste gelegde feit. De officier heeft daartoe aangevoerd dat de verdachte en zijn medeverdachten naar Purmerend zijn gegaan, een camera en het raam in een voordeur hebben vernield en vervolgens het pand hebben betreden en kleding hebben weggenomen en daarbij zodanig nauw en bewust hebben samengewerkt, dat gesproken kan worden van medeplegen van een bedrijfsinbraak. Dit blijkt onder meer uit de GPS-gegevens van de bus en de camerabeelden, het samen aanrijden in twee auto’s vlak voor de inbraak in Purmerend op de [adres 2], vervolgens dit bedrijfspand met meerdere personen betreden en het wegdragen van de kleding. Op enig moment is de gestolen kleding in de bestelbus van de verdachte gelegd, waarna beide voertuigen tezamen van de plaats delict zijn weggereden. Kort daarna worden de verdachte en zijn medeverdachten aangehouden door de politie. De verklaringen van de verdachte en de medeverdachte [naam 1] acht de officier van justitie ongeloofwaardig.
De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van twee maanden, waarvan 1 maand gevangenisstraf voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren met aftrek van de tijd die hij in voorarrest heeft doorgebracht.
Bij het bepalen van haar eis heeft de officier van justitie rekening gehouden met artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) en het overschrijden van de redelijke termijn met drie maanden.
3.2
Standpunt van de verdediging
De raadsman van de verdachte heeft zich op het standpunt gesteld dat de verdachte moet worden vrijgesproken van het ten laste gelegde feit wegens het gebrek aan wettig en overtuigend bewijs. Op grond van de bewijsmiddelen kan volgens de raadsman niet worden vastgesteld dat er die nacht is ingebroken, en al helemaal niet dat sprake is geweest van betrokkenheid van de verdachte en de medeverdachten in de zin van medeplegen. Verdachte heeft geen uitvoeringshandelingen verricht en is niet de persoon die is gezien bij of in het pand. De in het pand aangetroffen schoensporen zijn niet te koppelen aan de verdachte en uit de bewijsmiddelen kan niet zonder meer worden afgeleid dat de in de bestelbus aangetroffen goederen afkomstig zijn van de bedrijfsinbraak.
Uit de bewijsmiddelen kan de rechtbank hooguit concluderen dat de verdachte niet meer en niet minder dan behulpzaam is geweest bij het feit, namelijk als vervoerder van de buit.
3.3
VrijspraakNaar het oordeel van de rechtbank is niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen verdachte ten laste is gelegd, zodat hij daarvan moet worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.
De rechtbank stelt voorop dat de betrokkenheid aan een strafbaar feit als medeplegen kan worden bewezenverklaard indien is komen vast te staan dat bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking.
Ook indien het tenlastegelegde medeplegen in de kern niet bestaat uit een gezamenlijke uitvoering tijdens het begaan van het strafbare feit, maar uit gedragingen die doorgaans met medeplichtigheid in verband plegen te worden gebracht (zoals het verstrekken van inlichtingen, op de uitkijk staan, helpen bij de vlucht, vervoeren van de buit), kan sprake zijn van de voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. De materiële en/of intellectuele bijdrage van de verdachte aan het strafbare feit zal dan van voldoende gewicht moeten zijn.
Uit het dossier en het onderzoek ter terechtzitting leidt de rechtbank met betrekking tot de betrokkenheid van de verdachte bij het tenlastegelegde het volgende af.
Op 4 juni 2020 om 02.07 uur krijgt aangever de melding van een inbraak in zijn bedrijfspand, gelegen aan de [adres 2] te Purmerend. Kort na deze melding ziet de gealarmeerde politie twee voertuigen achter elkaar rijden, te weten een bestelbus en een personenauto, komend uit de richting van de [adres 1] te Purmerend en gaande in de richting van de Provincialeweg N244. In verband met het vermoeden van betrokkenheid bij de bedrijfsinbraak krijgen beide voertuigen een stopteken en worden de inzittenden en de voertuigen gecontroleerd. In de personenauto worden vier personen aangetroffen, waarvan de medeverdachte [naam 1] de bestuurder is.
