Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Civiel recht
Kantonrechter
Zittingsplaats Lelystad
Zaaknummer: 11461965 \ LC EXPL 24-3316
Vonnis van 1 oktober 2025
in de zaak van
[eiser],
wonende te [plaats 1] ,
eiser, hierna te noemen: [eiser] ,
gemachtigde: mr. E.J. Brouwer-van Vliet (ARAG SE Rechtsbijstand),
tegen
1.[gedaagde sub 1] ,
2.
[gedaagde sub 2],
[gedaagde sub 2],
beiden in hoedanigheid van wettelijke vertegenwoordiger van [A], hierna te noemen: [A (voornaam)] ,
beiden wonende te [plaats 2] ,
gedaagden, hierna samen te noemen: [gedaagde sub 1] c.s.,
procederend in persoon.
1.De procedure
1.1.
Het verloop van de procedure blijkt uit:
- de dagvaarding, met acht producties;
- de conclusie van antwoord;
- de conclusie van repliek, met productie 9;
- de conclusie van dupliek, met producties;
- de akte uitlating producties van [eiser] .
1.2.
Vervolgens is vonnis bepaald.
2.Het geschil en de bewoordeling
Waar het in deze zaak over gaat
2.1.
[eiser] heeft twee oldtimers gestald in een opslagruimte aan de [adres] in [plaats 2] . Medio juli 2023 heeft een groep kinderen ingebroken in de opslagruimte en de oldtimers van [eiser] beschadigd. De schade aan de zwarte klassieke Austin Healy 3000 (hierna: de zwarte oldtimer) is getaxeerd op € 13.097,04 en de schade aan de Peugeot 205 (hierna: de Peugeot) op € 2.227,25.
2.2.
[eiser] vordert in deze procedure betaling van de schade. Hij stelt dat [A (voornaam)] deel heeft uitgemaakt van de groep van zeven jongeren die zijn auto’s heeft beschadigd, dat de zeven jongeren de schade gezamenlijk hebben veroorzaakt en dat ieder kind daardoor aansprakelijk is voor een zevende deel van de totale schade. Omdat [A (voornaam)] jonger is dan veertien jaar en niet rechtstreeks aansprakelijk kan worden gesteld, vordert [eiser] dat de kantonrechter zijn ouders hoofdelijk en ieder afzonderlijk veroordeelt tot betaling van
€ 2.182,65, zijnde 1/7 deel van de totale schade, met rente en kosten. [eiser] wil de mogelijkheid krijgen om het vonnis meteen uit te voeren, ook als er hoger beroep wordt ingesteld.
2.3.
[gedaagde sub 1] c.s. betwist dat [A (voornaam)] bij de beschadiging van de auto’s betrokken is geweest en daarom dat zij gehouden zou zijn tot betaling van de schade.
Het oordeel van de kantonrechter
2.4.
De kantonrechter stelt [eiser] ten aanzien van de schade aan de zwarte oldtimer in het gelijk. Dat betekent dat [gedaagde sub 1] c.s. die schade moet vergoeden. De vordering van [eiser] tot betaling van de schade aan de Peugeot zal worden afgewezen. Hierna wordt dit uitgelegd.
2.5.
[eiser] legt het plegen van een onrechtmatige daad aan zijn vordering ten grondslag. De hoofdregel is dat alle personen die deel uit maken van een groep die een onrechtmatige daad jegens een ander plegen hoofdelijk aansprakelijk zijn. [A (voornaam)] was ten tijde van de vermeende beschadiging van de auto’s onder de veertien jaar. Artikel 6:169 lid 1 BW legt in dat geval een risicoaansprakelijkheid op zijn ouders voor schade veroorzaakt door [A (voornaam)] . De kwalitatieve aansprakelijkheid van de ouders is door de wetgever in artikel 6:169 lid 1 BW beperkt tot schade ontstaan door actief onrechtmatig gedrag. Dat is in de tekst van dat artikel tot uitdrukking gebracht door de zinsnede ‘als een doen te beschouwen gedraging’. Ook moet de gedraging van [A (voornaam)] een toerekenbare onrechtmatige daad hebben opgeleverd, indien deze was verricht door een volwassene.
2.6.
