ECLI:NL:RBLIM:2024:3349

Rechtbank Limburg

Datum uitspraak
11 juni 2024
Publicatiedatum
12 juni 2024
Zaaknummer
03.311716.20 OWV
Instantie
Rechtbank Limburg
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Afwijzing ontnemingsvordering wegens gebrek aan concrete informatie over de opbrengst uit de verkoop van een partij hasjiesj

Op 11 juni 2024 heeft de Rechtbank Limburg in Roermond uitspraak gedaan in een ontnemingszaak tegen een verdachte die eerder was veroordeeld voor opzettelijk handelen in strijd met de Opiumwet. De ontnemingsvordering was gebaseerd op de vermeende opbrengst uit de verkoop van een partij hasjiesj van ruim 25 kilogram, die op 4 november 2020 zou hebben plaatsgevonden. De officier van justitie had aanvankelijk een bedrag van 54.180 euro geschat als wederrechtelijk verkregen voordeel, maar dit bedrag werd later gewijzigd naar 18.060 euro, omdat er onvoldoende concrete informatie was over de daadwerkelijke verdeling van de opbrengst tussen de betrokkenen.

Tijdens de zitting op 23 april 2024 zijn zowel de verdachte als zijn raadsman verschenen, en hebben zij hun standpunten gepresenteerd. De rechtbank heeft het onderzoek op 11 juni 2024 gesloten en uitspraak gedaan. De rechtbank oordeelde dat er onvoldoende bewijs was voor de daadwerkelijke verkoop van de drugs door de verdachte en zijn medeverdachten, en dat de ontnemingsvordering niet kon worden toegewezen vanwege het gebrek aan concrete informatie over de opbrengst en de verdeling daarvan. De rechtbank benadrukte dat het in strijd zou zijn met het gewekte vertrouwen richting de verdediging om de grondslag van de vordering te verlaten.

Uiteindelijk heeft de rechtbank de vordering van de officier van justitie tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel afgewezen, omdat er onvoldoende bewijs was dat de verdachte enig voordeel had genoten uit de verkoop van de hasjiesj. Deze uitspraak werd gedaan door een meervoudige kamer, bestaande uit drie rechters, en is openbaar uitgesproken.

Uitspraak

RECHTBANK LIMBURG

Zittingsplaats Roermond
Strafrecht
Parketnummer : 03.311716.20 OWV
Tegenspraak
Uitspraak van de meervoudige kamer d.d. 11 juni 2024 op de vordering ex artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht
in de zaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1998,
wonende te [adres] ,
hierna te noemen [verdachte] .
[verdachte] wordt bijgestaan door mr. M.P.J.C. Heuvelmans, advocaat kantoorhoudende te Venlo.

1.Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 23 april 2024. [verdachte] en zijn raadsman zijn verschenen. De officier van justitie en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt. Op 11 juni 2024 heeft de rechtbank het onderzoek gesloten en uitspraak gedaan.
De behandeling van de ontnemingsvordering heeft gelijktijdig plaatsgehad met de behandeling van de strafzaak met parketnummer 03.311716.20.
Deze zaak is tevens gelijktijdig behandeld met:
  • de strafzaak tegen [medeverdachte 1] (parketnummer 03.278534.20);
  • de strafzaak tegen [medeverdachte 2] (parketnummer 03.124834.21);
  • de strafzaak en ontnemingszaak tegen [medeverdachte 2] (parketnummer 03.278513.20);
  • de strafzaak en ontnemingszaak tegen [medeverdachte 3] (parketnummer 03.311713.20).
Op 11 juni 2024 heeft de rechtbank eerst vonnis gewezen in de strafzaak. Vervolgens is deze uitspraak gewezen.

2.De vordering van de officier van justitie

De vordering van de officier van justitie strekt tot het vaststellen van het bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel als bedoeld in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht wordt geschat en het aan [verdachte] opleggen van de verplichting tot betaling aan de staat van dat geschatte voordeel. De officier van justitie had dit bedrag (aanvankelijk) geschat op 54.180 euro.
Volgens de officier van justitie zou [verdachte] dit voordeel hebben verkregen door middel van of uit de baten van de feiten waarvoor [verdachte] is veroordeeld.

