Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Strafrecht
Zittingsplaats Lelystad
Parketnummer: 16/700044-18 (P)
Vonnis van de meervoudige kamer van 14 juli 2020
in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren op [1981] te Curaçao,
wonende aan [adres] , [woonplaats] ,
hierna: verdachte.
1.ONDERZOEK TER TERECHTZITTING
Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 30 juni 2020.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering en standpunten van officier van justitie mr. M. Kamper en van hetgeen verdachte en diens raadsvrouw mr. T.S.S. Overes, advocaat te Almere, alsmede de benadeelde partij [slachtoffer] en [A] (werkzaam bij Slachtofferhulp Nederland) namens [slachtoffer] naar voren hebben gebracht.
2.TENLASTELEGGING
De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
op 1 maart 2018 in Lelystad samen met anderen telefoons en/of geld en/of tas (met oplader en/of bril van merk Cancel) van [slachtoffer] heeft gestolen voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld en/of hem heeft afgeperst.
3.VOORVRAGEN
De dagvaarding is geldig, de rechtbank is bevoegd tot kennisneming van het ten laste gelegde, de officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging van verdachte en er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.
4.WAARDERING VAN HET BEWIJS
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht het ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft primair vrijspraak bepleit van al het ten laste gelegde omdat volgens haar wettig en overtuigend bewijs ontbreekt. Aangevoerd is dat de verklaring van aangever [slachtoffer] onbetrouwbaar is en dat daarnaast de overige bewijsmiddelen zijn verklaring onvoldoende ondersteunen. Subsidiair heeft de raadsvrouw zich op het standpunt gesteld dat verdachte dient te worden vrijgesproken van het medeplegen omdat onvoldoende vast staat wat de rol van verdachte is geweest.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Bewijsmiddelen [1]
Aangever [slachtoffer] heeft verklaard dat hij op 1 maart 2018 omstreeks 18.30 uur de shisha lounge uitliep in Lelystad. Hij had daar afgesproken met (de rechtbank begrijpt:) [getuige] . Na enkele meters gelopen te hebben, zag [slachtoffer] dat er vijf mensen op hem afliepen. Hij herkende twee personen. Persoon 1: de vader van [B] . Hij is Antilliaan en rond de 40/50 jaar oud. Persoon 2: een jongen waarvan [slachtoffer] weet dat ze hem " [bijnaam] " noemen, dat zijn achternaam [medeverdachte 1] is en dat hij af en toe omgaat met [getuige] . De jongen is 18 jaar oud, heeft gouden hoekhanden, een slank postuur en is Antiliaan. Persoon 3 was een vrouw met een fors postuur, Antilliaans, kort zwart haar en 45 jaar oud. Persoon 4 en 5 waren mannen. [slachtoffer] hoorde persoon 2 tegen hem zeggen: “Jij weet wat er met mijn zusje is gebeurd. Mijn zusje kon wel dood wezen en zij was helemaal aan het trillen. Eigenlijk moet ik je nu hier dood maken”. Persoon 2 en 5 zeiden tegen [slachtoffer] dat hij moest gaan zitten. [slachtoffer] zag en voelde dat zowel persoon 2 als persoon 5 hem naar beneden naar de grond duwden. Hij hoorde persoon 5 tegen hem zeggen: “Waar staat jouw auto?”. [slachtoffer] hoorde persoon 2 tegen hem zeggen: “Ga jij nou meewerken of wat?”. Tegen zijn wil en onder dwang liepen ze richting de auto van [slachtoffer] . [slachtoffer] hoorde persoon 2 en 5 tegen hem zeggen: “Ga in je auto zitten, achterin”. [slachtoffer] stapte in de auto en zag dat persoon 3 achter het stuur zat. Persoon 1 zat op de bijrijdersstoel. Achterin zaten persoon 2, 5 en 4. [slachtoffer] zat tussen persoon 2 en 5 in. Ze zijn via de Visarenddreef in de richting Noordersluis gereden. Ze zijn de Vaartweg opgereden en vanaf daar teruggereden in de richting Visarenddreef. Bij de kruising Vaartweg/Visarenddreef sloegen ze linksaf de Visarenddreef op om vervolgens links aan te houden op de Houtribweg in de richting van Lelystad-Haven. In Lelystad-Haven draaide de auto om en reden ze in de richting van het Lelycentre. Later voelde hij dat de auto ter hoogte van het Jagersveld auto stopte en dat persoon 5 tegen hem zei: “Hoeveel geld heb je en kijk op je bankrekening”. [slachtoffer] had zijn Iphone 6 in zijn handen. Hij zag en voelde dat persoon 5 zijn telefoon afpakte, deze vasthield en zei: “laat zien hoeveel jij op je rekening hebt staan”. [slachtoffer] liet persoon 5 zien dat hij nog € 190,00 op zijn rekening had staan. Hij hoorde dat persoon 5 tegen hem zei “Jij gaat het geld pinnen”. Persoon 2 zei: “Jij gaat
