Uitspraak
RECHTBANKMIDDEN-NEDERLAND
Civiel recht
Kantonrechter
Zittingsplaats Utrecht
Zaaknummer: 11381837 \ UC EXPL 24-7355
Vonnis van 26 maart 2025
in de zaak van
NEXAVELO ADVOCATEN B.V.,
gevestigd te Utrecht,
eisende partij,
hierna te noemen: NexaVelo,
gemachtigde: mr. J.M. Veldhuis ,
tegen
[gedaagde],
wonende te [woonplaats] ,
gedaagde partij,
hierna te noemen: [gedaagde] ,
procederend in persoon.
1.De procedure
1.1.
Het verloop van de procedure blijkt uit:
- de dagvaarding met tien producties,
- de conclusie van antwoord met één productie,
- de conclusie van antwoord met één productie,
- de voorwaardelijke conclusie van antwoord in reconventie met zes producties.
1.2.
Op 25 februari 2025 heeft er een mondelinge behandeling plaatsgevonden. Hierbij waren namens NexaVelo mr. J.G.J. Elslo en mr. J.M. Veldhuis aanwezig. [gedaagde] was ook aanwezig. Partijen hebben de vragen van de kantonrechter beantwoord en hebben op elkaar gereageerd. De griffier heeft aantekeningen gemaakt van wat er is besproken.
1.3.
Ten slotte heeft de kantonrechter partijen laten weten dat het vonnis vandaag wordt uitgesproken.
2.De kern van de zaak
2.1.
[gedaagde] heeft een bedrijfspand dat hij verhuurt. Aangezien hij het pand wil verkopen, wil hij dat de huurder uit het pand vertrekt. [gedaagde] heeft NexaVelo ingeschakeld om hem juridisch advies te geven hierover. NexaVelo heeft aan [gedaagde] juridische diensten geleverd, maar [gedaagde] was niet tevreden. [gedaagde] heeft daarom een groot deel van de facturen van NexaVelo onbetaald gelaten. NexaVelo heeft vervolgens de werkzaamheden voor [gedaagde] gestaakt en vordert in deze procedure betaling van de facturen plus buitengerechtelijke incassokosten en rente, in totaal € 10.796,15. De kantonrechter oordeelt dat [gedaagde] een deel hiervan moet betalen. Zij vermindert de betalingsverplichting van [gedaagde] met 20% omdat [gedaagde] een consument is en NexaVelo niet heeft aangegeven hoeveel haar werkzaamheden ongeveer zouden gaan kosten. Dit had NexaVelo wel moeten doen. Omdat in de algemene voorwaarden een oneerlijk beding staat over de buitengerechtelijke incassokosten en rente, hoeft [gedaagde] die kosten helemaal niet te betalen.
3.De beoordeling
[gedaagde] kan aangemerkt worden als consument
3.1.
De overeenkomst die partijen hebben gesloten, kan aangemerkt worden als een overeenkomst van opdracht tussen een handelaar en een consument. Dat NexaVelo een handelaar is, is tussen partijen geen onderwerp van geschil. Maar NexaVelo vindt dat [gedaagde] niet kan worden aangemerkt als consument. De kantonrechter vindt dat [gedaagde] wel een consument is in de overeenkomst met NexaVelo en daarom de bescherming geniet van het consumentenrecht. De kantonrechter legt dit hierna uit.
3.2.
Een consument is iemand die handelt voor doeleinden die buiten zijn bedrijfs- of beroepsactiviteit vallen. [1] De rechter moet bij de beoordeling of iemand als consument aangemerkt kan worden, rekening houden met alle omstandigheden van het geval. [2] Er zijn verschillende aanwijzingen die erop kunnen wijzen of iemand als consument of handelaar gehandeld heeft. Het feit dat [gedaagde] NexaVelo heeft ingeschakeld om de verhuur van zijn bedrijfspand te laten eindigen, pleit op het eerste gezicht tegen de stelling dat [gedaagde] als consument aangemerkt kan worden. Het verhuren van het pand gebeurt namelijk met het oogmerk om geld te verdienen en lijkt daarmee al snel als bedrijfsactiviteit aangemerkt te zullen worden.
