Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Afdeling Strafrecht
Zittingslocatie Utrecht
Parketnummer: 16/706624-15 en 16/661647-15 (ttz. gev.) (P)
Vonnis van de meervoudige strafkamer van 29 oktober 2015
in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] (Irak) op [1991] ,
thans gedetineerd te [verblijfplaats] .
1.Het onderzoek ter terechtzitting
Het onderzoek ter terechtzitting heeft plaatsgevonden op 15 oktober 2015. De verdachte is in persoon verschenen en heeft zich ter terechtzitting laten bijstaan door mr. V.I.I. Hammerstein, advocaat te Amsterdam.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie en van wat verdachte en de raadsvrouw naar voren hebben gebracht.
2.Tenlastelegging
De tenlastelegging is op de zitting gewijzigd.
De gewijzigde tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
Parketnummer 16/706624-15:
Feit 1:
primair: op 11 mei 2015 in Zeist heeft geprobeerd om samen met een ander [slachtoffer] opzettelijk en al dan niet met voorbedachten rade zwaar lichamelijk letsel toe te brengen;
subsidiair: op 11 mei 2015 in Zeist openlijk in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [slachtoffer] , met lichamelijk letsel ten gevolge;
Feit 2:
op tijdstippen in de periode van 1 september 2014 tot en met 12 mei 2015 in Zeist samen met een ander [slachtoffer] (meermalen) mondeling, telefonisch en/of via Facebook heeft bedreigd;
Parketnummer 16/661647-15:
omstreeks 8 augustus 2015 tot en met 9 augustus 2015 in Zeist samen met een ander [slachtoffer] heeft bedreigd via Facebook.
3.Voorvragen
De dagvaarding is geldig, deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste gelegde feiten en de officier van justitie is ontvankelijk. Er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.
4.Waardering van het bewijs
4.1
Het standpunt van het Openbaar Ministerie
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het onder parketnummer 16/706624-15 ten laste gelegde feit 1 primair, te weten medeplegen van poging zware mishandeling met voorbedachten rade, en feit 2, te weten medeplegen van bedreiging, wettig en overtuigend bewezen kan worden.
Het ten laste gelegde onder parketnummer 16/661647-15 kan ook wettig en overtuigend bewezen worden.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat het ten laste gelegde onder feiten 1 primair en subsidiair en 2 niet wettig en overtuigend bewezen kan worden. Het ten laste gelegde onder parketnummer 16/661647-15 kan eveneens niet wettig en overtuigend bewezen worden.
De verdediging heeft daartoe verschillende argumenten naar voren gebracht, die in dit vonnis – op de plaats waar dat relevant is – zullen worden besproken.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
4.3.1
Vrijspraak feit 2 onder parketnummer 16/706624-15
De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan (medeplegen van) de in de tenlastelegging van feit 2 opgenomen bedreigingen. Niet kan worden bewezen dat verdachte deze bedreigingen heeft geuit, dan wel dat hij nauw en bewust heeft samengewerkt met een ander die deze bedreigingen heeft geuit. De rechtbank zal verdachte daarom vrijspreken van feit 2.
4.3.2
Vrijspraak feit onder parketnummer 16/661647-15
De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan bedreiging via Facebook in de periode van 8 en 9 augustus 2015. Verdachte heeft verklaard dat iemand anders gebruik heeft gemaakt van zijn Facebookaccount. De verklaring van verdachte is niet onaannemelijk, gelet op het feit dat met het telefoonnummer waarvan [A] bij de politie heeft verklaard dat dit haar telefoonnummer was, een bericht aan de vader van verdachte is gestuurd met daarin de inloggegevens voor het Facebookaccount van verdachte. Dit bericht is gestuurd in de periode van 23 tot en met 25 juli 2015. Uit het dossier blijkt verder dat verdachte op 27 juli 2015 aan zijn reclasseringswerker heeft gemeld dat zijn Facebookaccount was gehackt. Gelet op deze feiten en omstandigheden is niet uit te sluiten dat een ander gebruik heeft gemaakt van het Facebookaccount van verdachte en de betreffende bedreigingen heeft verstuurd. Verdachte zal daarom van dit feit worden vrijgesproken.
