In deze zaak heeft de vader verzocht om ontslag van zijn ex-echtgenote als mentor van hun verstandelijk gehandicapte zoon en om benoeming van zichzelf als opvolgend mentor. De vader stelt dat de huidige situatie leidt tot een onevenwichtige verdeling van zorgtaken en dat dit de relatie met zijn zoon belemmert. Hij argumenteert dat de huidige mentor, zijn ex-echtgenote, niet in staat is om haar rol goed te vervullen vanwege persoonlijke conflicten tussen hen. De mentor heeft echter betoogd dat zij haar taken naar behoren uitvoert en dat er geen reden is om het mentorschap te wijzigen. De kantonrechter heeft de argumenten van beide partijen gehoord en geconcludeerd dat er geen gewichtige redenen zijn voor ontslag van de mentor. De rechter heeft benadrukt dat het in het belang van de kinderen is dat de ouders hun onderlinge strijd staken, aangezien dit stress veroorzaakt voor de kwetsbare kinderen. Uiteindelijk heeft de kantonrechter het verzoek van de vader afgewezen.