Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Afdeling Strafrecht
Zittingslocatie Utrecht
Parketnummer: 16/705054-15 en 16/127353-14 (vordering tenuitvoerlegging) (P)
Vonnis van de meervoudige strafkamer van 9 september 2015
in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] (Suriname) op [1965] ,
ingeschreven in de Basisregistratie Personen op het adres
[adres] , [woonplaats] ,
gedetineerd in het Huis van Bewaring “Nieuwersluis” te Nieuwersluis.
1.Het onderzoek ter terechtzitting
Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 26 augustus 2015.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie en van wat verdachte en haar advocaat, mr. B.A.F. van Drimmelen, naar voren hebben gebracht.
2.Tenlastelegging
De tenlastelegging is gewijzigd ter terechtzitting van 26 augustus 2015.
De tenlastelegging is -met wijziging- als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
in de nacht van 30 op 31 december 2014, samen met een ander, heeft geprobeerd sieraden, andere zaken en/of geld te stelen van [slachtoffer] , waarbij geweld is gebruikt tegen deze [slachtoffer] .
3.Voorvragen
De dagvaarding is geldig, deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van het ten laste gelegde feit en de officier van justitie is ontvankelijk. Er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.
4.Waardering van het bewijs
4.1
Het standpunt van het Openbaar Ministerie
De officier van justitie heeft gevorderd het ten laste gelegde feit wettig en overtuigend bewezen te verklaren, met uitzondering van het onderdeel doorzoeken van de woning.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft met betrekking tot een aantal onderdelen van de tenlastelegging betoogd dat deze niet bewezen kunnen worden verklaard. Uit het dossier kan niet worden afgeleid dat de woning is doorzocht. Verder kan niet worden bewezen dat [slachtoffer] is geslagen. Door verdachte en haar medeverdachte wordt stellig ontkend dat er is geslagen. Het letsel dat door de arts is geconstateerd, geeft onvoldoende uitsluitsel of er ook echt geslagen is. Dit geldt ook voor het bij de keel grijpen.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Het bewijs [1]
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan op grond van de volgende bewijsmiddelen.
Op 31 december 2014 doet [slachtoffer] (hierna: [slachtoffer] ), woonachtig aan [adres] in [woonplaats] , aangifte. [slachtoffer] verklaart dat ze op 30 december 2014 naar bed is gegaan, op enig moment wakker werd en een licht in haar kamer zag. [2] Ze zag dat er een persoon op haar afkwam die haar begon te slaan. [slachtoffer] verweerde zich door haar armen voor haar gezicht te doen. De persoon greep haar met twee handen bij de keel, waardoor [slachtoffer] bijna geen lucht kreeg. Ook heeft de persoon half op haar gezeten of geleund. [slachtoffer] merkte dat er vervolgens een sprei over haar heen werd gedaan. [3]
Getuige [getuige] heeft verklaard dat zij op 31 december 2014 rond 00:45 uur naar bed is gegaan. Ze lag nog maar net in bed toen ze iemand hoorde roepen. Ze hoorde dat mevrouw [slachtoffer] (de rechtbank begrijpt: aangeefster [slachtoffer] ) om hulp riep. [getuige] verklaart dat er bij de voordeur van [slachtoffer] een kastje hangt met daarin de huissleutel. Dit kastje stond open, zodat [getuige] geen code hoefde in te toetsen om bij de sleutel te komen. [4]
De huisarts van [slachtoffer] , [A] , heeft verklaard dat hij op 31 december 2014 bij [slachtoffer] is geweest. Hij verklaart dat [slachtoffer] onder haar oor is vastgegrepen, gelet op de diepere bloeding en de kleur ervan. Ook verklaart hij dat zij in haar gezicht en op haar wangen rood is en dat dat komt door stuwing doordat zij bij haar keel werd gegrepen. [5] De blauwe plekken op de armen van [slachtoffer] zijn volgens [A] ontstaan door flink knijpen of slaan. [6]
Verdachte verklaart dat ze thuis plastic handschoenen hebben gepakt in verband met vingerafdrukken op de sleutelbox. [7] De code had verdachte opgeschreven op een briefje. Die code las ze voor aan [medeverdachte] , zodat zij de code in kon toetsen. [8] Met deze code kon de kluis worden geopend, daarachter zat de sleutel. [9]
