Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Strafrecht
Zittingsplaats Utrecht
Parketnummer: 16/013720-20 (P)
Vonnis van de meervoudige kamer van 24 juli 2020
in de strafzaak tegen
[verdachte],
geboren op [geboortedatum] 2000 te [geboorteplaas] ,
ingeschreven in de Basisregistratie personen op het adres
[adres 1] , [postcode] te [woonplaats] ,
thans uit andere hoofde gedetineerd te [verblijfplaats] .
1.ONDERZOEK TER TERECHTZITTING
Het onderzoek ter terechtzitting heeft plaatsgevonden op 10 juli 2020. De verdachte is in persoon verschenen en heeft zich ter terechtzitting laten bijstaan door mr. Y. Bouchikhi, advocaat te Utrecht.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. G.A. Hoppenbrouwers en van wat verdachte en de raadsman naar voren hebben gebracht.
2.TENLASTELEGGING
De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
Feit 1
Primair: zich op 14 januari 2020 te Amersfoort samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan diefstal uit een woning waarbij goederen toebehorende aan [slachtoffer 1] zijn weggenomen;
Subsidiair: zich op 14 januari 2020 te Amersfoort samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan heling van een autosleutel en/of een witte tas en/of een uniformbroek en/of uniformjas en/of schoenen en/of parfum en/of sieraden en/of een bewegingscamera;
Feit 2
Primair: zich op 14 januari 2020 te Amersfoort samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan diefstal van een personenauto en/of autosleutel, toebehorende aan [slachtoffer 2] ;
Subsidiair: zich op 14 januari 2020 te Amersfoort samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan heling van een personenauto en/of autosleutel toebehorende aan [slachtoffer 2] .
3.VOORVRAGEN
De dagvaarding is geldig, de rechtbank is bevoegd tot kennisneming van het ten laste gelegde, de officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging van verdachte en er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.
4.WAARDERING VAN HET BEWIJS
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht het onder feit 1 primair en feit 2 primair ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen. In de auto waarin verdachte en zijn medeverdachten reden zijn goederen aangetroffen die kort daarvoor waren gestolen. Uit het vergelijkend sporenonderzoek volgt dat bij de inbraak, genoemd onder feit 1, twee schoensporen zijn aangetroffen. Dit is een belangrijk element nu de schoenafdruksporen zijn veroorzaakt met schoenen, soortgelijk aan de schoenen van verdachte respectievelijk de schoenen van één van de medeverdachten. Verdachte wordt daarnaast door de moeder van aangever in de zaak van feit 2 herkend. De autosleutel is bij de voordeur weggenomen en vervolgens wordt verdachte aangetroffen in de gestolen auto.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsman heeft primair vrijspraak bepleit van het onder feit 1 primair ten laste gelegde. In de woning is een schoenspoor aangetroffen. De officier van justitie schuift de conclusie van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) terzijde, terwijl daaruit blijkt dat het schoenspoor weliswaar lijkt op de schoenen van de verdachte, maar dat niet kan worden vastgesteld dat het hier om dezelfde schoenen gaat. Verdachte kan derhalve niet bij de woning van het onder feit 1 ten laste gelegde worden geplaatst.
De raadsman heeft primair vrijspraak bepleit van het onder feit 2 primair ten laste gelegde. Verdachte wordt gezien in de straat, maar niet bij de voordeur van de woning waar de autosleutel zou zijn weggenomen. Op basis van het procesdossier kan niet worden vastgesteld dat het verdachte is geweest die de auto heeft weggenomen, of dat sprake is geweest van medeplegen.
