Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Strafrecht
Zittingsplaats Utrecht
Parketnummer: 16.033815.21 (P)
Vonnis van de meervoudige kamer van 29 april 2024
in de strafzaak tegen
[verdachte],
geboren op [1981] te [geboorteplaats] ,
wonende aan de [adres] te [woonplaats] .
1.ONDERZOEK TER TERECHTZITTING
Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van 18 september 2023, 18 december 2023 en 15 april 2024.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering en standpunten van officier van justitie mr. N. Schipper en van hetgeen verdachte en zijn raadsman, mr. F. Pool, advocaat te Rotterdam, naar voren hebben gebracht.
2.TENLASTELEGGING
De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er in het kort op neer dat verdachte:
in de periode van 2 februari 2021 tot en met 3 februari 2021 te Mijdrecht (gemeente De Ronde Venen) en/of Hilversum samen met een ander opzettelijk de minderjarige kinderen [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en [minderjarige 4] heeft onttrokken aan het toezicht van Samen Veilig Midden-Nederland (SAVE) nadat door de kinderrechter de uithuisplaatsing was bepaald
en
die kinderen vervolgens heeft verborgen of onttrokken aan de nasporing van ambtenaren van de justitie of politie.
3.VOORVRAGEN
De dagvaarding is geldig, de rechtbank is bevoegd tot kennisneming van het ten laste gelegde, de officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging van verdachte en er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging. Dat betekent dat er geen formele belemmeringen zijn om deze strafzaak inhoudelijk te beoordelen.
4.WAARDERING VAN HET BEWIJS
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht het ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen.
De standpunten van de officier van justitie worden – voor zover van belang voor de beoordeling – besproken in paragraaf 4.3.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsman heeft vrijspraak bepleit van het ten laste gelegde. Hij heeft daartoe in het kort aangevoerd dat verdachte geen opzet had op het onttrekken dan wel verborgen houden van de kinderen. Hij heeft geen schriftelijke machtiging ontvangen van de spoeduithuisplaatsing. De advocaat die verdachte in de familierechtelijke zaak heeft bijgestaan, heeft tegen verdachte gezegd dat hij niet aan een machtiging hoeft mee te werken, zolang deze machtiging niet op schrift aan hem is verstrekt.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het tenlastegelegde. Dat betekent dat de rechtbank bewezen acht dat verdachte samen met een ander opzettelijk minderjarige kinderen heeft onttrokken aan het opzicht van SAVE en dat hij deze minderjarige kinderen verborgen heeft gehouden voor de politie en overige instanties. De rechtbank gebruikt daarvoor de volgende bewijsmiddelen. [1]
Bewijsmiddelen
In een beschikking van de rechtbank Midden-Nederland, afdeling familierecht, van 2 februari 2021 staat – zakelijk weergegeven en voor zover van belang – het volgende:
Bij mondelinge beslissing van 11 augustus 2020 welke is vastgelegd in de beschikking van
19 augustus 2020 zijn [minderjarige 1] (geboren [2013] ), [minderjarige 2] (geboren [2015] ), [minderjarige 3] (geboren [2018] ) en [minderjarige 4] (geboren [2020] ) onder toezicht gesteld tot 11 augustus 2021.
De gecertificeerde instelling Samen Veilig Midden-Nederland heeft verzocht met spoed [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en [minderjarige 4] uit huis te plaatsen voor verblijf bij pleegouder 24 uurs voor de duur van de ondertoezichtstelling.
De kinderrechter heeft bij deze beschikking een machtiging verleend tot uithuisplaatsing van [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en [minderjarige 4] voor verblijf bij pleegouder 24 uurs, met ingang van 2 februari 2021, voor de duur van vier weken. De kinderrechter heeft de beslissing tot uithuisplaatsing uitvoerbaar bij voorraad verklaard en de beslissing voor het overige aangehouden. De beslissing is mondeling gegeven op 2 februari 2023 en vervolgens vastgelegd in een beschikking die is ondertekend op 3 februari 2021. [2]
Een verbalisant heeft – zakelijk weergegeven – het volgende gerelateerd:
Op 2 februari 2021 omstreeks 15:35 uur werd ik gebeld door een medewerker van Samen Veilig. Zij deelde mij mede dat ingevolge een uitspraak van de kinderrechter d.d. 2 februari 2021, een spoed uithuisplaatsing ging plaatsvinden op het adres [adres] [woonplaats] .
