Uitspraak
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
1.De procedure
- het tussenvonnis van 24 juli 2013
- de conclusie van antwoord in reconventie
- het proces-verbaal van comparitie van 6 februari 2014
- de brief van Flexservice van 11 maart 2014
- de brief van Netrom van 14 maart 2014.
2.De feiten
“FlexService, gevestigd en kantoorhoudende aan de Julianalaan 1 (1213AP) in Hilversum, ten deze rechtsgeldig vertegenwoordigd door de heer [A]”.
2.Prijs en betaling
(…)
10.Aansprakelijkheid van de leverancier; vrijwaring
(…)
17.Uitvoering
21.Ontwikkeling van programmatuur
(…)
26.Onderhoud
- het volstrekt ontbreken van technische documentatie van de source code in de finale oplevering. (…)
- GluedJobs (en alle andere tools) voldoen niet aan de multi-language eis zoals gesteld in de functionele architectuur. (…)
- Geen technische documentatie (niet alleen van Glued Jobs, maar ook van GluedTime, Jobmarkt en Contracter) (zie mail aan [B]-Netrom begin feb)
- Glued Jobs voldoet niet aan de belangrijke multi-language/country eis (zie mail aan [B]-Netrom begin feb)
- De-duplication routine werkt niet (schatting is dat 50% van de jobs reeds is teruggetrokken, maar GluedJobs heeft dat niet gesignaleerd)
- Cross Border search is niet mogelijk
- De eerste keer dat een gebruiker de pagina “List jobs” opent, is dit te langzaam (performance probleem)
- Job Alerts en Agents werken niet (dit werkte in november wel)”
3.Het geschil
no cure no pay-garantie (sub a.; hiervoor, 2.8), aanspraak heeft op restitutie van het door haar onder de overeenkomsten aan Netrom betaalde, aangevuld met schadevergoeding, en dat Flexservice deze aanspraken in de onderhavige procedure namens KMS 200, dan wel – indien de rechtbank Flexservice zou aanmerken als contractspartij – in eigen naam, geldend maakt.
4.De beoordeling
in conventie en in reconventie
11.164,66
“Diverse ontwikkelwerkzaamheden conform specificaties”en
“Ontwikkelwerkzaamheden aan diverse projecten conform specificaties”. Tussen partijen is niet in geschil dat Flexservice daarbij het functioneel ontwerp heeft gemaakt en dat Netrom vervolgens het technisch ontwerp heeft gemaakt. In de overeenkomsten is verder vermeld dat een gespecificeerd aantal ontwikkelaars wordt ingezet voor de werkzaamheden tegen een beschreven uurtarief. Vervolgens wordt maandelijks gefactureerd op basis van het werkelijk aantal bestede uren. Ook de algemene voorwaarden maken onderdeel uit van de tussen partijen gesloten overeenkomst. In artikel 17.1 van deze voorwaarden wordt met zoveel worden gezegd dat de overeenkomst een inspanningsverbintenis behelst, tenzij een voldoende bepaalbaar resultaat tussen partijen schriftelijk is overeengekomen (zie 2.9). Flexservice heeft in dit verband gewezen op de no cure no pay-garantie. De rechtbank is van oordeel dat deze niet het in de algemene voorwaarden bedoelde bepaalbaar resultaat bevat. Er is immers niet concreet in omschreven bijvoorbeeld welk product wanneer dient te worden opgeleverd. Van een resultaatsverbintenis in de door Flexservice bedoelde zin is daarom geen sprake. De stelling van Flexservice dat Netrom de verantwoordelijkheid voor het resultaat heeft erkend, is niet nader onderbouwd in die zin, als zou Netrom wanprestatie of zelfs daaruit voortvloeiende aansprakelijkheid hebben erkend, en haar verweer tegen de aanspraken van Flexservice hebben prijsgegeven. In het licht van het verweer van Netrom houdt deze stelling daarom geen stand. Voor zover Flexservice heeft bedoeld te betogen dat de door haar bedoelde erkenningen van Netrom de door haar bedoelde wanprestatie van Netrom objectief doen vaststaan, of daaraan bijdragen, zal dat verweer hierna (4.33) worden besproken.
