ECLI:NL:RBMNE:2025:4957

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Zittingsplaats Utrecht

Bestuursrecht

zaaknummer: UTR 25/1077 Rectificatie d.d. 28-07-2025 p. 2 en 3

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 17 juli 2025 in de zaak tussen

[eiser] , uit [woonplaats] , eiser

het college van burgemeester en wethouders van de gemeente [plaats] , verweerder.

Procesverloop

Deze uitspraak gaat over het beroep dat eiser heeft ingediend, omdat verweerder niet op tijd heeft beslist op zijn bezwaarschrift van 24 oktober 2024.

Overwegingen

1. De rechtbank nodigt partijen niet uit voor een zitting, omdat dat in deze zaak niet nodig is.^[1]

2. Als een bestuursorgaan niet op tijd beslist op een aanvraag of bezwaarschrift kan de betrokkene daartegen in beroep gaan. Wel moet de betrokkene dan eerst een ‘ingebrekestelling’ aan het bestuursorgaan sturen. Dat wil zeggen dat de betrokkene per brief aan het bestuursorgaan moet laten weten dat er binnen twee weken alsnog beslist moet worden op zijn bezwaar. Dit staat (onder andere) in de artikelen 6:2, 6:12 en 7:1 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

3. Op grond van artikel 7:10, eerste lid, van de Awb moet verweerder binnen zes weken beslissen op het bezwaarschrift, gerekend vanaf het moment waarop de bezwaartermijn is verstreken. Op grond van de artikelen 6:7 en 6:8 van de Awb bedraagt de termijn voor het indienen van bezwaar zes weken, gerekend vanaf de dag nadat het besluit op de juiste wijze bekend is gemaakt.

4. In dit geval heeft eiser op 24 oktober 2024 bezwaar gemaakt tegen een e-mailbericht van 13 september 2024 van de gemeente [plaats] over een onderzoek in het kader van woonoverlast. Het gaat om een pro forma bezwaarschrift, waarin eiser schrijft dat hij het niet eens is met de beslissing om zijn verzoek om handhaving in het kader van woonoverlast af te wijzen. Ook vraagt eiser om een redelijke termijn om de motivering te kunnen indienen. Bij brief van 20 december 2024 heeft eiser het college in gebreke gesteld. Omdat verweerder hierop niet heeft gereageerd en niet alsnog een besluit heeft genomen, heeft eiser meer dan twee weken daarna, te weten bij brief van 5 februari 2025, beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit op zijn bezwaar.

5. Naar aanleiding van het beroep heeft de rechtbank bij brieven van 7 februari 2025 en 24 maart 2025 verweerder verzocht binnen twee weken alle op de zaak betrekking hebbende stukken over te leggen. Verweerder heeft hierop niet gereageerd, net zoals verweerder niet heeft gereageerd op het bezwaarschrift en de ingebrekestelling van eiser.

6. Voor zover verweerder meent dat hij (nog) niet hoeft te beslissen op het bezwaar omdat het gaat om een pro forma bezwaar, merkt de rechtbank op dat verweerder altijd moet beslissen binnen de hiervoor onder 3. genoemde termijnen. De Awb voorziet niet in de mogelijkheid om niet of niet tijdig te beslissen als een bezwaarschrift niet-ontvankelijk is omdat het bijvoorbeeld niet voldoet aan de wettelijke vereisten of niet is gericht tegen een besluit. De Awb biedt verweerder wel de mogelijkheid om eiser een termijn te geven voor het indienen van de gronden en het bezwaar niet-ontvankelijk te verklaren als eiser dit niet of niet op tijd doet. Op die manier kan verweerder ervoor zorgen dat binnen de in de Awb genoemde beslistermijn op het bezwaar kan worden beslist. Verweerder heeft dat echter niet gedaan en de beslistermijn is overschreden.

7. Het beroep is gegrond.

8. Omdat verweerder nog geen besluit heeft genomen bepaalt de rechtbank dat verweerder dit alsnog moet doen. Het wettelijke uitgangspunt is op grond van het bepaalde in artikel 8:55d, eerste lid van de Awb een termijn van twee weken. In bijzondere gevallen kan de rechtbank een andere termijn bepalen of een andere voorziening treffen. Daarvoor ziet de rechtbank in dit geval geen aanleiding.

9. De rechtbank bepaalt dat verweerder een dwangsom van € 100,- moet betalen voor elke dag waarmee de beslistermijn nu nog wordt overschreden door verweerder. Daarbij geldt wel een maximum van € 15.000,-.

10. Het beroep is kennelijk gegrond (artikel 8:54 van de Awb).

11. Er zijn geen proceskosten die voor vergoeding in aanmerking komen.

12. Omdat het beroep gegrond is, moet verweerder het griffierecht van
€ 194,-aan eiser betalen. Van proceskosten die voor vergoeding in aanmerking komen, is verder niet gebleken.

Beslissing

De rechtbank:

- verklaart het beroep gegrond;

-vernietigt het, met een besluit gelijk te stellen, niet tijdig nemen van een besluit;

- draagt verweerder op binnen twee weken na de dag van verzending van deze uitspraak alsnog een besluit bekend te maken;

- bepaalt dat verweerder aan eiser een dwangsom van € 100,- moet betalen voor elke dag waarmee hij de hiervoor genoemde termijn overschrijdt, met een maximum van € 15.000,-;

- bepaalt dat verweerder het griffierecht van
€ 194,-dat eiser heeft betaald moet betalen.

Deze uitspraak is gedaan door mr. I. Helmich, rechter, in aanwezigheid van I. van Ittersum, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 17 juli 2025.

de griffier is verhinderd deze uitspraak

te ondertekenen

griffier

rechter

Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:

Bent u het niet eens met deze uitspraak?Als u het niet eens bent met deze uitspraak, kunt u een brief sturen naar de rechtbank waarin u uitlegt waarom u het er niet mee eens bent. Dit heet een verzetschrift. U moet dit verzetschrift indienen binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. U ziet deze datum hierboven. Als u graag een zitting wilt waarin u uw verzetschrift kunt toelichten, kunt u dit in uw verzetschrift vermelden.

Beroep tegen niet tijdig beslissen op bezwaarschrift inzake woonoverlast