ECLI:NL:RBLIM:2024:4665

Uitspraak

RECHTBANK LIMBURG

Zittingsplaats Maastricht

Bestuursrecht

zaaknummer: ROE 22/2442

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 19 juli 2024 in de zaak tussen

[eiseres] , wonende te [woonplaats] , eiseres

het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Maastricht (het college),

(gemachtigde: mr. M.C.W. Ploum).

Als derde-partij heeft aan het geding deelgenomen:
[derde-partij] h.o.d.n. [bedrijfsnaam](vergunninghoudster),

(gemachtigde: mr. D.N. Lavain).

Inleiding

1. In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiseres tegen de bij besluit van 2 september 2022 aan vergunninghoudster verleende (gewijzigde) omgevingsvergunning.

1.1.

Eiseres heeft tegen het bestreden besluit bezwaar gemaakt.

1.2.

Het college heeft dit bezwaarschrift doorgezonden aan de rechtbank met het verzoek dit bezwaarschrift aan te merken als een beroepschrift.^[1]

1.3.

Het college heeft op het beroep gereageerd met een verweerschrift. Vergunninghoudster heeft ook een reactie ingediend.

1.4.

De rechtbank heeft het beroep op 23 april 2024 op zitting behandeld. Hieraan hebben als partij deelgenomen: eiseres, de gemachtigde van het college, de vergunninghoudster en de gemachtigde van vergunninghoudster. Verder zijn verschenen

[naam 1] , de zoon van eiseres, [naam 2] , werkzaam bij de afdeling Verstoring van de gemeente Maastricht en [naam 3] , werkzaam bij de Regionale Uitvoeringsdienst

Zuid-Limburg (RUD).^[2]

1.5.

Ter zitting heeft de rechtbank het onderzoek geschorst teneinde partijen in de gelegenheid te stellen om te onderzoeken of een informeel mediationtraject of mediation via de rechtbank tot de mogelijkheden behoort.

1.6.

Eiseres heeft de rechtbank bericht dat zij een mediationtraject wenst vanuit de rechtbank. Om dit mediationtraject te kunnen volgen is echter vereist dat de overige partijen dit ook wensen. Uit de aan de rechtbank verstrekte inlichtingen blijkt dat dit niet het geval is. De rechtbank heeft daarom de behandeling van het beroep voortgezet en het onderzoek ter zitting gesloten op 2 juli 2024.

Beoordeling door de rechtbank

2. Het bestreden besluit is genomen op grond van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo). Per 1 januari 2024 is de Omgevingswet in werking getreden en is de Wabo ingetrokken. Omdat de aanvraag die heeft geleid tot het bestreden besluit is ingediend vóór 1 januari 2024, moet dit geschil worden beoordeeld aan de hand van het vóór die datum geldende recht.^[3]Dit betekent dat de Wabo, zoals die gold vóór 1 januari 2024, dus van toepassing blijft op deze zaak.

3. De rechtbank beoordeelt of het college op goede gronden is overgegaan tot verlening van de omgevingsvergunning. Zij doet dat aan de hand van de beroepsgronden van eiseres.

3.1.

Naar het oordeel van de rechtbank is het beroep ongegrond. Hierna legt de rechtbank uit hoe zij tot dit oordeel komt en welke gevolgen dit oordeel heeft. Zij doet dit aan de hand van de door eiseres ingediende beroepsgronden.

Hoe is de situatie ter plekke?

4. Vergunninghoudster heeft een restaurant aan de [adres 1] te [plaats 1] . Eiseres is eigenaar van het naastgelegen pand aan de [adres 2] te [plaats 2] . Eiseres is zelf niet woonachtig in het pand. Zij verhuurt het pand aan elf studenten.

Wat ging aan het bestreden besluit vooraf?

5. Het restaurant van vergunninghoudster heeft een gevelterras en een terras aan de straatzijde. Voor deze terrassen is op 30 augustus 2019 een tijdelijke omgevingsvergunning verleend, in afwijking van het bestemmingsplan. De terrassen mogen opgesteld zijn van 11:00 uur tot 19:00 uur en bij mooi weer tot 21:00 uur. Deze vergunning heeft een looptijd tot 31 augustus 2024.