De ouders van genoemde kinderen waren reeds op de hoogte gesteld van de
uithuisplaatsing. Op 2 februari 2021 omstreeks 19:30 uur was ik samen met collega’s en medewerkers van Samen Veilig ter plaatse bij de woning. Bij aanbellen zag ik dat er niemand aan de deur kwam. Ik ben met gebruikmaking van de afgegeven machtiging de woning binnengegaan. [3] Nadat we alle verdiepingen van de woning hadden bekeken op de aanwezigheid van het gezin, hebben we de woning omstreeks 19.55 uur weer verlaten. [4]
Een verbalisant heeft – zakelijk weergegeven – het volgende gerelateerd:
In de nacht van 2 februari 2021 op 3 februari 2021 is er door het onderzoeksteam een tap
aangesloten op de telefoonnummers van [verdachte] en medeverdachte [medeverdachte] .
Middels een Stealth-SMS was te zien dat het telefoonnummer van [medeverdachte] de hele nacht uit had gestaan.
Het telefoonnummer van [verdachte] is op 03-02-2021 om 02:50:29 uur online geweest.
In de ochtend van 3 februari 2021 omstreeks 09:01 uur werd de telefoon van [verdachte] weer aangezet. Omstreeks 09:04 uur belde [verdachte] uit met de school van de kinderen. Hij gaf aan dat hij [medeverdachte]
(de rechtbank begrijpt: medeverdachte [medeverdachte] )en de kinderen veilig had onder gebracht op een locatie 20 minuten van [woonplaats] af. [5]
(de rechtbank begrijpt: medeverdachte [medeverdachte] )en de kinderen veilig had onder gebracht op een locatie 20 minuten van [woonplaats] af. [5]
Over de tap kwam een telefoongesprek waarin [verdachte] aangaf opzoek te zijn naar een prepaid
telefoon. Over de tap kwam dat [verdachte] inmiddels een prepaid simkaart had gekocht met het telefoonnummer [telefoonnummer] . Rond het middaguur zouden [medeverdachte] en de kinderen bereikbaar zijn op dit nummer en omdat deze prepaid was, waren ze daarmee niet te traceren.
Omstreeks 13:08 uur is [verdachte] gaan rijden in de richting van [woonplaats] . Onderweg heeft [verdachte] een telefoontje gepleegd waarin hij aangaf nu naar [medeverdachte] onderweg te zijn, om de prepaid telefoon af te geven en te installeren. Te zien is dat hij in [woonplaats] is en op het adres [adres] naar binnen gaat. Omstreeks 15:30 uur is [verdachte] weer vertrokken vanuit [woonplaats] . [6]
Een verbalisant heeft – zakelijk weergegeven – het volgende gerelateerd:
Op 3 februari 2021 omstreeks 15:40 uur kwamen wij op het adres [adres] te [woonplaats] . Wij zagen dat de gordijnen van de voordeur en van het raam dicht zaten. Na enkele keren aankloppen, zag ik dat het gordijn bij de voordeur opzij werd geschoven door een klein meisje van geschat 2 jaar. Vervolgens zag ik dat het meisje weg liep en dat het gordijn weer dicht viel. Hierop heb ik meerdere keren aangeklopt, de bewoner(s) aangeroepen en tevens medegedeeld dat wij van de politie zijn. Wij kregen echter geen respons meer. Gezien wij voorzien waren van een machtiging tot binnentreden, zijn wij vervolgens via het raam naar binnengegaan. Eenmaal in de woning deelde collega de reden van onze komst mede aan de vrouw welke uit de badkamer kwam gelopen. Deze vrouw bleek medeverdachte [medeverdachte] te zijn. Ik zag in de woonkamer een baby op een matras liggen. Vervolgens liep ik naar de badkamer en zag daar 3 jonge kinderen staan. [7]
Verdachte heeft in het verhoor bij de politie – zakelijk weergegeven - het volgende verklaard:
Verdachte heeft in het verhoor bij de politie het volgende verklaard:
V: Met welk nummer heb je gebeld?
