ECLI:NL:RBNHO:2022:11672

• Datum uitspraak: 20 december 2022
• Publicatiedatum: 23 december 2022
• Zaaknummer: 15/870638-19 (ontneming)
• Instantie: Rechtbank Noord-Holland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: M.S. Lamboo; D.D.M. Hazeu; M.C.J. Lommen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vordering tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel in strafzaak

In deze zaak heeft de Rechtbank Noord-Holland op 20 december 2022 uitspraak gedaan in een vordering tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel. De vordering is ingediend door de officieren van justitie op 14 juli 2022, met betrekking tot een bedrag van € 34.675,41. De rechtbank heeft de vordering beoordeeld in het kader van de strafzaak tegen de veroordeelde, die eerder was veroordeeld voor het medeplegen van de invoer van cocaïne en heroïne. De rechtbank heeft vastgesteld dat de veroordeelde wederrechtelijk voordeel heeft verkregen uit strafbare feiten die zijn gepleegd tussen 1 december 2015 en 26 januari 2020.

Tijdens de zittingen op 1 september, 16 september, 28 september, 10 oktober, 14 oktober en 6 december 2022 zijn de veroordeelde, zijn raadsvrouw en de officieren van justitie gehoord. De officieren van justitie hebben de vordering verlaagd tot € 5.500,00, gebaseerd op contant geld dat bij de veroordeelde is aangetroffen. De rechtbank heeft de verklaring van de veroordeelde over de herkomst van het geld, dat hij zou hebben verdiend met de verkoop van broodjes, niet aannemelijk geacht. De rechtbank concludeert dat het bedrag van € 5.500,00 als wederrechtelijk verkregen voordeel moet worden aangemerkt en legt de veroordeelde de verplichting op tot betaling aan de Staat van dit bedrag.

De rechtbank heeft de vordering voor het overige afgewezen en de duur van de gijzeling vastgesteld op maximaal 110 dagen. De beslissing is genomen op basis van artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht, dat de grondslag vormt voor de ontnemingsmaatregel.

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-HOLLAND

Team Straf, locatie Haarlemmermeer

Meervoudige strafkamer

Parketnummer: 15/870638-18 (ontneming)

Uitspraakdatum : 20 december 2022

Tegenspraak

vonnis als bedoeld in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht

Deze beslissing heeft betrekking op de vordering van de officieren van justitie van 14 juli 2022 ten aanzien van de feiten in de zaak onder bovenstaand parketnummer, strekkende tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel als bedoeld in artikel 36e, derde lid van het Wetboek van Strafrecht (Sr) in de zaak tegen:

[veroordeelde] ,

geboren op [geboortedatum/-plaats] ,

wonende te [adres] ,

(hierna te noemen: de veroordeelde) .

1. De vordering

De officieren van justitie hebben bij schriftelijke vordering van 14 juli 2022 gevorderd dat de rechtbank het bedrag als bedoeld in artikel 36e, vijfde lid, Sr zal vaststellen op
€ 34.675,41 en dat aan de veroordeelde de verplichting zal worden opgelegd tot betaling aan de Staat van dat bedrag ter ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel.

De officieren van justitie baseren de vordering op het strafbare feit waarvoor de veroordeelde is gedagvaard om op 1 september 2022, 16 september 2022, 28 september 2022, 10 oktober 2022, 14 oktober 2022 en 6 december 2022 te verschijnen voor de meervoudige strafkamer in deze rechtbank en op andere strafbare feiten, waaromtrent voldoende aanwijzingen bestaan dat zij door de veroordeelde zijn begaan en aannemelijk is dat deze feiten op enigerlei wijze ertoe hebben geleid dat de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel heeft verkregen.

2. Het verloop van de procedure

De officieren van justitie hebben bovengenoemde vordering aanhangig gemaakt met de oproeping van de veroordeelde om te verschijnen op de terechtzitting van deze rechtbank op 1 september 2022, 16 september 2022, 28 september 2022, 10 oktober 2022, 14 oktober 2022 en 6 december 2022.

Het onderzoek heeft plaatsgevonden op de hiervoor genoemde zittingsdata. Daarbij zijn gehoord de veroordeelde, zijn raadsvrouw mr. M.H. Aalmoes, advocaat te Amsterdam, en de officieren van justitie mr. K. Sanders en mr. G. Visser.

Vervolgens is het onderzoek gesloten en is de uitspraak bepaald op 20 december 2022.

