Uitspraak
vonnis
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND
Afdeling Civielrecht
zittinghoudend te Utrecht
zaaknummer / rolnummer: C/16/321974 / HA ZA 12-586
Vonnis van 30 januari 2013
in de zaak van
1. [Eiser 1],
wonende te [woonplaats],
2. [Eiser 2],
wonende te [woonplaats],
eisers,
advocaat mr. J. Pluis te Gouda,
tegen
naamloze vennootschap
SNS BANK N.V.,
gevestigd te Utrecht,
gedaagde,
advocaat mr. D.M. Brinkman te Utrecht.
Eisers zullen hierna afzonderlijk [Eiser 1] en [Eiser 2], en tezamen [Eisers] genoemd worden. Gedaagde zal SNS Bank genoemd worden.
1. De procedure
1.1. Het verloop van de procedure blijkt uit:
- het tussenvonnis van 11 juli 2012
- het proces-verbaal van comparitie van 26 september 2012.
1.2. Ten slotte is vonnis bepaald.
2. De feiten
2.1. [Eisers] zijn broer en zus van elkaar.
2.2. SNS Bank stelde tot 10 januari 2009 kluisloketten beschikbaar en sloot hiertoe kluisloketovereenkomsten met klanten.
2.3. Op 4 januari 1992 heeft [Eiser 2] een kluisloketovereenkomst gesloten met SNS Bank voor kluisnummer 0591 ook wel 591 tegen een vergoeding van € 37,00 per jaar. Omstreeks 1999 zijn partijen overeengekomen dat ook [Eiser 1] gerechtigd is tot het gebruik van kluisloket 591. Vanaf dat moment is de jaarlijkse vergoeding van zijn rekening afgeschreven.
2.4. In 2004 heeft [Eiser 2] samen met haar zus een kluisloketovereenkomst gesloten met SNS bank voor kluisnummer 1364.
2.5. Op beide kluisloketovereenkomsten zijn de ‘voorwaarden huurovereenkomst kluisloket’ van SNS Bank van toepassing. In deze voorwaarden staat onder andere opgenomen dat de huurder voor elk bezoek aan het kluisloket zijn handtekening dient te plaatsen op een daartoe bestemd formulier. Ook is daarin opgenomen dat het kluisloket wordt afgesloten door de huurder onder medewerking van de bank en dat deze slechts door de huurder en de bank gezamenlijk kan worden geopend. Voorts is bepaald dat de huurder voor een goede bewaring van de sleutels dient te zorgen en dat hij verlies van sleutels onmiddellijk bij de SNS bank dient te melden. Verder is bepaald dat de SNS Bank tot een bepaald maximum bedrag aansprakelijk gehouden kan worden voor verlies of schade aan de inhoud van het kluisloket.
2.6. Aan [Eisers] zijn door SNS Bank in totaal twee sleutels van kluisnummer 591 ter beschikking gesteld.
2.7. Op 10 november 2008 heeft SNS Bank een brief verstuurd aan [Eiser 2] waarin SNS Bank de kluisloketovereenkomst heeft opgezegd per 10 januari 2009 met verzoek de kluis voor deze datum leeg te halen.
2.8. Op 15 december 2008 heeft SNS Bank per brief een herinnering verstuurd aan [Eiser 2] dat de kluisloketten gaan verdwijnen met een herhaling van haar verzoek het kluisloket leeg te maken. SNS Bank heeft daarbij aangezegd dat indien op 10 januari 2009 nog niet is gereageerd het kluisloket onder toezicht van een notaris wordt opengeboord, waarbij de inhoud van het kluisloket zal worden geïnventariseerd en verzegeld bewaard.
2.9. Op 24 december 2008 heeft [Eiser 2] een afspraak met SNS Bank gehad. Zij heeft op die datum toegang gehad tot kluisloket 1364. Zij heeft dit kluisloket leeggemaakt en hiervoor een verklaring ‘Verklaring leegmaken kluisloket’ ondertekend, hierna: Verklaring leegmaken kluisloket.
2.10. In het computersysteem van SNS Bank staat kluisloket 591 op 24 december 2008 als leeg en open geregistreerd. SNS Bank is volgens haar computersysteem per diezelfde datum in het bezit van een sleutel van kluisloket 591.
2.11. Op 20 maart 2009 heeft de notaris een akte opgesteld, inhoudende een proces-verbaal van de opening van de kluisloketten van SNS Bank op 17 maart 2009. Uit deze akte en de daarbij behorende bijlagen volgt dat kluisloket 591 al open en leeg was.