A: [telefoonnummer] [9]
Tapgesprek TA001.248
3 februari 2021, 10:20:56 uur, gesprek tussen verdachte (= [verdachte] ) en [A] van de gemeente (= [A] ):
(…)
[A] : Ja. Hey maar hoe gaat het nu met jullie? Gister is natuurlijk wij spraken elkaar nou toen hebben we die mail doorgenomen die SAVE had gestuurd. Kan je me is mee nemen in wat daarnaast gebeurd?
[verdachte] : Ook met SAVE ja, die heb ik nog proberen te bellen. (…) Uhm.... vanaf het moment dat u mij belde, van joh, ik lees de mail even heb je gezien wat SAVE heeft gestuurd. Naja toen heb je natuurlijk voor mij de mail voorgelezen.
[verdachte] : Ik heb dan natuurlijk meteen contact opgenomen met uhm ja bekenden, familieleden, uiteraard natuurlijk ook [medeverdachte] . [10]
(…)
Uhm... ik bleef er eigenlijk heel rustig onder en ik heb gewoon gezegd van joh luister, zonder een officiële uithuisplaatsing met een handtekening van de rechter, geen gekopieerde, gewoon getekende handtekening met balpen, inclusief de redenen waarop de uithuisplaatsing is bevestigd krijgen jullie geen kind mee uit de drempel van mijn huis.
[A] : Ja.
[verdachte] : Dat is wat ik gezegd heb.
(…)
[verdachte] : 19:41 uur stonden ze voor de deur en belden ze mij op van, “ [verdachte] wil je open doen”. Ik zeg, ik zou heel graag open willen doen, maar we zijn niet thuis. “Oh en waar zijn jullie dan”. Ik zeg nou [medeverdachte] die is op bezoek en ik ben volgens mij niet verplicht om aan te geven waar ze op bezoek is.
(…)
[A] : Ja. En uhm, voor mij idee heh, wat was jullie planning. (..) Wanneer is je verwachting dat [medeverdachte] daar terug komt.
[verdachte] : Ja, naja nu dat deze situatie nu zo loopt willen we sowieso afwachten van "wat gaat de kinderrechter zeggen" en uh wat gaat er verder gebeuren. En nogmaals, ik heb SAVE de opdracht gegeven. Ik wil van hun ene officiële uithuisplaatsing. [11]
[A] : (…) Uhm ik zeg het even omdat ik even niet weet of dit bij jullie helemaal helder is maar wat ik van SAVE heb vernomen is dat zij dus al die officiële uitspraak hebben gekregen van de rechter dat de kinderen uit huis geplaatst mogen worden.
[verdachte] : Ja dat zeggen ze, dat hebben ze ook tegen mij gezegd en dat zeggen ze bij elke uithuisplaatsing. (…) Ik heb gewoon gezegd van "zonder dat ik die zie, met de punten die jullie benoemen waardoor de rechter een besluiten heb genomen, zonder dat
document". [12]
Tapgesprek TA001.946
3 februari 2021, 15:41:58 uur, gesprek tussen medeverdachte [medeverdachte] (= [medeverdachte] ) en verdachte (= [verdachte] ):
[medeverdachte] : Allemaal politie voor de deur. Wat moet ik doen.
[verdachte] : Niks doen. Blijf zitten waar je zit.
