Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Zittingsplaats Utrecht
Bestuursrecht
zaaknummer: UTR 20/2032
uitspraak van de voorzieningenrechter van 17 juni 2020 in de zaak tussen
[eiser] , te [woonplaats] , eiser
(gemachtigde: mr. S. Wortel)
,
,
en
de burgemeester van de gemeente [woonplaats] , verweerder
Procesverloop
Bij besluit van 1 mei 2020 (het primaire besluit) heeft verweerder met ingang van 1 mei 2020 een gebiedsverbod opgelegd voor de duur van 13 weken voor twee gebieden in [woonplaats] .
Verzoeker heeft tegen het primaire besluit bezwaar gemaakt. Verzoeker heeft de voorzieningenrechter verzocht om een voorlopige voorziening te treffen.
Overwegingen
1. De voorzieningenrechter nodigt partijen niet uit voor een zitting, omdat dat in deze zaak niet nodig is.
2. De voorzieningenrechter treft alleen een voorlopige voorziening als er een spoedeisend belang is dat dit nodig maakt. In dit geval is zo’n spoedeisend belang naar het oordeel van de voorzieningenrechter niet aanwezig. Hierna legt de voorzieningenrechter uit waarom niet.
3. Verweerder heeft in het primaire besluit besloten dat verzoeker met ingang van 1 mei 2020 een gebiedsverbod krijgt opgelegd voor de duur van 13 weken voor twee gebieden in [woonplaats] . Eén gebied ligt binnen [Straat 1] – [Straat 2] – [Straat 3] – [Straat 4] – [Straat 1] (gebied a) . Het andere gebied ligt binnen [Straat 5] – [Straat 6] – [Straat 7] – [Straat 8] – [Straat 9] – [Straat 10] – [Straat 5] (gebied b). Verweerder legt dit gebiedsverbod op ter handhaving van de openbare orde, omdat verzoeker in die gebieden herhaaldelijk de openbare orde heeft verstoord en verdacht wordt van strafbare feiten gepleegd in dat gebied. Verweerder noemt vernielingen, afpersing, verstoring van de openbare orde en openlijke geweldpleging.
4. De griffier heeft bij brief van 4 juni 2020 verzoeker verzocht zijn spoedeisende belang bij de gevraagde voorziening te onderbouwen.
5. De voorzieningenrechter heeft op 12 juni 2020 een reactie ontvangen. Verzoeker heeft daarin aangevoerd dat de spoedeisendheid uit het besluit zelf voortvloeit, omdat hij gedurende 13 weken in zijn bewegingsvrijheid wordt beperkt. Verder is het spoedeisend belang gelegen in artikel 2, eerste lid, van Protocol nummer 4 bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) waarin staat dat een ieder die wettig op het grondgebied van een Staat verblijft, binnen dat grondgebied het recht heeft zich vrijelijk te verplaatsen en er vrijelijk zijn verblijfplaats te kiezen.
6. De voorzieningenrechter is van oordeel dat niet is gebleken van onverwijlde spoed, die het treffen van de voorlopige voorziening vereist. De door verzoeker gestelde beknotting van zijn fundamentele recht op vrijheid en vrije beweging is zeer beperkt in tijd en ruimte. Van de 13 weken heeft verzoeker er bijna 5 zelf laten verlopen tot het indienen van het verzoek, wat niet duidt op spoedeisendheid. De gebieden zijn beperkt in omvang: gebied a heeft een heel kleine oppervlakte en gebied b is wat groter, maar ligt tamelijk ver van verzoekers woning. Nu verzoeker verder overal in de gemeente [woonplaats] terecht kan, is niet aannemelijk dat verzoeker in relevante mate wordt beperkt in het afspreken met vrienden of het bezoeken van winkels. Verder blijkt uit het kaartmateriaal niet dat verzoeker de A1 en/of de A27 niet kan bereiken. Verzoeker heeft verder geen gronden aangevoerd waaruit volgt dat hij toegang moet hebben tot de gebieden waarvoor het gebiedsverbod geldt, bijvoorbeeld omdat hij anders in een noodsituatie geraakt of in een situatie met onomkeerbare gevolgen die direct ingrijpen van de voorzieningenrechter rechtvaardigt.
7. Verder is dit niet een situatie waarin voor de voorzieningenrechter gelijk al duidelijk is dat het besluit tot het opleggen van een gebiedsverbod onrechtmatig is. Het beroep op artikel 2 van het vierde protocol bij het EVRM maakt dit niet anders. De beknotting van verzoekers recht om zich vrijelijk te bewegen vindt zijn grondslag immers in artikel 172 van de Gemeentewet. [1]
Verzoeker kan zijn bezwaren verder naar voren brengen in zijn bezwaarschrift en verweerder zal daarop moeten reageren in een beslissing op bezwaar. Het kan zijn dat verzoeker gelijk krijgt in bezwaar, maar dat is op dit moment niet evident. Dat de rechter commissaris in strafzaken ter zake van de meeste punten in de vordering tot inbewaringstelling kennelijk onvoldoende ernstige bezwaren heeft aangenomen, maakt het voorgaande niet anders. Het betreft een andere procedure met andere bewijsregels en andere belangen. Ook ziet de voorzieningenrechter aan de kant van verzoeker geen belangen die zo zwaar wegen dat de gevraagde voorziening om die reden moet worden toegewezen. Verzoeker zal de behandeling van het bezwaar door verweerder moeten afwachten.
Beslissing
De voorzieningenrechter wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af.
Deze uitspraak is gedaan door mr. P.J.M. Mol, voorzieningenrechter, in aanwezigheid van mr. L.M. Janssens-Kleijn, griffier. Deze uitspraak is gedaan op 17 juni 2020. Als gevolg van maatregelen rondom het coronavirus is deze uitspraak niet uitgesproken op een openbare uitsprakenzitting. Zodra het openbaar uitspreken weer mogelijk is, wordt deze uitspraak alsnog in het openbaar uitgesproken.
griffier rechter
Afschrift verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kunt u niet in hoger beroep of in verzet.