2.12. Medio 2011 heeft [Eisers] bij SNS Bank aangegeven de kluisinhoud van kluisnummer 591 op te willen halen.
2.13. Op 14 juli 2011 heeft SNS Bank telefonisch verteld aan [Eisers] dat de inhoud van kluisloket 591 in haar filiaal te Arnhem opgehaald kon worden.
2.14. Op 22 juli 2011 hebben [Eisers] zich gemeld bij het filiaal te Arnhem van SNS Bank, alwaar zij te horen kregen dat de kluisinhoud van kluisnummer 591 aldaar niet aanwezig was.
2.15. Partijen hebben tussen 2 augustus 2011 en 12 december 2011 schriftelijk met elkaar gecommuniceerd, waarbij de advocaat van [Eisers] SNS Bank per e-mail van 18 november 2011 heeft gesommeerd om binnen één week tot betaling van € 40.250,00 over te gaan, te verhogen met een bedrag van € 1.8500,00 en btw aan advocaatkosten bij gebreke waarvan rechtsmaatregelen zijn aangezegd.
3. Het geschil
3.1. [Eisers] vorderen samengevat - veroordeling van SNS Bank tot betaling van € 40.250,00, vermeerderd met rente en kosten.
3.2. [Eisers] leggen primair aan hun vordering ten grondslag dat sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de tussen partijen gesloten overeenkomst tot bewaarneming door SNS Bank. Subsidiair stellen [Eisers] dat SNS Bank de op haar rustende zorgplicht uit hoofde van de tussen partijen gesloten huurovereenkomst niet is nagekomen en meer subsidiair dat sprake is van niet nakoming door SNS Bank van de op haar rustende verplichting de inhoud van het kluisloket aan [Eisers] te retourneren. Uiterst subsidiair stellen [Eisers] dat sprake is van onrechtmatig handelen van SNS Bank.
3.3. SNS Bank voert verweer, met als conclusie dat de vordering van [Eisers] moet worden afgewezen, met veroordeling van [Eisers] in de proceskosten, te vermeerderen met rente en nakosten.
4. De beoordeling
Overeenkomst tot bewaarneming
4.1. De rechtbank overweegt dat SNS Bank zich tot meer heeft verplicht dan het enkel ter beschikking stellen van sleutels waarmee toegang tot de kluisloketten kon worden verschaft. De inhoud van de algemene voorwaarden bevestigen hetgeen hieromtrent door [Eisers] is gesteld, te weten dat voor de toegang tot het kluisloket legitimatie vereist was, dat hiervoor getekend moest worden op een zogenaamde kluiskaart en dat het kluisloket niet zonder tussenkomst van SNS Bank toegankelijk was. In deze voorwaarden is immers opgenomen dat voor de toegang en voor het afsluiten van het kluisloket de medewerking van SNS Bank nodig is. Verder is verplicht gesteld dat de bezoeker voor elk bezoek aan het kluisloket zijn handtekening plaatst op een daartoe bestemd formulier. Ten slotte is in de algemene voorwaarden de bepaling opgenomen dat de bank zich per kluisloket tot een bepaald maximumbedrag aansprakelijkheid houdt voor schade die voor de gebruiker van het kluisloket mocht ontstaan door verlies of schade aan de in het kluisloket geborgen inhoud. Uit het voorgaande blijkt dat SNS Bank zich verantwoordelijk achtte voor hetgeen in het kluisloket werd opgeborgen waarmee het accent van de overeenkomst niet lag op het in gebruik geven van een kluisloket maar op het bewaren van de aan SNS Bank toevertrouwde zaken. Gelet op het voorgaande is de overeenkomst tussen partijen dan ook aan te merken als een overeenkomst tot bewaarneming als bedoeld in artikel 7:600 BW.
4.2. Op grond van de overeenkomst tot bewaarneming was SNS Bank verplicht zaken die [Eisers] aan haar toevertrouwde in bewaring te nemen en deze terug te geven, zie artikel 7:600 BW. Aangezien [Eisers] stellen dat SNS Bank de inhoud van kluisloket 591 niet aan hen heeft teruggeven, dient SNS Bank te stellen en zo nodig te bewijzen dat zij haar verplichting wel is nagekomen.