“gang van zaken”en is dus breder geformuleerd dan alleen de voortgang (zie 2.8). Bij de uitleg van de no cure no pay-garantie betrekt de rechtbank ook de overeengekomen algemene voorwaarden volgens welke Netrom zich naar beste kunnen dient in te spannen de dienstverlening met zorg uit te voeren. Dit strookt met de toepasselijke wetsbepaling, artikel 7:401 BW, waarin staat dat Netrom de zorg van een goed opdrachtnemer in acht dient te nemen. Tot slot wijst de rechtbank op de e-mail van Netrom van 19 juli 2010, dus van vóór het sluiten van de overeenkomsten, waarin zij aan Flexservice de volgende uitleg geeft over haar no cure no pay-garantie:
“Dit houdt o.a. in dat Flexservice op vooraf bepaalde momenten (milestones) acceptatietests uitvoert om zichzelf ervan te overtuigen dat aan al haar verwachtingen voldaan wordt.”Daaruit blijkt niet dat alleen een gebrek in de voortgang een reden kan zijn voor een terecht beroep op die garantie.
time & material). Daarbij werden geen eindresultaten gedefinieerd; er werd, zo staat onweersproken vast, gewerkt volgens de zgn.
Agile/scrum-methode, waarbij in korte
sprintssteeds deelopleveringen plaatsvonden, die ook steeds tussentijds werden getest, door testers van beide partijen. Weliswaar was in de overeenkomsten een no cure/no pay-bepaling opgenomen, maar tegen de achtergrond van het ontbreken van een gedefinieerd eindresultaat, en een gedefinieerd urenbudget, kon die bepaling geen afbreuk doen aan het uitgangspunt dat Netrom tot niet meer verplicht was dan het ter beschikking stellen van bekwame ontwikkelaars, die conform het functioneel ontwerp van Flexservice, zich inspanden om de door Flexservice gewenste software te ontwikkelen. Hierbij diende Netrom zich als een goed opdrachtnemer te gedragen (zie 4.24).
replatformingdus niets aan Flexservice in rekening, aldus Flexservice. Netrom voert hiertegenover aan dat de 50/50-deal voor haar een commerciële achtergrond had, en dat deze niet bedoeld was als erkenning van aansprakelijkheid of iets dergelijks, en deze ook niet inhield. Netrom was ook bereid om (financieel) te participeren in
replatformingvan JobMarkt en Contractor, volgens Netrom ook om commerciële redenen, maar partijen zijn hier niet uitgekomen.
All GLUED applications must be multilingual’ op pagina 11 van het ‘
GLUED Design – General ontwerp eisen’. Netrom vulde voor andere landen dan Nederland de database met vacatures, zodat zij deze eis van Flexservice kende – zo stelt Flexservice. Omdat Netrom deze functionaliteit niet had ingebouwd en deze fout naar inschatting van Flexservice alleen tegen betaling van 4000 a 5000 uren zou kunnen worden hersteld door Netrom, heeft Flexservice ervoor gekozen om het hele platform door een derde opnieuw te laten bouwen, nadat zij Netrom bij e-mail van 4 februari 2013 tevergeefs had verzocht de fout per direct op kosten van Netrom te herstellen – aldus, nogsteeds, Flexservice . Netrom heeft aangevoerd dat de uitleg die Flexservice geeft aan de multilingual eis, niet overeengekomen is. Volgens Netrom is overeengekomen dat de websites in andere talen vertaald moesten kunnen worden en aan deze eis voldeed het door Netrom opgeleverde en hierover is ook nooit geklaagd door Flexservice. Netrom heeft nooit de verplichting aanvaard dat zij zorg zou dragen voor de thans door Flexservice gegeven uitleg aan de multilingual eis, zodat zij dienaangaande ook niet in verzuim is komen te verkeren, aldus Netrom. De rechtbank oordeelt dat Flexservice onvoldoende heeft onderbouwd dat haar uitleg van de multilingual eis voor Netrom duidelijk was en (daarmee) overeengekomen was. Dat de door Flexservice bedoelde functionaliteit volgt uit de enkele term ‘multilingual’ in het door Flexservice aangehaalde document, is hiertoe onvoldoende omdat deze term meer aansluit bij meertaligheid (uitleg Netrom) dan bij een functionaliteit die kan omgaan met verschillen in karakteristieken van arbeidsmarkten en opleidingen in verschillende landen (uitleg Flexservice).4.37. In de derde plaats stelt Flexservice dat de zogenaamde de-duplicatie en update routines op enig moment niet werkten en voor zover dat aan gebrekkig onderhoud zou liggen, dat dit (ook) de verantwoordelijkheid van Netrom was en is. Tegenover de betwisting van Netrom dat de de-duplicatie een verplichting van Netrom inhield en dat de routines niet werkten, en dat zij op dit punt een onderhoudsverplichting had, heeft Flexservice deze stellingname echter niet nader, en daarmee onvoldoende onderbouwd.