Medeverdachte [medeverdachte] heeft verklaard dat ze samen met verdachte naar de woning is gegaan. [10] Het licht in de woning werd niet aangedaan. [11] [medeverdachte] verklaart dat ze naar boven is gelopen en zag dat verdachte een deken over het hoofd van de mevrouw gooide. [12] Verdachte vroeg haar deze deken vast te houden. [medeverdachte] heeft dat vervolgens gedaan. [13] Ook vroeg verdachte haar de hand van de mevrouw vast te houden [14] , omdat ze moest kijken waar de armbanden waren. [15] [verdachte] (de rechtbank begrijpt: verdachte) had aan [medeverdachte] verteld dat de vrouw twee gouden armbanden had, die duur waren. Ze wilde die armbanden pakken. [16] Verdachte had dat verteld toen ze in de auto zaten op weg naar de vrouw. Toen verdachte later terug kwam bij de auto zei ze tegen haar: “Shit, die mevrouw heeft de armbanden zeker weggehaald”. [17]
Verdachte heeft verder verklaard dat [slachtoffer] (de rechtbank begrijpt: [slachtoffer] ) helemaal onder de deken lag en verdachte deze vast hield, zodat ze die niet af kon doen. [18] Verdachte heeft de deken een paar keer over haar heen gegooid, zodat ze niet kon zien wie er stond. [19] [medeverdachte] (de rechtbank begrijpt: medeverdachte [medeverdachte] ) hield [slachtoffer] vast bij de voeten. [20]
Uit een afgeluisterd telefoongesprek op 11 maart 2015 tussen het telefoonnummer van verdachte en het nummer van [medeverdachte] blijkt het volgende:
“J (verdachte): Ik ga ontkennen, maar ik weet niet of ze bewijs gevonden hebben
(…)
J: Ik hoop niet dat een van de mensen in de straat camerabeelden hebben, weet je (…)
M ( [medeverdachte] ): Maar jij had niets op je hoofd, ik had een capuchon op mijn hoofd
J: Ik had die zwarte pet op
M: Ohhhh” [21]
Bewijsoverwegingen
De rechtbank is het met de raadsvrouw en de officier van justitie eens dat uit het dossier niet kan worden afgeleid dat de woning is doorzocht. De rechtbank zal verdachte dan ook vrijspreken van dat deel van de tenlastelegging.
Anders dan de raadsvrouw is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend kan worden bewezen dat aangeefster [slachtoffer] is geslagen en bij de keel is gegrepen. [slachtoffer] heeft hier zelf een gedetailleerde verklaring over afgelegd. Haar verklaring wordt bovendien ondersteund door het letsel dat bij haar is geconstateerd. De huisarts van [slachtoffer] heeft dit letsel kort na het incident gezien en heeft aan dit letsel een duiding gegeven die aansluit bij wat door [slachtoffer] is verklaard. Gelet hierop heeft de rechtbank geen enkele aanleiding te twijfelen aan de door [slachtoffer] afgelegde verklaring. Dat (een deel van) deze geweldshandelingen wellicht zijn gepleegd omdat [slachtoffer] zich hevig verzette en verdachten haar, volgens hun verklaringen, rustig probeerden te krijgen doet daaraan niet af.
5.Bewezenverklaring
De rechtbank acht op grond van de in rubriek 4.3 genoemde bewijsmiddelen bewezen dat verdachte
in de periode van 30 december 2014 tot en met 31 december 2014 te [woonplaats] , gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd (tussen 30 december 2014 23.30u en 31 december 2014 00.45u) ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om, tezamen en in vereniging met een ander,
met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening weg te nemen uit een woning (gelegen aan [adres] ) sieraden, toebehorende aan [slachtoffer] , en daarbij de weg te nemen goederen onder hun bereik te brengen door middel van een valse sleutel (te weten door onrechtmatig gebruik van een sleutel uit een zogenaamd sleutelkastje)
- naar de woning van die [slachtoffer] zijn gegaan en
- zich door middel van een valse sleutel de toegang tot die woning hebben verschaft,
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid,
welke poging tot diefstal werd vergezeld van geweld tegen die [slachtoffer] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken,
hebbende verdachte en/of haar mededader
- die [slachtoffer] op het lichaam geslagen en
- met de handen die [slachtoffer] bij de keel gegrepen en
- die [slachtoffer] op het bed gedrukt gehouden en bij haar armen en voeten gepakt en vastgehouden en
- op het lichaam van die [slachtoffer] gezeten en/of geleund en
- een sprei over het hoofd van die [slachtoffer] heen heeft/hebben gegooid en/of gedaan (waardoor haar gezicht werd bedekt).
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.
6.De strafbaarheid van het feit
Het bewezen geachte feit is volgens de wet strafbaar als
poging tot diefstal, vergezeld van geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd in een woning, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen, terwijl de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van valse sleutels.
Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.