4.3.3
Feiten en omstandigheden feit 1 onder parketnummer 16/706624-15
De rechtbank gaat op grond van de wettige bewijsmiddelen van de volgende feiten en omstandigheden uit. [1]
Aangever [slachtoffer] heeft – zakelijk weergegeven – het volgende verklaard:
Op 11 mei 2015 was ik op [naam terrein] . Ik heb de asielzoekersopvang verlaten. Ik werd plotseling van achter klemgereden door een Opel Astra. Ik zag dat de bijrijder direct uitstapte en naar mij toeliep. Hij vroeg “Ken je mij? Ik ben [verdachte] ”. Hij hield zijn gebalde vuisten voor zich en probeerde mij te slaan. Ik zag dat de bestuurder uitstapte. Ik zag dat de bestuurder [voornaam medeverdachte] was. Hij viel mij schuin van achteren aan. Ik zag dat hij mij wilde slaan met een elektrische stok. Ik hoorde een knetterend geluid op het moment dat hij de knop indrukte. Ik zag dat hij deze stok omhoog bracht en dat hij mij met kracht probeerde te raken. De eerste keer lukte dat en raakte hij mij op mijn achterhoofd. Ik zag dat hij nog drie of vier keer probeerde te slaan met de elektrische stok. Na de vierde of vijfde slag ben ik naar de overkant gerend. [voornaam medeverdachte] kwam mij met de elektrische stok achterna gerend. Ik voelde dat ik in mijn rug werd geslagen. Ik zag dat [verdachte] mij deze slag had gegeven. [2]
Getuige [getuige 1] heeft – zakelijk weergegeven – het volgende verklaard:
Op 11 mei 2015 was ik te Soesterberg. Ik zag een man met een fiets staan. Ik zag dat er twee mannen uit de auto stapten. [3] Ik zag dat de bestuurder uitstapte en richting de man met de fiets liep. Ik zag dat hij deze man met beide handen begon te duwen en te slaan. Vervolgens zag ik dat de bijrijder van de auto ook uitstapte en richting de man liep. Ik zag dat hij een stroomstootwapen in zijn hand had. Ik hoorde een knetterend geluid toen hij naar de man met de fiets liep. Ik zag dat de bijrijder een beweging met zijn arm richting de man met de fiets maakte. Ik zag dat hij in die hand het stroomstootwapen had. Ik zag dat de man van de fiets wegrende naar de overkant. Ik zag dat beide mannen achter hem aan renden. Ik zag dat de bijrijder van de auto bewegingen maakte met zijn arm. Ik zag toen dat de man van de fiets viel. Vervolgens zag ik dat een van de mannen zijn voet op het hoofd van de man zette. [4]
Getuige [getuige 1] heeft hierna aanvullend – zakelijk weergegeven – het volgende verklaard:
De man met het stroomstootwapen zette zijn rechtervoet op het hoofd van het slachtoffer. Dit was nadat deze man tot tweemaal toe het stroomstootwapen op het slachtoffer gebruikte. Ik hoorde namelijk terwijl de man het stroomstootwapen op de nek van het slachtoffer plaatste een tikkend/knetterend geluid. Ten gevolge van het toebrengen van een stroomstoot, zag ik dat het slachtoffer op de grond viel. Vervolgens zag ik dat de man het slachtoffer met zijn voet een trap tegen zijn hoofd gaf tot twee keer toe. Ik zag dat de man zijn been ophief en hem met kracht voorwaarts tegen zijn hoofd schopte. Nadat het slachtoffer werd geschopt, zag ik dat hij roerloos bleef liggen. [5]
Verdachte heeft – zakelijk weergegeven – het volgende verklaard:
