Uitspraak
RECHTBANK NOORD-HOLLAND
Bestuursrecht
zaaknummer: HAA 20/1025
uitspraak van de enkelvoudige kamer van 7 mei 2021 in de zaak tussen
[eiseres] , te [woonplaats] , eiseres,
en
het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Haarlem, verweerder,
(gemachtigde: mr. Y. Pijnaker).
Procesverloop
In het besluit van 12 juni 2019 (primair besluit) heeft verweerder door middel van het plaatsen van een verkeersbord met onderborden op de [straat 1] ter hoogte van huisnummer [huisnummer 1] te [woonplaats] een tweetal parkeerplaatsen gereserveerd ten behoeve van het opladen van elektrische voertuigen.
In het besluit van 16 januari 2020 (bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiseres tegen het primaire besluit ongegrond verklaard.
Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Omdat geen van de partijen, nadat zij zijn gewezen op hun recht ter zitting te worden gehoord, heeft verklaard dat zij gebruik wil maken van dit recht, heeft de rechtbank bepaald dat het onderzoek ter zitting verder achterwege blijft. Vervolgens is het onderzoek gesloten.
Overwegingen
1. Eiseres woont aan de [straat 1] [huisnummer 2] te [woonplaats] . Eiseres ervaart last van het bestreden besluit omdat de parkeerdruk hoog is in de buurt en deze parkeerdruk toeneemt doordat bewoners met niet-elektrische auto’s niet meer op de aangewezen parkeerplekken kunnen parkeren, reden waarom zij beroep heeft ingesteld.
2 Verweerder legt aan het bestreden besluit ten grondslag dat het besluit is genomen in overeenstemming met de ‘Beleidsregel plaatsen van laadpalen Haarlem’ (de Beleidsregel). De gekozen locatie voldoet aan de criteria die volgen uit het bepaalde onder 4 van de Beleidsregel waaronder dat de afstand van de woning van de aanvrager tot de oplaadpaal niet meer dan 300 meter is. Het belang van het ontwikkelen van een openbaar oplaadnetwerk prevaleert boven het verlies aan parkeergelegenheid.
3 Op grond van artikel 12 van het Besluit Administratieve bepalingen inzake het wegverkeer (BABW) moet voor het plaatsen van het verkeersbord E4 (‘parkeergelegenheid’) in combinatie met het onderbord met de tekst ‘opladen elektrische voertuigen’ en het onderbord met twee pijlen waaruit blijkt dat het bord voor twee parkeerplaatsen geldt, een verkeersbesluit worden genomen.
4.1
Eiseres voert in de eerste plaats aan dat de laadpaal niet is geplaatst ter hoogte van de [straat 1] [huisnummer 1] maar vlak voor de voordeur van de [straat 2] [huisnummer 3] . Dit is niet in overeenstemming met het bestreden besluit.
4.2
Verweerder stelt zich op het standpunt dat de laadpaal op de juiste locatie gerealiseerd is conform de bij het primaire besluit gevoegde situatieschets, namelijk op de tweede en derde parkeerplaats vanaf het [straat 2] , waar de [straat 1] begint.
4.3
De rechtbank is met verweerder van oordeel dat de laadpaal in overeenstemming met het bestreden besluit is geplaatst. De woning aan de [straat 2] [huisnummer 3] bevindt zich op korte afstand naast de woning aan de [straat 1] [huisnummer 1] . Daarmee is de laadpaal geplaatst ‘ter hoogte van’ de [straat 1] [huisnummer 1] .
5.1
Eiseres voert in de tweede plaats aan dat de laadpaal op deze locatie weinig gebruikt zal worden en daarom niet bijdraagt aan duurzaamheid. Omdat bewoners in dit deel van de [straat 1] geen elektrische auto hebben, is de kans groot dat de laadpaal minder dan 50% gebruikt wordt en kan verweerder deze in dat geval ingevolge het bepaalde onder 4 van de Beleidsregel verwijderen. Dat de paal recht voor de voordeur van de bewoners van de woning [straat 2] [huisnummer 3] staat stuit op zodanige weerstand dat het gebruik van de laadpaal daardoor wordt gehinderd. Het moeten vrijhouden van deze twee parkeerplekken verhoogt de parkeerdruk, terwijl al weinig parkeerplaatsen beschikbaar zijn. Eiseres heeft alternatieve locaties voorgesteld waar efficiënter gebruik van de paal kan worden gemaakt, maar verweerder heeft hier ten onrechte geen gehoor aan gegeven.
5.2
Verweerder erkent dat het gebruik van de laadpaal op dit moment nog niet optimaal is, maar dat is volgens verweerder verklaarbaar omdat het verkeersbord ontvreemd is, waardoor daar nu ook niet-elektrische auto’s parkeren. Verweerder heeft een aannemer gevraagd om het verkeersbord terug te hangen en zodanig te bevestigen dat die niet meer gemakkelijk kan worden verwijderd. Verder bevindt de laadpaal zich op twee meter afstand van de woningen naast een lichtmast die daar al langer stond en geen belemmering vormt. De breedte van het tussenliggende trottoir is conform de CROW richtlijnen. Verweerder heeft bij zijn keuze voor de locatie van de laadpaal rekening gehouden met onder meer de nabijheid van de woning van aanvrager, de mogelijkheid van installatie en onderhoud, de gebruiksvriendelijkheid en de veiligheid. De door eiseres aangedragen alternatieven waren minder geschikt. De parkeerplaatsen komen niet te vervallen, maar blijven beschikbaar voor personen die een elektrische auto bezitten. Het belang van het ontwikkelen van een openbaar oplaadnetwerk prevaleert boven het verlies aan parkeergelegenheid voor niet-elektrische auto’s.
5.3
De rechtbank overweegt dat verweerder beleidsvrijheid heeft bij het nemen van een verkeersbesluit, waardoor de rechtbank de keuze van verweerder om de laadpaal op de bij dit besluit aangewezen plek te zetten terughoudend moet toetsen. De rechtbank begrijpt dat eiseres liever een ander besluit had gezien, maar dit maakt niet dat verweerder dit besluit in redelijkheid niet kon nemen. Verweerder heeft afdoende gemotiveerd waarom voor deze locatie is gekozen en is in het bestreden besluit en het verweerschrift ingegaan op de argumenten van eiseres. Verweerder heeft het belang van het stimuleren van elektrisch rijden in dit geval zwaarder mogen laten wegen dan het verlies aan parkeergelegenheid voor de omwonenden met niet-elektrische auto’s.
De beroepsgrond slaagt niet.
6 Het beroep is ongegrond.
7 Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door mr. E. Jochem, rechter, in aanwezigheid van mr. L.E. Hesselink, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 7 mei 2021.
griffier
rechter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:
Bent u het niet eens met deze uitspraak?
Als u het niet eens bent met deze uitspraak, kunt u een brief sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin u uitlegt waarom u het er niet mee eens bent. Dit heet een beroepschrift. U moet dit beroepschrift indienen binnen 6 weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. U ziet deze datum hierboven.