Wat de rechtbank vindt
7
.De rechtbank vindt dat het UWV terecht heeft beslist dat eiseres op 12 juli 2020 minder dan 35% arbeidsongeschikt is (en dus geen recht heeft op een WIA-uitkering). De rechtbank zal dat uitleggen.
8. Voor zover eiseres in haar beroepschrift verwijst naar dat wat zij in bezwaar heeft aangevoerd, overweegt de rechtbank dat het aan eiseres is om in beroep gemotiveerd en specifiek aan te voeren waarom zij het niet eens is met het bestreden besluit. De verwijzing naar het bezwaarschrift wordt niet als zo’n gemotiveerde en specifieke betwisting opgevat. Daarop is immers gereageerd in het bestreden besluit. Eiseres zal dus moeten aanvoeren waarom zij het met die reactie niet eens is. Gelet hierop zal de rechtbank de beoordeling van het beroep plaatsen in het licht van de in beroep nader uitgewerkte gronden en niet in het licht van hetgeen in bezwaar is aangevoerd.
9. Het UWV mag besluiten over iemands arbeidsongeschiktheid baseren op rapporten van verzekeringsartsen en arbeidsdeskundigen. Deze rapporten moeten dan wel aan een aantal voorwaarden voldoen: zij moeten op zorgvuldige wijze tot stand zijn gekomen, ze mogen geen tegenstrijdigheden bevatten en de rapporten moeten begrijpelijk zijn. Het is aan eiseres om aannemelijk te maken dat de rapporten die over haar zijn opgesteld niet aan deze voorwaarden voldoen.
De voorwaarden waaraan de rapporten moeten voldoen
10. De verzekeringsarts heeft het dossier en de daarin aanwezige medische informatie over eiseres bestudeerd. Zij heeft eiseres op het spreekuur gezien en onderzocht. Zij beschrijft (onder andere) de klachten van eiseres, het dagverhaal, de diagnose en de prognose.
11. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft het standpunt van de verzekeringsarts in haar rapport van 24 augustus 2021 heroverwogen. Zij heeft het dossier, de bezwaargronden en informatie van de behandelaars bestudeerd. Ook heeft zij eiseres gesproken op de hoorzitting. Aansluitend heeft er een lichamelijk onderzoek plaatsgevonden. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft gemotiveerd waarom zij aanleiding ziet anders te denken over de belastbaarheid dan de verzekeringsarts.
12. Eiseres heeft ter zitting gesteld dat het onderzoek niet zorgvuldig is omdat de verzekeringsartsen geen medische informatie hebben opgevraagd bij haar behandelaars. Eiseres heeft uiteindelijk zelf die informatie opgevraagd. Maar zij vindt dat het onderzoek nog steeds onzorgvuldig is.
13. De rechtbank volgt eiseres niet. In beginsel behoort het tot de expertise van de verzekeringsarts om te besluiten welke onderzoeksmethoden gekozen worden, hoe de onderzoeksresultaten beoordeeld worden en tot welke beperkingen dit leidt. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft het niet nodig geacht om informatie op te vragen. Bovendien ligt het op de weg van eiseres om in beroep alsnog medische informatie te overleggen als zij vindt dat die informatie van belang is. Eiseres heeft dat ook gedaan.
14. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft gereageerd op de medische stukken in beroep.
15. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft alle klachten van eiseres en de informatie van de behandelaars betrokken in haar beoordeling. Gelet op deze onderzoeksactiviteiten is de rechtbank van oordeel dat het medische rapport zorgvuldig tot stand is gekomen. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft bovendien eenduidig, inzichtelijk en zonder tegenstrijdigheden uitgelegd hoe haar beoordeling tot stand is gekomen.
16. Ook het rapport van de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep is zorgvuldig tot stand gekomen, bevat geen tegenstrijdigheden en is begrijpelijk. Dat betekent dat de rapporten aan de drie voorwaarden voldoen.
17. De verzekeringsarts heeft aangenomen dat eiseres wordt beperkt door psychische klachten (surmenage of depressie (deels) in remissie, ADD en een specifieke persoonlijkheidsstoornis). In de FML heeft de verzekeringsarts beperkingen opgenomen voor persoonlijk en sociaal functioneren. De verzekeringsarts heeft geen beperkingen opgenomen voor de fysieke klachten van eiseres (hallux valgus).
18. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft in het rapport van 24 augustus 2021 uiteengezet op welke punten zij tot een andere conclusie dan de verzekeringsarts komt. Dat betreft de volgende punten. Zowel de fysieke als de psychische klachten leiden volgens de verzekeringsarts bezwaar en beroep tot meer beperkingen. Zij acht eiseres psychisch kwetsbaar als gevolg van stemmingsproblematiek, PTSS en persoonlijkheidsproblematiek. Verder beperkt de hallux valgus eiseres voor aaneengesloten lopen en staan. Zij neemt daarom meer beperkingen aan voor persoonlijk en sociaal functioneren en bovendien ook beperkingen in de rubrieken dynamische handelingen, statische houdingen en werktijden.
