Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Afdeling Strafrecht
Zittingslocatie Lelystad
Parketnummer: 16.659603.15 (P)
Vonnis van de meervoudige kamer van 22 juni 2016
in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren op [1958] te [woonplaats] (Iran),
wonende te ( [postcode] ) [woonplaats] , [adres] .
1.HET ONDERZOEK TER TERECHTZITTING
Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 8 juni 2016.
De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering en standpunten van officier van justitie mr. M. Kamper en van hetgeen verdachte en mr. M. Zwennes, advocaat te Amsterdam, naar voren hebben gebracht.
2.DE TENLASTELEGGING
De verdachte is ten laste gelegd dat:
hij op een of meerdere tijdstippen in of omstreeks de periode van 21 april 2008 tot en met 30 november 2014, in de gemeente Almere en/of elders in Nederland, (telkens) opzettelijk voordeel heeft getrokken uit hetgeen werd aangeschaft met door misdrijf verkregen geld,
te weten geld van (een) door [medeverdachte] , (met wie hij, verdachte, duurzaam een gezamenlijke huishouding voerde als bedoeld in de Wet Werk en Bijstand), door middel van het (door die [medeverdachte] ) opzettelijk niet voldoen aan de inlichtingenverplichting(en),
uit hoofde van de Wet Werk en Bijstand verkregen uitkering, welk geld geheel of gedeeltelijk werd besteed aan het huishouden waarvan hij, verdachte, deel uitmaakte.
3.DE VOORVRAGEN
De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in haar vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
4.DE BEWIJSMIDDELEN EN DE BEOORDELING DAARVAN
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd verdachte vrij te spreken van hetgeen hem ten laste is gelegd.
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft vrijspraak van het ten laste gelegde bepleit, nu hiervoor onvoldoende wettig en overtuigend bewijs is.
Het oordeel van de rechtbank [1]
De rechtbank heeft kennisgenomen van de inhoud van de stukken van het onderliggende strafdossier en van hetgeen bij het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gebracht.
[medeverdachte] staat sinds 21 april 2008 ingeschreven op het adres [adres] in [woonplaats] . Sinds 1 december 2014 staat verdachte eveneens op dit adres ingeschreven. Daarvoor stond hij ingeschreven op het adres [adres] in [woonplaats] . [4]
Uit de relatie van verdachte met [medeverdachte] zijn twee kinderen geboren. [5]
Verdachte heeft verklaard dat hij vanaf 2008 zijn woning aan de [adres] verhuurde. [6] Hij sliep niet in zijn woning toen deze verhuurd werd. [7] Hij sliep in zijn auto [8] , verbleef bij een vriend, bij [medeverdachte] ‘en dergelijke’. [9] Vanaf het begin dat [medeverdachte] een eigen huis had, verbleef en sliep verdachte daar een aantal dagen per week. [10] Hij denkt dat hij in de periode voor 1 december 2014 drie tot vier keer per week overnachtte bij [medeverdachte] . [11]
Verdachte heeft verklaard dat hij een sleutel van de woning van [medeverdachte] had en dat hij voor 1 december 2014 zijn bedrijfsadministratie en kleding in de woning van [medeverdachte] bewaarde en zich in haar woning douchte, scheerde en zijn tanden poetste. [12] Ook hielp hij haar met verzorgen, wassen en het huishouden. [13]
Getuige [getuige 1] , die van augustus 2008 tot november 2011 woonachtig is geweest in de [straatnaam] in [woonplaats] , heeft na het tonen van de foto’s van [medeverdachte] en verdachte, verklaard dat hij verdachte herkent als de bewoner van [adres] , waar een man en vrouw en hun twee kinderen wonen. [14] Ook getuige [getuige 2] heeft verklaard, na het tonen van de foto’s, dat hij hen herkent als zijn daar al 3 tot 4 jaar wonende overburen. [15] Getuige [getuige 3] , die de woning aan de [adres] huurde, heeft verklaard dat verdachte hem heeft gezegd dat hij met zijn gezin op een ander adres in [woonplaats] verbleef. [16]
Bewijsmotivering
Op grond van artikel 3, vierde lid, aanhef en onder b, van de WWB wordt een gezamenlijke huishouding aanwezig geacht, onder meer wanneer voldaan wordt aan de volgende twee criteria:
- belanghebbenden hebben hun hoofdverblijf in dezelfde woning en
- uit hun relatie is een kind geboren.