[medeverdachte] : Ik heb de kinderen in de badkamer verstopt en ik sta hier maar ze blijven komen en ze proberen binnen te komen. Maar ze hebben wel [minderjarige 3] gevonden. [13]
Tapgesprek TA001.972
3 februari 2021, 15:50:37 uur, gesprek tussen de gebruiker van het nummer eindigend op [telefoonnummer] en verdachte (= [verdachte] ):
(…)
[verdachte] : Oke. Dan zijn ze [medeverdachte] op het spoor gekomen. [14]
Bewijsoverwegingen
De rechtbank stelt op basis van de bewijsmiddelen vast dat de kinderrechter op 2 februari 2021 een machtiging voor een spoeduithuisplaatsing heeft verleend voor de minderjarige kinderen [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en [minderjarige 4] . SAVE had om deze machtiging verzocht en was op basis van een eerder afgegeven ondertoezichtstelling bevoegd het opzicht over de kinderen uit te oefenen. Toen SAVE samen met de politie de minderjarige kinderen op 2 februari 2021 in het kader van de spoeduithuisplaatsing wilde ophalen, troffen zij niemand thuis. Ook was medeverdachte [medeverdachte] , de moeder van de kinderen, op dat moment telefonisch niet bereikbaar. Op 3 februari 2021 trof de politie medeverdachte [medeverdachte] en de minderjarige kinderen na de inzet van diverse opsporingsmiddelen aan op een adres in [woonplaats] .
De vraag die in de eerste plaats moet worden beantwoord is of verdachte en medeverdachte [medeverdachte] , zich schuldig hebben gemaakt aan het onttrekken aan het bevoegd opzicht in de zin van artikel 279 van het Wetboek van Strafrecht.
De rechtbank stelt voorop dat de opvatting dat een verdachte zich slechts schuldig kan maken aan het onttrekken van een minderjarig aan het bevoegd opzicht, indien de toezichthouder een schriftelijke machtiging kan laten zien, onjuist is. De mondelinge beslissing een spoedmachtiging te verlenen, is voldoende.
Op grond van de bewijsmiddelen staat vast dat verdachte over de spoedmachtiging van de kinderen is geïnformeerd. SAVE heeft dat aan de politie meegedeeld en verdachte heeft dat bevestigd in een telefoongesprek met een medewerkster van de gemeente. Ook heeft hij in dat telefoongesprek gezegd dat hij natuurlijk meteen contact heeft opgenomen met [medeverdachte] , de moeder van de kinderen, oftewel, medeverdachte [medeverdachte] . De rechtbank leidt hieruit af dat niet alleen verdachte, maar ook medeverdachte [medeverdachte] , wetenschap had van de spoedmachtiging. Door desondanks de kinderen op een voor SAVE onbekend adres te (laten) verblijven en telefonisch ook niet bereikbaar te zijn, hebben verdachte en medeverdachte [medeverdachte] de minderjarige kinderen opzettelijk onttrokken aan het opzicht van SAVE.
De rechtbank ziet ook voldoende bewijs voor het opzettelijk verborgen houden van de minderjarige kinderen voor SAVE en de politie in de zin van artikel 280 van het Wetboek van Strafrecht. De rechtbank wijst daartoe in de eerste plaats op de omstandigheid dat verdachte een prepaid simkaart voor medeverdachte [medeverdachte] heeft gekocht, waarmee zij niet te traceren zou zijn. Dat haar gewone telefoon kapot was en dat ze daarom een prepaid simkaart nodig had, zoals medeverdachte [medeverdachte] heeft verklaard, acht de rechtbank gelet op de inhoud van de tapgesprekken niet geloofwaardig. Ook wijst de rechtbank op de omstandigheid dat medeverdachte [medeverdachte] op het moment dat de politie voor de deur stond telefonisch tegen verdachte heeft gezegd dat ze de kinderen in de badkamer heeft verstopt. [minderjarige 3] hadden ze op dat moment wel al gevonden, zo zei medeverdachte [medeverdachte] tegen verdachte. Uit de omstandigheid dat medeverdachte [medeverdachte] de deur niet wilde openen voor de politie, wat verdachte haar door de telefoon ook adviseerde, leidt de rechtbank af dat ze opzettelijk niet wilde meewerken. Ten slotte ziet de rechtbank een bevestiging voor het opzettelijk verborgen houden van de minderjarige kinderen in de telefonische mededeling van verdachte tegen een derde dat ze [medeverdachte] op het spoor zijn gekomen. Ook deze uitspraak duidt erop dat verdachte en medeverdachte [medeverdachte] de minderjarige kinderen bewust buiten beeld hebben willen houden van SAVE en de politie.