7.De strafbaarheid van verdachte
Uit het pro justitia rapport van 29 juli 2015, opgemaakt door drs. L. Assa, psycholoog, blijkt zakelijk weergegeven- het volgende:
Bij verdachte is sprake van een ziekelijke stoornis, namelijk van een posttraumatische stressstoornis en een depressieve stoornis. Daarnaast lijdt verdachte aan een gebrekkige ontwikkeling, bestaande uit een lage begaafdheid en uit antisociale, narcistische en afhankelijke persoonlijkheidstrekken. Deze gebrekkige ontwikkeling is in redelijke mate van invloed geweest op het ten laste gelegde. Geadviseerd wordt daarom om verdachte als licht verminderd toerekeningsvatbaar te beschouwen.
De rechtbank neemt de conclusie van de psycholoog over en maakt die tot de hare.
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte volledig uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.
8.Motivering van de straffen en maatregelen
8.1
De eis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor het door haar bewezen geachte feit zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 5 jaren, met aftrek van voorarrest.
8.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft verzocht bij het bepalen van de strafmaat rekening te houden met het feit dat verdachte onder druk is gezet door de medeverdachte en zij de handelingen slechts heeft gepleegd uit angst voor haar. Daarnaast dient rekening gehouden te worden met de omstandigheid dat niet alle geweldshandelingen bewezen kunnen worden verklaard.
8.3
Het oordeel van de rechtbank
De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken.
De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.
Verdachte heeft zich samen met een ander schuldig gemaakt aan een woningoverval. Daarbij is, met behulp van een code die verdachte als thuiszorgmedewerker onder zich had, de toegang verkregen tot de woning. Door verdachte en haar mededader is de bewoonster, een 99-jarige vrouw, vastgepakt en bij de keel gepakt, waardoor zij letsel heeft opgelopen. De rechtbank neemt het verdachte bijzonder kwalijk dat zij voor eigen financieel gewin dit zeer kwetsbare slachtoffer op deze wijze heeft overvallen. Verdachte heeft bovendien op grove wijze misbruik gemaakt van het vertrouwen dat in haar als thuiszorgmedewerker was gesteld.
De enorme impact die dit feit op het slachtoffer heeft gehad, blijkt in het bijzonder uit de schriftelijke slachtofferverklaring. Niet alleen zijn de fysieke klachten toegenomen na dit voorval. Ook haar vertrouwen en gevoel van veiligheid is ze kwijtgeraakt. Bovendien heeft dit incident haar gedwongen om te verhuizen naar een zorginstelling.
Wat betreft de persoon van de verdachte heeft de rechtbank gelet op een Uittreksel uit de Justitiële Documentatie van 23 juni 2015, waaruit blijkt dat verdachte in 2014 is veroordeelde voor een vermogensdelict.
De rechtbank neemt het advies van de psycholoog over en zal verdachte als licht verminderd toerekeningsvatbaar beschouwen.
Verder heeft de rechtbank gelet op een reclasseringsadvies van 6 augustus 2015. De reclassering adviseert aan verdachte een deels voorwaardelijke straf op te leggen met daarbij een aantal bijzondere voorwaarden.
De rechtbank volgt het advies van de reclassering niet. Naar het oordeel van de rechtbank kan slechts een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van aanzienlijke duur recht doen aan de ernst van het feit. De rechtbank ziet daarbij geen ruimte voor een voorwaardelijk strafdeel.
Alles afwegend, acht de rechtbank een gevangenisstraf voor de duur van 4 jaren, met aftrek van voorarrest, passend en geboden.
9.Ten aanzien van de benadeelde partij en de schadevergoedingsmaatregel
9.1
De inhoud van de vordering
De vordering van [slachtoffer] strekt tot vergoeding van geleden schade ten gevolge van het ten laste gelegde, te weten een totaalbedrag van € 2.000,00 ter zake van immateriële schade, te vermeerderen met de executiekosten en de wettelijke rente.
9.2
De eis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat de vordering van de benadeelde partij geheel zal worden toegewezen, te vermeerderen met de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. De vordering dient hoofdelijk te worden toegewezen.
9.3
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.
9.4
Het oordeel van de rechtbank
De behandeling van de vordering van [slachtoffer] levert niet een onevenredige belasting van het strafgeding op. Tevens is komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor bewezen geachte feit rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank waardeert deze op € 2.000,00 (tweeduizend euro), bestaande uit aan immateriële schade. De vordering kan dan ook tot dat bedrag worden toegewezen en zal worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 31 december 2014 tot aan de dag van de algehele voldoening.
Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.
In het belang van de benadeelde partij voornoemd wordt als extra waarborg voor betaling de schadevergoedingsmaatregel (artikel 36f Sr) aan verdachte opgelegd.
10.Tenuitvoerlegging voorwaardelijke veroordeling
Verdachte is op 24 september 2014 veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van één week. De rechtbank stelt vast dat verdachte zich in de proeftijd heeft schuldig gemaakt aan het strafbare feit, zoals vermeld in dit vonnis.
