Uitspraak
RECHTBANK MIDDELBURG
Sector kanton
Locatie Terneuzen
zaak/rolnr.: 220692 / 11-1002
vonnis van de kantonrechter d.d. 26 oktober 2011
in de zaak van
[A],
wonende te [adres],
opposerende partij,
verder te noemen: [partij A],
gemachtigde: mr. M. Harte,
t e g e n :
de besloten vennootschap
MARJOC I B.V.,
gevestigd te [adres],
handelend onder de naam
MARJOC FINANCE,
geopposeerde partij,
verder te noemen: Marjoc,
gemachtigde: GGN Brabant.
het verloop van de procedure
De procedure is als volgt verlopen:
- dagvaarding van 14 februari 2011,
- verstekvonnis van 2 maart 2011 met rolnummer 11-373,
- verzetdagvaarding van 11 mei 2011,
- conclusies van antwoord en repliek in oppositie.
de beoordeling van de zaak
1. Op 24 november 2007 sloot [partij A] een overeenkomst met Telfort betreffende een abonnement voor mobiele telefonie met internet voor de duur van 12 maanden. Het abonnement is omschreven als Telfort internet unlimited, unlimited mobiel internet met Fair Use Policy. Op de overeenkomst zijn van toepassing de Algemene Voorwaarden Telfort BV (verder: de algemene voorwaarden). Artikel 14.12 van de algemene voorwaarden bepaalt onder meer dat de mobiel internetbundel bij Telfort unlimited uitsluitend geldt voor internet- verkeer en niet voor MB-verbruik in het buitenland waarvoor afwijkende tarieven gelden. In de periode van 24 tot en met 28 november 2007 is [partij A] ingelogd op internet via een Belgisch netwerk. Daardoor waren de kosten van MB-verbruik in het buitenland opgelopen tot € 2.044,49. Telfort ging daarom over tot blokkering van de aansluiting van [partij A]. Zij bracht hem op 7 december 2007 € 2.473,74 inclusief BTW in rekening, waaronder € 2.044,49 exclusief BTW wegens MB-verbruik in het buitenland. Op 23 januari 2008 beëindigde Telfort eenzijdig het abonnement. Zij zond [partij A] op 9 februari 2008 een nota voor € 421,21 voor de resterende abonnementskosten tot het einde van de periode waarvoor het abonnement was aangegaan. [Partij A] betaalde de nota's van 7 december 2007 en 9 februari 2008 niet. Telfort droeg bij akte van 28 november 2009 haar vordering op [partij A] over aan Marjoc.
2. Marjoc vordert de veroordeling van [partij A] tot betaling van € 4.292,81 met de contractuele rente van 1% per maand over € 2.789,65 vanaf 8 februari 2011 en de proceskosten. Het bedrag van € 4.292,81 bestaat uit de som van de bedragen van de nota's van 7 december 2007 en 9 februari 2008, verminderd met 25% van het bedrag van de laatste nota, € 418,45 aan buitengerechtelijke incassokosten en € 1.084,71 aan contractuele rente tot 8 februari 2011. Bij verstekvonnis werd deze vordering toegewezen met begroting van de proceskosten van Marjoc op € 567,31. Dit vonnis werd aan [partij A] betekend op 18 april 2011. [Partij A] komt tijdig in verzet en vordert zijn ontheffing van de bij verstek uitgesproken veroordeling en afwijzing van de vordering van Marjoc met haar veroordeling in de proceskosten.
3. [Partij A] stelt dat de overdracht van de vordering door Telfort aan Marjoc aan hem niet is meegedeeld. Dit verweer strandt op het feit dat uiterlijk bij de dagvaarding op 14 februari 2011 hem werd aangezegd dat Telfort de vordering had gecedeerd aan Marjoc.
4. [Partij A] voert het verweer dat de gevorderde bedragen niet verschuldigd zijn omdat in de algemene voorwaarden het internetgebruik niet is gelimiteerd. Dit verweer stuit af op de bepaling in de algemene voorwaarden dat de mobiel internetbundel niet geldt voor MB-verbruik in het buitenland.
5. Ook voert [partij A] aan dat hij woonde in [woonplaats] in de [grensstreek]. Omdat hij volgens Marjoc gebruik had gemaakt van een Belgische provider, moet hij dat zonder het te weten en onbedoeld hebben gedaan. Pas na dit buitenlandse MB-verbruik waarschuwde Telfort hem bij brief van 21 april 2008 dat hij soms ongemerkt gebruik kan maken van een Duits of Belgisch netwerk als hij zich in Nederland dicht bij de grens bevindt. Telfort adviseerde in die brief om handmatig het netwerk van KPN te selecteren om ongemerkt gebruik van mobiel internet via een buitenlands netwerk te voorkomen.
