Uitspraak
RECHTBANK MIDDELBURG
Sector bestuursrecht
AWB nummer: 08/1010
uitspraak van de enkelvoudige kamer voor bestuursrechtelijke zaken
inzake
[Naam]
wonende te Vrouwenpolder,
eiseres,
gemachtigde mr. drs. B.J.P.M. Zwinkels, advocaat te Honselersdijk,
tegen
het College van burgemeester en wethouders van de gemeente Veere,
verweerder.
I. Procesverloop
Eiseres heeft beroep ingesteld tegen een op bezwaar genomen besluit van 12 augustus 2008 van verweerder (het bestreden besluit).
Het beroep is op 2 april 2009 behandeld ter zitting. Eiseres is daar in persoon verschenen, bijgestaan door haar gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde mr. M.J. Spierdijk en E. Louwerse. Ter zitting is het onderzoek gesloten.
II. Overwegingen
1. Op 13 februari 2008 heeft eiseres een vergunning aangevraagd voor het oprichten van een woning met garage/berging op het perceel [adres] te Vrouwenpolder, kadastraal bekend gemeente Veere, kern Vrouwenpolder sectie [nummer]. Het betreft de herbouw van een bestaande woning.
2. Bij besluit van 8 mei 2008 heeft verweerder deze vergunning geweigerd. Met het bestreden besluit is het hiertegen gerichte bezwaar ongegrond verklaard.
3. Verweerder heeft bouwvergunning geweigerd, omdat volgens hem het bouwplan in strijd is met het de 4e herziening van het bestemmingsplan ‘Kern Vrouwenpolder’ (hierna: het bestemmingsplan), zodat gelet op de bepaalde in artikel 44 van de Woningwet (Ww) de vergunning dient te worden geweigerd.
4. Ingevolge artikel 44, eerste lid, aanhef en onder c, van de Ww mag slechts en moet de bouwvergunning worden geweigerd, indien het bouwen in strijd is met een bestemmingsplan of met de eisen die krachtens zodanig plan zijn gesteld.
Ingevolge artikel 24a, eerste lid, van het bestemmingsplan mogen woningen en andere, krachtens de Wet geluidhinder als geluidsgevoelige objecten aan te merken gebouwen, niet worden gebouwd binnen de op voorschriftenkaart ’50 dB(A)-contour rijksweg N57 en rondweg Serooskerke Noord’, opgenomen in bijlage 3, aangegeven 50 dB(A)-contour van rijksweg N57.
5. Verweerder beschouwt het oprichten van een nieuwe woning ter vervanging van de oude woning, zoals hier aan de orde, als bouwen in de zin van artikel 24a van het bestemmingsplan, aangezien in het bestemmingsplan geen onderscheid wordt gemaakt tussen herbouw en de situatie dat daarvan geen sprake is. Omdat de beoogde woning zich bevindt binnen de in bijlage 3 opgenomen voorschriftenkaart ’50dB(A)-contour rijksweg N57 en rondweg Serooskerke Noord’ en op grond van artikel 24a, eerste lid, van het bestemmingsplan bouwen van een woning binnen die geluidscontour niet is toegestaan, is er volgens verweerder sprake van strijd met het bestemmingsplan en heeft hij bouwvergunning moeten weigeren.
Verweerder wenst voorts geen medewerking te verlenen aan vrijstelling van het bestemmingsplan, zoals bedoeld in artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO). Gelet op de geluidsgevoeligheid van de weg in relatie tot in de nabijheid van de weg te realiseren woningen, heeft de planwetgever een geluidscontour opgenomen. Verweerder acht het in strijd met de uitgangspunten die aan die beslissing ten grondslag hebben gelegen, om daar ten behoeve van een woning, die binnen de geluidscontour ligt, vrijstelling te verlenen. Daarmee zou de opgenomen geluidscontour illusoir worden gemaakt, aldus verweerder.
6. Eiseres kan zich hiermee niet verenigen en voert daartoe het volgende aan.
Volgens eiseres verbiedt artikel 24a van het bestemmingsplan de herbouw van een bestaande woning niet. In de toelichting van het bestemmingsplan wordt gesproken over ‘nieuw te projecteren geluidsgevoelige bebouwing’. Dit betreft geen vervangende nieuwbouw. Als artikel 24a wel zou zien op vervangende nieuwbouw dan wordt de mogelijkheid tot nieuwbouw van bestaande woningen ontnomen. Dit is een te vergaande consequentie.