[voornaam medeverdachte] belde mij en vroeg of ik mee wilde komen. [voornaam medeverdachte] haalde mij op. Hij zei dat we naar Utrecht gingen, omdat [voornaam slachtoffer] (de rechtbank begrijpt: aangever [slachtoffer] ) daar zou zijn. [voornaam medeverdachte] vertelde mij dat [voornaam slachtoffer] buiten op ons stond te wachten. Ik zag [voornaam slachtoffer] staan. [voornaam medeverdachte] stopte en ik stapte uit in de buurt van [voornaam slachtoffer] . [voornaam medeverdachte] parkeerde vervolgens zijn auto. [voornaam medeverdachte] stapte ook uit en liep op [voornaam slachtoffer] af en sprong op [voornaam slachtoffer] . Ik zag dat ze elkaar sloegen. Eerst aan de ene kant van de straat en later ging het aan de andere kant van de weg verder. [voornaam slachtoffer] viel op de grond. Ik zag dat [voornaam slachtoffer] op de grond lag en dat [voornaam medeverdachte] zijn voet optrok en met kracht op het hoofd schopte van [voornaam slachtoffer] . Ik gaf [voornaam slachtoffer] een duw. [6]
Uit de geneeskundige verklaring blijkt – zakelijk weergegeven – het volgende:
Medische informatie betreffende: [slachtoffer] : bloedende wond voorhoofd en linkeroor, hematoom achter het hoofd, voelt zich misselijk. [7]
Getuige [getuige 2] heeft – zakelijk weergegeven – het volgende verklaard:
- dat als [voornaam slachtoffer] op dat moment bij mij was, dat [voornaam slachtoffer] naar beneden moest komen;
- dat als hij [voornaam slachtoffer] op dat moment zou zien, dat hij [voornaam slachtoffer] zou vermoorden;
- dat óf hij zou blijven leven óf dat [voornaam slachtoffer] zou blijven leven.
Ik hoorde [verdachte] zeggen:
- dat hij al heel lang op zoek was naar [voornaam slachtoffer] ;
- dat hij [voornaam slachtoffer] eindelijk gevonden had;
- dat hij tegen [voornaam slachtoffer] had gezegd: ik heb beloofd; ik ga je vermoorden. [9]
4.3.4
Bewijsoverwegingen feit 1 onder parketnummer 16/706624-15
Medeplegen
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat sprake is van medeplegen. Beide verdachten zijn betrokken geweest bij de voorbereiding en de uitvoering van de gepleegde geweldshandelingen en hebben hiervan zich hiervan niet gedistantieerd.
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat het feit dat verdachte erbij was in de auto, ook uitstapte en aangever heeft weggeduwd niet voldoende is om medeplegen te bewijzen, aangezien er geen nauwe en bewuste samenwerking is geweest.
De rechtbank overweegt over het ten laste gelegde onderdeel medeplegen als volgt. Uit de verklaring van [getuige 2] blijkt dat verdachte en de medeverdachte op 22 april 2015 al op zoek zijn geweest naar het latere slachtoffer en hebben gezegd dat ze hem ‘zouden vermoorden’ als ze hem zouden zien. Vervolgens zijn verdachte en de medeverdachte op 11 mei 2015 wederom samen op zoek gegaan naar het slachtoffer. Zij zijn beiden uit de auto gestapt en hebben beiden geweld tegen het slachtoffer gebruikt. Daarnaast hebben zij zich geen van beiden op enig moment gedistantieerd van het geweld. De rechtbank is van oordeel dat gelet op deze feiten en omstandigheden sprake is van een nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en de medeverdachte en derhalve van medeplegen.
Opzet op het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat alle ten laste gelegde geweldshandelingen bewezen kunnen worden verklaard en kunnen worden gekwalificeerd als poging zware mishandeling.