€ 190,00 pinnen en jij gaat dat aan mij geven”. [slachtoffer] is vervolgens uit de auto gestapt en naar de ABN AMRO pinautomaat gelopen. Hij pinde € 190,00 en gaf het geld aan persoon 2. Hij begreep dat de personen zijn geld onderling zouden gaan verdelen. [slachtoffer] moest vervolgens de auto weer in en ze reden verder. Hij hoorde persoon 3 tegen hem zeggen: “Jij gaat je tas inleveren”. In de tas zat een bril. [slachtoffer] leverde zijn tas niet in. Toen zag en voelde hij dat persoon 2 hem bij zijn keel greep en zijn keel hard dichtkneep. Hij voelde dat persoon 2 iets tegen zijn hoofd zette en hij hoorde persoon 2 tegen hem zeggen: “Moet ik schieten?”. [slachtoffer] was hierdoor doodsbang en besloot zijn tas af te geven. Hij zag dat persoon 5 de tas van hem aanpakte. [slachtoffer] hoorde dat persoon 2 en 3 tegen hem zeiden: “Jij gaat niet de politie bellen of het tegen je moeder vertellen. Als jij dat wel doet, dan zullen wij bij jou thuis je moeder vastbinden en het hele huis verbouwen”. Daarna zag hij dat de personen 2, 3 en 5 uit zijn auto stapten en niet alleen zijn tas meenamen, maar ook zijn beide telefoons van het merk Iphone. Eén van de telefoons betrof een Iphone 6. Die werd door [slachtoffer] gebruikt in combinatie met het telefoonnummer [telefoonnummer] . [2]
Getuige [getuige] heeft verklaard dat hij op 1 maart 2018 met [slachtoffer] naar de shisha lounge is geweest. Om 18.30 uur verliet [getuige] de shisha lounge. Hij zag toen dat [slachtoffer] meeliep met een groepje mensen. Er stonden vijf personen om hem heen waaronder de moeder en vader van [B] en (de rechtbank begrijpt:) [medeverdachte 1] . Hij heeft hen als volgt omschreven. De moeder is Antilliaans, mollig, heeft kort zwart haar en is rond de 40 jaar oud. De vader is Antilliaans en rond de 40 jaar oud. [medeverdachte 1] wordt [bijnaam] genoemd. Hij was er ook bij. [bijnaam] is Antilliaans, een kop kleiner dan hijzelf, heeft een smal postuur, is rond de 16 a 17 jaar oud, droeg een trainingspak en heeft twee gouden hoektanden. [3]
Verbalisant [verbalisant 1] heeft gerelateerd dat [slachtoffer] tijdens een aanvullend verhoor op 5 maart 2018 een foto toonde die op Facebook stond. Hij wees een vrouw aan en zei dat zij erbij was geweest. Verbalisant [verbalisant 1] herkende de vrouw ambtshalve. Zij had de vrouw gezien op 22 februari 2018. De vrouw had toen opgegeven te zijn: [verdachte] , moeder van [B] . [verdachte] vertelde toen dat aan haar dochter drugs waren verstrekt door ene [slachtoffer] en dat ze haar dochter had opgehaald. [4]
Verdachte heeft verklaard dat zij de moeder is van [B] en [medeverdachte 1] . Zij heeft [B] opgehaald toen ze gedrogeerd was en tegen de politie gezegd dat ene [slachtoffer] dat had gedaan. Het zou kunnen dat dat één of twee weken voor 1 maart 2018 was. [5]
Verbalisant [verbalisant 2] heeft gerelateerd dat uit de historische verkeersgegevens van telefoonnummer [telefoonnummer] bleek dat het imeinummer van de gestolen Iphone 6 [imeinummer] was. Uit de historische verkeersgegevens van het imeinummer bleek dat de telefoon tot 1 maart 2018 te 18.58 uur werd gebruikt met telefoonnummer [telefoonnummer] van aangever [slachtoffer] . Van 1 maart 2018 tot 8 maart 2018 werd de telefoon niet gebruikt. Op 8 maart 2018 te 13.58 uur werd de telefoon weer in gebruik genomen met telefoonnummer [telefoonnummer] . Uit een CIOT-bevraging op 4 juli 2018 bleek dit telefoonnummer op naam te staan van: [verdachte] e/v [medeverdachte 2] , [adres] , [woonplaats] . Nader onderzoek wees uit dat dit telefoonnummer ook voorkwam in de historische verkeersgegevens van imeinummer [imeinummer] , behorend bij een Alcatel One Touch. Tijdens een doorzoeking op 12 maart 2018 in de woning van [medeverdachte 2] en [verdachte] aan [adres] te [woonplaats] werd deze telefoon aangetroffen op de zolderkamer van [medeverdachte 1] . [6]