Nakoming verplichting tot teruggave kluisinhoud
4.3. In het computersysteem van SNS Bank staat vermeld dat kluisloket 591 op 24 december 2008 is leeggemaakt en dat op die datum een sleutel van deze kluis is ingeleverd. Deze registratie alleen is echter onvoldoende om aan te nemen dat kluisloket 591 op of na deze datum door [Eisers] is leeggemaakt. Dit geldt ook voor het feit dat kluisloket 591 in elk geval op 17 maart 2009 open en leeg was. Vereist is op zijn minst dat er een verband kan worden gelegd tussen (een van) deze feiten en een handelen van [Eisers] gelet op de verplichting die op SNS Bank onder de overeenkomst tot bewaarneming rust om hetgeen aan haar in bewaring is gegeven, terug te geven. Het is aan SNS Bank feiten en omstandigheden aan te voeren op grond waarvan dit verband kan worden gelegd.
4.4. SNS Bank neemt dit verband aan door te stellen dat [Eiser 2] bij haar bezoek op 24 december 2008 aan kluisloket 1364 ook kluisloket 591 moet hebben leeggemaakt. Volgens SNS Bank had zij hiertoe de mogelijkheid doordat aan haar toegang is verschaft aan kluisloket 1364 en had zij hiertoe reden gelet op de opzegging van de kluisfaciliteiten door SNS Bank. Aangezien door [Eisers] is aangevoerd dat kluisloket 591 zonder tussenkomst van SNS Bank niet toegankelijk is bij een bezoek aan kluisloket 1364 omdat kluisloket 591 een ondergrondse robotkluis betreft, had SNS Bank haar stelling nader behoren te onderbouwen dat beide kluizen op 24 december 2008 voor [Eiser 2] toegankelijk zijn geweest. Zij heeft dit echter nagelaten zodat zij onvoldoende gemotiveerd heeft gesteld dat het voor [Eiser 2] mogelijk was om op 24 december 2008 niet alleen kluisloket 1364 maar ook kluisloket 591 leeg te maken. Daarbij hebben [Eisers] gemotiveerd betwist dat [Eiser 2] reden had om kluisloket 591 leeg te maken. Zij gebruikte deze kluis niet en ging ervan uit dat [Eiser 1] zelf de door hem gebruikte kluis zou leegmaken. Gelet op het voorgaande kan de registratie in het computersysteem dat loketkluis 591 leeg en open is sinds 24 december 2008 niet in verband gebracht worden met een handelen van [Eisers]
4.5. Evenmin kan uit het feit dat SNS Bank in het bezit is van een sleutel van kluisloket 591 worden afgeleid dat [Eisers] kluisloket 591 op enig moment hebben leeggemaakt. Door [Eisers] is immers onbetwist aangevoerd dat zij nog steeds een sleutel in hun bezit hebben en dat zij de andere sleutel op advies van SNS Bank in de kluis zelf bewaarden. Van een verlies van een sleutel was dan ook geen sprake. [Eisers] hebben een foto van de in hun bezit zijnde sleutel overgelegd en door SNS Bank is niet betwist dat dit een sleutel van kluisloket 591 betreft. Gesteld noch gebleken is dat [Eiser 2] op 24 december 2008 of [Eisers] op een latere datum gelegen voor 17 maart 2009, toegang hebben gevraagd tot kluisloket 591 aan SNS Bank en daarop een sleutel hebben achtergelaten. Nu van een dergelijk verzoek niet is gebleken en SNS Bank haar stelling onvoldoende heeft onderbouwd dat het voor [Eiser 2] op 24 december 2008 mogelijk was om ook kluisloket 591 te openen en leeg te maken, is het feit dat SNS Bank een sleutel van kluisloket 591 bezit onvoldoende om aan te nemen dat kluisloket 591 door [Eisers] op enig moment voor 17 maart 2009 zou zijn leeggemaakt.
4.6. Op grond van het voorgaande, komt de rechtbank tot de conclusie dat SNS Bank haar stelling dat zij haar verplichting tot teruggave is nagekomen omdat kluisloket 591 door [Eisers] is leeggemaakt op 24 december 2008 maar in elk geval op een dag gelegen voor 17 maart 2009, onvoldoende heeft onderbouwd. Vaststaat dan ook dat SNS Bank haar verplichting tot teruggave van de inhoud van kluisloket 591 aan [Eisers] heeft geschonden.
Schending klachtplicht
4.7. Artikel 6:89 BW, waarin is bepaald dat tijdig geklaagd dient te worden, ziet op een gebrekkige nakoming. Aangezien SNS Bank haar verplichting tot teruggave geheel niet is nagekomen, is dit artikel niet van toepassing en gaat de rechtbank aan dit verweer van SNS Bank voorbij.
Schade
4.8. Omdat SNS Bank haar verplichting tot teruggave van hetgeen onder de overeenkomst tot bewaarneming aan haar was toevertrouwd niet is nagekomen, is zij verplicht de schade die [Eisers] hierdoor lijden te vergoeden.