3.3.
Maar de kantonrechter vindt dat het zwaartepunt in dit geval bij de privé omstandigheden van [gedaagde] ligt. Ten eerste is het pand in privé eigendom van [gedaagde] . Ten tweede heeft [gedaagde] expliciet aan NexaVelo aangegeven dat de overeenkomst ziet op een privéaangelegenheid en niets te maken heeft met het bedrijf van [gedaagde] , waarvoor NexaVelo eerder juridisch advies had gegeven. Hierbij is onder andere van belang dat [gedaagde] de overeenkomst samen met zijn ex-vrouw heeft getekend en dat [gedaagde] voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij het pand wil verkopen, omdat de verkoop van het pand is opgenomen in het echtscheidingsconvenant tussen hem en zijn ex-vrouw. De verkoopopbrengst zal onderdeel zijn van de verdeling van de huwelijksgoederengemeenschap. [gedaagde] heeft dit gesteld en NexaVelo heeft dit niet gemotiveerd betwist. Zij heeft slechts gezegd niet te weten of deze stelling van [gedaagde] klopt of niet. Dat is niet voldoende. Het staat daarom vast dat [gedaagde] het pand wilde verkopen om te voldoen aan de afspraken uit het echtscheidingsconvenant.
NexaVelo heeft een informatieverplichting geschonden
3.4.
De eis van NexaVelo is dus gebaseerd op een overeenkomst die is gesloten tussen een handelaar (NexaVelo) en een consument ( [gedaagde] ). De overeenkomst is gesloten anders dan op afstand of buiten de verkoopruimte. [3] Bij het sluiten van dergelijke overeenkomsten moet vóór het sluiten van de overeenkomst aan de consument bepaalde informatie worden verstrekt en deze informatie moet aan de consument worden bevestigd op een duurzame gegevensdrager. De kantonrechter moet ambtshalve onderzoeken of aan deze wettelijke (pre)contractuele informatieplichten van Boek 6, titel 5, afdeling 2B BW is voldaan. Als dit niet zo is en er is sprake van een voldoende ernstige schending van zo’n verplichting, moet de kantonrechter ambtshalve een sanctie toepassen. [4]
3.5.
Op grond van artikel 6:230l sub c BW moet de volledige prijs van de opdracht worden verstrekt aan de consument. Als dat redelijkerwijs niet kan, moet de manier waarop de prijs wordt berekend duidelijk zijn. NexaVelo heeft niet aangetoond dat hieraan is voldaan. Zij heeft in de opdrachtbevestiging van 4 juli 2023 een uurtarief van € 300,00 exclusief btw genoemd. Dat is niet voldoende om [gedaagde] bij benadering in staat te stellen de uiteindelijke financiële consequenties van de overeenkomst te overzien en met de nodige voorzichtigheid een beslissing te nemen. [5] Er ontbreekt bijvoorbeeld een inschatting van het aantal uren dat NexaVelo verwacht aan de zaak te zullen besteden. De kantonrechter vindt daarom dat artikel 6:230l sub c BW is geschonden. Dat heeft tot gevolg dat de betalingsverplichting van [gedaagde] wordt verminderd met 20%. [6]
3.6.
Het feit dat [gedaagde] heeft gezegd dat de procedure volgens NexaVelo ongeveer € 6.000,00 à € 7.000,00 zou gaan kosten, maakt dit niet anders. NexaVelo heeft namelijk betwist dit als expliciete kostenopgave aan [gedaagde] gegeven te hebben. Ook zijn de kosten die NexaVelo vordert hoger dan deze € 6.000,00 à € 7.000,00.
3.7.
[gedaagde] moet de overige 80% van de hoofdsom wel betalen. Dit is een bedrag van € 7.114,96 (€ 8.893,70 x 0,80).
Het verweer van [gedaagde] slaagt niet
3.8.
