ECLI:NL:RBMAA:2012:BV3909
Rechtbank Maastricht
- Eerste aanleg - meervoudig
- A.W. Oosterman
- C.M.W. Nobis
- W.F.J. Aalderink
- Rechtspraak.nl
Veroordeling tot voorwaardelijke gevangenisstraf en werkstraf voor valsheid in geschrift en gewoontewitwassen door directeur van islamitische basisschool
Op 14 februari 2012 heeft de Rechtbank Maastricht uitspraak gedaan in de strafzaak tegen de directeur van de islamitische basisschool El Wahda, verbonden aan de Stichting Islamitische School Heerlen en omstreken. De verdachte is veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 maanden en een werkstraf van 100 uren wegens valsheid in geschrift en gewoontewitwassen. De rechtbank oordeelde dat de verdachte op geraffineerde wijze misbruik heeft gemaakt van gemeenschapsgelden door valse akten van benoeming op te stellen en te gebruiken. Dit gebeurde in de periode van september 2003 tot en met februari 2007, waarbij de verdachte meerdere keren opdracht heeft gegeven tot het plegen van valsheid in geschrift en een gewoonte heeft gemaakt van het witwassen van door misdrijf verkregen geldbedragen.
De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte, als directeur van de basisschool, betrokken was bij het opmaken van valse documenten die moesten dienen als bewijs voor de aanstelling van personeel dat nooit daadwerkelijk in functie was. De verdachte heeft in totaal € 31.058 aan gemeenschapsgelden ontvangen, waarvan hij wist dat deze afkomstig waren uit misdrijf. De rechtbank heeft rekening gehouden met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, waaronder het feit dat hij zijn functie heeft moeten neerleggen en dat hij een blanco strafblad heeft. Dit heeft geleid tot een milde straf, waarbij de rechtbank de verdachte niet onvoorwaardelijk heeft veroordeeld, maar wel een werkstraf heeft opgelegd.
De uitspraak is gedaan door een meervoudige kamer van de rechtbank, waarbij de verdachte aanwezig was en de mogelijkheid had om hoger beroep aan te tekenen binnen 14 dagen na de uitspraak. De rechtbank heeft de verdachte vrijgesproken van andere tenlastegelegde feiten die niet bewezen konden worden.