Uitspraak
RECHTBANK LIMBURG
Zittingsplaats Roermond
Strafrecht
Parketnummer : 03/092057-19
Tegenspraak
Vonnis van de meervoudige kamer d.d. 23 december 2020
in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1995,
gedetineerd in Penitentiaire Inrichting Zuid Oost, locatie Roermond.
De verdachte wordt bijgestaan door mr. F.A.G.M. Landerloo, advocaat kantoorhoudende te Maastricht.
1.Onderzoek van de zaak
De zaak is inhoudelijk behandeld op de zittingen van 26 november, 2 en 9 december 2020. De verdachte en zijn raadsvrouw zijn op 26 november en 2 december 2020 ter terechtzitting verschenen. De officier van justitie en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt. Het onderzoek ter terechtzitting is op 9 december 2020 gesloten.
2.De tenlastelegging
De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat de verdachte samen met een ander of anderen een woningoverval heeft gepleegd.
3.De beoordeling van het bewijs
3.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht het tenlastegelegde wettig en overtuigend bewezen, met dien verstande dat de verdachte partieel moet worden vrijgesproken van de diefstal van een portemonnee. Bewezen kan worden verklaard dat tijdens de woningoverval een geldbedrag van € 15.000,- is weggenomen.
De officier van justitie heeft in dit verband verwezen naar de bekennende verklaring van de verdachte, afgelegd ter terechtzitting, de verklaringen van medeverdachten [medeverdachte 1] ,
[medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] en de getuigenverklaringen van [getuige 1] en
[getuige 2] .
3.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging refereert zich ten aanzien van de bewezenverklaring aan het oordeel van de rechtbank, behoudens de hoogte van het uit de woning weggenomen geldbedrag en de diefstal van een portemonnee. Bewezen kan worden verklaard dat door de verdachte en zijn mededader(s) een geldbedrag van € 12.500,- uit de woning is weggenomen. De verklaring die de verdachte hierover heeft afgelegd is als betrouwbaar aan te merken, nu deze steun vindt in overige bewijsmiddelen in het procesdossier. Van de diefstal van een portemonnee dient de verdachte te worden vrijgesproken, nu uit het dossier blijkt dat uit de woning geen portemonnee is weggenomen.
3.3
Het oordeel van de rechtbank [1]
De rechtbank is, met de officier van justitie en de verdediging, van oordeel dat de tenlastegelegde woningoverval wettig en overtuigend kan worden bewezen. Omdat de verdachte ter terechtzitting van 26 november 2020 het feit heeft bekend, volstaat de rechtbank met een opgave van de bewijsmiddelen, te weten:
- de bekennende verklaring van de verdachte afgelegd ter terechtzitting van
26 november 2020;
- de aangifte van [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] . [2]
Vrijspraakoverweging portemonnee
Met de officier van justitie en de raadsvrouw is de rechtbank van oordeel dat niet bewezen kan worden verklaard dat tijdens de woningoverval een portemonnee is weggenomen, met als gevolg dat de verdachte van dit onderdeel van de tenlastelegging moet worden vrijgesproken.
Bewijsoverweging over de hoogte van het weggenomen geldbedrag
Bij de woningoverval op 1 oktober 2018 is een geldkistje met daarin een geldbedrag weggenomen. Om vast te kunnen stellen welk geldbedrag bij deze woningoverval is weggenomen dient allereerst te worden vastgesteld welk geldbedrag zich op die datum in het geldkistje bevond.