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat uit het dossier slechts kan worden vastgesteld dat verdachte de aangever in de rug heeft geduwd. Niet kan worden vastgesteld dat sprake is van medeplegen. Het enkele duwen is niet ten laste gelegd en kan bezwaarlijk als poging zware mishandeling worden aangemerkt.
De rechtbank stelt voorop dat – zoals hiervoor is overwogen – sprake is van medeplegen. Dit betekent dat de gepleegde geweldshandelingen zowel aan verdachte als diens medeverdachte kunnen worden toegerekend. Voor het vaststellen van de vraag of sprake is van opzet op het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel worden aldus alle geweldshandelingen tezamen in ogenschouw genomen. Daarbij is allereerst van belang welke ten laste gelegde geweldshandelingen bewezen kunnen worden verklaard. De rechtbank acht op grond van voornoemde bewijsmiddelen bewezen dat verdachten aangever met een op een stok gelijkend stroomstootwapen op het hoofd hebben geslagen en meermalen tegen het hoofd van die [slachtoffer] hebben geschopt en in diens rug hebben geslagen. Dat aangever zelf over het schoppen tegen het hoofd niet heeft verklaard, maakt niet dat de rechtbank deze handeling niet bewezen acht. Zowel getuige [getuige 1] als verdachte [verdachte] hebben verklaard dat er tegen het hoofd van aangever is geschopt. Daar komt bij dat getuige [getuige 1] heeft verklaard dat aangever ten gevolge van het toebrengen van een stroomstoot op de grond viel. Het is daarom niet uitgesloten dat aangever hierna even buiten bewustzijn is geweest en het schoppen tegen zijn hoofd niet bewust heeft meegemaakt.
De beantwoording van de vraag of een gedraging de aanmerkelijke kans op een bepaald gevolg in het leven roept, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval, waarbij betekenis toekomt aan de aard van de gedragingen en de omstandigheden waaronder deze zijn verricht. Voorts is van belang dat naar vaste rechtspraak bepaalde handelingen naar hun uiterlijke verschijningsvorm kunnen worden aangemerkt als zozeer gericht op een bepaald gevolg, dat het niet anders kan, dan dat degene die die handelingen heeft verricht, de aanmerkelijke kans op dat gevolg bewust heeft aanvaard.
Uit de bewijsmiddelen is vast komen te staan dat tweemaal, met geschoeide voet en met kracht, tegen het hoofd van het slachtoffer is geschopt, terwijl het slachtoffer op de grond lag. Het hoofd bevat, met name ter hoogte van de slapen, kwetsbare delen. Door aldus te handelen hebben verdachte en diens medeverdachte zich willens en wetens blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat zij aangever zwaar lichamelijk letsel zouden toebrengen. Deze geweldshandeling is naar haar uiterlijke verschijningsvorm zozeer gericht op het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel dat het niet anders kan dan dat verdachte en diens medeverdachte de aanmerkelijke kans op dat gevolg bewust hebben aanvaard.
Voorbedachten rade
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat beide verdachten de gelegenheid hebben gehad om na te denken over de betekenis en de gevolgen van hun voorgenomen daad en ook gebruik hebben gemaakt van die gelegenheid. Er zijn bedreigingen vooraf gegaan aan de geweldpleging en beide verdachten hebben op 22 april 2015 al getracht een confrontatie van [slachtoffer] aan te gaan en zijn vervolgens op 11 mei 2015 bewust naar de verblijfplaats van [slachtoffer] gereden om hem op te zoeken.
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat er geen sprake is van voorbedachten rade. Dat verdachte en medeverdachte op 22 april 2015 een gesprek hebben gehad met [getuige 2] en in het verleden woorden zijn geuit, levert niet voorbedachten rade in juridische zin op.
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat er geen sprake is van voorbedachten rade. Dat verdachte, medeverdachte en de aangever ruzie hadden en er verwensingen zijn geuit, levert niet voorbedachten rade in juridische zin op. Er is geen sprake geweest van vooroverleg, of een gezamenlijk plan.