De rechtbank zal de vordering tenuitvoerlegging van de officier van justitie echter afwijzen. Daartoe overweegt de rechtbank dat de gevorderde tenuitvoerlegging in geen verhouding staat tot het bewezen verklaarde feit en de straf die in deze zaak aan verdachte wordt opgelegd. Voorts overweegt de rechtbank dat de proeftijd in de zaak waarin tenuitvoerlegging wordt gevorderd, nog enige tijd zal voortduren, aangezien de proeftijd niet loopt gedurende de tijd dat verdachte in detentie verblijft. Gelet hierop ziet de rechtbank geen aanleiding de door de officier van justitie gevorderde tenuitvoerlegging toe te wijzen.
11.Toepasselijke wettelijke voorschriften
De beslissing berust op de artikelen 24c, 36f, 45 en 312 van het Wetboek van Strafrecht zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.
12.Beslissing
De rechtbank:
Bewezenverklaring
Verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld.
Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.
Strafbaarheid
Het bewezen verklaarde levert op:
poging tot diefstal, vergezeld van geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd in een woning, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen, terwijl de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van valse sleutels.
Verklaart het bewezene strafbaar.
Verklaart verdachte daarvoor strafbaar.
Straf
Veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 4 (vier) jaren.
een gevangenisstraf van 4 (vier) jaren.
Beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.
Benadeelde partijen
Wijst de vordering van [slachtoffer] toe tot een bedrag van € 2.000,00 (zegge tweeduizend euro), te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf 31 december 2014 tot aan de dag van de algehele voldoening.
Veroordeelt verdachte tot betaling van het toegewezen bedrag aan [slachtoffer] voornoemd, behalve voor zover deze vordering reeds door of namens een ander is betaald.
Veroordeelt verdachte voorts in de kosten door de benadeelde partij gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.
Legt verdachte de verplichting op ten behoeve van [slachtoffer] , € 2.000,00 (zegge tweeduizend euro) aan de Staat te betalen, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door hechtenis van 30 dagen. De toepassing van die hechtenis heft de hiervoor opgelegde verplichting niet op. Het voornoemde bedrag wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 31 december 2014 tot aan de dag van de algehele voldoening.
Bepaalt dat, indien en voor zover door verdachte of één van haar mededaders aan één van de genoemde betalingsverplichtingen is voldaan, daarmee de andere betalingsverplichtingen zijn vervallen.
Vordering tenuitvoerlegging
Wijst af de vordering tenuitvoerlegging van 1 juni 2015 (parketnummer 16/127353-14).
Dit vonnis is gewezen door mr. N.E.M. Kranenbroek, voorzitter, mrs. J.W. Frieling en G.A. Bos, rechters, in tegenwoordigheid van mr. M.C. van Reenen, griffier, en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 9 september 2015.
BIJLAGE: De tenlastelegging
Aan [verdachte] wordt tenlastegelegd dat
zij in of omstreeks de periode van 30 december 2014 tot en met 31 december 2014 te
[woonplaats] , althans in het arrondissement Midden-Nederland
gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd (tussen 30 december 2014 23.30u
en 31 december 2014 00.45u)
ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om
tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,
met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening weg te nemen uit een woning
(gelegen aan [adres] ) sieraden en/of goederen en/of geld,
geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer] , in elk geval aan een ander of
anderen dan aan verdachte en/of haar mededader(s) en/of daarbij de/het weg te
nemen goed(eren) onder haar/hun bereik te brengen door middel van een valse
sleutel (te weten door onrechtmatig gebruik van een sleutel uit een zogenaamd
sleutelkastje)
- naar de woning van die [slachtoffer] is/zijn gegaan en/of
- zich (door middel van een valse sleutel) de toegang tot die woning
heeft/hebben verschaft en/of
- die woning heeft/hebben doorzocht
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid
welke poging tot diefstal werd vergezeld van geweld tegen die [slachtoffer] , gepleegd
met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping
op heterdaad aan zichzelf en/of aan (een) andere deelnemer(s) hetzij de
vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren,
hebbende verdachte en/of haar mededader(s)
- die [slachtoffer] op/tegen het hoofd en/of de rug en/of het lichaam geslagen en/of
gestompt en/of
- ( met de handen) die [slachtoffer] bij de keel gegrepen (gehouden) en/of in de keel
geknepen en/of
- die [slachtoffer] op/tegen het bed gedrukt (gehouden) en/of bij haar armen en/of
voeten gepakt en of vastgehouden en/of
- op/tegen het lichaam van die [slachtoffer] gezeten en/of geleund en/of
- een sprei of een trui, althans een voorwerp over het hoofd van die [slachtoffer]
heen heeft/hebben gegooid en/of gedaan (waardoor haar gezicht werd bedekt);
art 310 Wetboek van Strafrecht
art 312 lid 1 Wetboek van Strafrecht