De vraag of personen hun hoofdverblijf in dezelfde woning hebben moet worden beoordeeld aan de hand van de feitelijke situatie. Dat twee personen op verschillende adressen staan ingeschreven is daarbij niet van doorslaggevend belang.
Gelet op de voornoemde bewijsmiddelen acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte in de ten laste gelegde periode zijn hoofdverblijf in [adres] heeft gehad, dat uit hun relatie kinderen zijn geboren en dat [medeverdachte] en verdachte derhalve een gezamenlijke huishouding hebben gevoerd.
Het door verdachte ter terechtzitting gestelde dat hij in een volkstuinhuisje in Amsterdam of bij de heer [A] verbleef, van wie hij ter terechtzitting een verklaring heeft overgelegd, acht de rechtbank niet geloofwaardig, nu verdachte hierover niet eerder heeft verklaard, . Bovendien is deze verklaring strijdig met verdachtes eerdere verklaring alsmede met verklaringen van de hiervoor genoemde anonieme getuige en die van getuige [getuige 2] . Daarbij komt dat de rechtbank geen reden heeft te twijfelen aan de verklaring van getuige [getuige 2] , nu hij daar geen enkel belang bij lijkt te hebben. Voorts heeft verdachte ter terechtzitting gesteld dat hij van omstreeks maart/april tot september 2013 aan de [adres] verbleef. Dit acht de rechtbank niet aannemelijk, nu het berekende waterverbruik in die periode zeer laag is voor een éénpersoonshuishouden. [17]
Nu [medeverdachte] en verdachte in de ten laste gelegde periode een gezamenlijke huishouding hebben gevoerd, had [medeverdachte] de betrokken uitkeringsinstantie hiervan op de hoogte moeten stellen gelet op het bepaalde in artikel 17, eerste lid, van de WWB. De rechtbank is van oordeel dat [medeverdachte] dit opzettelijk heeft nagelaten, nu het aanvraagformulier voor de uitkering haar hier wel op heeft gewezen. [18] Daarnaast is het een feit van algemene bekendheid dat men, indien men een uitkering krachtens de sociale zekerheidswetgeving geniet, gehouden is om te allen tijde gegevens, die redelijkerwijs van belang kunnen zijn voor de vaststelling van het recht op die uitkering, tijdig aan de betrokken uitkeringsinstantie door te geven.
Verdachte wist dat [medeverdachte] ten onrechte een bijstandsuitkering ontving. Hij heeft voordeel getrokken uit de uitkering van [medeverdachte] . Dat blijkt onder andere uit het feit dat [medeverdachte] , die verder geen inkomsten genoot, de huur [19] en de elektriciteits- [20] en drinkwaterkosten [21] betaalde van de woning waarin ook verdachte verbleef. Verdachte en [medeverdachte] aten samen en deden samen boodschappen, die (ook) door [medeverdachte] werden betaald. [22] Doordat verdachte niet aan de [straatnaam] verbleef maar hoofdzakelijk in de middels de door [medeverdachte] ten onrechte ontvangen uitkering gefinancierde huurwoning aan de [straatnaam] , kon verdachte bovendien inkomsten verwerven door verhuur van zijn woning aan de [straatnaam] .
5.BEWEZENVERKLARING
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat:
hijop een of meerdere tijdstippeninof omstreeksde periode van 21 april 2008 tot en met 30 november 2014, in de gemeente Almereen/of elders in Nederland, (telkens) opzettelijk voordeel heeft getrokken uit hetgeen werd aangeschaft met door misdrijf verkregen geld,
te weten geld van(een)door [medeverdachte] , (met wie hij, verdachte, duurzaam een gezamenlijke huishouding voerde als bedoeld in de Wet werk en bijstand), door middel van het (door die [medeverdachte] ) opzettelijk niet voldoen aan de inlichtingenverplichting(en),
uit hoofde van de Wet werk en bijstand verkregen uitkering, welk geld geheel of gedeeltelijk werd besteed aan het huishouden waarvan hij, verdachte, deel uitmaakte.
Voor zover in het bewezenverklaarde deel van de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. De verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte wordt hiervan vrijgesproken.
6.KWALIFICATIE
Het bewezen verklaarde levert volgens de wet het volgende strafbare feit op:
Opzettelijk uit de opbrengst van enig door misdrijf verkregen goed voordeel trekken.
7.STRAFBAARHEID
Het feit en verdachte zijn strafbaar, nu geen feiten of omstandigheden zijn gebleken die die strafbaarheid zouden opheffen of uitsluiten.
8.STRAFOPLEGGING
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gelet op de gevorderde vrijspraak geen opmerkingen gemaakt ten aanzien van een op te leggen straf.
Het standpunt van de verdediging
De raadsman heeft gevraagd een geheel voorwaardelijke straf op te leggen, mocht de rechtbank tot een bewezenverklaring komen.
Het oordeel van de rechtbank
De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken.
De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.
Verdachte heeft gedurende een periode van ruim zes en een half jaar opzettelijk voordeel getrokken uit geld dat was verkregen door middel van uitkeringsfraude door [medeverdachte] . Hiermee heeft verdachte van de opbrengst van een door misdrijf verkregen goed geprofiteerd. Door aldus te handelen heeft hij misbruik gemaakt van het sociale stelsel zoals dat in Nederland bestaat. Een uitkering is bedoeld om de mensen, die om wat voor reden dan ook niet in hun eigen inkomen kunnen voorzien, te verzekeren van een aanvaardbaar inkomen. Misbruik van een dergelijke voorziening doet afbreuk aan het maatschappelijk draagvlak voor het sociale stelsel. Het bedrag waarvoor de samenleving is benadeeld, wordt door de Dienst Sociale Zaken van de gemeente […] berekend op een bedrag van € 114.305,73.
De rechtbank stelt voorop dat gelet op de duur van de uitkeringsfraude en de hoogte van het benadelingsbedrag, een gevangenisstraf passend is.
In strafmatigende zin weegt mee dat verdachte blijkens het Uittreksel uit de Justitiële Documentatie d.d. 9 september 2015 niet eerder voor een strafbaar feit is veroordeeld en thans in de financiële middelen voor hem en zijn gezin voorziet.
De rechtbank acht, alles afwegende, een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 maanden met een proeftijd van 2 jaren en een werkstraf van 120 uren subsidiair 60 dagen hechtenis passend en geboden.
9.TOEPASSELIJKHEID WETTELIJKE VOORSCHRIFTEN
De beslissing berust, behalve het reeds aangehaalde wettelijke voorschrift, op de artikelen 10, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d en 416 van het Wetboek van Strafrecht, zoals de artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.
10.BESLISSING
De rechtbank:
Bewezenverklaring
- verklaart het ten laste gelegde bewezen, zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld;
- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;
Strafbaarheid
- verklaart het bewezen verklaarde feit strafbaar;
- verklaart verdachte strafbaar;
Strafoplegging
- veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
2 maanden;
gevangenisstrafvoor de duur van
2 maanden;
- bepaalt dat de gevangenisstraf niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten op grond dat verdachte de hierna te melden algemene voorwaarde niet heeft nageleefd;
- stelt als algemene voorwaarde dat verdachte zich voor het einde van de proeftijd van 2 jaar niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;
- legt aan verdachte op een
werkstrafvoor de duur van
120uren;
werkstrafvoor de duur van
120uren;
- beveelt dat voor het geval de veroordeelde de werkstraf niet of niet naar behoren verricht de werkstraf wordt vervangen door 60 dagen hechtenis, althans een aantal dagen hechtenis dat evenredig is aan het niet verrichte aantal uren werkstraf.
Dit vonnis is gewezen door mr. W.S. Ludwig, voorzitter, mrs. N.E.M. Kranenbroek en K. Oosterling-van de Maarel, rechters, in tegenwoordigheid van mr. J.P. Ponsteen, griffier, en is uitgesproken ter openbare terechtzitting van 22 juni 2016.