Verweerder heeft bij de beoordeling of vrijstelling op grond van artikel 19 van de WRO diende te worden verleend geen enkele afweging gemaakt. Zo had verweerder daarbij dienen te betrekken dat het hierbij gaat om herbouw en niet om een geheel nieuwe woning, waardoor er geen uitbreiding van het aantal geluidgehinderden voordoet. Verweerder heeft slechts het verbod van artikel 24a van het bestemmingsplan herhaald.
De rechtbank overweegt als volgt.
7. De rechtbank stelt vast dat in artikel 24a van het bestemmingsplan geen onderscheid wordt gemaakt tussen het oprichten van een nieuwe woning ter vervanging van de oude woning (hierna: herbouw) of het oprichten van een nieuwe woning waar zich voorheen geen woning bevond en waarmee derhalve een woning aan het woningbestand wordt toegevoegd (hierna: nieuwbouw).
8. In het bestemmingsplan ‘Rijksweg N57/Rondweg Serooskerke Noord’ dat ten grondslag ligt aan en heeft geleid tot het hier in geding zijnde bestemmingsplan (een flankerende herziening) is onder andere het volgende vermeld:
‘Gelet op de Wet geluidhinder moet worden voorkomen dat nieuwe geluidsgevoelige functies, zoals nieuwe burgerwoningen of (agrarische) bedrijfswoningen, zo dicht op de weg worden gerealiseerd dat er voor deze woningen te hoge geluidsbelastingen ontstaan. Aangezien de geluidsbelasting op de gevels van nieuw te projecteren geluidsgevoelige bebouwing langs Rijksweg N57 en rondweg Serooskerke Noord niet meer mag bedragen dan de voorkeursgrenswaarde van 50 dB(A), is in de flankerende herzieningen een bepaling opgenomen die de bouw van geluidsgevoelige bebouwing binnen de 50 dB(A)-contour uitsluit. Hierbij is gebruik gemaakt van een voorschriftenkaart waarop de ligging van de 50 dB(A)-contour langs Rijksweg N57 en rondweg Serooskerke Noord is aangegeven.’
9. De rechtbank leidt hieruit af - gelet op het gebruik van de bewoordingen ‘nieuwe geluidsgevoelige functies’ en ‘nieuw te projecteren geluidsgevoelige bebouwing’ - dat beoogd is de 50 dB(A)-contourgrens te stellen voor nieuwbouw. De rechtbank leidt uit deze toelichting niet af dat ook bedoeld is de contour van toepassing te laten zijn op herbouw. De rechtbank acht artikel 24, eerste lid, van het bestemmingsplan derhalve slechts van toepassing op nieuwbouw en niet op herbouw. Een andersluidende uitleg van deze bepaling acht de rechtbank onacceptabel, omdat dat, alhoewel de woning van eiseres met het bestemmingsplan de woonbestemming heeft behouden, feitelijk het ‘wegbestemmen’ van die woning tot gevolg heeft.
10. Nu artikel 24, eerste lid, van het bestemmingsplan naar het oordeel van de rechtbank niet van toepassing is op het in geding zijnde bouwplan en dat plan derhalve daarmee niet in strijd is, heeft verweerder op die grond geen bouwvergunning mogen weigeren. Door dat wel te doen heeft verweerder beslist in strijd met artikel 44, eerste lid aanhef en onder c, van de Ww. De rechtbank verklaart het beroep dan ook gegrond en vernietigt het bestreden besluit.
11. In het voorgaande ziet de rechtbank aanleiding om verweerder te veroordelen in de proceskosten van eiseres tot een bedrag van € 644,-, uitgaande van een zaak van gemiddelde zwaarte en van twee proceshandelingen.
III. Uitspraak
De Rechtbank Middelburg
verklaart het beroep gegrond;
vernietigt het bestreden besluit;
bepaalt dat de gemeente Veere aan eiseres het door haar betaalde griffierecht ten bedrage van € 145,- (honderdvijfenveertig euro) vergoedt;
veroordeelt verweerder in de kosten van deze procedure, aan de zijde van eiseres begroot op
€ 644,- (zeshonderdvierenveertig euro), te betalen door de gemeente Veere aan eiseres.
Deze uitspraak is gedaan door mr. G.H. Nomes, in tegenwoordigheid van mr. H.D. Sebel, griffier en op 4 juni 2009 in het openbaar uitgesproken.
De griffier is buiten staat
te ondertekenen.
Tegen deze uitspraak kan een belanghebbende hoger beroep instellen.
Het instellen van het hoger beroep geschiedt door het indienen van een beroepschrift bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, Postbus 20019, 2500 EA 's-Gravenhage, binnen zes weken na de dag van verzending van deze uitspraak.
Afschrift verzonden op: 4 juni 2009