ECLI:NL:RBMNE:2022:2857

• Datum uitspraak: 18 maart 2022
• Publicatiedatum: 18 juli 2022
• Zaaknummer: 21/1915-V
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Verzet
• Rechters: R.C. Moed
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Verzet tegen eerdere uitspraak over niet-ontvankelijkheid bezwaar SVB

In deze zaak heeft de rechtbank Midden-Nederland op 18 maart 2022 uitspraak gedaan in een verzetprocedure van de opposante tegen een eerdere uitspraak van 4 oktober 2021. De opposante had beroep ingesteld tegen het besluit op bezwaar van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) van 8 maart 2021, dat door de rechtbank ongegrond was verklaard. De opposante heeft verzet aangetekend omdat zij van mening was dat de rechtbank onvoldoende rekening had gehouden met haar persoonlijke omstandigheden, die haar zouden hebben belet om tijdig bezwaar te maken.

De zitting vond online plaats op 10 maart 2022, waarbij de opposante en haar gemachtigde aanwezig waren, terwijl de SVB niet verscheen. De rechtbank heeft in haar overwegingen vastgesteld dat de eerdere uitspraak van 4 oktober 2021 was gedaan zonder zitting, op basis van artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht, omdat er geen twijfel bestond over de uitkomst van de procedure. In de verzetprocedure was de beoordeling beperkt tot de vraag of de eerdere uitspraak in stand kon blijven.

De rechtbank heeft geconcludeerd dat de opposante niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij door haar persoonlijke omstandigheden niet in staat was om tijdig bezwaar te maken. De rechtbank heeft erkend dat de opposante door ziekte van Lyme problemen heeft ondervonden bij het regelen van haar administratie, maar dit was volgens de rechtbank geen voldoende reden om de termijn voor het indienen van bezwaar te overschrijden. De rechtbank heeft vastgesteld dat de opposante pas op 27 januari 2021 bezwaar heeft gemaakt, terwijl zij eerder al op de hoogte was van de besluiten van de SVB.

Uiteindelijk heeft de rechtbank het verzet ongegrond verklaard en de eerdere uitspraak in stand gelaten. De rechtbank heeft opgemerkt dat er stukken in het dossier zijn die wijzen op een minnelijke regeling met de Belastingdienst, maar dat dit niet verder kon worden onderzocht omdat de SVB niet aanwezig was. De rechtbank heeft partijen aangeraden om te onderzoeken of een minnelijke regeling ook in dit geval mogelijk is. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Zittingsplaats Utrecht

Bestuursrecht

zaaknummer: UTR 21/1915-V

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 18 maart 2022 op het verzet van

[opposante] , te [woonplaats] , opposante,

(gemachtigde: mr. J.A.M.B. Amting).

Procesverloop

Opposante heeft beroep ingediend tegen het besluit op bezwaar van 8 maart 2021 van de Raad van bestuur van de Sociale Verzekeringsbank (SVB).

In de uitspraak van 4 oktober 2021 heeft de rechtbank het beroep ongegrond verklaard.

Opposante heeft tegen deze uitspraak een verzetschrift ingediend.

De zitting heeft online plaatsgevonden op 10 maart 2022. Opposante is verschenen, samen met haar gemachtigde en haar contactpersoon van SchuldHulpMaatje Soest, de heer
[A] .

De SVB is met bericht van verhindering niet verschenen.

Overwegingen

1. De rechtbank heeft de uitspraak van 4 oktober 2021 gedaan zonder dat zij een zitting heeft gehouden. Artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) biedt die mogelijkheid als over de uitkomst van de procedure in redelijkheid geen twijfel mogelijk is.

2. In deze verzetprocedure is de beoordeling van de rechtbank beperkt tot de vraag of de uitspraak van de rechtbank van 4 oktober 2021 in stand kan blijven. De rechtbank moet dus beoordelen of door de argumenten van opposante twijfel ontstaat over die eerdere uitkomst. Zo nee, dan is het verzet ongegrond en blijft de eerdere uitspraak in stand. Zo ja, dan is het verzet gegrond en vervalt de eerdere uitspraak.