[eiser] heeft zijn stelling dat [A (voornaam)] deel heeft uitgemaakt van de groep jongeren die zijn auto’s heeft beschadigd onderbouwd met zijn aangifte bij de politie en de resultaten van een (kleinschalig) onderzoek door de politie. Dat onderzoek heeft geresulteerd in een lijst van de vastgestelde verdachten en de verhoren van een aantal van hen. [A (voornaam)] staat op de lijst van vastgestelde verdachten. Een medeverdachte verklaart dat hij met [A (voornaam)] in de schuur is geweest en een andere medeverdachte verklaart dat [A (voornaam)] de deur van de schuur heeft opengetrapt, dat hij met [A (voornaam)] en andere jongens in de schuur is geweest, dat [A (voornaam)] de deur van de oude zwarte auto kapot heeft gemaakt en de zwarte oldtimer heeft vernield.
2.7.
[gedaagde sub 1] c.s. meent dat [eiser] de betrokkenheid van [A (voornaam)] niet heeft aangetoond, omdat objectief forensisch bewijs ontbreekt en de verklaringen van de medeverdachten in twijfel kunnen worden getrokken. Zij voert aan dat [A (voornaam)] niet betrokken kan zijn geweest bij de beschadiging van de auto’s, omdat hij op die dagen niet op die plek is geweest. [gedaagde sub 1] c.s. heeft daartoe drie alibi-verklaringen ingebracht.
2.8.
Op [eiser] ligt de stelplicht en bewijslast van feiten en omstandigheden waaruit kan worden opgemaakt dat [A (voornaam)] actief betrokken is geweest bij de beschadiging van de auto’s. Daartegenover staat dat op [gedaagde sub 1] c.s. een verzwaarde motiveringsplicht rust, in die zin dat van haar mag worden verlangd dat zij feitelijke gegevens verstrekt ter motivering van haar betwisting van de stelling van [eiser] .
Peugeot
2.9.
Dat [A (voornaam)] actief betrokken is geweest bij de beschadiging van de Peugeot blijkt niet uit de stukken die [eiser] heeft ingebracht. [eiser] heeft bij de politie geen aangifte gedaan van de beschadiging van de Peugeot. In de verhoren van de medeverdachten die [eiser] heeft ingebracht wordt [A (voornaam)] niet genoemd als degene die de Peugeot heeft beschadigd of dat [A (voornaam)] deel heeft uitgemaakt van het groepje jongeren dat de Peugeot heeft beschadigd. De vordering tot betaling van de schade aan de Peugeot door [gedaagde sub 1] c.s. zal daarom bij gebrek aan onderbouwing worden afgewezen.
Zwarte oldtimer
2.10.
Dat ligt anders voor wat betreft de zwarte oldtimer. Uit de door de politie opgestelde lijst met vastgestelde verdachten, waaronder [A (voornaam)] , en de aangehaalde verklaringen van de medeverdachten, die verklaren dat [A (voornaam)] in de schuur is geweest en de zwarte oldtimer heeft vernield door de deur kapot te maken, volgt dat [A (voornaam)] betrokken is geweest bij de beschadiging van deze auto. Dat die verklaringen niet betrouwbaar zouden zijn, zoals [gedaagde sub 1] c.s. stelt, volgt de kantonrechter niet, omdat de medeverdachten ook verklaren wat zij zelf hebben gedaan en zij daarmee ook zichzelf belasten. [eiser] heeft de stukken ingebracht waar hij de beschikking over heeft. Van [eiser] kan niet meer worden verwacht. In het kader van de hiervoor bedoelde verzwaarde motiveringsplicht ligt het dan op de weg van [gedaagde sub 1] c.s. om haar verweer dat [A (voornaam)] niet bij de beschadiging betrokken is geweest te onderbouwen. De alibi-verklaringen die [gedaagde sub 1] c.s. heeft ingebracht bieden die onderbouwing niet. De beschadiging heeft plaatsgevonden in de periode van 15 juli tot en met 20 juli 2023. Dat [A (voornaam)] op 16 juli 2023, 17 juli 2023 en 19 juli 2023 ergens anders zou zijn geweest leidt dus, als al vastgesteld kan worden dat [A (voornaam)] inderdaad ergens anders was, niet tot de conclusie dat [A (voornaam)] hier niet bij betrokken kan zijn geweest. Ander bewijs waaruit zou kunnen blijken dat [A (voornaam)] niet betrokken is geweest, ontbreekt. [gedaagde sub 1] c.s. heeft niet aangetoond dat geen sprake kan zijn van betrokkenheid van [A (voornaam)] bij de beschadiging van de zwarte oldtimer. Zij heeft daarom niet voldaan aan de verzwaarde motiveringsplicht. De kantonrechter kan dan ook niet anders dan de conclusie trekken dat [A (voornaam)] betrokken is geweest bij de beschadiging van de zwarte oldtimer. [A (voornaam)] heeft daarmee een onrechtmatige daad gepleegd jegens [eiser] . Door de beschadiging is schade aan de zwarte oldtimer ontstaan, welke schade aan (onder andere) [A (voornaam)] kan worden toegerekend.
