Uitspraak
RECHTBANK LIMBURG
Zittingsplaats Maastricht
Strafrecht
Parketnummer : 03/102015-22
Tegenspraak
Vonnis van de meervoudige kamer d.d. 9 mei 2023
in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] op [datum] 2000,
wonende te [adres 1] .
De verdachte wordt bijgestaan door mr. J.T. Brassé, advocaat kantoorhoudende te Amsterdam.
1.Onderzoek van de zaak
De zaak is inhoudelijk behandeld op de terechtzitting van 25 april 2023. De verdachte en zijn raadsvrouw zijn verschenen. De officier van justitie en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt.
Deze zaak is gelijktijdig behandeld met de strafzaken tegen medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] , met respectievelijk de parketnummers 03/087159-22 en 03/034866-22.
2.De tenlastelegging
De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er - kort en feitelijk weergegeven - op neer dat de verdachte op 8 februari 2022 in Merkelbeek samen met een of meer anderen een iPhone heeft weggenomen, terwijl deze diefstal gepaard is gegaan met geweld tegen [aangever] .
3.De beoordeling van het bewijs
3.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat gekomen kan worden tot een bewezenverklaring van het ten laste gelegde. Hij heeft daartoe verwezen naar de aangifte, naar de getuigenverklaringen, naar de camerabeelden en naar de bekennende verklaring van de verdachte. Het maakt voor de bewezenverklaring niet uit wie de geweldshandelingen jegens [aangever] heeft gepleegd.
3.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft verzocht de verdachte partieel vrij te spreken voor het slaan en/of stompen met gebalde vuist tegen het hoofd van [aangever] . Voor de bewezenverklaring van het medeplegen als zodanig maakt dit niets uit, maar het is wel van belang voor de verdachte dat hij wordt vrijgesproken van de klap omdat hij die niet heeft uitgedeeld. Nu aangever in zijn verklaring de jongemannen met elkaar lijkt te verwarren, is niet met zekerheid vast te stellen dat verdachte de klap heeft uitgedeeld. In de uitwerking van de camerabeelden wordt de betreffende klap niet beschreven.
3.3
Het oordeel van de rechtbank [1]
Bewijsmiddelen
De rechtbank acht het primair ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen op grond van het volgende.
Aangever [aangever] heeft verklaard dat hij op 8 februari 2022 omstreeks 15.00 uur in Merkelbeek als koerier reed in een bedrijfsbus van het transportbedrijf [bedrijf 1] . Hij moest
een pakketje van [bedrijf 2] , dat op naam van [naam] stond, bezorgen op het adres [adres 2] . Bij dat adres aangekomen, is hij buiten voor de woning aangesproken door een jongeman die het pakketje in ontvangst wilde nemen. Omdat aangever het niet vertrouwde, heeft hij gezegd dat die jongeman eerst de woning in moest gaan zodat hij kon controleren of hij daar daadwerkelijk woonde. Ineens kwam uit het niets een tweede jongeman aangelopen die het pakketje uit handen van aangever wilde trekken. Omdat aangever het pakketje met kracht terugtrok, vloog de jongeman tegen de grond. Er is een worsteling ontstaan om het pakketje, waarbij aangever nog een klap op zijn oor heeft opgelopen, met als uiteindelijk gevolg dat aangever het pakketje losliet en de twee jongemannen met de iPhone uit het pakketje wegrenden. [2]
Van dit voorval zijn beelden opgenomen door een camera aan de woning van [adres 3] . Een cameraspecialist van de politie heeft de beelden uitgekeken van 8 februari 2022, van 14:46:14 uur tot 15:16:09 uur cameratijd. Hierbij is - voor zover relevant - het volgende waargenomen.
Vanaf 14:55:22 uur (cameratijd) was NN01 met de koerier in gesprek en NN02 ging erbij staan. NN02 ging eerst met beide armen en vervolgens met het hoofd richting het middel van de koerier. Om 14:55:26 uur (cameratijd) duwde NN02 zijn hoofd richting de buik van de koerier. NN01 en NN02 pakten de koerier vast en vervolgens trok NN02 de koerier aan zijn arm de straat over, waarna eerst NN01 en vervolgens de koerier op de grond vielen.
Bij het opstaan pakte NN02 de koerier vast en viel het postpakketje in meerdere stukken op de grond uit een. NN01 en NN02 raapten stukken afkomstig van het postpakketje van de grond op en renden beiden rechts het beeld uit.
