Uitspraak
RECHTBANK LIMBURG
1.Het verloop van de procedure
- de dagvaarding met producties 1 en 2;
- de door [gedaagde] bij schrijven van 20 maart 2022 in het geding gebrachte producties 1 t/m 3;
- de mondelinge behandeling.
Rechtbank Limburg
In deze zaak, die voor de Rechtbank Limburg is behandeld, betreft het een kort geding tussen twee gewezen echtgenoten, hier aangeduid als eiseres en gedaagde. De eiseres heeft een vordering ingesteld tegen de gedaagde, omdat deze in gebreke is gebleven met de uitvoering van een regeling die op 5 maart 2018 was overeengekomen. Deze regeling betrof de verdeling van de voormalige echtelijke woning en de ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid voor de hypotheekschuld. De eiseres stelt dat de gedaagde niet heeft voldaan aan de voorwaarden van de regeling, waardoor de onverdeeldheid van de woning voortduurt en zij nog steeds hoofdelijk aansprakelijk is voor de hypotheekschuld.
De feiten van de zaak zijn als volgt: de partijen zijn in 2012 gescheiden en hebben in 2017 een procedure gestart voor de verdeling van de woning. In de regeling van 2018 is afgesproken dat de woning aan de gedaagde zou worden toegedeeld, mits hij de eiseres vóór een bepaalde datum uit de hoofdelijke aansprakelijkheid zou ontslaan en een overbedelingsvergoeding zou betalen. Aangezien de gedaagde hieraan niet heeft voldaan, heeft de eiseres verzocht om de woning onderhands te verkopen en om ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid.
De voorzieningenrechter heeft geoordeeld dat de eiseres een spoedeisend belang heeft bij haar vordering, gezien de achterstallige betalingen van de gedaagde en de dreiging van de SNS Bank om de hypotheekschuld op te eisen. De rechter heeft de gedaagde veroordeeld tot nakoming van de regeling, met een dwangsom voor het geval hij niet aan de uitspraak voldoet. Tevens is bepaald dat het vonnis dezelfde kracht heeft als de ondertekening van de koopovereenkomst door de gedaagde, indien hij niet binnen twee weken na betekening van het vonnis aan de regeling voldoet. De proceskosten zijn gecompenseerd, zodat iedere partij zijn eigen kosten draagt.