ECLI:NL:RBMNE:2020:595

• Datum uitspraak: 20 februari 2020
• Publicatiedatum: 20 februari 2020
• Zaaknummer: 496525 FL RK 20-200
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Personen- en familierecht
• Procedures: Beschikking
• Rechters: T. Dopheide
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel in het kader van de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg

Op 3 februari 2020 heeft de Rechtbank Midden-Nederland, locatie Lelystad, een beschikking gegeven inzake de voortzetting van een crisismaatregel voor een betrokkene, geboren in 1997. De officier van justitie had verzocht om voortzetting van de op 30 januari 2020 opgelegde crisismaatregel, die onder andere het toedienen van vocht, voeding en medicatie, het beperken van de bewegingsvrijheid, insluiten en toezicht op de betrokkene omvatte. De rechtbank heeft de mondelinge behandeling op dezelfde dag gehouden, waarbij de betrokkene en een psychiater zijn gehoord. De advocaat van de betrokkene heeft verzocht om afwijzing van het verzoek op formele gronden, omdat in de medische verklaring geen opname in een accommodatie was aangevinkt. De psychiater heeft echter verklaard dat opname noodzakelijk was om levensgevaar te voorkomen, gezien de suïcidaliteit van de betrokkene. De rechtbank heeft vastgesteld dat er sprake was van onmiddellijk dreigend ernstig nadeel en dat de crisismaatregel moest worden voortgezet, inclusief de opname in een accommodatie. De rechtbank heeft geoordeeld dat de verzochte vormen van verplichte zorg doelmatig, evenredig en effectief zijn. De machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel is verleend voor de duur van drie weken, tot en met 23 februari 2020.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Afdeling familierecht

Locatie: Lelystad

Zaaknummer: C/16/496525 / FL RK 20-200

Machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel

Beschikking van 3 februari 2020 naar aanleiding van het door de officier van justitie ingediende verzoek tot voortzetting van een crisismaatregel, als bedoeld in artikel 7:7 van de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz), ten aanzien van:

[betrokkene] ,

geboren op [geboortedatum] 1997 te [geboorteplaats] ,

wonende te [adres] , [woonplaats] ,

verblijvende te [naam instelling] , locatie [naam locatie] of [plaatsnaam] ,

hierna te noemen: betrokkene,

advocaat: mr. S.M.G. Weitjens.

1. Procesverloop

1.1.

Bij verzoekschrift, ingekomen ter griffie op 31 januari 2020, heeft de officier van justitie verzocht om voortzetting van de op 30 januari 2020 opgelegde crisismaatregel.

Bij het verzoekschrift zijn de volgende bijlagen gevoegd:

• een afschrift van de beslissing tot het nemen van de crisismaatregel van 30 januari 2020;
• de medische verklaring van 30 januari 2020.

1.2.

De mondelinge behandeling van het verzoek heeft plaatsgevonden op 3 februari 2020, op de locatie van [naam instelling] , locatie [naam locatie] te [plaatsnaam] .

1.3.

Daarbij heeft de rechtbank de volgende personen gehoord:

- betrokkene, bijgestaan door mr. S.M.G. Weitjens,

- de heer [A] , psychiater.

1.4.

De officier van justitie heeft van tevoren laten weten dat hij niet voornemens is bij de mondelinge behandeling te verschijnen.

2. Beoordeling

2.1.

In de crisismaatregel waarvan de officier van justitie voortzetting vraagt, zijn de volgende vormen van verplichte zorg, als bedoeld in artikel 3:2 Wvggz, opgenomen:

a. toedienen van vocht, voeding en medicatie, alsmede het verrichten van medische controles of andere medische handelingen en therapeutische maatregelen, ter behandeling van een psychotische stoornis, dan wel vanwege die stoornis, ter behandeling van een somatische aandoening;

b. beperken van de bewegingsvrijheid;

c. insluiten;

d. uitoefenen van toezicht op betrokkene.

2.2.

Standpunten

De advocaat van betrokkene heeft ter zitting geconcludeerd tot een afwijzing van het verzoek op formele gronden. Zowel in de beschikking van de burgemeester als in de medische verklaring is geen vinkje gezet bij het opnemen in een accommodatie van betrokkene als verplichte vorm van zorg. Die vorm van zorg kan dan ook niet worden toegewezen, omdat die daarmee niet voldoet aan de wettelijke vereisten. Betrokkene wil ook niet opgenomen worden in een accommodatie. Daarnaast heeft de advocaat naar voren gebracht dat er in de aanloop van de procedure ook veel is misgegaan. Zo heeft zij onder meer geen piketmelding ontvangen.

De psychiater heeft ter zitting naar voren gebracht dat de psychiater die de crisis heeft beoordeeld per abuis is vergeten een vinkje te zetten bij het opnemen in een accommodatie. Dit was absoluut wel noodzakelijk. Er is later geprobeerd dit te herstellen door een aanvraag te doen tot wijziging van de zorgmachtiging. Daarin komt wel duidelijk naar voren dat een opname in de accommodatie noodzakelijk is omdat de suïcidaliteit van betrokkene in een ambulant kader onvoldoende afgewend kan worden. Ondanks dat dit niet goed is gegaan blijft de onderbouwing van een gedwongen opname van betrokkene gelijk. Het lukt niet om met betrokkene te komen tot passende veiligheidsafspraken om toe te werken naar een ambulant kader. Er is geen basis van vrijwilligheid. Betrokkene heeft nog altijd een doodwens. De suïcidaliteit blijft aanwezig. Afgelopen vrijdag heeft betrokkene nogmaals geprobeerd om zichzelf te stranguleren met een T-shirt in haar kamer. Het is nog steeds noodzakelijk om betrokkene gedwongen op te nemen. De genoemde vormen van verplichte zorg waaronder het opnemen van betrokkene in een accommodatie blijven nodig. Gebeurt dat niet, dan betekent dat een aanzienlijk risico gelet op de doodwens van betrokkene.