3. Het standpunt van de officieren van justitie

De officieren van justitie hebben ter terechtzitting de vordering voorgedragen en naar beneden bijgesteld tot een bedrag van € 5.500,00. De officieren van justitie volgen voor een groot deel de verklaring van de veroordeelde over de aanwezigheid van het bij hem aangetroffen contante geld, inhoudende dat hij dit verdiend heeft met de verkoop van broodjes. Voor de bij hem aangetroffen biljetten in coupures van 200 en 100 euro (in totaal € 5.500,00) geldt volgens de officieren van justitie echter dat niet aannemelijk is dat deze afkomstig zijn van de verkoop van broodjes. Dit geld moet in de visie van het Openbaar Ministerie dan ook worden aangemerkt als afkomstig uit strafbare feiten.

De verklaring van de veroordeelde dat zijn vrouw op haar werk in het casino muntgeld wisselde voor biljetten, achten de officieren van justitie niet aannemelijk geworden.

4. Het standpunt van de veroordeelde

De veroordeelde heeft ter zitting verklaard dat hij het bij hem aangetroffen contante geld heeft verdiend met de verkoop van broodjes aan collega’s. De raadsvrouw heeft daarbij voorgerekend dat deze activiteit de veroordeelde gemiddeld € 800,00 winst per maand opleverde. Voor het geval de rechtbank de verklaring over de inkomsten uit broodjesverkoop niet gelooft, wenst de verdediging getuigen (afnemers) te horen die de verklaring kunnen bevestigen.

Eerst bij pleidooi heeft de raadsvrouw nog aangevoerd dat de opbrengst van de broodjes in kleingeld door de echtgenote van de veroordeelde op haar werk bij [werkgever] met een zogeheten muntenteller werd gewisseld in briefjes. Dit verklaart de aanwezigheid van biljetten van 200 en 100 euro. Bij dupliek heeft de raadsvrouw voorwaardelijk aangeboden dat de vrouw van de veroordeelde, die eerder niet aan een verhoor heeft willen meewerken, alsnog een verklaring kan afleggen.

5. De gronden voor de schatting van het bedrag van het wederrechtelijk verkregen voordeel

5.1

Grondslag van de vordering

Gezien de stukken waarop de vordering berust en waarnaar de vordering verwijst, alsmede de ter zitting door de officieren van justitie gegeven toelichting, legt de rechtbank de vordering uit als een vordering ter ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel gebaseerd op artikel 36e, derde lid, Sr. Dat betekent dat sprake moet zijn van een veroordeling wegens een misdrijf waarvoor een geldboete van de vijfde categorie kan worden opgelegd en dat aannemelijk is dat dit misdrijf of andere strafbare feiten er op enigerlei wijze toe hebben geleid dat de veroordeelde wederrechtelijk voordeel heeft verkregen. De vordering is gebaseerd op een onderzoek waarbij als onderzoeksperiode is gehanteerd 1 december 2015 tot en met 26 januari 2020.

Bij gelijktijdig gewezen vonnis van deze rechtbank van 20 december 2022 is de veroordeelde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van zesenveertig maanden, waarbij is bewezenverklaard dat de veroordeelde zich heeft schuldig gemaakt aan het medeplegen van de invoer van cocaïne en heroïne.

De bewezenverklaring heeft betrekking op delicten die worden bedreigd met een geldboete van de vijfde categorie.

Het voorgaande brengt mee dat een wettelijke grondslag aanwezig is voor de vordering van de officieren van justitie jegens de veroordeelde ter ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel gebaseerd op artikel 36e, derde lid, Sr. De vraag is vervolgens of, en zo ja tot welk bedrag, aannemelijk is dat de veroordeelde uit het strafbare feit waarvoor hij is veroordeeld dan wel uit andere strafbare feiten, gepleegd in de periode van 1 december 2015 tot en met 26 januari 2020, wederrechtelijk voordeel heeft verkregen.

5.2

De ontnemingsrapportage

Op 23 juni 2022 heeft de verbalisant [verbalisant] , senior medewerker bij het Bureau Financieel Economische Criminaliteit van de Koninklijke Marechaussee, een rapport opgesteld betreffende het door de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel. Dit rapport zal hierna worden aangehaald als de ontnemingsrapportage.