Verdachte heeft verklaard dat het telefoonnummer [telefoonnummer] op haar naam stond. [7]
Verbalisant [verbalisant 2] heeft gerelateerd dat in de historische verkeersgegevens van telefoonnummer [telefoonnummer] is te zien dat de telefoon op 1 maart 2018 omstreeks 18.42 uur een mast aanstraalt op de Noordersluisweg te Lelystad en vervolgens omstreeks 18.46 uur de Oostvaardersdijk te Lelystad. Dit is in de omgeving van Lelystad Haven. Te zien is dat om 18.59 uur de telefoon niet meer bereikbaar is. [8]
Op het "afschrift" van de bank is te zien dat op 1 maart 2018 om 19.15 uur bij een pinautomaat van de ABN AMRO Bank in Lelystad van de bankrekening met nummer [rekeningnummer] , op naam van [slachtoffer] , een bedrag van € 190,00 is gepind. [9]
Bewijsoverwegingen
Op grond van voornoemde bewijsmiddelen, tezamen en in onderling verband bezien, acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte samen met anderen op 1 maart 2018 telefoons van [slachtoffer] heeft gestolen, dat daarbij geweld is gebruikt en [slachtoffer] bedreigd is met geweld. Tevens acht de rechtbank bewezen dat [slachtoffer] door dezelfde personen is afgeperst.
In hetgeen de raadsvrouw heeft aangevoerd (dat [slachtoffer] niet heeft vermeld dat hij contact heeft gezocht met de daders om zijn spullen terug te krijgen) ziet de rechtbank geen reden om de betrouwbaarheid van de verklaring van [slachtoffer] te twijfelen. Daarbij komt dat de verklaring van [slachtoffer] steun vindt in andere bewijsmiddelen. Ten eerste in de verklaring van [getuige] . Ten aanzien van de betrokken personen met wie [slachtoffer] is vertrokken toen hij uit de shisha lounge kwam, komen zij zonder twijfel overeen en was sprake van een duidelijke herkenning van meerdere personen, waaronder verdachte. Ook hetgeen is aangedragen omtrent de verschillen tussen de verklaringen van [slachtoffer] en [getuige] (dat [getuige] anders dan [slachtoffer] verklaart dat hij geprobeerd heeft de boel te sussen en het verschil van 30 minuten in het tijdstip waarop [slachtoffer] de shishalounge zou hebben verlaten) maakt niet dat de rechtbank aan een van beider verklaringen twijfelt. Dat kapper [kapper] heeft verklaard dat hij niets heeft gezien, weegt naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende. Verder vindt de verklaring van [slachtoffer] over de gebeurtenis in de avond van 1 maart 2018 steun in een aantal objectieve bewijsmiddelen. Zo blijkt uit de historie van het telefoonnummer van [slachtoffer] dat zijn telefoon in de avond van 1 maart 2018 aanstraalde in de omgeving van Lelystad Haven, waar [slachtoffer] verklaart mee te zijn naartoe genomen. Daarnaast blijkt uit het bankafschrift dat van de rekening van [slachtoffer] op 1 maart 2018 om 19.15 uur bij een pinautomaat van de ABN AMRO in Lelystad een bedrag van € 190,00 is gepind, zoals [slachtoffer] heeft verklaard. Verder blijkt uit de historie van de Iphone 6 dat de telefoon om 18.59 uur is uitgezet, wat past bij de verklaring van [slachtoffer] dat voorafgaand aan het pinnen zijn telefoon is afgepakt. Tot slot blijkt uit diezelfde historie dat de Iphone 6 van [slachtoffer] korte tijd later, op 8 maart 2018, in gebruik is genomen met een telefoonnummer wat op naam stond van verdachte.
De rechtbank acht het tenlastegelegde medeplegen bewezen. Naar het oordeel van de rechtbank is sprake geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en haar mededaders die in de kern bestaat uit een gezamenlijke uitvoering.