[gedaagde] heeft tegen de vordering ingebracht dat hij niet zou hoeven te betalen, omdat NexaVelo geen goed werk geleverd zou hebben. De kantonrechter gaat niet mee in dit verweer van [gedaagde] . Zoals NexaVelo terecht heeft opgemerkt, zijn partijen een inspanningsverbintenis aangegaan en geen resultaatsverbintenis. Partijen hebben afgesproken dat NexaVelo [gedaagde] zou adviseren over de beëindiging van de huurovereenkomst met zijn huurder. Hieruit volgt dat NexaVelo een inspanningsverplichting heeft gehad om [gedaagde] zo goed mogelijk te adviseren. Dit betekent niet, zoals [gedaagde] stelt, dat NexaVelo is tekortgeschoten in de nakoming van de overeenkomst omdat de huurder nog niet uit het pand van [gedaagde] is vertrokken.
3.9.
Ook het feit dat NexaVelo heeft onderhandeld met de huurder, terwijl [gedaagde] vooraf had gezegd dat dit niet zinvol zou zijn, verandert dat niet. NexaVelo heeft namelijk haar advies aan [gedaagde] moeten wijzigen nadat zij meer informatie kreeg over de vermeende huurachterstand van de huurder. Dit blijkt uit de correspondentie die NexaVelo heeft overlegd tussen NexaVelo en [gedaagde] , maar ook uit de correspondentie tussen NexaVelo en de boekhouder en gemachtigde van de huurder. [gedaagde] heeft deze correspondentie onvoldoende weersproken. Vast staat daarom dat NexaVelo haar strategie heeft moeten bijstellen. De kantonrechter begrijpt dat [gedaagde] het niet eens was met deze koerswijziging en hierdoor teleurgesteld was, maar dit betekent niet dat NexaVelo niet aan haar inspanningsverplichting heeft voldaan. Het behoort tot de verantwoordelijkheden van een advocaat om een inschatting te maken van de haalbaarheid van een bepaalde koers en zijn of haar adviezen waar nodig aan te passen, óók als de cliënt het daar niet mee eens is. Dat NexaVelo vervolgens heeft onderhandeld met de huurder, maakt daarom niet dat zij is tekortgeschoten in de nakoming van de overeenkomst.
3.10.
Wat betreft de stelling van [gedaagde] dat NexaVelo dubbel werk in rekening heeft gebracht: ook hier gaat de kantonrechter niet in mee. NexaVelo heeft toegegeven dat het zou kunnen dat door de verandering van behandelend advocaat, enkele werkzaamheden dubbel zijn uitgevoerd. Zij heeft echter ook gezegd dat zij hier rekening mee heeft gehouden bij de facturering en de factuurbedragen heeft gecorrigeerd. Aangezien [gedaagde] dit niet heeft weersproken, gaat de kantonrechter ervanuit dat NexaVelo geen werkzaamheden dubbel in rekening heeft gebracht. [gedaagde] moet daarom nog € 7.114,96 aan NexaVelo betalen voor de door NexaVelo uitgevoerde werkzaamheden.
De gevorderde buitengerechtelijke incassokosten worden afgewezen
3.11.
De kantonrechter wijst de buitengerechtelijke incassokosten af. In de algemene voorwaarden van NexaVelo is hierover een bepaling opgenomen (artikel 4.8). De kantonrechter moet ambtshalve beoordelen of dit beding onredelijk bezwarend is voor [gedaagde] zoals bedoeld in artikel 6:233 onder a BW. De kantonrechter overweegt dat volgens de algemene voorwaarden [gedaagde] de incassokosten verschuldigd wordt zonder eerst een zogenoemde veertiendagenbrief te hebben ontvangen, waarin hij gewaarschuwd wordt voor het verschuldigd worden van buitengerechtelijke incassokosten. Daarmee wijkt de bepaling in het nadeel van de consument af van de wet. Dat maakt deze bepaling oneerlijk in de zin van de Richtlijn oneerlijke bedingen [7] en (daarmee) onredelijk bezwarend. Om die reden wordt het beding door de kantonrechter vernietigd. NexaVelo kan ook geen aanspraak maken op buitengerechtelijke incassokosten uit de wet. [8]
De gevorderde rente wordt afgewezen
3.12.