Tijdens het rennen had NN01 het opgeraapte stuk vast in zijn rechterhand. Het stuk stopte hij in zijn rechter jaszak. [3]
Bij het opstaan pakte NN02 de koerier vast en viel het postpakketje in meerdere stukken op de grond uit een. NN01 en NN02 raapten stukken afkomstig van het postpakketje van de grond op en renden beiden rechts het beeld uit.
Tijdens het rennen had NN01 het opgeraapte stuk vast in zijn rechterhand. Het stuk stopte hij in zijn rechter jaszak. [3]
De verdachte heeft ter terechtzitting van 26 juli 2022 verklaard dat hij op die bewuste datum op verzoek van iemand naar Merkelbeek is gereden om een pakketje te pakken. Het pakketje moest mee, het maakte niet uit hoe of wat. [4] Ter terechtzitting van 25 april 2023 heeft de verdachte verklaard dat hij naar Merkelbeek is gereden met de intentie om geld te verdienen. Hij wist dat er iets bezorgd zou worden, is richting de pakketbezorger gelopen en heeft geprobeerd het pakketje af te pakken. Daarbij is hij in een worsteling geraakt met de pakketbezorger. [5]
Bewijsoverweging
Ondanks het feit dat de verdachte niet over zijn mededader wil verklaren, is gelet op de uiterlijke verschijningsvorm van hetgeen is gebeurd, duidelijk dat de verdachte en zijn mededader hebben gehandeld volgens een vooropgezet plan en dat er, ook gezien de gezamenlijke uitvoering van de straatroof, sprake was van een nauwe en bewuste samenwerking tussen beiden. Zonder dat hier verder woorden aan vuil zijn gemaakt, is de pakketbezorger beroofd van een pakketje. Hierbij is geduwd, getrokken en een klap op het oor van de pakketbezorger uitgedeeld. Voor de bewezenverklaring is niet van belang wie van beiden welke handeling in het afgesproken geheel heeft gepleegd, waardoor de rechtbank de verdachte ook niet partieel vrij zal spreken van de gepleegde geweldshandeling.
3.4
De bewezenverklaring
De rechtbank acht bewezen dat de verdachte
op 8 februari 2022 te Merkelbeek, in de gemeente Beekdaelen, tezamen en in vereniging met een ander, een telefoon (iPhone), toebehorend aan [bedrijf 2] , heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl deze diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van geweld tegen [aangever] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, door (met kracht) (meermalen) aan het pakket waarin die telefoon zat te trekken en/of rukken terwijl die [aangever] dat pakket vasthield en die [aangever] vast te pakken en aan die [aangever] te trekken, waardoor die [aangever] ten val kwam en met die [aangever] te worstelen en (met gebalde vuist) tegen het hoofd van die [aangever] te slaan.
De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.
4.De strafbaarheid van het bewezenverklaarde
Het bewezenverklaarde levert het strafbare feit op:
diefstal voorafgegaan en vergezeld van geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.
5.De strafbaarheid van de verdachte
De verdachte is strafbaar, omdat geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die zijn strafbaarheid uitsluiten.
6.De straf
6.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd aan de verdachte een gevangenisstraf van acht maanden op te leggen, waarvan vijf maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren. Daarnaast heeft de officier van justitie gevorderd de verdachte een taakstraf van 80 uren op te leggen.
De officier van justitie is uitgegaan van de richtlijnen die het Openbaar Ministerie in soortgelijke gevallen hanteert. Hij acht het, mede gelet op de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, niet noodzakelijk dat de verdachte terug naar de gevangenis moet. Uit vergeldingsoogpunt acht de officier van justitie naast de gevangenisstraf nog een taakstraf aangewezen.
6.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft verzocht uit te gaan van een gevangenisstraf van zes maanden en om verdachte niet terug te sturen naar de gevangenis. Zij verzoekt de rechtbank af te zien van het opleggen van een taakstraf.
6.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.
De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een straatroof die op klaarlichte dag in het openbaar op straat plaats heeft gevonden. Een en ander is waargenomen door meerdere getuigen, waaronder twee kleine kinderen die aan het steppen waren. Een straatroof is een naar feit, zowel voor de betreffende pakketbezorger die beroofd is als voor de onvrijwillige getuigen van het incident in het anders zo rustige Merkelbeek. De ervaring leert dat slachtoffers van een straatroof nog lange tijd nadelige psychische gevolgen kunnen ondervinden van hetgeen hen is overkomen. Het spreekt voor zich dat deze gebeurtenissen beangstigend moeten zijn geweest voor het slachtoffer. De verdachte heeft kennelijk alleen oog gehad voor zijn eigen voordeel en zich geen enkele rekenschap gegeven van de gevolgen van zijn handelen voor het slachtoffer. Daarbij leidt een dergelijk feit ook in de maatschappij tot gevoelens van angst en onveiligheid bij burgers die er kennis van nemen.