Ten aanzien van het subsidiair ten laste gelegde onder feit 1 en feit 2 merkt de raadsman op dat de goederen in de BMW zijn aangetroffen, maar dat nergens uit blijkt dat verdachte zeggenschap over de auto of de daarin aangetroffen goederen had. Hij was niet de bestuurder van de auto en uit de bewijsmiddelen volgt ook niet dat hij daar anderszins zeggenschap over had. Verdachte wist niet en had ook redelijkerwijs niet behoeven te vermoeden dat de auto en daarin aangetroffen goederen gestolen waren. Verdachte zal dan ook van het subsidiair ten laste gelegde vrijgesproken moeten worden.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Bewijsmiddelen [1]
Feit 1
[slachtoffer 1] heeft aangifte gedaan en het volgende verklaard:
‘Op 14 januari 2020 heb ik de woning aan [adres 2] in [plaatsnaam 1] verlaten. Op 14 januari 2020 te 20:45 uur kwam ik bij de woning. Ik zag dat er in de woning was ingebroken en dat er enig goed was weggenomen. Ik zag namelijk dat het raam opengebroken was aan de achterzijde. [2] (…)
[A] heeft het volgende verklaard:
‘Op dinsdag 14 januari 2020 omstreeks 18.00 uur was ik in mijn woning, gevestigd aan [adres 3] te [plaatsnaam 1] . Ik hoorde opeens een soort harde breekgeluiden. Ik hoorde dat het vanaf de achterzijde van mijn woning kwam. Het klonk alsof er iets met veel geweld gebeurde, een soort harde breekgeluiden.’ [5]
Verbalisanten [verbalisant 1] en [verbalisant 3] hebben het volgende verklaard:
‘De dader(s) hebben aan de achterzijde van de woning, door met een schroevendraaier en een breekijzer in de sluitnaad van het raam en het raamkozijn te wrikken, een raam opengebroken.’ [6]
Op het kozijn van het inklimraam is een schoenspoor aangetroffen. Dit schoenspoor is veilig gesteld en voorzien van het unieke Sporen Identificatie Nummer (hierna: SIN) AAMO5443NL. [7]
Verbalisanten [verbalisant 11] en [verbalisant 12] hebben het volgende verklaard:
‘Op 3 februari 2020 ontving ik:
[A] Een paar schoenen het merk Nike, maat 44,5 en voorzien van SIN AAMFI7575NL, inbeslaggenomen onder [medeverdachte 1] ;
(…)
[C] Een paar schoenen het merk Nike, type Running Zoom Fly SP, maat 45 en voorzien van SIN AAMFI7577NL, inbeslaggenomen onder [verdachte] .
Het schoenafdrukspoor 1 [voorzien van SIN AAMO5443NL, rechtbank] toont twee fragmenten, hierna te noemen schoenafdrukspoor 1.1 en schoenafdrukspoor 1.2.
Het schoenafdrukspoor 1.1 toont een afdruk van de zool van een schoen met een profiel bestaand uit geometrische vormen, zowel blokken als lijnen.
Het schoenafdrukspoor 1.2 toont een afdruk van de zool van een schoen met een profiel bestaand uit vierkante blokken. [8]
Op grond van het vergelijkend schoensporenonderzoek concluderen wij, dat:
- het schoenafdrukspoor [1.1 ] is veroorzaakt met een schoen, soortgelijk aan de schoenen [C]. Door het ontbreken van karakteristieke overeenkomsten kon niet worden vastgesteld, dat het spoor daadwerkelijk is veroorzaakt met de linkerschoen [C].
- het schoenafdrukspoor [1.2] is veroorzaakt met een schoen, soortgelijk aan de schoenen [A]. Door het ontbreken van karakteristieke overeenkomsten kon niet worden vastgesteld, dat het spoor daadwerkelijk is veroorzaakt met een van de schoenen [A]. [9]
Feit 2
[slachtoffer 2] heeft aangifte gedaan en het volgende verklaard:
‘Ik ben de eigenaar van een personenauto van het merk BMW, voorzien van het kenteken [kenteken] . Op 14 januari 2020 parkeerde ik mijn auto te [plaatsnaam 1] . Even later, omstreeks 18.45 uur wilde ik vertrekken. Ik zag links voor de woning een jongen staan. Ik zag dat zij (de rechtbank begrijpt: de moeder van aangever) werd aangesproken door die jongen. [10] Ik ben in de tussentijd, toen mijn moeder met die jongen sprak, naar boven gelopen via de trap in de hal bij de voordeur. De voordeur bleef toen openstaan. Ik wilde mijn autosleutels pakken maar ik kon ze niet vinden. Ik hoorde toen plotseling een auto starten voor de woning van mijn ouders. Wij zagen dat mijn auto wegreed. Ik zag dat er een manspersoon in mijn auto weg reed.’ [11]
Feit 1, feit 2
Verbalisanten [verbalisant 4] en [verbalisant 5] hebben het volgende verklaard:
‘Op dinsdag 14 januari 2020 kregen wij de melding van de meldkamer dat omstreeks 19.56 uur een voertuig door de ANPR (automatic numberplate registration) camera was gereden op de rijksweg A1 rechts ter hoogte van [plaatsnaam 3] in de richting van [plaatsnaam 4] . Het voertuig wat door de genoemde ANPR-camera was gereden betrof een BMW 5 serie met Nederlands kenteken [kenteken] (…).’ [12]
Verbalisanten [verbalisant 6] en [verbalisant 7] hebben het volgende verklaard:
‘Ik, verbalisant [verbalisant 6] , zag dat bij de BMW met kenteken [kenteken] , de voor- en achterportier aan de rechterzijde open gingen. Ik zag dat er twee personen uitstapten. Ik, verbalisant [verbalisant 6] , zag dat deze twee personen in de rechter richting vanuit de BMW gezien weg renden. Ik heb deze bevindingen doorgegeven aan de overige collega's via de mobilofoon. Ik, verbalisant [verbalisant 6] , zag dat het bestuurdersportier open ging. Ik zag dat er een persoon uitstapte. Ik, verbalisant [verbalisant 6] , zag dat deze persoon in de linker richting vanuit de BMW gezien wegrende. Ik ben zelf achter deze verdachte aangerend. Ik zag dat de verdachte hooibalen naderde. Wij zijn op de hooibalen geklommen om een overzicht te krijgen. Bij het van boven af schijnen zag ik, verbalisant [verbalisant 6] , onder een hooibaal aan een been met trainingsbroek uitsteken. Ik herkende deze trainingsbroek als behorende bij de verdachte [medeverdachte 2] . Hierop zijn wij verbalisanten naar beneden gegaan en hebben de verdachte aangetroffen en aangehouden.’ [13]
Verbalisanten [verbalisant 8] en [verbalisant 9] hebben het volgende verklaard:
‘Op 14 januari 2020 omstreeks 20.06 uur hoorden wij via de portofoon dat de collega's het betreffende gestolen voertuig zien rijden. Wij verbalisanten hoorden dat het betreffende voertuig de afslag [plaatsnaam 4] -Zuid namen onderaan de afrit rechtsaf sloeg de [straatnaam] te [plaatsnaam 2] op. [14] (…) Op het moment dat ik verbalisant [verbalisant 9] het grote licht van ons voertuig aanzette, zien wij twee verdachten rennen. Wij zagen dat ter hoogte van de achtertuin van een woning de beiden verdachten op de grond gingen liggen met hun armen gespreid.
Ik verbalísant [verbalisant 9] hield op dinsdag 14 januari 2020, omstreeks 20.10 uur de verdachte aan welke naar later onderzoek bleek te zijn:
Achternaam: [medeverdachte 1]
Voornamen: [voornamen van medeverdachte 1] (…)
Ik, verbalisant van [verbalisant 8] , hield op dinsdag 14 januari 2020, omstreeks 20.10 een
verdachte aan welke naar later onderzoek bleek te zijn:
Achternaam : [verdachte]
Voornamen : [voornamen van verdachte] (…)
Ik verbalisant van [verbalisant 8] , heb verdachte [verdachte] aan de kleding onderzocht naar een identiteitbewijs. Tijdens deze fouillering vond ik in de linker binnenzak van de verdachte een Nederlands kentekenbewijs deel 1. Ik zag dat dit kentekenbewijs
behoorde tot een motorvoertuig met kenteken [.] .’ [15]
Verbalisanten [verbalisant 10] en [verbalisant 2] hebben het volgende verklaard:
‘Wij hebben het voertuig doorzocht. Ik, verbalisant [verbalisant 2] , zag dat achter de bestuurdersstoel op de achterbank een witte tas stond. Ik zag dat op deze tas de letters 'Retrobag' stond. Ik zag dat in de tas het volgende zat:
- Een uniform broek met de opdruk Securitas.
- Een uniform jas met de opdruk Securitas.
- Een paar schoenen van het mark Hugo Boss.
- Meerdere parfums en een deo busje. ’ [16]
Aangever [slachtoffer 1] heeft de in het gestolen voertuig aantroffen witte tas herkend als de zijne. Hij verklaarde dat ook de inhoud van de tas van hem was. [17]
In de fouillering van verdachte is een sleutel aangetroffen. Aangever [slachtoffer 2] heeft de sleutel herkend als zijn huissleutel. [18]
Verdachte heeft ter terechtzitting het volgende verklaard:
‘Het klopt dat ik die bewuste avond voor de woning van aangever [slachtoffer 2] de weg heb gevraagd’. [19]
Bewijsoverwegingen:
Op basis van de bewijsmiddelen stelt de rechtbank het volgende vast.
Op 14 januari 2020 heeft er rond 18.00 uur een woninginbraak plaatsgevonden aan [adres 2] te [plaatsnaam 1] . De buurvrouw (nummer [nummeraanduiding] ) heeft rond dit tijdstip harde breekgeluiden gehoord aan de achterzijde van de woning. Uit forensisch onderzoek aan de woning van aangever [slachtoffer 1] blijkt dat met behulp van een breekijzer en een schroevendraaier een raam is opengebroken.
Omstreeks 18.45 uur is er een BMW weggenomen aan de [adres 4] te [plaatsnaam 1] . Deze BMW wordt vervolgens rond 19.56 uur gesignaleerd op de Rijksweg A1 ter hoogte van [plaatsnaam 3] . Nadat de BMW tot stilstand is gekomen rennen er drie jongens uit de auto: medeverdachte [medeverdachte 2] vanaf de bestuurderskant en verdachte en medeverdachte [medeverdachte 1] vanaf het voor- en achterportier aan de rechterzijde van de auto. Nadat de verdachten zijn aangehouden worden er in de auto goederen gevonden die zijn weggenomen bij de woninginbraak aan [adres 2] .
Verdachte is samen met de medeverdachten aangetroffen in de BMW. Verdachte heeft daarover op zitting verklaard dat hij bij een vriend was ingestapt en dat hij niet wist dat de auto gestolen was. De rechtbank vindt die verklaring niet aannemelijk. Verdachte is enkele ogenblikken voor het wegnemen van de auto voor de woning van de ouders van aangever [slachtoffer 2] gezien, en daarnaast is onder verdachte zowel het kentekenbewijs van de gestolen auto als de huissleutel van aangever [slachtoffer 2] aangetroffen.
De rechtbank is van oordeel dat, gelet op het korte tijdsbestek tussen de woninginbraak, het wegnemen van de auto en het aantreffen van de verdachten met de gestolen goederen, alsmede het niet geven van een aannemelijke verklaring voor het onder zich hebben van de gestolen goederen, het onder feit 1 primair en feit 2 primair ten laste gelegde wettig en overtuigend kan worden bewezen.
De rechtbank heeft bij haar overtuiging dat verdachte betrokken is geweest bij de inbraak aan [adres 2] te [plaatsnaam 1] voorts in aanmerking genomen dat uit het proces-verbaal vergelijkend schoensporenonderzoek volgt dat de twee aangetroffen schoenafdruksporen zijn veroorzaakt met schoenen, soortgelijk aan de schoenen van verdachte respectievelijk medeverdachte [medeverdachte 1] . Dit sterkt de rechtbank in haar overtuiging.
5.BEWEZENVERKLARING
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte:
Feit 1
op 14 januari 2020 te [plaatsnaam 1] , tezamen en in vereniging met anderen, uit een woning (gelegen aan [adres 2] ) kleding en een paspoort en cosmetica en sieraden en een hoeveelheid geld en een luidspreker, toebehorende aan [slachtoffer 1] , heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl verdachte en zijn mededaders zich de toegang tot de plaats van het misdrijf hebben verschaft en die weg te nemen goederen onder hun bereik hebben gebracht door middel van braak en inklimming;
Feit 2
op 14 januari 2020 te [plaatsnaam 1] , tezamen en in vereniging met anderen, een personenauto
(BMW 530d) en een autosleutel, toebehorende aan [slachtoffer 2] , heeft weggenomen met het
oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl verdachte en zijn mededaders zich de toegang tot de plaats van het misdrijf hebben verschaft en die weg te nemen goederen onder hun bereik hebben gebracht door middel van een valse sleutel door met voornoemde autosleutel zich de toegang tot die personenauto te verschaffen.
Voor zover in het bewezen verklaarde deel van de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in de verdediging geschaad.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. Verdachte wordt hiervan vrijgesproken.
6.STRAFBAARHEID VAN DE FEITEN
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.
Het bewezen verklaarde levert volgens de wet de volgende strafbare feiten op:
Feit 1: diefstal door twee of meer verenigde personen, waarbij de schuldige het weg te nemen goed onder zijn bereik heeft gebracht door middel van braak;
Feit 2: diefstal door twee of meer verenigde personen, waarbij de schuldige het weg te nemen goed onder zijn bereik heeft gebracht door middel van valse sleutels.
7.STRAFBAARHEID VAN VERDACHTE
Er is geen omstandigheid gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.
8.OPLEGGING VAN STRAF
8.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door de officier van justitie bewezen geachte te veroordelen tot een gevangenisstraf van 10 maanden, met aftrek van het voorarrest.
8.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft het volgende aangevoerd.
De eis van de officier van justitie is buitenproportioneel hoog. Verdachte is geschorst en het traject van de PIJ-maatregel is stilgelegd in afwachting van deze strafzaak. Hij krijgt geen verlof en er is niets meer gedaan met de PIJ-maatregel. Hier is verdachte niet bij gebaat.
De verdediging verzoekt een gevangenisstraf op te leggen gelijk aan het voorarrest, aangevuld met een voorwaardelijk deel zodat verdachte verder kan met het PIJ-traject.
8.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.
Ernst van de feiten
Verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan een woninginbraak en een diefstal van een auto. Alle twee de feiten heeft verdachte op dezelfde dag en in dezelfde omgeving gepleegd. Dit zijn vervelende feiten die overlast en schade voor de slachtoffers hebben veroorzaakt. Bovendien zorgen dergelijke feiten voor het ontstaan van gevoelens van angst en onveiligheid. Met zijn handelen heeft verdachte geen respect getoond voor anderen en andermans eigendommen. De rechtbank neemt dit verdachte kwalijk.
Persoon van de verdachte
De rechtbank heeft kennisgenomen van de justitiële documentatie van verdachte van 12 juni 2020. Hieruit blijkt dat verdachte op 13 juni 2017 is veroordeeld tot 18 maanden jeugddetentie en 3 jaren plaatsing in een inrichting voor jeugdigen (PIJ-maatregel) voor meerdere vermogens- en geweldsdelicten waaronder diefstallen met geweld. Op 24 maart 2020 is deze PIJ-maatregel verlengd met 18 maanden. Verdachte is hiertegen in beroep gegaan.
De rechtbank heeft voorts kennisgenomen van het reclasseringsadvies van 29 januari 2020, opgesteld door [B] , reclasseringswerker. Hieruit volgt dat verdachte in een PIJ-maatregel loopt waarbij verdachte behandeling volgt. Er is sprake van hechtingsproblematiek en een groot wantrouwen naar anderen. De reclassering schat verdachte, gezien zijn grote beïnvloedbaarheid, in als kwetsbaar. Gezien de verdenking van een fors strafbaar feit ten tijde van een lopende jeugdmaatregel kan gesteld worden dat het recidiverisico hoog is en het lopende kader hier weinig op van invloed lijkt te zijn geweest.
De rechtbank heeft tevens kennisgenomen van een e-mail van 11 juni 2020 van [C] , gedragswetenschapper bij [verblijfplaats] , waaruit blijkt dat verdachte sinds mei 2020 op de afdeling [naam afdeling] verblijft. Verdachte lijkt gebaat te zijn bij de structuur en duidelijkheid die hem geboden worden. Hij heeft in enkele situaties waarin de spanning hoog opliep laten zien dat hij zich bewust is van zijn spanningsopbouw en impulsiviteit en dat hij dit met zelfbeheersing op dergelijke momenten weet te laten zakken. Verdachte is gemotiveerd om hiervoor te worden behandeld.
Strafoplegging
De rechtbank is van oordeel dat de door verdachte gepleegde feiten dermate ernstig zijn, in combinatie met de justitiële documentatie van verdachte en het hoge recidiverisico, dat zij een onvoorwaardelijke gevangenisstraf rechtvaardigen.
De rechtbank heeft bij de strafoplegging rekening gehouden met de oriëntatiepunten voor straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS). De oriëntatiepunten van het LOVS gaan voor een woninginbraak met recidive uit van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 5 maanden en voor de diefstal van een auto met recidive een gevangenisstraf van 3 maanden. Strafverzwarend is hierbij dat de inbraak en de diefstal zijn gepleegd in samenwerkingsverband.
Gelet op het vorenstaande acht de rechtbank een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 10 maanden, met aftrek van het voorarrest, passend en geboden.
9.BENADEELDE PARTIJ
Feit 1:
[slachtoffer 1] heeft zich als benadeelde partij in het geding gevoegd en vordert een bedrag van € 600,00. Dit bedrag bestaat uit materiële schade, ten gevolge van het aan verdachte onder feit 1 ten laste gelegde feit.
Feit 2:
[slachtoffer 2] heeft zich als benadeelde partij in het geding gevoegd en vordert een bedrag van
€ 2.100,00. Dit bedrag bestaat uit materiële schade, ten gevolge van het aan verdachte onder feit 2 ten laste gelegde feit.
9.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht de vorderingen van [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] onvoldoende onderbouwd en verzoekt de vorderingen niet-ontvankelijk te verklaren.
9.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging verzoekt de vorderingen van [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] niet-ontvankelijk te verklaren.
9.3
Het oordeel van de rechtbank
Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de vorderingen van [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] onvoldoende zijn onderbouwd waardoor zij een onevenredige belasting van het strafgeding opleveren. Daarom zijn de benadeelde partijen niet-ontvankelijk in hun vorderingen.
10.TOEPASSELIJKE WETTELIJKE VOORSCHRIFTEN
De beslissing berust op de artikelen 57 en 311 van het Wetboek van Strafrecht, zoals de artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.
11.BESLISSING
De rechtbank:
Bewezenverklaring
- verklaart het onder feit 1 primair en feit 2 primair ten laste gelegde bewezen zoals hiervoor onder rubriek 5 is vermeld;
- verklaart het meer of anders ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij;
Strafbaarheid
- verklaart het bewezen verklaarde strafbaar en kwalificeert dit zoals hiervoor in rubriek 6 is vermeld;
- verklaart verdachte strafbaar;
Oplegging straf
- veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van
10 maanden;
10 maanden;
- bepaalt dat de tijd die verdachte vóór de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht;
Voorlopige hechtenis
- heft op het – geschorste – bevel tot voorlopige hechtenis;
Benadeelde partij [slachtoffer 1]
- verklaart [slachtoffer 1] niet-ontvankelijk in de vordering en bepaalt dat deze vordering kan worden aangebracht bij de burgerlijke rechter;
Benadeelde partij [slachtoffer 2]
- verklaart [slachtoffer 2] niet-ontvankelijk in de vordering en bepaalt dat deze vordering kan worden aangebracht bij de burgerlijke rechter.
Dit vonnis is gewezen door mr. J.W.B. Snijders Blok, voorzitter, mrs. H.A. Gerritse en I.G.C. Bij de Vaate, rechters, in tegenwoordigheid van mr. M.M. van der Beek, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van 24 juli 2020.
De jongste rechter en de griffier zijn buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.
Bijlage: de tenlastelegging
Aan verdachte wordt ten laste gelegd dat:
Feit 1
hij op of omstreeks 14 januari 2020 te Amersfoort , tezamen en in
vereniging met een of meer anderen, althans alleen, in/uit een woning
(gelegen aan [adres 2] ) kleding en/of een paspoort en/of
cosmetica en/of sieraden en/of een hoeveelheid geld en/of een
luidspreker, in elk geval enig goed, dat geheel of ten dele aan een ander
dan aan verdachte en/of zijn/haar mededader(s) toebehoorde, te weten
aan [slachtoffer 1] , heeft weggenomen met het oogmerk om het zich
wederrechtelijk toe te eigenen,
terwijl verdachte en/of zijn/haar mededader(s) zich de toegang tot de
plaats van het misdrijf heeft/hebben verschaft en/of dat/die weg te
nemen goed(eren) onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door
middel van braak, verbreking en/of inklimming;
( art 310 Wetboek van Strafrecht, art 311 lid 1 ahf/sub 4 Wetboek van
Strafrecht, art 311 lid 1 ahf/sub 5 Wetboek van Strafrecht )
subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling
mocht of zou kunnen leiden:
hij op of omstreeks 14 januari 2020 te Amersfoort , tezamen en in
vereniging met een of meer anderen, althans alleen, meermalen, althans
eenmaal een of meer goederen, te weten een autosleutel van het merk
Toyota en/of een witte tas met daarop de tekst ‘Retrobag’ en/of een
uniformbroek en/of uniformjas met de opdruk Securitas en/of schoenen
en/of parfum en/of (een) sierra(a)d(en) en/of een bewegingscamera
heeft verworven, voorhanden gehad en/of overgedragen, terwijl hij/zij
en zijn/haar mededader(s) telkens) ten tijde van de verwerving of het
voorhanden krijgen van dit goed wist(en), althans redelijkerwijs
had(den) moeten vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed
betrof
( art 416 lid 1 ahf/ond a Wetboek van Strafrecht, art 417bis lid 1 ahf/ond
a Wetboek van Strafrecht, art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht )
Feit 2
hij op of omstreeks 14 januari 2020 te Amersfoort , tezamen en in
vereniging met een of meer anderen, althans alleen, een personenauto
(BMW 530d) en/of een autosleutel, in elk geval enig goed, dat geheel of
ten dele aan een ander dan aan verdachte en/of zijn/haar mededader(s)
toebehoorde, te weten aan [slachtoffer 2] , heeft weggenomen met het
oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen,
terwijl verdachte en/of zijn/haar mededader(s) zich de toegang tot de
plaats van het misdrijf heeft/hebben verschaft en/of dat/die weg te
nemen goed(eren) onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door
middel van een valse sleutel door met voornoemde autosleutel zich de
toegang tot die personenauto te verschaffen;
( art 310 Wetboek van Strafrecht, art 311 lid 1 ahf/sub 4 Wetboek van
Strafrecht )
subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling
mocht of zou kunnen leiden:
hij op of omstreeks 14 januari 2020 te Amersfoort , een goed, te weten
een personenauto (BMW 530d) en/of een autosleutel heeft verworven,
voorhanden gehad, en/of overgedragen, terwijl hij ten tijde van de
verwerving of het voorhanden krijgen van dit goed wist, althans
redelijkerwijs had moeten vermoeden dat het een door misdrijf
verkregen goed betrof
( art 416 lid 1 ahf/ond a Wetboek van Strafrecht, art 417bis lid 1 ahf/ond
a Wetboek van Strafrecht, art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht )