Uitspraak
Uitspraak
zaak/rolnr.: 193744 / 09-6141 blad 2
RECHTBANK MIDDELBURG
Sector kanton
[Zaaknummer] [Rolnummer]
Locatie Middelburg
zaak/rolnr.: 193744 / 09-6141
vonnis van de kantonrechter d.d. 1 februari 2010
in de zaak van
de besloten vennootschap
Telfort B.V.,
gevestigd te [adres],
eisende partij,
verder te noemen: Telfort,
gemachtigde: M.G. de Jong, Gerechtsdeurwaarders- & Incassokantoor,
t e g e n :
[X],
wonende te [adres],
gedaagde partij,
verder te noemen: [partij X],
gemachtigde: dhr. J. Rutgers.
het verloop van de procedure
De procedure is als volgt verlopen:
- dagvaarding van 1 oktober 2009,
- conclusies van antwoord, repliek en dupliek.
de beoordeling van de zaak
1. Partijen zijn op [eind] februari 2007 een overeenkomst voor de duur van 24 maanden met elkaar aangegaan ter zake van het gebruik van het mobiele telecommunicatienetwerk van Telfort. [Eind] september 2008 heeft Telfort de telefoonaansluiting van [partij X] geblokkeerd wegens het niet nakomen van haar betalingsverplichtingen.
2. Telfort vordert thans de veroordeling van [partij X] tot betaling van een bedrag van, inclusief rente en buitengerechtelijke incassokosten, € 710,--, te vermeerderen met contractuele rente over een bedrag van € 548,97 vanaf 1 oktober 2009 en de proceskosten. Het bovengenoemde bedrag van € 710,-- bestaat uit de hoofdsom wegens achterstallige abonnements- en gesprekskosten en de nog te vervallen abonnementskosten van de lopende contractsperiode wegens geleden schade tengevolge van de vroegtijdige beëindiging van de overeenkomst ad € 548,97, rente tot 18 februari 2009 ad € 11,03 en buitengerechtelijke incassokosten ad € 150,--. Zij stelt daartoe onder meer dat zij de overeenkomst met [partij X] op 6 oktober 2008 overeenkomstig de toepasselijke voorwaarden beëindigd heeft, omdat ook na het blokkeren van de telefoonaansluiting van [partij X] betaling uitbleef.
3. [Partij X] voert verweer. Zij stelt dat zij eind september 2009 (de kantonrechter leest: eind september 2008) telefonisch aan Telfort heeft medegedeeld dat de overeenkomst beëindigd moest worden, hetgeen volgens de telefonisch medewerkster zonder extra kosten mogelijk was mede vanwege het feit dat de telefoonaansluiting reeds geblokkeerd was. Voorts stelt [partij X] na de factuur van 24 september 2008, die op 18 oktober 2008 is betaald, geen brieven meer van Telfort te hebben ontvangen. Zij stelt slechts twee brieven van deurwaarders te hebben ontvangen. Gelet op het bovenstaand is [partij X] het niet eens met de gevorderde schadevergoeding en buitengerechtelijke incassokosten.
4. De kantonrechter overweegt als volgt. [Partij X] heeft erkend dat zij de facturen van 7 augustus 2008 en 8 september 2008 niet tijdig heeft voldaan. Telfort heeft derhalve terecht gebruik gemaakt van de haar volgens de algemene voorwaarden toekomende bevoegdheid om de overeenkomst met [partij X] op 6 oktober 2008 te beëindigen toen betaling van [partij X], nadat haar telefoonaansluiting was geblokkeerd, opnieuw uitbleef. [Partij X] stelt daar echter tegenover dat zij de overeenkomst met Telfort reeds in september 2008 telefonisch buitengerechtelijk heeft ontbonden. Deze stelling wordt door de kantonrechter verworpen. Tegenover de betwisting daarvan door Telfort had het op de weg van [partij X] gelegen om haar stelling met nadere gegevens te onderbouwen, hetgeen zij heeft nagelaten. Verder volgt uit de algemene voorwaarden van Telfort onder meer dat een opzegging van de overeenkomst schriftelijk dient te geschieden. De kantonrechter gaat er dan ook van uit dat de overeenkomst met [partij X] op 6 oktober 2008 is beëindigd, wat tot gevolg heeft dat [partij X] dus ook na eind september 2008 de overeengekomen maandelijkse abonnementskosten verschuldigd is.
5. Uit de door Telfort overgelegde producties is de kantonrechter gebleken dat de gevorderde hoofdsom bestaat uit het factuurbedrag van 7 oktober 2008 ad € 117,67 en het factuurbedrag van 7 november 2008 ad € 431,30. Het gevorderde bedrag van € 117,67 zal worden toegewezen. In dit bedrag zitten immers onder meer de gebruikskosten over de periode tot en met 3 oktober 2008 begrepen. Het factuurbedrag van € 431,30 betreft, naar de kantonrechter begrijpt, de abonnementskosten over de resterende contractsduur, hetgeen door Telfort op basis van de artikelen 2.4 jo 8.3 van haar algemene voorwaarden gevorderd wordt. Ten aanzien van dit gedeelte van de hoofdsom is naar het oordeel van de kantonrechter het navolgende van belang.
6. Het Europese Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen heeft in zijn arresten van 27 juni 2000 (NJ 2000/730) en 26 oktober 2006 (NJ 2007/201) voor recht verklaard dat de nationale gerechten ambtshalve verplicht zijn tot toetsing van onredelijk bezwarende bedingen in algemene voorwaarden in consumentenovereenkomsten. Naar het oordeel van de kantonrechter betreft artikel 8.3 van de toepasselijke algemene voorwaarden een onredelijk bezwarend beding. Tegenover de verplichting tot betaling van de vaste abonnementskosten over de resterende looptijd van de overeenkomst, staan vanaf de datum van ontbinding, voor zover de kantonrechter bekend, geen diensten meer van Telfort. Het bovengenoemde beding zal daarom gelet op de inhoud van bovengenoemde arresten op grond van artikel 6:233 sub a BW buiten toepassing worden gelaten, hetgeen er toe leidt dat het gevorderde bedrag ad € 431,30 zal worden afgewezen.
7. De vordering tot vergoeding van de buitengerechtelijke incassokosten zal eveneens worden afgewezen. Op basis van het rapport Voor-werk is een vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten aan de orde als het gaat om verrichtingen die meer omvatten dan een enkele (eventueel herhaalde) aanmaning, het enkel doen van een – niet aanvaard – schikkingsvoorstel, het inwinnen van eenvoudige inlichtingen of het op de gebruikelijke wijze samenstellen van het dossier. In dit geval is hiervan niet gebleken. Er zijn door het incassobureau Lindorff B.V. immers slechts drie aanmaningen verstuurd voorafgaand aan deze procedure en de werkzaamheden van het gerechtsdeurwaarders & incassokantoor M.G. de Jong waren slechts gericht op het voorbereiden van de onderhavige procedure. Los daarvan waren de bovengenoemde handelingen om de vordering buiten gerechte te incasseren gericht op incasso van een veel te hoog bedrag. Het is derhalve niet redelijk de kosten van die handelingen voor rekening van [partij X] te laten komen.
8. Nu partijen over en weer op enige punten in het ongelijk worden gesteld, zullen tussen hen de proceskosten worden verdeeld, in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt.
de beslissing
De kantonrechter:
veroordeelt [partij X] om tegen bewijs van kwijting aan Telfort te betalen een bedrag van € 117,67 vermeerderd met een rente van 1,0 % per maand over dit bedrag vanaf de vervaldata van de factuur tot de dag der voldoening;
bepaalt dat ieder van partijen de eigen proceskosten moet dragen;
wijst af hetgeen meer of anders is gevorderd.
Dit vonnis is gewezen door mr. N.J.C. van Spronssen, kantonrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 1 februari 2010 in tegenwoordigheid van de griffier.