5.BEWEZENVERKLARING
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte:
op 1 maart 2018 te Lelystad tezamen en in vereniging met anderen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen meerdere mobiele telefoons (merk Iphone) toebehorende aan [slachtoffer] , welke diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen voornoemde [slachtoffer] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden, gemakkelijk te maken het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en welke bedreiging met geweld hierin bestonden dat zij, verdachte en haar mededaders
- zich in de richting van die [slachtoffer] hebben begeven en
- tegen die [slachtoffer] hebben gezegd “Jij weet wat er met mijn zusje is gebeurd. Mijn zusje kon wel dood wezen en zij was helemaal aan het trillen. Eigenlijk moet ik je nu hier dood maken” en
- tegen die [slachtoffer] hebben gezegd dat hij moest gaan zitten en hem, [slachtoffer] , naar de grond hebben geduwd en
- ( vervolgens) die [slachtoffer] hebben meegenomen naar de auto van die [slachtoffer] en die [slachtoffer] hebben laten instappen en
- ( vervolgens) de telefoon van die [slachtoffer] hebben afgepakt en
- ( vervolgens) een voorwerp, tegen het hoofd van die [slachtoffer] hebben gezet en daarbij de woorden hebben gezegd “Moet ik schieten?” en
- ( vervolgens) de woorden hebben gezegd “Jij gaat niet de politie bellen of het tegen je moeder vertellen. Als jij dat wel doet, dan zullen wij bij jou thuis je moeder vastbinden en het hele huis verbouwen” en
- ( vervolgens) meerdere telefoons van die [slachtoffer] hebben meegenomen;
en
op 1 maart 2018 te Lelystad tezamen en in vereniging met anderen, met het oogmerk om zich wederrechtelijk te bevoordelen [slachtoffer] met geweld en bedreiging met geweld hebben gedwongen tot afgifte van geld (te weten ongeveer 190 euro) en een tas (met daarin onder meer een oplader en een bril, toebehorende aan [slachtoffer] , welk geweld en welke bedreiging met geweld hierin bestonden dat zij, verdachte en haar mededaders
- zich in de richting van die [slachtoffer] hebben begeven en
- tegen die [slachtoffer] hebben gezegd “Jij weet wat er met mijn zusje is gebeurd. Mijn zusje kon wel dood wezen en zij was helemaal aan het trillen. Eigenlijk moet ik je nu hier dood maken” en
- tegen die [slachtoffer] hebben gezegd dat hij moest gaan zitten en hem, [slachtoffer] , naar de grond hebben geduwd en
- ( vervolgens) die [slachtoffer] hebben meegenomen naar de auto van die [slachtoffer] en die [slachtoffer] hebben laten instappen en
- ( vervolgens) met die auto van die [slachtoffer] hebben gereden en in de auto van die [slachtoffer] tegen die [slachtoffer] hebben gezegd “Hoeveel geld heb je en kijk op je bankrekening “ en
- ( vervolgens) de telefoon van die [slachtoffer] hebben afgepakt en
- tegen die [slachtoffer] hebben gezegd “Jij gaat het geld pinnen’ en ‘Jij gaat 190 euro pinnen en jij gaat dat aan mij geven” en
- nadat die [slachtoffer] had gepind (vervolgens) weer met de auto van die [slachtoffer] zijn gaan rijden en
- ( vervolgens) in de auto tegen die [slachtoffer] hebben gezegd ‘Jij gaat je tas inleveren” en
- ( vervolgens) die [slachtoffer] bij de keel hebben gegrepen en
- ( vervolgens) een voorwerp, tegen het hoofd van die [slachtoffer] hebben gezet en daarbij de woorden hebben gezegd “Moet ik schieten?” en
- ( vervolgens) de woorden hebben gezegd ‘Jij gaat niet de politie bellen of het tegen je moeder vertellen. Als jij dat wel doet, dan zullen wij bij jou thuis je moeder vastbinden en het hele huis verbouwen” en
- ( vervolgens) voornoemde tas van die [slachtoffer] hebben meegenomen.
Voor zover in het bewezen verklaarde deel van de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in de verdediging geschaad.
Hetgeen onder meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. Verdachte wordt hiervan vrijgesproken.
6.STRAFBAARHEID VAN DE FEITEN
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.
Het bewezen verklaarde levert volgens de wet de eendaadse samenloop van de volgende strafbare feiten op:
diefstal, voorafgegaan, vergezeld en gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden, gemakkelijk te maken en het bezit van het gestolene te verzekeren, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen;
en
afpersing, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen.
7.STRAFBAARHEID VAN VERDACHTE
Er is geen omstandigheid gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.
8.OPLEGGING VAN STRAF EN/OF MAATREGEL
8.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door haar bewezen geachte te veroordelen tot:
- een gevangenisstraf van zes maanden, geheel voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren;
- een taakstraf van 240 uren, indien niet of niet naar behoren verricht te vervangen door 120 dagen hechtenis.
Verder heeft de officier van justitie gevorderd dat aan verdachte de vrijheidsbeperkende maatregel van artikel 38v van het Wetboek van Strafrecht zal worden opgelegd, te weten dat verdachte gedurende vijf jaren wordt verboden contact te (laten) leggen met [slachtoffer] en dat zij zich niet zal ophouden in de buurt van diens woonadres [adres] in [woonplaats] en diens werkadres [adres] in [vestigingsplaats] .
8.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft aangevoerd dat rekening moet worden gehouden met de overschrijding van de redelijke termijn in de onderhavige zaak. Verder is naar voren gebracht dat een werkstraf van 240 uren veel is voor verdachte vanwege haar fulltimebaan en de zorg die ze voor haar dochter heeft. Verdachte heeft geen schulden en haar leven op de rit. Verzocht is om de werkstraf te matigen. Ten aanzien van het contactverbod bestaan geen bezwaren. Ten aanzien van het locatieverbod wel omdat verdachte en het slachtoffer dichtbij elkaar wonen. Zij ziet niet in waarom de verboden voor vijf jaar zijn gevorderd.
8.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij de beslissing over de sancties die aan verdachte moeten worden opgelegd, heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals ter terechtzitting is gebleken.
De ernst van de feiten
Verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan het bestelen en afpersen van [slachtoffer] . Zij zijn met [slachtoffer] door Lelystad gaan rijden, hebben bijzonder dreigende woorden naar hem geuit, hem gedwongen geld op te nemen en af te geven en persoonlijke goederen van hem afgenomen. Verdachte en haar mededaders lijken dit te hebben gedaan omdat [slachtoffer] de dochter van verdachte drugs zou hebben gegeven. De rechtbank vindt het handelen van verdachte en zijn mededaders zeer ernstig. Een dergelijke vorm van eigenrichting is volstrekt onacceptabel. Verdachte en haar mededaders hebben [slachtoffer] grote angst bezorgd, zo is ook gebleken uit de slachtofferverklaring die namens [slachtoffer] ter terechtzitting is afgelegd. Bovendien zorgen zulke incidenten ook voor gevoelens van onveiligheid en onrust in de samenleving. De rechtbank vindt het tot slot zeer ernstig dat verdachte zich zo heeft misdragen in aanwezigheid van haar zoon die net 18 jaar was.
De persoon van verdachte
De rechtbank heeft acht geslagen op een uittreksel uit het Justitieel Documentatieregister van 26 mei 2020 betreffende verdachte. Daaruit blijkt dat geen sprake is van recente recidive. Op 21 november 2000 is zij eens veroordeeld voor een diefstal.
De rechtbank heeft verder kennisgenomen van een rapport van Reclassering Nederland (hierna: de reclassering) van 17 mei 2019. Omdat verdachte het feit ontkent, heeft de reclassering geen delictanalyse kunnen maken en is er geen zicht op de risicogebieden en eventuele beschermende factoren. Een inschatting van het recidiverisico kan niet worden gegeven. Gelet op de aard van het tenlastegelegde en omdat verdachte eerder met justitie in aanraking is gekomen wegens geweld, kan gevaar voor anderen niet worden uitgesloten. De reclassering onthoudt zich van een advies over de sanctie omdat verdachte een ontkennende verdachte is die stabiliteit lijkt te kennen ten aanzien van de leefgebieden en geen hulpvragen heeft. Aangegeven wordt dat een (gedeeltelijk) voorwaardelijke straf kan worden overwogen. Een proeftijd kan dienen als stok achter de deur. Er zijn geen contra-indicaties voor het uitvoeren van een werkstraf.
De straf
De oriëntatiepunten voor straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS), geven als uitgangspunt voor feiten als de onderhavige – bij een first offender – een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden. De rechtbank houdt er rekening mee dat in het onderhavige geval sprake is van een eendaadse samenloop.
In het onderhavige geval is sprake van een schending van de redelijke termijn. In artikel 6, eerste lid, van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) het recht van iedere verdachte is gewaarborgd om binnen een redelijke termijn te worden berecht. Die termijn vangt aan op het moment dat vanwege de Nederlandse Staat tegenover de betrokkene een handeling is verricht waaraan deze in redelijkheid de verwachting kan ontlenen dat tegen hem ter zake van een bepaald strafbaar feit door het openbaar ministerie een strafvervolging zal worden ingesteld. Als uitgangspunt heeft in deze zaak te gelden dat de behandeling ter terechtzitting dient te zijn afgerond met een eindvonnis binnen twee jaar nadat de redelijke termijn is aangevangen, tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden. Overschrijding van de redelijke termijn wordt in beginsel gecompenseerd door vermindering van de straf die zou zijn opgelegd indien de redelijke termijn niet zou zijn overschreden.
Verdachte is in maart 2018 gehoord, zodat uiterlijk in maart 2020 vonnis had moeten worden gewezen, terwijl dit nu pas in juli 2020 gebeurt. Deze overschrijding van vier maanden, waar geen duidelijk aanwijsbare reden voor bestaat, zal de rechtbank verdisconteren in de op te leggen straf.
Net als de officier van justitie ziet de rechtbank in het tijdsverloop reden om op dit moment geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf meer op te leggen. Vanwege de ernst van de feiten is de rechtbank van oordeel dat wel een voorwaardelijke gevangenisstraf dient te volgen en dat daarnaast een taakstraf op zijn plaats is om verdachte de consequenties van haar strafbare gedrag daadwerkelijk te laten voelen. Alles afwegende acht de rechtbank een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden, met een proeftijd van twee jaren en daarnaast een taakstraf voor de duur van 120 uren, te vervangen door 60 dagen hechtenis, passend en geboden.
De rechtbank ziet geen aanleiding om een vrijheidsbeperkende maatregel als bedoeld in artikel 38v Wetboek van Strafrecht op te leggen. Niet gebleken is dat verdachte na het incident van 1 maart 2018 contact heeft gezocht met [slachtoffer] en ook is er geen reden om aan te nemen dat verdachte dit nog zal doen.
9.BENADEELDE PARTIJ
[slachtoffer] heeft zich als benadeelde partij in het geding gevoegd en vordert dat verdachte hoofdelijk wordt veroordeeld tot betaling van een bedrag van € 2.694,28, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf het ontstaan van de schade. Voornoemd bedrag bestaat uit een vergoeding van € 1.500,00 voor immateriële schade en een vergoeding van € 1.194,28 voor materiële schade ten gevolge van het aan verdachte ten laste gelegde. Het bedrag van 1.194,28 is als volgt opgebouwd: € 315,60 voor twee weggenomen telefoons, € 190,00 voor het afgenomen geldbedrag, € 625,00 voor de afgenomen tas en € 63,68 voor de afgenomen bril. Verder heeft [slachtoffer] verzocht de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.
9.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft geconcludeerd tot toewijzing van de volledige vordering van [slachtoffer] en heeft zij verzocht de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.
9.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft zich primair op het standpunt gesteld dat [slachtoffer] niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in zijn vordering vanwege de bepleite vrijspraak. Subsidiair is aangevoerd dat bij de onderbouwing van de gestelde geleden materiële schade aankoopbewijzen ontbreken. Ten aanzien van de tas valt de waarde niet vast te stellen omdat onduidelijk is of de tas echt van het merk Louis Vuitton was, of dat sprake was van een namaakversie. Ten aanzien van de door [slachtoffer] gevorderde vergoeding voor immateriële schade is verzocht een lager bedrag toe te wijzen.
9.3
Het oordeel van de rechtbank
De materiële schade
Vaststaat dat [slachtoffer] als gevolg van het hiervoor bewezen verklaarde materiële schade heeft geleden. Verdachte en haar mededaders hebben twee telefoons, € 190,00, een tas en een bril van verdachte afgenomen.
Dat verdachte met betrekking tot de telefoons, de tas en de bril geen aankoopbewijzen heeft overgelegd, is geen reden om daarvoor geen vergoeding toe te kunnen wijzen. De rechtbank zal de schade schatten ex artikel 6:97 Burgerlijk Wetboek. Zij schat de schade voor de telefoons en de bril op respectievelijk € 315,60 en 63,68 - overeenkomstig de door [slachtoffer] voor die goederen gevorderde bedragen -, gelet op de door [slachtoffer] overgelegde prijsopgaves en rekening houdende met de toe te passen afschrijving. Ter zitting is voldoende toegelicht dat de afgenomen bril van het merk Kenzo was. Ter zake van de (eind 2017 aangeschafte) tas schat de rechtbank de schade op € 100,00 in plaats van de gestelde € 625,00. Onduidelijk is of het een echte tas van Louis Vuitton betrof of een namaakversie (die ook veelvuldig in omloop zijn), zodat de rechtbank - bij gebrek aan onderbouwing - bij haar schatting van dit laatste uitgaat.
Naast voorgaande bedragen zal ook € 190,00 worden toegewezen voor het weggenomen geldbedrag, zodat totaal als vergoeding voor de materiële schade een bedrag van € 669,28 zal worden toegewezen.
De immateriële schade
Hoewel de gevorderde vergoeding voor immateriële schade niet is onderbouwd met stukken, staat naar het oordeel van de rechtbank op grond van het dossier voldoende vast dat aan [slachtoffer] door het bewezen verklaarde feit rechtstreeks immateriële schade is toegebracht. De aard en de ernst van de normschending brengen mee dat de in dit verband relevante nadelige gevolgen daarvan voor [slachtoffer] zo voor de hand liggen, dat een aantasting in de persoon kan worden aangenomen (HR 15 maart 2019, ECLI:NL:HR:2019:376). Dit is door de verdediging ook niet betwist.
Op grond van artikel 6:106 lid 1, aanhef en onder b, van het Burgerlijk Wetboek heeft [slachtoffer] recht op een naar billijkheid vast te stellen vergoeding van de immateriële schade. Op grond van hetgeen naar voren is gebracht, begroot de rechtbank de vergoeding voor immateriële schade naar billijkheid op een bedrag van € 1.000,00. Dit bedrag zal worden toegewezen.
Conclusie
Gelet op het voorgaande zal een totaalbedrag van € 1.669,28 worden toegewezen, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 1 maart 2018. Het overig gevorderde zal worden afgewezen.
Verdachte is voor de schade, voor zover toegewezen, naar burgerlijk recht met haar mededaders hoofdelijk aansprakelijk. Dit betekent dat verdachte tegenover [slachtoffer] voor dat hele bedrag aansprakelijk is. De rechtbank zal verdachte hoofdelijk veroordelen tot betaling.
Als extra waarborg voor betaling zal de rechtbank ten behoeve van [slachtoffer] aan verdachte de hoofdelijke verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van het bedrag van € 1.669,28, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente vanaf 1 maart 2018. Als door verdachte niet wordt betaald, zal deze verplichting worden aangevuld met 26 dagen gijzeling, waarbij toepassing van de gijzeling de betalingsverplichting niet opheft. De betaling die is gedaan aan de Staat wordt op de verplichting tot betaling aan [slachtoffer] in mindering gebracht. Dit geldt andersom ook indien betaling is gedaan aan [slachtoffer] .
De proceskosten
Verdachte zal ook worden veroordeeld in de kosten die [slachtoffer] heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.
10.TOEPASSELIJKE WETTELIJKE VOORSCHRIFTEN
De beslissing berust op de artikelen 14a, 14b, 14c, 22c, 22d, 36f, 47, 55, 312, 317 van het Wetboek van Strafrecht, zoals de artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.
11.BESLISSING
De rechtbank:
Bewezenverklaring
- verklaart het ten laste gelegde bewezen zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld;
- verklaart het meer of anders ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij;
Oplegging straf
- veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstrafvan
drie maanden;
gevangenisstrafvan
drie maanden;
- bepaalt dat de gevangenisstraf
niet ten uitvoerzal worden gelegd,
tenzijde rechter later anders gelast op grond van het feit dat verdachte de hierna te melden algemene voorwaarde niet heeft nageleefd;
niet ten uitvoerzal worden gelegd,
tenzijde rechter later anders gelast op grond van het feit dat verdachte de hierna te melden algemene voorwaarde niet heeft nageleefd;
- stelt daarbij een proeftijd van twee jaren vast;
- als voorwaarde geldt dat verdachte zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;
- veroordeelt verdachte tot een
taakstrafvan
120 uren;
taakstrafvan
120 uren;
- beveelt dat voor het geval verdachte de taakstraf niet of niet naar behoren verricht de taakstraf wordt vervangen door 60 dagen hechtenis;
Benadeelde partij [slachtoffer]
- wijst de vordering van [slachtoffer] toe tot een bedrag van € 1.669,28, bestaande uit een vergoeding van € 669,28 voor materiële schade en een vergoeding van € 1.000,00 voor immateriële schade;
- veroordeelt verdachte hoofdelijk tot betaling aan [slachtoffer] van het toegewezen bedrag, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 maart 2018 tot de dag van de algehele voldoening, met dien verstande dat indien en voor zover reeds door een ander/anderen (gedeeltelijk) is betaald, verdachte (in zoverre) van deze verplichting zal zijn bevrijd;
- wijst de vordering van [slachtoffer] voor wat betreft het meer gevorderde af;
- legt verdachte de hoofdelijke verplichting op ten behoeve van [slachtoffer] aan de Staat
€ 1.669,28 te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 maart 2018 tot de dag van de volledige betaling, bij niet betaling aan te vullen met 26 dagen gijzeling;
- bepaalt dat verdachte van haar verplichting tot het vergoeden van schade is bevrijd als zij en/of (een van) haar mededader(s) op een van de hiervoor beschreven manieren de schade aan de benadeelde dan wel aan de Staat heeft vergoed;
- veroordeelt verdachte ook in de kosten door [slachtoffer] gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.
Dit vonnis is gewezen door mr. D.S. Terporten-Hop, voorzitter, mrs. J. Mendlik en M.J.A.L. Beljaars, rechters, in tegenwoordigheid van mr. J. Campmans, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van 14 juli 2020.
Mr. Mendlik is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.
Bijlage: de tenlastelegging
Aan verdachte wordt ten laste gelegd dat:
zij, op of omstreeks 1 maart 2018, te Lelystad, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een of meerdere mobiele telefoons (merk Iphone) en/of geld (te weten ongeveer 190 euro) en/of een tas (met daarin onder meer een oplader en/of een bril (merk Cancel) , in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of haar mededader(s), welke
diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen voornoemde [slachtoffer] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan (een) andere deelnemer(s) van voormeld misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond(en) dat zij, verdachte en/of haar mededader(s)
- zich in de richting van die [slachtoffer] heeft/hebben begeven en/of
- tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd “Jij weet wat er met mijn zusje is gebeurd. Mijn zusje kon wel dood wezen en zij was helemaal aan het trillen. Eigenlijk moet ik je nu hier dood maken”, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en/of
- tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd dat hij moest gaan zitten en/of hem, [slachtoffer] , naar de grond heeft/hebben geduwd en/of
- ( vervolgens) die [slachtoffer] heeft/hebben meegenomen naar de auto van die [slachtoffer] en/of die [slachtoffer] heeft/hebben laten instappen en/of
- ( vervolgens) met die auto van die [slachtoffer] heeft/hebben gereden en/of in de auto van die [slachtoffer] tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd “Hoeveel geld heb je en kijk op je bankrekening “ en/of
- ( vervolgens) de telefoon van die [slachtoffer] heeft/hebben afgepakt en/of
- tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd “Jij gaat het geld pinnen” en/of “Jij gaat 190 euro pinnen en jij gaat dat aan mij geven”, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en/of
- nadat die [slachtoffer] had gepind (vervolgens) weer met de auto van die [slachtoffer] is/zijn gaan rijden en/of
- ( vervolgens) in de auto tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd “Jij gaat je tas inleveren”, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en/of
- ( vervolgens) die [slachtoffer] bij de keel, althans de nek, heeft/hebben gegrepen en/of
- ( vervolgens) een wapen, althans een voorwerp, tegen het hoofd, althans het
lichaam, van die [slachtoffer] heeft/hebben gezet en/of daarbij de woorden heeft/hebben gezegd “Moet ik schieten?” en/of
- ( vervolgens) de woorden heeft/hebben gezegd “Jij gaat niet de politie bellen of het tegen je moeder vertellen. Als jij dat wel doet, dan zullen wij bij jou thuis je moeder vastbinden en het hele huis verbouwen”, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en/of
- ( vervolgens) voornoemde tas en/of een of meerdere telefoons van die [slachtoffer] heeft/hebben meegenomen;
en/of
zij, op of omstreeks 1 maart 2018, te Lelystad, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk om zich wederrechtelijk te bevoordelen [slachtoffer] met geweld en/of bedreiging met geweld heeft/hebben gedwongen tot afgifte van een of meerdere mobiele telefoons (merk Iphone) en/of geld (te weten ongeveer 190 euro) en/of een tas (met daarin onder meer een oplader en/of een bril (merk Cancel), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of haar mededader(s) , welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond(en) dat zij, verdachte
en/of haar mededader(s)
- zich in de richting van die [slachtoffer] heeft/hebben begeven en/of
- tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd “Jij weet wat er met mijn zusje is gebeurd. Mijn zusje kon wel dood wezen en zij was helemaal aan het trillen. Eigenlijk moet ik je nu hier dood maken”, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en/of
- tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd dat hij moest gaan zitten en/of hem, [slachtoffer] , naar de grond heeft/hebben geduwd en/of
- ( vervolgens) die [slachtoffer] heeft/hebben meegenomen naar de auto van die [slachtoffer] en/of die [slachtoffer] heeft/hebben laten instappen en/of
- ( vervolgens) met die auto van die [slachtoffer] heeft/hebben gereden en/of in de auto van die [slachtoffer] tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd “Hoeveel geld heb je en kijk op je bankrekening “ en/of
- ( vervolgens) de telefoon van die [slachtoffer] heeft/hebben afgepakt en/of
- tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd “Jij gaat het geld pinnen’ en/of ‘Jij gaat 190 euro pinnen en jij gaat dat aan mij geven”, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en/of
- nadat die [slachtoffer] had gepind (vervolgens) weer met de auto van die [slachtoffer] is/zijn gaan rijden en/of
- ( vervolgens) in de auto tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd ‘Jij gaat je tas inleveren”, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en/of
- ( vervolgens) die [slachtoffer] bij de keel, althans de nek, heeft/hebben gegrepen en/of
- ( vervolgens) een wapen, althans een voorwerp, tegen het hoofd, althans het lichaam, van die [slachtoffer] heeft/hebben gezet en/of daarbij de woorden heeft/hebben gezegd “Moet ik schieten?” en/of
- ( vervolgens) de woorden heeft/hebben gezegd ‘Jij gaat niet de politie bellen of het tegen je moeder vertellen. Als jij dat wel doet, dan zullen wij bij jou thuis je moeder vastbinden en het hele huis verbouwen”, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking en/of
- ( vervolgens) voornoemde tas en/of een of meerdere telefoons van die [slachtoffer] heeft/hebben meegenomen.