2.3.

Uit de overgelegde stukken en de mondelinge behandeling is gebleken dat er ten aanzien van betrokkene sprake is van onmiddellijk dreigend ernstig nadeel, met name gelegen in levensgevaar voor betrokkene. Vermoed wordt dat dit nadeel wordt veroorzaakt door gedrag dat voortvloeit uit een psychische stoornis, in de vorm van met name depressieve-stemmingsstoornissen. De crisissituatie is zo ernstig dat de procedure voor een zorgmachtiging niet kan worden afgewacht.

De vraag die voorligt is of de rechtbank de opgelegde vormen van verplichte zorg door de burgemeester kan vermeerderen met de vorm van een opname van betrokkene in een accommodatie. De rechtbank is in deze zaak van oordeel dat dat kan, gelet op de specifieke omstandigheden van dit geval. Daartoe overweegt zij het volgende.

Uit de opgemaakte medische verklaring door de onafhankelijke psychiater kan voldoende worden afgeleid dat die psychiater het noodzakelijk vond om betrokkene gedwongen op te nemen in een accommodatie om het ernstig nadeel van levensgevaar af te wenden, en dat hij die vorm van zorg per abuis niet heeft aangevinkt. In de verklaring komt immers naar voren dat betrokkene zich voor het opmaken van de medische verklaring op de afdeling heeft geprobeerd te stranguleren. Ook komt naar voren dat betrokkene geen consistente opnamewens heeft, dat zij niet opgenomen wil worden en naar huis wil. Opname in een accommodatie als vorm van verplichte zorg wordt dan ook naar het oordeel van de rechtbank voldoende gedragen door de medische verklaring. Het voorgaande betekent dat de rechtbank, ondanks het feit dat opname in een accommodatie niet is aangevinkt in het verzoek, dit verzoek opvat als een verzoek waarin ook opname in een accommodatie is verzocht. Ter zitting bleek bovendien dat de psychiater op 31 januari 2020, een dag na het opmaken van de medische verklaring, een wijzigingsaanvraag heeft ingediend bij de officier van justitie in die zin dat opname in een accommodatie van betrokkene zou worden toegevoegd. De aanvraag tot wijziging van het verzoek volgde op een beslissing van de behandelend psychiater inzake tijdelijke verplichte zorg van 30 januari 2020, die werd genomen omdat de verplichte zorg van opname in een accommodatie noodzakelijk was ter afwending van een noodsituatie. Hoewel die aanvraag betrekking had op wijziging van een zorgmachtiging, en wijziging van de voortzetting van een crisismaatregel niet mogelijk is, onderschrijft dit naar het oordeel van de rechtbank wel dat beoogd werd om de omissie in de medische verklaring – het niet-aanvinken van opname in een accommodatie - te herstellen.

Ter zitting heeft de psychiater nadrukkelijk verklaard en onderbouwd dat het ook op 3 februari 2020 nog altijd noodzakelijk is dat betrokkene binnen de instelling blijft om het nadeel van suïcide af te wenden. Betrokkene is niet bereid om de veiligheidsafspraken na te komen. Betrokkene heeft na het opmaken van de medische verklaring binnen de instelling immers opnieuw een strangulatiepoging ondernomen door een T-shirt om haar nek te doen. Het ernstig nadeel van levensgevaar is daarmee nog altijd aanwezig. De rechtbank is gelet op het voorgaande van oordeel dat is komen vast te staan dat opname in een accommodatie noodzakelijk is om het nadeel af te wenden.

2.4.

De rechtbank is van oordeel dat bij de voortzetting van de crisismaatregel ook de overige, aangevinkte vormen van verplichte zorg noodzakelijk zijn om het nadeel af te wenden. Het gaat dan om:

a. toedienen van vocht, voeding en medicatie, alsmede het verrichten van medische controles of andere medische handelingen en therapeutische maatregelen, ter behandeling van een psychotische stoornis, dan wel vanwege die stoornis, ter behandeling van een somatische aandoening;

b. beperken van de bewegingsvrijheid;

c. insluiten;

d. uitoefenen van toezicht op betrokkene;

Betrokkene verzet zich tegen deze zorg. Er zijn geen minder bezwarende alternatieven die hetzelfde beoogde effect hebben.

2.5.

Deze verzochte verplichte vormen van zorg zijn naar oordeel van de rechtbank doelmatig, evenredig en naar verwachting effectief.

2.6.

Gelet op het voorgaande zal een machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel worden verleend, welke machtiging een geldigheidsduur heeft van drie weken na heden.

3. Beslissing

De rechtbank:

verleent een machtiging tot voortzetting van de crisismaatregel ten aanzien van
[betrokkene] , geboren op [geboortedatum] 1997 te [geboorteplaats] ,

met voor de duur van de machtiging de volgende vormen van verplichte zorg:

a. toedienen van vocht, voeding en medicatie, alsmede het verrichten van medische controles of andere medische handelingen en therapeutische maatregelen, ter behandeling van een psychotische stoornis, dan wel vanwege die stoornis, ter behandeling van een somatische aandoening;

b. beperken van de bewegingsvrijheid;

c. insluiten;

d. uitoefenen van toezicht op betrokkene;

e. opnemen in een accommodatie.

bepaalt dat deze machtiging geldt tot en met 23 februari 2020.

Deze beschikking is op 3 februari 2020 mondeling gegeven door mr. T. Dopheide, rechter en in het openbaar uitgesproken bijgestaan door de griffier, en schriftelijk uitgewerkt en ondertekend op

Tegen deze beschikking staat het rechtsmiddel van cassatie open.