De aangifte
Door [slachtoffer 1] (hierna: [slachtoffer 1] ) is op 1 oktober 2018 om 03:02 uur aangifte gedaan van de woningoverval. [slachtoffer 1] heeft verklaard dat zij en haar echtgenoot op 26 september 2018 naar de betreffende woning aan de [adres] te Kessel zijn verhuisd. De verhuizing is verzorgd door het bedrijf [bedrijf] . uit Susteren. Op de dag van de verhuizing heeft [slachtoffer 1] aan de verhuizers verteld dat zij en haar echtgenoot kort daarvoor hun bedrijf hadden verkocht. In de nacht van 1 oktober 2018 heeft de overval plaatsgevonden, waarbij de daders onder meer schreeuwden: ‘
Geld, geld, geld. Ik weet dat jullie geld hebben want jullie hadden een bedrijf’. [slachtoffer 1] heeft tijdens de overval aan de daders verteld dat er geen geld in de woning aanwezig was. Er was echter wel een geldbedrag in de woning aanwezig. Dit geldbedrag hadden de bewoners bewaard en weggestopt in een verhuisdoos. Onderin deze verhuisdoos bevond zich een geldkistje, blauw van kleur, met daarin een geldbedrag ter hoogte van € 25.000,-. Bovenop dit geldkistje waren bewust diverse spullen geplaatst, om het geldkistje aan het zicht te onttrekken. Na de overval zagen de bewoners dat dit geldkistje was weggenomen. [slachtoffer 1] heeft voorts verklaard dat het bedrag van € 25.000,- was verdeeld in een tiental stapels. Deze stapels waren samengebonden door middel van elastiekjes. Over de daders heeft [slachtoffer 1] verklaard dat deze een opvallend Limburgs accent hadden. Dit opvallende accent deed haar meteen aan de verhuisploeg denken. [slachtoffer 1] heeft voorts verklaard dat de verhuisdoos met daarin het geldkistje niet door de verhuizers maar door haarzelf is verhuisd. [3]
Geld, geld, geld. Ik weet dat jullie geld hebben want jullie hadden een bedrijf’. [slachtoffer 1] heeft tijdens de overval aan de daders verteld dat er geen geld in de woning aanwezig was. Er was echter wel een geldbedrag in de woning aanwezig. Dit geldbedrag hadden de bewoners bewaard en weggestopt in een verhuisdoos. Onderin deze verhuisdoos bevond zich een geldkistje, blauw van kleur, met daarin een geldbedrag ter hoogte van € 25.000,-. Bovenop dit geldkistje waren bewust diverse spullen geplaatst, om het geldkistje aan het zicht te onttrekken. Na de overval zagen de bewoners dat dit geldkistje was weggenomen. [slachtoffer 1] heeft voorts verklaard dat het bedrag van € 25.000,- was verdeeld in een tiental stapels. Deze stapels waren samengebonden door middel van elastiekjes. Over de daders heeft [slachtoffer 1] verklaard dat deze een opvallend Limburgs accent hadden. Dit opvallende accent deed haar meteen aan de verhuisploeg denken. [slachtoffer 1] heeft voorts verklaard dat de verhuisdoos met daarin het geldkistje niet door de verhuizers maar door haarzelf is verhuisd. [3]
Op 1 oktober 2018 om 10:30 uur heeft [slachtoffer 1] aanvullend verklaard dat de verhuisdoos met daarin het betreffende geldkistje op de dag van de verhuizing in haar auto heeft gestaan. Zij heeft de doos zelf naar de nieuwe woning gebracht. Deze doos stond na de verhuizing op de kamer naast de muurkast. Er stond ‘
badkamer’ op de bewuste doos en er lagen badmatten en een deken op het geldkistje in deze doos. Toch hebben de daders het geldkistje gevonden. [4] [slachtoffer 1] heeft later nog verklaard dat zij op de dag van de verhuizing bij haar dochter is gaan eten. De verhuisdoos met daarin het geldkistje is toen in de keuken blijven staan. [5] Het geld in het geldkistje bestond uit stapels van telkens vijftig briefjes van € 50,-. In 2017 is het geldbedrag voor het laatst geteld. [6]
badkamer’ op de bewuste doos en er lagen badmatten en een deken op het geldkistje in deze doos. Toch hebben de daders het geldkistje gevonden. [4] [slachtoffer 1] heeft later nog verklaard dat zij op de dag van de verhuizing bij haar dochter is gaan eten. De verhuisdoos met daarin het geldkistje is toen in de keuken blijven staan. [5] Het geld in het geldkistje bestond uit stapels van telkens vijftig briefjes van € 50,-. In 2017 is het geldbedrag voor het laatst geteld. [6]
De echtgenoot van [slachtoffer 1] , de heer [slachtoffer 2] (hierna: [slachtoffer 2] ), heeft verklaard dat in het geldkistje een bedrag van ongeveer € 20.000,- tot € 25.000,- zat. In het geldkistje zaten bijna allemaal bankbiljetten van vijftig euro. Deze bankbiljetten zaten in pakketjes van vijftig briefjes bij elkaar met een elastiek eromheen. [7]
Op het spoor van medeverdachte [medeverdachte 2] en zijn diefstal op 26 september 2018