Bij de ontnemingsrapportage zijn diverse bijlagen gevoegd, ontleend aan het dossier met betrekking tot de onderliggende strafzaak tegen de veroordeelde. De rechtbank heeft bovendien de beschikking gehad over het volledige dossier van de strafzaak.

5.3

De beoordeling

De rechtbank volgt bij de beoordeling van de vordering de zienswijze van het Openbaar Ministerie.

Uitgangspunt is dat bij de doorzoeking van de woning van de veroordeelde een aanzienlijke hoeveelheid contant geld is aangetroffen, in totaal € 21.115,00. Een deel van dit geld bestond uit grotere coupures, te weten 3 biljetten van 200 euro en 49 biljetten van 100 euro, bij elkaar opgeteld € 5.500,00 (proces-verbaal van bevindingen met nummer 2442, gedateerd 22 januari 2019, map E08, dossierpagina 910).

Met de officieren van justitie is de rechtbank van oordeel dat de verklaring van de veroordeelde, dat hij contante inkomsten had uit de verkoop van broodjes en dat hij deze verdiensten thuis bewaarde, niet onaannemelijk is.

Gelet hierop behoeft op het voorwaardelijk verzoek van de raadsvrouw om afnemers van de broodjes als getuigen te horen, niet te worden beslist.

Voor de biljetten van 100 euro en van 200 euro geldt echter dat dit dermate grote en incourante coupures zijn, dat het niet aannemelijk is dat deze afkomstig zijn van de verkoop van broodjes met een prijs van € 2,50 per broodje. De verklaring van de veroordeelde dat zijn vrouw de verdiensten van de verkoop van broodjes op haar werk in een casino omwisselde voor deze biljetten, acht de rechtbank niet aannemelijk geworden. Daarbij weegt in belangrijke mate mee dat de vrouw van de veroordeelde heeft geweigerd mee te werken aan een financieel verhoor. Het voorwaardelijk aanbod (bij monde van de raadsvrouw) om pas nu, na kennisneming van de zienswijze van het Openbaar Ministerie, alsnog een verklaring af te leggen, wijst de rechtbank als niet noodzakelijk af.

Mede in het licht van de bewezenverklaring in de hoofdzaak van betrokkenheid van de veroordeelde bij de invoer van harddrugs, merkt de rechtbank het betreffende bedrag van
€ 5.500,00 aan als afkomstig van criminele herkomst en beschouwt dit als wederrechtelijk verkregen voordeel.

6. De vaststelling van het wederrechtelijk verkregen voordeel en de op te leggen betalingsverplichting

De rechtbank stelt op grond van het voorgaande het bedrag waarop het door de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel wordt geschat, vast op een bedrag van
€ 5.500,00.

De rechtbank is op grond van het bovenstaande van oordeel dat de maatregel ter ontneming van het wederrechtelijk voordeel moet worden opgelegd.

De rechtbank is van oordeel dat vooralsnog niet aannemelijk is geworden dat de veroordeelde nu en in de toekomst over onvoldoende financiële draagkracht zal beschikken om aan een hem op te leggen betalingsverplichting te voldoen.

Ook overigens is niet gebleken van feiten en omstandigheden, op grond waarvan het door veroordeelde te betalen bedrag lager zou moeten worden vastgesteld dan op het bedrag van het geschatte voordeel.

De rechtbank zal dan ook een betalingsverplichting van
€ 5.500,00 aan de veroordeelde opleggen.

7. Toepasselijke wettelijke bepaling

De op te leggen maatregel is gegrond op artikel 36e Sr.

8. Beslissing

De rechtbank:

Stelt het bedrag, waarop het wederrechtelijk voordeel wordt geschat, vast op
€ 5.500,00 (vijfduizend vijfhonderd euro) .

Legt aan
[veroordeelde] op de verplichting tot betaling aan de Staat van een geldbedrag ter grootte van
€ 5.500,00 (vijfduizend vijfhonderd euro) , ter ontneming van het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel. Wijst de vordering voor het overige af.

Bepaalt de duur van de gijzeling die met toepassing van artikel 6:6:25 van het Wetboek van Strafvordering ten hoogste kan worden gevorderd op 110 dagen.

Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum

Dit vonnis is gewezen door:

mr. M.S. Lamboo, voorzitter,

mr. D.D.M. Hazeu en mr. M.C.J. Lommen, rechters,

in tegenwoordigheid van de griffiers mr. E.C.W. Coesel en A. Helder,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 20 december 2022.