De rechtbank heeft acht geslagen op de rechterlijke oriëntatiepunten voor straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht. Daarin staat voor een straatroof met licht geweld of bedreiging als oriëntatiepunt een gevangenisstraf van 6 maanden opgenomen.
In het voordeel van verdachte zal worden meegewogen dat de straatroof een incident lijkt te zijn geweest. De verdachte had geen strafblad en hij heeft zich sedertdien ook niet meer schuldig gemaakt aan een strafbaar feit. Uit het voortgangsverslag van de reclassering van 18 april 2023 blijkt dat de verdachte zich goed heeft gehouden aan het reclasseringstoezicht in het kader van de geschorste voorlopige hechtenis en dat hij stabiliteit in zijn leven heeft gevonden. Hij volgt een opleiding, heeft een relatie en woont bij zijn vader. Hij heeft ook goed contact met zijn moeder en zusjes.
Gelet op de positieve ontwikkeling die de verdachte heeft doorgemaakt, is de rechtbank van oordeel dat het niet opportuun is de verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen, langer dan de periode die hij reeds in voorarrest heeft doorgebracht. Uit vergeldingsoogpunt acht de rechtbank het wel passend dat de verdachte nog een taakstraf uitvoert.
De rechtbank zal, alles afwegende en in overeenstemming met de eis van de officier van justitie, de verdachte een gevangenisstraf van acht maanden opleggen, waarvan vijf maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren en met aftrek van de periode die de verdachte in voorarrest heeft doorgebracht. Daarnaast zal de rechtbank de verdachte een taakstraf van 80 uren opleggen.
De rechtbank zal het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis opheffen.
7.De wettelijke voorschriften
De beslissing berust op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d en 312 van het Wetboek van Strafrecht.
8.De beslissing
De rechtbank:
Bewezenverklaring
- verklaart het tenlastegelegde bewezen zoals hierboven onder 3.4 is omschreven;
- spreekt de verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;
Strafbaarheid
- verklaart dat het bewezenverklaarde het strafbare feit oplevert zoals hierboven onder 4 is omschreven;
- verklaart de verdachte strafbaar;
Straf
- veroordeelt de verdachte voor het bewezenverklaarde feit tot een
- beveelt dat de tijd die door de veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van deze gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht;
- bepaalt dat het voorwaardelijke gedeelte van de straf niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten, omdat de veroordeelde voor het einde van een proeftijd van twee jaren zich aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt;
- veroordeelt de verdachte voor het bewezenverklaarde feit tot een
- beveelt dat indien de veroordeelde de taakstraf niet naar behoren verricht, vervangende hechtenis zal worden toegepast van 40 dagen;
Voorlopige hechtenis
- heft op het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis.
Dit vonnis is gewezen door mr. M.M. Beije, voorzitter, mr. G.P.C. Dijkshoorn-Sleebe en
mr. K. Mestrom, rechters, in tegenwoordigheid van mr. L. Eroktay, griffier, en uitgesproken ter openbare zitting van 9 mei 2023.
Buiten staat
Mr. Beije is niet in de gelegenheid dit vonnis mede te ondertekenen.
BIJLAGE I: De tenlastelegging
Aan de verdachte is – nadat ter terechtzitting van 25 april 2023 aanpassing van de omschrijving van feiten in de tenlastelegging is toegelaten - ten laste gelegd dat
hij op of omstreeks 8 februari 2022 te Merkelbeek, in de gemeente
Beekdaelen, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans
alleen, een telefoon (iPhone), in elk geval enig goed, dat/die geheel of
ten dele aan [bedrijf 2] , in elk geval aan een ander dan aan
verdachte en/of zijn mededader(s) toebehoorde(n) heeft weggenomen
met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl deze
diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of
bedreiging met geweld tegen [aangever] , gepleegd met het
oogmerk om die diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, of
om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of andere deelnemers aan
het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het
gestolene te verzekeren, door (met kracht) (meermalen) aan het pakket
waarin die telefoon zat te trekken en/of rukken terwijl die [aangever]
dat pakket vasthield en/of die [aangever] vast te pakken en/of aan die
[aangever] te trekken, waardoor die [aangever] ten val kwam en/of met
die [aangever] te worstelen en/of (met gebalde vuist) op/tegen het
hoofd van die [aangever] te slaan en/of stompen;
( art 310 Wetboek van Strafrecht, art 312 lid 1 Wetboek van Strafrecht, art
312 lid 2 ahf/sub 2 Wetboek van Strafrecht )