De bestelbus wordt bestuurd door de verdachte. Met instemming van de verdachte wordt de laadruimte gecontroleerd en wordt gezien dat er kleding in die laadruimte ligt. Nadat de verdachte eerst zijn weg heeft mogen vervolgen is hij later die nacht, in verband met nieuw opgekomen informatie van de verbalisanten ter plaatse, opnieuw in Amsterdam staande gehouden en vervolgens aangehouden. In de laadruimte van zijn bestelbus wordt kleding aangetroffen, welke kleding later door de aangever van de bedrijfsinbraak herkend wordt.
Uit de GPS-gegevens van de door de verdachte gehuurde bestelbus blijkt dat deze gedurende de tijd dat de bedrijfsinbraak is gepleegd, in de straat van de bedrijfsinbraak heeft stilgestaan, na een verder onverklaarbare rit vanuit Hengelo naar Oldenzaal via Utrecht naar Purmerend.
Uit onderzoek aan de telefoons van de verdachte en de medeverdachten [naam 2] en [naam 3] blijkt dat er tussen de verdachte en [naam 3] contact is geweest in de dagen voorafgaand aan de inbraak. Wat deze contacten hebben ingehouden, is niet duidelijk geworden. Uit de telefoongegevens van de verdachte blijkt dat hij op het internet heeft gezocht naar het adres [adres 3] te Purmerend.
Van de bedrijfsinbraak is door de aangever beeldmateriaal beschikbaar gesteld en bekeken door de politie. Uit de beelden blijkt dat meerdere personen bij de bedrijfsinbraak betrokken zijn geweest. De personen die in het bedrijfspand zijn geweest, zijn door de politie omschreven. Ondanks aanwijzingen met betrekking tot de gedragen kleding van de daders heeft de politie de identiteit van daders niet kunnen vaststellen.
Daarnaast is forensisch onderzoek in het bedrijfspand verricht waarbij onder meer schoensporen veilig zijn gesteld. Ook dit onderzoek heeft niet geleid tot vaststelling van de identiteit van de daders.
Uit voormelde onderzoeken kan daarom niet worden vastgesteld dat de verdachte in het bedrijfspand aanwezig is geweest en dat het de verdachte is geweest die heeft ingebroken en het pand heeft betreden.
Op grond van het voorgaande is de rechtbank voorts van oordeel dat de voor medeplegen vereiste voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en de medeverdachte(n) niet is komen vast te staan. Er is geen bewijs dat sprake was van een gezamenlijke uitvoering van de inbraak en de rol en bijdrage van de verdachte aan het tenlastegelegde is op grond van het dossier niet voldoende vast te stellen. Daarom zal verdachte worden vrijgesproken van het tenlastegelegde medeplegen van een bedrijfsinbraak.
De rechtbank merkt daarbij op dat er zonder meer aanwijzingen en vermoedens zijn dat de verdachte op enigerlei betrokken is geweest bij de gebeurtenissen op 4 juni 2020. Maar deze aanwijzingen voor betrokkenheid van de verdachte leveren -ook in onderling verband en samenhang bezien- onvoldoende wettig bewijs voor (mede)plegen van genoemde bedrijfsinbraak. Dit betekent dat de verdachte van het hem ten laste gelegde moet worden vrijgesproken.
4. Overige beslissingen omtrent in beslag genomen en niet teruggegeven voorwerpen
De rechtbank is van oordeel dat de in beslag genomen en niet teruggegeven voorwerpen, te weten:
1. STK Kleding
(Omschrijving: G1154460 aangetroffen op de achterbank. 1. jas, kleur zwart, merk XPLCT. 2. handschoenen, kleur zwart, merk The North Face. 3. muts, kleur rood, geen merk. 4. jas, kleur zwart, merk Bruno Banani. 5. trainingsbroek, merk Adidas, 6. trainingspak, merk Puma),
dienen te worden teruggegeven aan de rechthebbende.
5.Beslissing
De rechtbank:
Verklaart niet bewezen wat aan verdachte is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij.
Gelast de teruggave aan de rechthebbende van:
1 STK kleding (Omschrijving: G1154460 aangetroffen op de achterbank. 1. jas, kleur zwart, merk XPLCT. 2. handschoenen, kleur zwart, merk The North Face. 3. muts, kleur rood, geen merk. 4. jas, kleur zwart, merk Bruno Banani. 5. trainingsbroek, merk Adidas, 6. trainingspak, merk Puma).
Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum
Dit vonnis is gewezen door
mr. A. Buiskool, voorzitter,
mr. M..E. Allegro en mr. M. Visser, rechters,
in tegenwoordigheid van de griffier D.H. Geuze
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 13 september 2022.