3.De beoordeling

Bij voormeld vonnis van 11 juni 2024 is [verdachte] veroordeeld wegens:
opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder C van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd in de periode van maart 2020 tot en met 4 november 2020;
opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 3 onder C van de Opiumwet gegeven verbod, terwijl het feit betrekking heeft op een grote hoeveelheid, meermalen gepleegd in de periode van maart 2020 tot en met 4 november 2020.
Ingevolge het bepaalde in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht moet worden onderzocht of, en zo ja in hoeverre, [verdachte] voordeel heeft verkregen door middel van of uit de baten van de feiten waarvoor de veroordeling heeft plaatsgevonden en/of andere strafbare feiten, waaromtrent voldoende aanwijzingen bestaan dat zij door [verdachte] zijn begaan.
Grondslag vordering
De ontnemingsvordering vindt zijn grondslag in de vermeende opbrengst uit de verkoop van een partij hasjiesj van ruim 25 kilogram op 4 november 2020.
Het standpunt van de officier van justitie
Ter terechtzitting van 23 april 2024 heeft de officier van justitie de vordering gewijzigd tot een bedrag van 18.060 euro als gevolg van een pondspondsgewijze verdeling van de totale opbrengst over de drie betrokkenen bij gebrek aan informatie over de daadwerkelijke verdeling.
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft afwijzing van de vordering bepleit op de grond dat niet aannemelijk is geworden dat [verdachte] enig wederrechtelijk verkregen voordeel heeft genoten in relatie tot de bij [medeverdachte 1] aangetroffen hasjiesj.
De overwegingen en het oordeel van de rechtbank
Deze zaak draait om de (tussen)handel van diverse soorten hard- en softdrugs gedurende zo’n acht maanden in 2020. Hoewel in de strafzaak door de beperkte weergave van chatberichten het wettig en overtuigend bewijs ontbrak van daadwerkelijke verkoop van die drugs door het samenwerkingsverband van [medeverdachte 2] en mededaders [medeverdachte 3] en [verdachte] , bevat het dossier wel degelijk aanwijzingen van daadwerkelijke (tussen)handel in die drugs.
De officier van justitie heeft ervoor gekozen om de ontnemingsvordering (slechts) te baseren op de vermeende opbrengst uit de verkoop van een partij hasjiesj van ruim 25 kilogram op 4 november 2020. Hoewel de rechtbank in beginsel niet gebonden is aan die grondslag acht de rechtbank het in dit geval in strijd met het gewekte vertrouwen richting de verdediging om die grondslag te verlaten.
Over die transactie op 4 november 2020 overweegt de rechtbank als volgt. Hoewel het voor de hand ligt dat voor de verstrekte partij hasjiesj al dan niet op voorhand op enige wijze betaald is, blijkt zulks niet zonder meer uit het dossier. Daar komt nog bij dat, zo al betaald zou zijn, niet concreet vastgesteld kan worden aan wie betaald is, hoeveel betaald is, welke kosten daar tegenover stonden en hoe de verdeling van de netto opbrengst tussen de drie veroordeelden was. Hoewel de berekening van de officier van justitie over die opbrengst te verdedigen is, acht de rechtbank het onder de geschetste omstandigheden een te grote stap om over te gaan tot het opleggen van een hoofdelijke betalingsverplichting aan alle drie de veroordeelden.
Kortom, de rechtbank zal bij gebrek aan concrete informatie over de opbrengst en de verdeling daarvan de vordering van de officier van justitie afwijzen.

4.De beslissing

De rechtbank:
- wijst af de vordering van de officier van justitie tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel.
Deze uitspraak is gewezen door mr. M.J.H. van den Hombergh, voorzitter, mr. E.B.A. Ferwerda en mr. S.A.M.C. van de Winkel, rechters, in tegenwoordigheid van mr. O.A.G. Corten, griffier, en uitgesproken ter openbare zitting van 11 juni 2024.