De rechtbank is van oordeel dat onvoldoende vast is komen te staan dat verdachte en de medeverdachte met voorbedachten rade hebben gehandeld op 11 mei 2015. Immers niet is gebleken dat verdachte en zijn medeverdachte in onderling overleg, met een vooropgezet plan, en na kalm beraad het slachtoffer op 11 mei 2015 verdachte hebben opgezocht om hem zwaar te mishandelen. Het dossier bevat geen bewijsmiddelen waaruit dit kan worden afgeleid. De rechtbank zal verdachte daarom van dit onderdeel van de tenlastelegging vrijspreken.
Bewezenverklaring
De rechtbank is – gelet op al het voorgaande – van oordeel dat verdachte zich op 11 mei 2015 samen met een ander opzettelijk schuldig heeft gemaakt aan poging zware mishandeling van [slachtoffer] .
5.Bewezenverklaring
De rechtbank acht op grond van de in rubriek 4 genoemde bewijsmiddelen bewezen dat verdachte
1.
Primair
op 11 mei 2015 te Zeist, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander, aan een persoon genaamd [slachtoffer] opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, als volgt heeft gehandeld: verdachte en/of zijn mededader heeft/hebben met dat opzet die [slachtoffer] met gebalde vuisten geslagen en met een elektrische stok op het hoofd geslagen en meermalen tegen het hoofd van die [slachtoffer] geschopt en in diens rug geslagen, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.
6.De strafbaarheid van het feit
Het bewezen geachte feit is volgens de wet strafbaar als
Feit 1 primair: medeplegen van poging tot zware mishandeling.
Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.
7.De strafbaarheid van verdachte
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.
8.Motivering van de straffen en maatregelen
8.1.
De eis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de door hem ten aanzien van parketnummer 16/706624-15 onder 1 primair en 2 en het feit onder parketnummer 16/661647-15 bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan 6 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren en de bijzondere voorwaarde dat verdachte zich meldt bij de reclassering en zich houdt aan de aanwijzingen van de reclassering, ook als dat inhoudt dat verdachte zich ambulant laat behandelen bij De Waag.
8.2.
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft aangevoerd dat de eis van de officier van justitie, gelet op de richtlijnen, zeer hoog is. De verdediging heeft verzocht om, indien de rechtbank tot een strafoplegging komt, de volgende omstandigheden in aanmerking te nemen. Verdachte heeft een beperkte rol gehad in de mishandeling, is first offender en volgt een opleiding.
8.3.
Het oordeel van de rechtbank
De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken.
De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.
Verdachte heeft samen met de medeverdachte [medeverdachte] geprobeerd om [slachtoffer] overdag op straat zwaar te mishandelen. Het slachtoffer is daarbij tweemaal met kracht tegen zijn hoofd geschopt terwijl hij op de grond lag, geslagen en er is een stroomstootwapen gebruikt. Het slachtoffer had hieraan zwaar lichamelijk letsel kunnen overhouden. Van slachtoffers van mishandeling is bekend dat zij een dergelijke gebeurtenis als traumatisch kunnen ervaren en dat zij nog lang last kunnen hebben van gevoelens van onveiligheid. Voorts brengt een gewelddadig feit als het onderhavige gevoelens van onrust en onveiligheid teweeg in de maatschappij. Twee passerende getuigen hebben verklaard dat zij erg van dit voorval zijn geschrokken. De rechtbank rekent dit verdachte aan.
De rechtbank houdt niet alleen rekening met de ernst van dit feit, maar ook de omstandigheden waaronder dit feit is begaan. Daarbij acht zij relevant dat verdachte en medeverdachte [slachtoffer] vanuit het asielzoekerscentrum zijn gevolgd en hem met de auto hebben klem gereden. Vervolgens zijn beide verdachten uit de auto gestapt, hebben het slachtoffer bedreigd met een stroomstootwapen en zijn direct overgegaan tot het toepassen van (zwaar) geweld. Uit dit alles spreekt een grote mate van agressiviteit en bedreiging. Deze omstandigheden weegt de rechtbank in het nadeel van verdachte mee.
Het is voor de rechtbank echter moeilijk te doorgronden wat de achtergrond van het conflict is en zich een beeld te vormen van de verhoudingen tussen aangever en de twee verdachten. Ook vanuit de familie van aangever zijn ernstige bedreigingen geuit richting de medeverdachte [medeverdachte] .
De rechtbank houdt in matigende zin rekening met het feit dat verdachte niet eerder voor een geweldsdelict is veroordeeld en een minder grote rol heeft gehad in de vechtpartij dan medeverdachte [medeverdachte] . Voor de strafoplegging acht de rechtbank van belang dat medeverdachte [medeverdachte] de meest ernstige geweldshandelingen heeft verricht. Immers hij heeft het slachtoffer tweemaal geschopt tegen zijn hoofd en het stroomstootwapen gebruikt.
Uit het over de verdachte opgemaakte reclasseringsrapport van 21 september 2015 blijkt dat verdachte een maatschappelijk geïntegreerd leven lijkt te leiden, met werk, een relatie en een opleiding. De kans op recidive wordt ingeschat als laag. Desondanks is de reclassering van mening dat het opleggen van bijzondere voorwaarden geïndiceerd is. Dit hangt samen met de keuzes die verdachte maakt, welke tot contact met politie en justitie leiden.
De rechtbank heeft ook gelet op de landelijke oriëntatiepunten voor strafoplegging van het LOVS [10] . Deze oriëntatiepunten adviseren in geval van zware mishandeling door schoppen tegen het hoofd een gevangenisstraf van zes maanden onvoorwaardelijk, en bij gebruikmaking van een wapen (niet zijnde een vuurwapen) een gevangenisstraf van zeven maanden onvoorwaardelijk.
De rechtbank is van oordeel dat gelet op alle hiervoor genoemde omstandigheden aanleiding bestaat bij de straftoemeting sterk af te wijken van wat de officier van justitie heeft gevorderd. Daarbij wordt ook in aanmerking genomen dat de rechtbank, in tegenstelling tot de officier van justitie, tot vrijspraak komt van de onder feit 2 van parketnummer 16/7006624-15 ten laste gelegde bedreigingen en de ten laste gelegde bedreiging onder parketnummer 16/661647-15. Alles afwegende wordt een gevangenisstraf van vijf maanden, waarvan één maand voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren passend en geboden geacht. De rechtbank acht het daarbij niet nodig om bijzondere voorwaarden aan verdachte op te leggen. Verdachte heeft zijn leven goed op orde en de kans op recidive wordt door de reclassering ingeschat als laag. Het voorwaardelijk deel van de straf dient ertoe om verdachte te weerhouden om opnieuw strafbare feiten te plegen.
9.Ten aanzien van de benadeelde partij en de schadevergoedingsmaatregel
De benadeelde partij [slachtoffer] heeft een vordering ingediend ter hoogte van
€ 973,80, bestaande uit € 209,80 aan materiële schade en € 764,- aan immateriële schade.
9.1.
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd de vordering van de benadeelde partij hoofdelijk toe te wijzen tot een bedrag van € 848,80, te vermeerderen met de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. Het bedrag voor de schade aan de fiets is van het totale bedrag afgetrokken, omdat dit geen rechtstreekse schade is.
9.2.
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat het materiële deel van de vordering wat betreft de transportkosten niet voor toewijzing vatbaar is. Voor het overige heeft de verdediging zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.
9.3.
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank oordeelt als volgt. De behandeling van de vordering van [slachtoffer] levert niet een onevenredige belasting van het strafgeding op.
Het is komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor onder 1 primair bewezen geachte feit (parketnummer 16/7006624-15) rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank waardeert deze op € 789,- (zevenhonderdnegenentachtig euro), te weten € 764,- aan immateriële schade en € 25,- aan materiële schade. De vordering kan dan ook tot dat bedrag worden toegewezen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 11 mei 2015 tot aan de dag van de algehele voldoening. Verdachte en de mededader zijn hoofdelijk aansprakelijk voor de gezamenlijke betalingsverplichting van het bedrag.
Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.
In het belang van de benadeelde partij voornoemd wordt als extra waarborg voor betaling de schadevergoedingsmaatregel (artikel 36f Sr) aan verdachte opgelegd.
De kosten voor de schade aan de fiets staan in een te ver verwijderd verband van het bewezen verklaarde feit. De kosten voor het reizen naar vrienden zijn onvoldoende onderbouwd. Behandeling van dat deel van de vordering levert een onevenredige belasting van het strafgeding op. Daarom is de benadeelde partij in dat deel van de vordering niet-ontvankelijk. De benadeelde partij kan de vordering voor dat deel bij de burgerlijke rechter aanbrengen.
10.Toepasselijke wettelijke voorschriften
De beslissing berust op de artikelen 14a, 14b, 14c, 24c, 36f, 45, 47, 302 van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.
De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.
11.Beslissing
De rechtbank:
Vrijspraak
- Verklaart feit 2, zoals ten laste gelegd onder parketnummer 16/706624-15 niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij;
- Verklaart het onder parketnummer 16/661647-15 ten laste gelegde feit niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.
Bewezenverklaring
Verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld.
Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.
Het bewezen verklaarde levert op:
Feit 1 primair: medeplegen van poging tot zware mishandeling.
Strafbaarheid
Verklaart het bewezene strafbaar.
Verklaart verdachte daarvoor strafbaar.
Strafoplegging
Veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstraf van 5 maanden.
gevangenisstraf van 5 maanden.
Beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.
Bepaalt dat een gedeelte, te weten
1 maand, van deze gevangenisstraf niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten.
1 maand, van deze gevangenisstraf niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten.
De tenuitvoerlegging kan worden gelast indien de veroordeelde zich voor het einde van de proeftijd van 2 (twee) jaren opnieuw schuldig maakt aan een strafbaar feit.
Ten aanzien van feit 1 primair (parketnummer 16/706624-15): de vordering van de benadeelde partij
Wijst de vordering van [slachtoffer] toe tot een bedrag van € 789,- (zegge zevenhonderdnegenentachtig euro), te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 11 mei 2015 tot aan de dag van de algehele voldoening.
Veroordeelt verdachte tot betaling van het toegewezen bedrag aan [slachtoffer] voornoemd, behalve voor zover deze vordering al door of namens een ander is betaald.
Veroordeelt verdachte voorts in de kosten door de benadeelde partij gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.
Bepaalt dat de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk in de vordering is en bepaalt dat dit gedeelte kan worden aangebracht bij de burgerlijke rechter.
Legt verdachte de verplichting op ten behoeve van [slachtoffer] een bedrag van € 789,- (zegge zevenhonderdnegenentachtig euro) aan de Staat te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 11 mei 2015 tot aan de dag van de algehele voldoening en bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door hechtenis van 15 dagen. De toepassing van die hechtenis heft de hiervoor opgelegde verplichting niet op.
Bepaalt dat, indien en voor zover verdachte aan een van de genoemde betalingsverplichtingen heeft voldaan, daarmee de andere is vervallen.
Dit vonnis is gewezen door
mr. K.J. Veenstra, voorzitter,
mrs. Y.M.J.I. Baauw-de Bruijn en J.A. Spee, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. J. van Elk, griffier,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 29 oktober 2015.
Mr. J.A. Spee is buiten staat dit vonnis mee te ondertekenen.
BIJLAGE: de tenlastelegging
Aan bovenbedoelde gedagvaarde persoon wordt tenlastegelegd dat
Parketnummer 16/706624-15:
1.
Primair
hij op of omstreeks 11 mei 2015 te Zeist, althans in het arrondissement Midden-Nederland,
ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander, althans alleen,
aan een persoon genaamd [slachtoffer] opzettelijk en al dan niet met voorbedachten rade zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg die [slachtoffer] (met gebalde vuist(en)) heeft/hebben geslagen en/of (meermalen) (met kracht) met een (harde) (elektrische) stok op het hoofd en/of het lichaam heeft/hebben geslagen en/of (met) die electrische) stok in/richting de nek van die [slachtoffer] heeft/hebben gestoken/bewogen en/of meermalen, althans eenmaal, tegen het hoofd en/of het lichaam van die [slachtoffer] heeft/hebben geschopt en/of in/tegen diens rug heeft/hebben geslagen en/of geschopt,
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid
art 303 lid 1 Wetboek van Strafrecht
subsidiair, althans indien het vorenstaande niet tot een veroordeling leidt:
hij op of omstreeks 11 mei 2015 te Zeist, althans in het arrondissement Midden-Nederland, openlijk in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [slachtoffer] door hem (met gebalde vuisten) te slaan en/of (meermalen) (met kracht) met een (harde) (electrische) stok op het hoofd en/of het lichaam te slaan en/of (met) die (electrische) stok in/richting zijn nek te steken/bewegen en/of meermalen, althans eenmaal, tegen zijn hoofd en/of lichaam te schoppen en/of in/tegen zijn rug te slaan en/of schoppen, terwijl het door hem, verdachte, gepleegde geweld enig lichamelijk letsel (te weten of meer hoofdwonden) ten gevolge heeft gehad;
2.
hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 september 2014 tot en met 12 mei 2015 te Zeist, althans in het arrondissement Midden-Nederland, in elk geval in Nederland,
tezamen en in vereniging met een of meer ander(en), althans alleen,
een persoon genaamd [slachtoffer] (meermalen) heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling, immers heeft verdachte die [slachtoffer] (telkens) opzettelijk dreigend, al dan niet via Facebook, althans via internet, dreigend de woorden toegevoegd, zakelijk weergegeven:
- ( via Facebook) "Ik ga je vermoorden. Ik ga je terugpakken, waar je ook bent" en/of
- ( vervolgens) (mondeling) dat hij hem, die [slachtoffer] , ging vermoorden, waar hij, die [slachtoffer] , ook was en/of
- ( op 21 april 2015) (via Facebook) "Ik ga je afmaken" en/of
- ( op 11 mei 2015) (via Facebook) "We gaan je terugpakken" en/of "Vandaag had je nog mazzel" en/of "er zijn nog andere mensen die je kunnen vermoorden" en/of
- ( op 12 mei 2015) (mondeling) "ik ga je dood maken. Of ik nu vrij ben of vast zit in de gevangenis. Als ik vast zit, ken ik heel veel Marokkanen die je dood gaan maken", althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking.
art 285 lid 1 Wetboek van Strafrecht
art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht
Parketnummer 16/661647-15:
hij in of omstreeks van 8 augustus 2015 tot en met 9 augustus 2015 te Zeist
en/of Leimuiden, althans in het arrondissement Midden-Nederland, althans in
Nederland, [slachtoffer] (meermalen) heeft bedreigd met enig misdrijf
tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling, immers heeft
verdachte (meermalen) opzettelijk voornoemde [slachtoffer] dreigend (via Facebook)
de woorden toegevoegd dat hij, verdachte, die [slachtoffer] zou afmaken en/of de
woorden "Twee kogels in je hoofd en alles is klaar", althans woorden van
gelijke dreigende aard of strekking.
art 285 lid 1 Wetboek van Strafrecht