Ook de door NexaVelo gevorderde contractuele rente over de hoofdsom en buitengerechtelijke incassokosten, wordt door de kantonrechter afgewezen. In artikel 4.8 van de algemene voorwaarden is ook daarover een beding opgenomen. De kantonrechter moet ambtshalve beoordelen of dit artikel onredelijk bezwarend is voor [gedaagde] zoals bedoeld in artikel 6:233 onder a BW. De bedongen rente is aanzienlijk hoger dan de wettelijke rente voor consumententransacties was op het moment dat de overeenkomst werd gesloten. De bedongen rente bedraagt 1% per maand (dit komt neer op 12,68% per jaar) en de wettelijke rente voor consumententransacties bedroeg ten tijde van belang 6%. Dat is dus een verdubbeling. Een rechtvaardiging voor dit verschil is niet gesteld of gebleken. Door die hogere bedongen rente wordt het evenwicht tussen de uit de overeenkomst voortvloeiende rechten en plichten van partijen ten nadele van de consument aanzienlijk verstoord. Om die reden is het rentebeding oneerlijk en (dus) onredelijk bezwarend en wordt het door de kantonrechter vernietigd. Als gevolg daarvan moet de gevorderde rentevergoeding worden afwezen. Hetzelfde geldt trouwens als de bedongen rente wordt vergeleken met de wettelijke handelsrente toen de overeenkomst tussen NexaVelo en [gedaagde] werd gesloten. De wettelijke handelsrente was destijds 12%, dus de bedongen rente is óók hoger dan de wettelijke handelsrente. Hoewel het verschil dan beduidend kleiner is, is het beding nog steeds oneerlijk en (dus) onredelijk bezwarend. Dit komt omdat de wettelijke handelsrente veel hoger is dan de gewone wettelijke rente en in principe alleen geldt als wordt gehandeld in het kader van de uitoefening van een beroep of bedrijf. Daarvan is in dit geval geen sprake en NexaVelo heeft niet onderbouwd gesteld waarom het in dit concrete geval redelijk zou zijn zo’n hoge(re) rente te vragen van een consument.
3.13.
Ook de door NexaVelo subsidiair gevorderde wettelijke handelsrente en de meer subsidiair gevorderde wettelijke vertragingsrente worden door de kantonrechter afgewezen. Net als voor de afgewezen buitengerechtelijke incassokosten, geldt dat NexaVelo geen beroep meer mag doen op rente uit de wet, omdat de bepaling uit de algemene voorwaarden oneerlijk en (dus) onredelijk bezwarend is. [9]
[gedaagde] moet de proceskosten van NexaVelo betalen
3.14.
[gedaagde] is grotendeels in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van NexaVelo worden begroot op:
- kosten van de dagvaarding
€
113,54
- griffierecht
€
524,00
- salaris gemachtigde
€
812,00
(2 punten × € 406,00)
- nakosten
€
135,00
(plus de kosten van betekening zoals vermeld in de beslissing)
Totaal
€
1.584,54
3.15.
De gevorderde wettelijke rente over de proceskosten wordt toegewezen zoals vermeld in de beslissing.
De beslissing zal uitvoerbaar bij voorraad worden verklaard
3.16.
De kantonrechter zal de beslissing uitvoerbaar bij voorraad verklaren, zoals is gevorderd door NexaVelo. Dat betekent dat de beslissing moet worden gevolgd, ook als één van partijen hoger beroep instelt tegen deze beslissing. De beslissing van de kantonrechter geldt in dat geval totdat het gerechtshof een andere beslissing neemt.
4.De beslissing
De kantonrechter
4.1.
veroordeelt [gedaagde] om aan NexaVelo te betalen een bedrag van € 7.114,96,
4.2.
veroordeelt [gedaagde] in de proceskosten van € 1.584,54, te betalen binnen veertien dagen na aanschrijving daartoe, te vermeerderen met de kosten van betekening als [gedaagde] niet tijdig aan de veroordelingen voldoet en het vonnis daarna wordt betekend,
4.3.
veroordeelt [gedaagde] tot betaling van de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW over de proceskosten als deze niet binnen veertien dagen na aanschrijving zijn betaald,
4.4.
verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad,
4.5.
wijst het meer of anders gevorderde af.
Dit vonnis is gewezen door mr. J.G. Nicholson en in het openbaar uitgesproken op 26 maart 2025.
62938