De rechtbank is van oordeel dat met de hiervoor in de bewijsmiddelen genoemde contacten tussen verdachte en medeverdachte [medeverdachte] sprake is van een zodanig nauwe en bewuste samenwerking, dat hun handelen als medeplegen kan worden aangemerkt.
5.BEWEZENVERKLARING
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte:
in de periode van 2 februari 2021 tot en met 3 februari 2021, te Mijdrecht (gemeente De Ronde Venen) en Hilversum, tezamen en in vereniging met een ander, opzettelijk meerdere minderjarigen, te weten [minderjarige 1] (geboren op [2013] ) en [minderjarige 2] (geboren op [2015] ) en [minderjarige 3] (geboren op [2018] ) en [minderjarige 4] (geboren op [2020] ) heeft onttrokken aan het opzicht van degene die dat desbevoegd over die minderjarigen uitoefende, te weten Samen Veilig Midden-Nederland, nadat door de kinderrechter bij de rechtbank te Utrecht bij beschikking van 2 februari 2021 de uithuisplaatsing van die [minderjarige 1] en [minderjarige 2] en [minderjarige 3] en [minderjarige 4] bij een pleegouder was bepaald
en
vervolgens die [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en [minderjarige 4] die onttrokken zijn
aan het opzicht van degene die dit desbevoegd over hen uitoefent, heeft
verborgen of aan de nasporing van ambtenaren van de justitie of politie heeft
onttrokken,
immers heeft hij, verdachte, met diens mededader:
- die [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en [minderjarige 4] meegenomen en heeft hij die [minderjarige 1] , [minderjarige 2] ,
[minderjarige 3] en [minderjarige 4] ondergebracht op een voor de politie en overige instanties
onbekend adres en
- een prepaid SIM-kaart gekocht zodat zijn mededader niet te traceren zou zijn voor de politie en overige instanties en
- geweigerd aan de rechthebbende instantie Samen Veilig te melden waar die [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en [minderjarige 4] verbleven en
- terwijl de politie voor de deur stond en zich als politieagenten kenbaar hadden
gemaakt nagelaten de deur te openen en de kinderen in de badkamer te verbergen.
Voor zover in het bewezen verklaarde deel van de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in de verdediging geschaad.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. Verdachte wordt hiervan vrijgesproken.
6.STRAFBAARHEID VAN DE FEITEN
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.
voortgezette handeling van
medeplegen van het opzettelijk een minderjarige onttrekken aan het opzicht van degene die dit desbevoegd over hem uitoefent, meermalen gepleegd
en
medeplegen van het opzettelijk een minderjarige verbergen die onttrokken is aan het opzicht van degene die dit desbevoegd over hem uitoefent, meermalen gepleegd.
7.STRAFBAARHEID VAN VERDACHTE
Er is geen omstandigheid gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.
8.OPLEGGING VAN STRAF
8.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door de officier van justitie bewezen geachte te veroordelen tot een taakstraf van 30 uren, met aftrek van het voorarrest, indien niet of niet naar behoren verricht te vervangen door 10 dagen hechtenis.
.
8.2
Het standpunt van de verdediging
In geval van een bewezenverklaring heeft de raadsman verzocht verdachte te veroordelen zonder oplegging van een straf of maatregel, subsidiair heeft de raadsman verzocht de gevorderde taakstraf te matigen.
8.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.