Hoe is het bestreden besluit tot stand gekomen?

6. Op 22 augustus 2021 heeft het college opnieuw een aanvraag tot het verlenen van een omgevingsvergunning van vergunninghoudster ontvangen. Deze aanvraag ziet op het wijzigen van de openingstijden van het gevelterras en het straatterras van 10:00 uur tot 23:00 uur, het aanbrengen van zon- en windwering en het aanbrengen van terrasverwarming bij het gevelterras.

6.1.

Bij besluit van 9 december 2021 heeft het college de gevraagde omgevingsvergunning, die ziet op de activiteiten “het (ver)bouwen van een bouwwerk” (artikel 2.1, eerste lid, onder a, van de Wabo) en “het handelen in strijd met de regels van ruimtelijke ordening” (artikel 2.1, eerste lid, onder c, van de Wabo), geweigerd. De reden voor deze weigering was – samengevat weergegeven – gelegen in het feit dat de overgelegde akoestische onderzoeken en rapporten niet akkoord zijn bevonden door de Omgevingsdienst Zuid-Limburg en het team Verstoring.

6.2.

Vergunninghoudster heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt.

6.3.

Het college heeft vervolgens bij het bestreden besluit van 2 september 2022 het bezwaar tegen het besluit van 9 december 2021 ongegrond verklaard, het besluit van

9 december 2021 ingetrokken en alsnog aan vergunninghoudster een omgevingsvergunning – onder voorwaarden – verleend. Het betreft de volgende voorwaarden:

- de grenswaarde voor het langtijdgemiddelde beoordelingsniveau bedraagt de

standaard 50 dB (A) etmaalwaarde;

- voor het adres [adres 3] wordt in de avondperiode een langtijdgemiddelde waarde van 48 dB (A) toegestaan. Voor het overige geldt artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit Milieubeheer;

- het betreft een rustig terras zoals in de aanvraag/akoestisch onderzoek is aangegeven. Dit betekent dat er geen (luidruchtige) feesten, partijen en kinderfeesten mogen plaatsvinden;

- bij excessen, zoals geschreeuw of andere luidruchtige activiteiten, dient het personeel in te grijpen;

- er mag geen gebruik worden gemaakt van (achtergrond)muziek op het terras;

- de maximale bezetting is 28 personen gelijktijdig op het terras (conform aanvraag/akoestisch onderzoek);

- de ramen en deuren van de inrichting dienen in het kader van de best beschikbare technieken (BBT) te allen tijde gesloten te blijven en mogen enkel gebruikt worden voor het laten passeren van personen;

- de openingstijden van het terras zijn tussen 10:00 en 23:00 uur;

- het terras mag alleen in gebruik zijn indien het zonnescherm en windscherm zijn geplaatst overeenkomstig de aanvraag; en

- de in bezwaar verleende omgevingsvergunning heeft een looptijd tot en met

31 augustus 2024.

Wat is de omvang van het geding?

7. De rechtbank stelt allereerst vast dat deze beroepsprocedure niet gaat over ervaren (geluids)overlast afkomstig van binnen de inrichting. Deze procedure gaat evenmin over handhaving.

7.1.

Deze beroepsprocedure gaat enkel over de ervaren (geluids)overlast als gevolg van de verruimde openingstijden van het gevelterras en het straatterras.

Is de door eiseres ervaren (geluids)overlast onevenredig?

8. Eiseres voert – samengevat weergegeven – aan dat vergunninghoudster veel (geluids)overlast veroorzaakt sinds zij zich heeft gevestigd in het pand aan de [adres 1] . Zij verzoekt het college dan ook om de tijdelijk verleende omgevingsvergunning niet uit te breiden en de al verleende vergunningen in te trekken. Eiseres ervaart deze overlast zelf als zij haar naastgelegen pand bezoekt. Ook ontvangt zij geregeld klachten van de studenten die in haar pand gehuisvest zijn. Zij heeft dit al heel vaak gemeld, in totaal 106 keer, maar dit wordt door handhaving niet serieus genomen. Het pand van vergunninghoudster is op geen enkele wijze geïsoleerd om aan de geldende normen van geluidsisolatie te voldoen.

9. De rechtbank overweegt dat de gevraagde omgevingsvergunning in een geval als dit waarin de zogeheten kruimelgevallenregeling^[4]van toepassing is, moet worden geweigerd als de activiteit in strijd is met een goede ruimtelijke ordening.^[5]De rechtbank stelt vast dat het college ter invulling van een goede ruimtelijke ordening voor wat betreft de geluidsbelasting beleid heeft ontwikkeld dat is neergelegd in het zogenaamde Hogere grenswaarden beleid (beleid). In dit beleid zijn gebiedsgerichte waarden opgenomen, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen extensief werken, industrie, groen verbindingsgebied, buitengebied, extensief wonen, intensief wonen/werken en centrum. Deze waarden zijn gemiddelde waarden die variëren per gebiedstype, om geluidsniveaus te beperken waar dat zinvol is en meer geluid toe te staan waar dat mogelijk is. Hierin is afgewogen dat bij woningen in een bepaald gebied geaccepteerd wordt dat er een hogere waarde aan de voorzijde/wegzijde is.

9.1.

De terrassen liggen in het gebied dat in het beleid is aangewezen als gebiedstype intensief wonen/werken, waarvoor is vermeld dat de omgeving is aan te merken als hoorbaar-rumoerig, druk. Dat eiseres, zoals zij ter zitting heeft gesteld, de omgeving niet ervaart als zijnde hoorbaar-rumoerig, druk, kan daar niet aan afdoen: de rechtbank is van oordeel dat het college de omgeving waarin de terrassen liggen als gebiedstype intensief wonen/werken mocht aanduiden. In dit gebied wordt een gebiedsgericht niveau gehanteerd tussen de 55-60 dB(A).

9.2.

De standaard grenswaarden voor het langtijdgemiddelde beoordelingsniveau (dag-/avond-/nachtperiode) bedraagt op grond van het Activiteitenbesluit milieubeheer 50/45/40 dB(A).^[6]Uit het door vergunninghoudster aangeleverde akoestisch rapport van 20 juni 2022 volgt dat de grenswaarde in de avond tussen 19:00 en 23:00 uur met 3dB(A) wordt overschreden. Dit komt neer op 48 dB(A). Op basis van het hiervoor genoemde beleid heeft het college de overschrijding niettemin aanvaardbaar gevonden. In wat eiseres heeft aangevoerd ziet de rechtbank geen aanleiding om dit onevenredig te achten. Daarbij wijst de rechtbank erop dat blijkens de in opdracht van vergunninghoudster opgestelde geluidsnotitie van 13 augustus 2022 in de grote en kleine kamer van [adres 3] en in de kamer aan de voorgevel van [adres 2] kan worden voldaan aan de streefwaarde van 30 dB(A) in de avond.

9.3.

Uit het voorgaande volgt dat de rechtbank van oordeel is dat het college mocht overwegen dat de gevraagde omgevingsvergunning niet in strijd met een goede ruimtelijke ordening is. Het college mocht de vergunning daarom verlenen.

Conclusie en gevolgen

10. Het beroep is ongegrond. Dat betekent dat het college op goede gronden de (gewijzigde) omgevingsvergunning heeft verleend. Eiseres krijgt daarom geen gelijk. Zij krijgt daarom het griffierecht niet terug. Zij krijgt ook geen vergoeding van haar proceskosten.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. M.B.L. van der Weele, rechter, in aanwezigheid van

mr. D.S.A.W. Raes, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 19 juli 2024.

griffier

De rechter is verhinderd deze uitspraak mede te ondertekenen.

Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op: 19 juli 2024

Informatie over hoger beroep

Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.