19. Eiseres voert aan dat de FML onvolledig is en onzorgvuldig tot stand is gekomen. Volgens haar zou zij ook beperkt moeten worden op het vasthouden en verdelen aandacht, het herinneren in dagelijks functioneren, doelmatig en zelfstandig handelen, het hanteren van emotionele problemen van anderen, het uiten van eigen gevoelens en is zij aangewezen op werk waarbij zij kan terugvallen op directe collega's of leidinggevenden. Bovendien zijn er te weinig beperkingen aangenomen voor staan en lopen, en hadden er beperkingen aangenomen moeten worden voor tillen en dragen, knielen en hurken, en geknield, gehurkt, gebogen en getordeerd actief zijn. Tot slot vindt eiseres dat zij geen 40 uur per week kan werken en dat in de rubriek werktijden daar ten onrechte geen rekening mee gehouden is. Het UWV houdt er ten onrechte ook geen rekening mee dat zij de zorg heeft voor haar zoon, die ook behandeling en zorg nodig heeft. Zij heeft haar gronden onderbouwd met medische informatie van het Zuyderland (ziekenhuis), haar huisarts, Amacura (GGZ) en haar orthopeed. Tevens heeft zij een opgestelde verklaring bijgevoegd over hoe ADD zich bij haar uit. Tijdens zitting heeft eiseres benadrukt dat zij van mening is dat er onvoldoende rekening gehouden is met haar psychische klachten. Zij wordt in het dagelijks leven veel geholpen door haar partner, omdat zij het alleen niet kan bolwerken. Ook tijdens het spreekuur en de hoorzitting is eiseres bijgestaan door haar partner. Het beeld dat de verzekeringsarts bezwaar en beroep dan ook schetst vindt zij geen reëel beeld geven van haar mogelijkheden.
20
.De rechtbank vindt dat de verzekeringsarts bezwaar en beroep in haar rapport van 18 januari 2022 voldoende heeft uitgelegd waarom de in beroep overgelegde stukken geen reden vormen om meer beperkingen aan te nemen. Zij heeft toegelicht dat de toegestuurde informatie het medisch beeld dat bestond ten tijde van de onderzoeken door de verzekeringsartsen bevestigt. Uit de medische informatie blijkt dat eiseres regelmatig last heeft van blaasontstekingen, menstruatieklachten en hoofdpijnklachten, maar dit leidt volgens de verzekeringsarts bezwaar en beroep niet tot (blijvende) beperkingen. Extra beperkingen voor de hallux valgus zijn volgens de verzekeringsarts bezwaar en beroep niet nodig, omdat door de plaats van de afwijking aan haar voet de aandoening niet leidt tot een beperking bij knielen of hurken, of bij tillen of dragen.
21. De verzekeringsarts bezwaar en beroep motiveert ook dat voldoende rekening gehouden is met de ADD en persoonlijkheidsproblematiek. Uit de observatie tijdens het spreekuur en de hoorzitting is niet gebleken dat er meer beperkingen gesteld moeten worden ten aanzien van het vasthouden of verdelen van de aandacht. De problemen die eiseres hiermee heeft, zijn voldoende ondervangen door in de FML een beperking op te nemen dat eiseres is aangewezen op werk waarbij na een korte onderbreking zij zelf makkelijk weer kan zien waar ze gebleven is en hoe ze verder moet. Ook problemen met herinneren zijn tijdens de hoorzitting en het spreekuur niet gesignaleerd. Bovendien vormen noch de persoonlijkheidsproblematiek, noch de restklachten van de PTSS aanleiding tot geheugenproblemen die leiden tot verstoring van het functioneren. De verzekeringsarts bezwaar en beroep vindt dat eiseres voldoende in staat is tot zelfstandig en doelmatig handelen, gezien het feit dat zij aangeeft zich te kunnen houden aan de structuurafspraken en de planning die haar zoon nodig heeft. Het betreft hierbij een externe structuur en planning, en ook werk biedt deze externe structuur en planning. De verzekeringsarts bezwaar en beroep ziet in het zich moeilijk kunnen uiten van emoties door eiseres geen aanleiding om haar te beperken in de omgang met emoties van anderen. Tot slot ziet zij ook geen noodzaak voor eiseres om terug te kunnen vallen op collega’s of leidinggevenden, omdat eiseres bij passend werk niet overvraagd zal worden.
22. Dat een urenbeperking nodig is, heeft eiseres niet met medische stukken onderbouwd. Uit de ingediende medische stukken kan dit niet worden afgeleid. De verzekeringsarts bezwaar en beroep ziet in wat eiseres verder aanvoert geen reden om een urenbeperking aan te nemen. De zorg voor haar zoon is een sociale omstandigheid waar in de beoordeling van de WIA geen rekening mee gehouden kan worden. De behandelingen die eiseres volgde rond de datum waarop het onderzoek van de verzekeringsarts bezwaar en beroep ziet, geven ook geen reden om een urenbeperking aan te nemen. Gezien haar dagverhaal en medisch beeld heeft eiseres geen evidente recuperatiemomenten overdag, die een urenbeperking rechtvaardigen. De rechtbank ziet geen aanleiding de verzekeringsarts bezwaar en beroep niet te volgen.
De arbeidskundige beoordeling
23. Uitgaande van de juistheid van de bij eiseres vastgestelde medische beperkingen ziet de rechtbank in wat eiseres heeft aangevoerd geen reden om de geschiktheid van de geduide functies in twijfel te trekken.
24. De arbeidsdeskundige bezwaar en beroep heeft berekend dat eiseres op 12 juli 2020 met de middelste van de voor de schatting gebruikte functies 87,56% kan verdienen van het loon dat zij voorheen verdiende als visverkoopster, zodat eiseres voor de overige 12,44% arbeidsongeschikt is.