Ernst van de feiten en omstandigheden waaronder deze zijn begaan
Verdachte heeft samen met zijn vrouw, medeverdachte [medeverdachte] , vier minderjarige kinderen onttrokken aan het toezicht van SAVE. Dit heeft hij gedaan door de kinderen te brengen naar een voor SAVE onbekend adres, nadat de kinderrechter een machtiging voor een spoeduithuisplaatsing van de kinderen had uitgesproken. Ook heeft hij eraan meegewerkt dat medeverdachte [medeverdachte] telefonisch niet bereikbaar was. Verdachte wilde bovendien de verblijfplaats van medeverdachte [medeverdachte] en de kinderen niet aan SAVE bekend maken. Verdachte en medeverdachte [medeverdachte] hebben de minderjarige kinderen op dit adres één nacht voor SAVE en de politie verborgen gehouden. Zij hebben op deze manier opzettelijk de beslissing van de kinderrechter gefrustreerd en zij zijn voorbij gegaan aan het belang van de minderjarige kinderen. Het bewust negeren van een rechterlijke beslissing ondermijnt bovendien het gezag van de rechter en raakt daarmee het algemeen belang.
Verder betrekt de rechtbank bij haar oordeel over de aard en omvang van de op te leggen straf dat het gaat om een ouder feit, dat begin 2021 werd begaan.
Persoonlijke omstandigheden van verdachte
Bij haar beslissing heeft de rechtbank gekeken naar een uittreksel justitiële documentatie (het strafblad) van verdachte van 20 maart 2024. Hieruit blijkt dat hij eerder onherroepelijk is veroordeeld. De eerdere veroordelingen waren echter niet voor soortgelijke feiten, zodat deze niet direct strafverzwarend werken. Een aantal van deze veroordelingen heeft plaatsgevonden na het moment van onderhavige verdenking. Deze omstandigheid vormt voor de rechtbank ook geen reden voor strafvermindering. Dat betekent dat de rechtbank, anders dan de officier van justitie, geen consequenties verbindt aan de situatie zoals in artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht omschreven.
Verder heeft de rechtbank gekeken naar een rapport van de reclassering van 12 december 2023. Hierin staat onder meer dat de reclassering vanwege de ontkennende houding van verdachte niet met zekerheid direct delictgerelateerde factoren kan aanwijzen. Bij een bewezenverklaring zien zij de houding en het psychosociale functioneren van verdachte mogelijk wel als delictgerelateerd. Zij nemen bij verdachte weinig zelfreflectie waar ten aanzien van zijn eigen gedrag. De kans op recidive kan de reclassering niet inschatten. Wel noemt de reclassering de omstandigheid dat er op dit moment al ruim twee jaar geen contact is geweest met de kinderen. De verwachting is, ook van verdachte zelf, dat wanneer er in de toekomst wel sprake zal zijn van een omgangsregeling, dit onder begeleiding van jeugdzorg zal zijn.
De reclassering ziet geen mogelijkheden om met interventies of toezicht de risico's te beperken of het gedrag van verdachte te veranderen, zodat in geval van veroordeling de oplegging van een straf zonder bijzondere voorwaarden wordt geadviseerd.
Straf
Onder de gegeven omstandigheden acht de rechtbank een taakstraf van 40 uur passend en geboden. Dat is dezelfde straf als de straf die de rechtbank aan medeverdachte [medeverdachte] zal opleggen. Dat betekent dat de rechtbank een hogere straf zal opleggen dan door de officier van justitie is gevorderd. De rechtbank ziet in het bepaalde in artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht geen aanleiding om aan verdachte een taakstraf op te leggen van een kortere duur dan aan medeverdachte [medeverdachte] . Daarbij betrekt de rechtbank ook het aandeel van verdachte in het geheel. Dit aandeel bestond onder meer uit het onderhouden van het contact met SAVE en juist tijdens deze contacten wilde verdachte aan SAVE geen informatie geven over de verblijfplaats van de kinderen.
De rechtbank ziet geen reden om een gedeeltelijk voorwaardelijke straf op te leggen. Een dergelijke straf zou geen doel dienen, nu het er voorlopig niet naar uit ziet dat verdachte de zorg zal hebben voor de kinderen en de reclassering geen mogelijkheden ziet het gedrag van verdachte te veranderen. Gelet op de aard en omvang van de door de officier van justitie gevorderde straf, ziet de rechtbank ook geen reden om de straf te verminderen vanwege de overschrijding van de redelijke termijn.
9.TOEPASSELIJKE WETTELIJKE VOORSCHRIFTEN
De beslissing berust op de artikelen 9, 22c, 22d, 47, 56, 57, 63, 279 en 280 van het Wetboek van Strafrecht, zoals de artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.
10.BESLISSING
De rechtbank:
Bewezenverklaring
- verklaart het ten laste gelegde bewezen zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld;
- verklaart het meer of anders ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij;
Strafbaarheid
- verklaart het bewezen verklaarde strafbaar en kwalificeert dit zoals hiervoor in rubriek 6 is vermeld;
- verklaart verdachte strafbaar;
Oplegging straf
- veroordeelt verdachte tot een taakstraf van 40 uren;
- beveelt dat voor het geval verdachte de taakstraf niet of niet naar behoren verricht de taakstraf wordt vervangen door 20 dagen hechtenis;
- bepaalt dat de tijd, door verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de taakstraf in mindering zal worden gebracht, berekend naar de maatstaf van 2 uren taakstraf per dag.
Dit vonnis is gewezen door mr. S.M. Schothorst, voorzitter, mrs. A. Blanke en H.M. Vos, rechters, in tegenwoordigheid van mr. C.W.M. Raedts, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van 29 april 2024.
Mrs. Blanke en Vos zijn niet in staat dit vonnis mee te ondertekenen.
Bijlage: de tenlastelegging
Aan verdachte wordt ten laste gelegd dat:
hij op (een of meer tijdstippen) in of omstreeks de periode van 2 februari 2021 tot en
met 3 februari 2021, te Mijdrecht (gemeente De Ronde Venen) en/of Hilversum, in
elk geval in het arrondissement Midden-Nederland, tezamen en in vereniging met
een ander of anderen, althans alleen,
opzettelijk een en/of meerdere minderjarige(n), te weten [minderjarige 1]
(geboren op [2013] ) en/of [minderjarige 2] (geboren op [2015] ) en/of [minderjarige 3]
(geboren op [2018] ) en/of [minderjarige 4] (geboren op [2020] )
heeft onttrokken aan het wettig over die minderjarige(n) gestelde zag of aan het
opzicht van degene die dat gezag desbevoegd over die minderjarige(n) uitoefende,
te weten Samen Veilig Midden-Nederland en/of SAVE
(nadat door de kinderrechter bij de rechtbank te Utrecht bij beschikking van 2
februari 2021 de uithuisplaatsing van die [minderjarige 1] en/of [minderjarige 2] en/of
[minderjarige 3] en/of [minderjarige 4] bij een pleegouder was bepaald)
en/of
(vervolgens) die [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en/of [minderjarige 4] die onttrokken is/zijn
aan het opzicht van degene die dit desbevoegd over hem/haar/hen uitoefent, heeft
verborgen of aan de nasporing van ambtenaren van de justitie of politie heeft
onttrokken,
immers heeft hij, verdachte en/of met diens mededader(s):
- die [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en/of [minderjarige 4] mee te nemen en/of (aldus) met die
[minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en/of [minderjarige 4] te vluchten en/of die [minderjarige 1] , [minderjarige 2] ,
[minderjarige 3] en/of [minderjarige 4] onder te brengen op een voor de politie en overige instanties
onbekend adres en/of
- een prepaid SIM-kaart en/of telefoon gekocht om zodat VE en/of zijn mededader
niet te traceren zouden zijn voor de politie en/of overige instanties en/of
- geweigerd heeft aan de rechthebbende instantie Samen Veilig en/of Save te
melden waar die [minderjarige 1] , [minderjarige 2] , [minderjarige 3] en/of [minderjarige 4] verbleven en/of
- terwijl de politie voor de deur stond en zich als politieagenten kenbaar hadden
gemaakt nagelaten de deur te openen en/of de kinderen in de badkamer en/of
woonkamer verborgen.
( art 279 lid 1 Wetboek van Strafrecht, art 280 lid 1 Wetboek van Strafrecht, art 47 lid
1. ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht )