De kantonrechter oordeelt thans als volgt. Een mentor is geen eerstelijns hulpverlener, maar een regisseur van de zorg voor de betrokkene, die pas in deze rol in actie komt wanneer dat nodig is. De mentor is aanwezig bij de bespreking van het zorgplan, maar de uitvoering van de zorg behoort niet tot de taken van de mentor. Wel dient de mentor actief te waken over de belangen van betrokkene, wat niet alleen inhoudt dat afspraken over de zorg worden gemaakt maar ook dat er op wordt toegezien dat de afspraken worden opgevolgd door goede uitvoering met beoogd resultaat.
De mentor moet er voor zorgen dat het degene waarvoor hij het mentorschap uitoefent, binnen de financiële mogelijkheden van diegene, aan niets ontbreekt. Bij niet-professionele mentoren (ook wel familie mentoren genoemd) valt het mentorschap vaak samen met de mantelzorg. In het geval van betrokkene zijn de [bewindvoerder/mentor en medementor] naast haar mentoren, ook haar mantelzorgers en ligt het voor de hand dat zij er zelf voor zorgdragen dat het betrokkene aan niets ontbreekt. Hierbij wordt van hen een pro-actieve houding verwacht op het gebied van haar verzorging. Dus als er niet wekelijks een lijstje met benodigdheden wordt gestuurd door het verzorgingshuis, dienen de mentoren zelf te beoordelen wat voor betrokkene aangeschaft moet worden, voor wat betreft kleding, boodschappen en spullen.
Hoewel [medementor] heeft verklaard dat hij de avond voor het bezoek van de kantonrechter de koelkast nog had gevuld, was er geen enkel drankje te vinden voor betrokkene, en ook geen fruit.
Ook de eigen waarneming van de schamele kleding van betrokkene, heeft de kantonrechter geen positieve indruk gegeven van de invulling van het mentorschap. Op de foto’s van betrokkene in haar betere jaren, die in haar woning hangen, ziet zij er uit als een goed geklede, verzorgde vrouw, maar dat beeld is niet terug te vinden in haar kledingkast. Hoewel beide broers ongetwijfeld het beste voor hebben met betrokkene, is de kantonrechter van oordeel dat de zorg die zij verlenen aan betrokkene tekort schiet en zij meer gebaat is bij een vrouwelijke mentor. Betrokkene gaf ook tijdens het bezoek van de kantonrechter aan dat mannen geen verstand hebben van kleding en dat [medementor] altijd zegt dat nieuwe kleding te duur is.
Daarbij komt dat de [bewindvoerder/mentor en medementor] tegen het advies van de arts in, betrokkene toch meenemen naar buiten, wat heel belastend is voor haar lichamelijke toestand. Dit is ook gebeurd in de periode waarin bewoners van het huis na een bezoek buitenshuis gedurende 10 dagen in quarantaine moesten. Hierdoor is betrokkene afgesneden van contacten in het huis. Ook de wijze van communiceren van [medementor] is niet bevorderlijk voor het afstemmen van de zorg. Tijdens de zitting onderbreekt [medementor] doorlopend de andere sprekers en praat steeds door ondanks het verzoek van de kantonrechter zijn mond te houden.
De kantonrechter is van oordeel dat er voldoende gewichtige redenen zijn om [bewindvoerder/mentor] en [medementor] te ontslaan als mentoren.
De kantonrechter kiest ervoor om het bewind en mentorschap in één hand samen te brengen bij een professionele partij. De kantonrechter hoopt hiermee zo veel mogelijk rust rondom betrokkene te waarborgen. Betrokkene is zowel psychisch als fysiek zeer kwetsbaar en gebaat bij liefdevolle zorg, met een minimum aan spanning.
De kantonrechter heeft geconstateerd dat betrokkene bezoeken van de broers wel erg op prijs stelt en spreekt de hoop uit dat de broers betrokkene zullen blijven bezoeken.