4.9. Wat de inhoud van het kluisloket is geweest, dient door [Eisers] gesteld en bij voldoende betwisting bewezen te worden. Door [Eisers] is gesteld dat de inhoud van het kluisloket 591 bestond uit door familie en vrienden op het huwelijk van [Eiser 1] op 22 juli 2004 geschonken gouden sieraden en een geldbedrag van € 23.500,00. Bij de gouden sieraden ging het om 6 armbanden met een gewicht aan goud van 210 gram elk en 11 armbanden met een gewicht variërend tussen de 15 en 30 gram per stuk, 3 ringen en 1 paar oorbellen, die door [Eisers] op een goudprijs van in totaal € 16.750,00 worden gewaardeerd. SNS Bank heeft de gestelde inhoud van kluisloket 591 betwist, zodat [Eisers] dienen te bewijzen wat de door hen gestelde inhoud van kluisloket 591 is geweest. Aangezien door [Eisers] een bewijsaanbod is gedaan zullen zij worden opgedragen het navolgende bewijs te leveren.
Bewijs
4.10. De rechtbank draagt [Eisers] op te bewijzen dat de inhoud van kluisloket 591 bestond uit gouden sieraden ter waarde van € 16.750,00 en een geldbedrag van € 23.000,00 in contanten.
4.11. Indien [Eisers] het bewijs (mede) wensen te leveren door schriftelijke stukken of andere gegevens, dienen zij deze afzonderlijk bij akte in het geding te brengen. Indien [Eisers] het bewijs willen leveren door het doen horen van getuigen, dienen zij dit in de akte te vermelden en de verhinderdata op te geven van alle partijen en van de op te roepen getuigen. De rechtbank zal dan vervolgens een dag en uur voor een getuigenverhoor bepalen.
4.12. [Eisers] moeten bij de getuigenverhoren in persoon en SNS Bank rechtsgeldig vertegenwoordigd aanwezig zijn. Indien een partij zonder gegronde reden niet verschijnt, kan dit nadelige gevolgen voor die partij hebben.
4.13. De rechtbank verwacht dat het verhoor per getuige 60 minuten zal duren. Als [Eisers] verwachten dat het verhoor van een getuige langer zal duren dan de hiervoor vermelde duur, kan dat in de te nemen akte worden vermeld.
4.14. De rechter, ten overstaan van wie de comparitie is gehouden, heeft dit vonnis niet kunnen wijzen om organisatorische redenen.
5. De beslissing
De rechtbank:
5.1. draagt [Eisers] op om te bewijzen dat de inhoud van kluisloket 591 bestond uit gouden sieraden ter waarde van € 16.750,00 en een geldbedrag van € 23.000,00 in contanten;
5.2. verwijst de zaak naar de rolzitting van woensdag 27 februari 2013 teneinde [Eisers] in de gelegenheid te stellen bij akte aan te geven op welke wijze zij bewijs willen leveren;
5.3. bepaalt dat, indien [Eisers] (mede) bewijs willen leveren door middel van schriftelijke bewijsstukken, zij die stukken op die rolzitting in het geding moeten brengen;
5.4. bepaalt dat, indien [Eisers] bewijs willen leveren door middel van het horen van getuigen, zij op die rolzitting:
- de namen en woonplaatsen van de getuigen dienen op te geven;
- moeten opgeven op welke dagen alle partijen, hun (eventuele) advocaten/gemachtigden en de getuigen in de drie maanden nadien verhinderd zijn; zij dienen bij die opgave ten minste vijftien dagdelen vrij te laten waarop het getuigenverhoor zou kunnen plaatsvinden;
5.5. bepaalt dat:
- voor het opgeven van verhinderdata geen uitstel zal worden verleend;
- indien [Eisers] geen gebruik maken van de mogelijkheid om verhinderdata op te geven de rechter eenzijdig een datum zal bepalen waarvan dan in beginsel geen wijziging meer mogelijk is;
- het getuigenverhoor zal kunnen worden bepaald op een niet daarvoor opgegeven dagdeel, indien bij de opgave minder dan het hiervoor verzochte aantal dagdelen zijn vrijgelaten;
5.6. bepaalt dat de datum van het getuigenverhoor in beginsel niet zal worden gewijzigd nadat daarvoor dag en tijdstip zijn bepaald;
5.7. houdt iedere verdere beslissing aan.
Dit vonnis is gewezen door mr. A.K. Korteweg en in het openbaar uitgesproken op 30 januari 2013.?