6. Marjoc betwist dit verweer. Volgens haar wist [partij A] of behoorde hij te weten dat hij niet ongelimiteerd gebruik kon maken van de diensten van een Belgische provider. Het was zijn verantwoordelijkheid om de juiste instellingen in te voeren in zijn telefoon om te voorkomen dat hij ongemerkt gebruik zou maken van de diensten van een buitenlandse provider.
7. De kantonrechter overweegt hierover dat Telfort ermee bekend was of behoorde te zijn dat houders van een abonnement Telfort internet unlimited in de nabijheid van de Belgische grens onder omstandigheden ongemerkt gebruik kunnen maken van een Belgisch netwerk. Dit volgt uit haar brief van 21 april 2008. Dan is volgens de brief het buitenlandse netwerk voor mobiel internet sterker dan het eigen netwerk in Nederland. Marjoc motiveert niet voldoende waarom ook [partij A] in de periode van 24 tot en met 28 november 2007 wist of behoorde te weten dat hij, woonachtig dicht bij de Belgische grens, ongemerkt gebruik kon maken van een Belgisch netwerk. In redelijkheid kon van [partij A] niet worden verlangd de instellingen van zijn telefoon te wijzigen om ongemerkt buitenlands MB-verbruik te voorkomen zolang hij niet bekend was of behoorde te zijn met de mogelijkheid van dat ongemerkt verbruik. Ook valt niet in te zien waarom Telfort hem bij brief van 21 april 2008 waarschuwde tegen ongemerkt gebruik van een buitenlands netwerk en hem adviseerde hoe dat gebruik te voorkomen als hij daarmee al bekend was of behoorde te zijn. Marjoc betwist niet dat [partij A] in de periode van 24 tot en met 28 november 2007 ongemerkt gebruikmaakte van een Belgisch netwerk voor mobiel internet
8. Volgens de toepasselijke algemene voorwaarden is binnenlands MB-verbruik begrepen in de mobiel internetbundel van het abonnement Telfort internet unlimited. De kosten van buitenlands MB-verbruik worden afzonderlijk in rekening gebracht, zoals ook gebeurde in Telforts nota van 7 december 2007. De beginselen van redelijkheid en billijkheid brachten met zich mee dat Telfort [partij A] als houder van een abonnement Telfort internet unlimited eerst waarschuwde voor het risico van ongemerkt MB-verbruik in de grensstreek in Nederland en hem wees op de mogelijkheid dat verbruik te voorkomen voordat zij de kosten van dergelijk ongemerkt buitenlands MB-verbruik in rekening bracht. Omdat niet is gesteld of gebleken dat Telfort daartoe overging voor 21 april 2008, is de vordering tot betaling van buitenlands MB-verbruik over de periode van 24 tot en met 28 november 2007 niet toewijsbaar. Daaruit volgt dat Telfort de overeenkomst met [partij A] ten onrechte eenzijdig beëindigde zodat de vordering tot betaling van 75% van het bedrag van de nota van 9 februari 2008 evenmin toewijsbaar is. In dit lot deelt de vordering tot vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten.
9. [Partij A] zal worden ontheven van de bij verstek tegen hem uitgesproken veroordeling, met uitzondering van de veroordeling in de proceskosten die op grond van artikel 141 Wetboek van burgerlijke rechtsvordering in stand blijft. Marjoc wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de proceskosten van het verzet.
de beslissing
De kantonrechter:
verklaart het verzet gegrond;
ontheft [partij A] van de bij verstekvonnis van 2 maart 2011 uitgesproken veroordeling met uitzondering van zijn veroordeling in de proceskosten die in stand blijft;
veroordeelt Marjoc in de kosten van het verzet welke aan de zijde van [partij A] tot op heden worden begroot op € 490,81 waaronder begrepen een bedrag van € 400,-- wegens salaris van de gemachtigde van [partij A];
verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad;
wijst de vordering van Marjoc af;
wijst af wat in verzet meer of anders is gevorderd.
Dit vonnis is gewezen door mr. C. Kool, kantonrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 26 oktober 2011 in tegenwoordigheid van de griffier.