2.11.
[eiser] heeft foto’s van de beschadigde zwarte oldtimer en een offerte voor de herstelkosten van 21 november 2023 ingebracht. Uit die offerte kan worden opgemaakt dat de schade door [onderneming] is begroot op € 13.097,04. [eiser] heeft de hoogte van zijn schade met deze offerte voldoende onderbouwd. Deze schade komt dan ook voor vergoeding in aanmerking. [gedaagde sub 1] c.s. moet 1/7 deel van de schade en dus een bedrag van € 1.871,00 aan [eiser] betalen. Ook de gevorderde wettelijke rente over dat bedrag is toewijsbaar.
Buitengerechtelijke kosten
2.12.
[eiser] maakt aanspraak op vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten van € 327,40. De vordering valt niet onder het toepassingsbereik van het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (hierna: het Besluit). De kantonrechter zal daarom de gevorderde vergoeding toetsen aan de oriëntatiepunten voor de beoordeling van dergelijke vorderingen uit het Rapport BGK-Integraal 2013, maar met toepassing van de wettelijke tarieven die geacht worden redelijk te zijn. De kantonrechter stelt vast dat [eiser] voldoende heeft gesteld en onderbouwd dat buitengerechtelijke incassowerkzaamheden zijn verricht. De gevorderde vergoeding is in overeenstemming met het tarief in het Besluit, maar zal worden toegewezen tot het redelijke tarief passend bij de toegewezen hoofdsom. De vordering wordt daarom tot € 280,65 toegewezen. De gevorderde wettelijke rente is ook toewijsbaar en zal worden toegewezen vanaf de datum van de dagvaarding.
Proceskosten
2.13.
[gedaagde sub 1] c.s. is in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van [eiser] worden begroot op:
- dagvaarding € 138,81
- griffierecht € 257,00
- salaris gemachtigde € 476,00 (2 punten x tarief € 238,00)
- nakosten € 119,00
________
Totaal € 990,81
2.14.
De gevorderde wettelijke rente over de nakosten wordt toegewezen zoals vermeld in de beslissing.
3.De beoordeling
De kantonrechter:
3.1.
veroordeelt [gedaagde sub 1] c.s. hoofdelijk, in die zin dat wanneer de één betaalt, de ander tot de hoogte van die betaling zal zijn bevrijd, om aan [eiser] te betalen € 1.871,00, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 6 september 2024 tot de dag van volledige betaling;
3.2.
veroordeelt [gedaagde sub 1] c.s. hoofdelijk, in die zin dat wanneer de één betaalt, de ander tot de hoogte van die betaling zal zijn bevrijd, tot betaling van de buitengerechtelijke incassokosten van € 280,65, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 9 januari 2025 tot de dag van volledige betaling;;
3.3.
veroordeelt [gedaagde sub 1] c.s. hoofdelijk, in die zin dat wanneer de één betaalt, de ander tot de hoogte van die betaling zal zijn bevrijd, in de proceskosten van € 990,81. Als [gedaagde sub 1] c.s. niet tijdig aan de veroordelingen voldoet en het vonnis daarna wordt betekend, dan moet [gedaagde sub 1] c.s. ook de kosten van betekening betalen;
3.4.
veroordeelt [gedaagde sub 1] c.s. hoofdelijk, in die zin dat wanneer de één betaalt, de ander tot de hoogte van die betaling zal zijn bevrijd, in de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 Burgerlijk Wetboek over de nakosten als deze niet binnen veertien dagen na aanschrijving zijn voldaan;
3.5.
verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad;
3.6.
wijst het meer of anders gevorderde af.
Dit vonnis is gewezen door mr. R.M. Berendsen en in het openbaar uitgesproken op
1 oktober 2025.
41264