3. De rechtbank heeft op 4 oktober 2021 beslist dat de SVB terecht het bezwaar van opposante niet-ontvankelijk heeft verklaard, omdat opposante te laat was met het instellen van bezwaar en zij daar geen goede reden voor had. Volgens opposante is de uitspraak van de rechtbank van 4 oktober 2021 niet juist omdat er onvoldoende rekening is gehouden met haar persoonlijke omstandigheden. De rechtbank had hier meer onderzoek naar moeten doen. Opposante stelt dat zij voldoende duidelijk dan wel aannemelijk heeft gemaakt dat zij door haar omstandigheden enorm is achter geraakt met haar administratie en daardoor niet in staat was om op tijd bezwaar te maken.

4. Op de zitting heeft opposante toegelicht dat zij door de ziekte van Lyme heel lang niet in staat is geweest om haar administratie te regelen en belastingaangifte te doen. De brieven van de SVB las zij wel, maar het drong niet tot haar door wat er in stond. Ze was aan het overleven. Pas in 2016 ging het iets minder slecht. Zij heeft toen hulp ingeschakeld en haar administratie enigszins op orde weten te brengen. In oktober 2020 is de heer [A] betrokken geraakt en vanaf toen heeft het enkele weken geduurd voordat er overzicht was. Opposante heeft verder verklaard dat het haar heel erg dwars zat dat het niet lukte om belastingaangifte te doen.

5. De rechtbank kan zich goed voorstellen dat het zo is gelopen, maar zij is het niet eens met opposante dat dit een goede reden is om te laat bezwaar te maken. Daarbij is van belang dat de wet en de rechtspraak heel streng zijn op dit gebied: opposante moet redelijkerwijs niet in verzuim zijn geweest met het te laat indienen van het bezwaarschrift ^[1] en zij zal aannemelijk moeten maken dat zij zo snel als redelijkerwijs kon worden verlangd alsnog bezwaar heeft gemaakt. De rechtbank vindt dat hier niet aan voldaan is.

6. Het gaat om vier besluiten van de SVB, waartegen opposante niet op tijd bezwaar heeft gemaakt: de besluiten van 3 september 2013, 5 september 2014, 18 juni 2020 en 17 juli 2020. De rechtbank wil best aannemen dat opposante vanwege haar persoonlijk omstandigheden niet in staat was om op tijd bezwaar te maken, maar dit verandert de uitkomst niet. In dat geval had opposante zo spoedig als redelijkerwijs kon worden verlangd alsnog bezwaar moeten maken tegen de besluiten. Uiteindelijk is pas op 27 januari 2021 een bezwaarschrift ingediend, maar opposante heeft niet aannemelijk gemaakt dat het echt niet eerder kon. Ook als er van uit wordt gegaan dat opposante en de heer [A] vanaf oktober 2020 enige weken nodig hadden om het overzicht te krijgen, is daarmee nog niet aannemelijk dat pas 27 januari 2021 bezwaar kon worden gemaakt.

7. Dit betekent dat het verzet ongegrond is en dat de uitspraak van de rechtbank van 4 oktober 2021 in stand blijft.

8. De rechtbank merkt op dat in het dossier stukken zitten waaruit blijkt dat opposante met de Belastingdienst een minnelijke regeling heeft getroffen over de verschuldigde betalingen. Omdat de SVB niet is verschenen, kon op de zitting niet worden onderzocht of een minnelijke regeling ook in dit geval mogelijk zou zijn. De rechtbank geeft opposante en de SVB in overweging om alsnog te onderzoeken of dit mogelijk is.

9. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart het verzet ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. R.C. Moed, rechter, in aanwezigheid van
P.W. Hogenbirk, griffier
. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 18 maart 2022.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Tegen deze uitspraak kunt u niet in hoger beroep.

Voetnoten

1. Artikel 6:11 van de Algemene wet bestuursrecht.