Na de woningoverval is door de politie een onderzoek ingesteld, onder meer naar het door [slachtoffer 1] genoemde verhuisbedrijf. Uit dit onderzoek kwam onder meer de naam van medeverdachte [medeverdachte 2] (hierna: [medeverdachte 2] ) naar voren. [medeverdachte 2] heeft verklaard op
26 september 2018 als verhuizer bij de verhuizing aanwezig te zijn geweest. [medeverdachte 2] heeft voorts verklaard op 26 september 2018 tijdens de verhuizing een verhuisdoos met daarin een geldkistje te hebben gezien. In dit geldkistje lagen bundeltjes briefgeld. Deze bundeltjes waren bij elkaar gebonden met dunne elastieken. [medeverdachte 2] heeft vervolgens een geldbedrag uit dit geldkistje weggenomen. [8]
Uit telecomgegevens blijkt dat [medeverdachte 2] op die middag tussen 12:15:03 en 12:35:39 uur via WhatsApp naar de verdachte onder meer de volgende berichten heeft gestuurd:
- ‘
Ik ga niet meer pleiten’
Ik ga niet meer pleiten’
- ‘Heb net goeie gemaakt”
- ‘Heb zeker 4K’
- ‘Gepakt’. [9]
In het procesdossier bevinden zich voorts WhatsApp-berichten die door [medeverdachte 2] naar zijn zus zijn gestuurd. Op 2 oktober 2018 stuurt [medeverdachte 2] aan zijn zus dat hij een riem heeft gekocht met een certificaat erbij. [10] Ook stuurt hij dat hij zo nog even een nieuwe telefoon moet gaan halen. [11] Op 3 oktober 2018 appt [medeverdachte 2] naar zijn zus dat hij een jas van het merk Moncler heeft gekocht, waarop zijn zus antwoordt: ‘
Ja zijn ook mooie jassen maar zijn zo duur. Is bijna onze huur.’ [12] [medeverdachte 2] heeft ter terechtzitting als getuige verklaard dat deze jas € 550,- heeft gekost. [13] Op 20 oktober 2018 heeft [medeverdachte 2] een foto van zijn nieuwe tattoo naar de verdachte gestuurd. [14] [medeverdachte 2] heeft ter terechtzitting als getuige verklaard dat deze tattoo
Ja zijn ook mooie jassen maar zijn zo duur. Is bijna onze huur.’ [12] [medeverdachte 2] heeft ter terechtzitting als getuige verklaard dat deze jas € 550,- heeft gekost. [13] Op 20 oktober 2018 heeft [medeverdachte 2] een foto van zijn nieuwe tattoo naar de verdachte gestuurd. [14] [medeverdachte 2] heeft ter terechtzitting als getuige verklaard dat deze tattoo
€ 160,- of € 180,- heeft gekost. [15]
Bij de politie heeft [medeverdachte 2] verklaard dat hij van het geldbedrag dat hij op 26 september 2018 uit het geldkistje heeft gestolen twee keer naar de dierentuin is geweest, naar de Apenheul, is gaan uiteten en de rest zo heeft opgemaakt, aan eten en aan wiet. [16]
De verklaringen van de verdachte en medeverdachte [medeverdachte 1]
De verdachte heeft over de dag van de verhuizing het volgende verklaard. [medeverdachte 2] heeft hem die middag bovengenoemd WhatsApp-bericht gestuurd. Later die middag hebben ze elkaar op een parkeerplaats ontmoet. [medeverdachte 2] heeft tijdens deze ontmoeting aan de verdachte het geld laten zien dat hij die middag bij de verhuizing had weggenomen. De verdachte zag meteen dat dit een groter geldbedrag was dan de ‘4K’ waarover [medeverdachte 2] hem een bericht had gestuurd. De verdachte zag dat [medeverdachte 2] vier bundels geld en nog een aantal losse biljetten uit zijn broekzak en vest haalde. [17] [medeverdachte 2] zou later tegen de verdachte hebben verteld dat het totaalbedrag € 11.500,- bedroeg. [18]
De verdachte heeft bekend op 1 oktober 2018 de woningoverval te hebben gepleegd en heeft voorts verklaard bij de woningoverval een geldkistje met daarin een geldbedrag van
€ 12.500,- te hebben gestolen. [19]
Medeverdachte [medeverdachte 1] (hierna: [medeverdachte 1] ) heeft bekend de woningoverval samen met de verdachte te hebben gepleegd en heeft verklaard dat ze bij de woningoverval een geldbedrag van net € 12.000,- hebben buitgemaakt. [medeverdachte 1] heeft verder verklaard dat hij door de verdachte voor het plegen van deze woningoverval is benaderd. De verdachte had gezien dat de tipgever van deze woningoverval iets van € 10.000,- in zijn handen had gehad. [20]
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank acht op basis van bovenstaande bewijsmiddelen, in onderlinge samenhang bezien, bewezen dat door [medeverdachte 2] op 26 september 2020 een bedrag ter hoogte van € 11.500,- uit het geldkistje is weggenomen en dat door de verdachte en zijn mededaders bij de woningoverval op 1 oktober 2018 een geldkistje met daarin een geldbedrag van € 12.500,- is weggenomen. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.
Uit de verklaringen van de aangevers volgt dat zich op 26 september 2018 in het geldkistje een geldbedrag tussen de € 20.000,- en € 25.000,- bevond. Dit geldbedrag was verdeeld in stapeltjes van € 2.500,-, bestaande uit 50 briefjes van € 50,-, met om elk bundeltje een elastiek. Medeverdachte [medeverdachte 2] heeft verklaard tijdens de verhuizing op 26 september 2018 een geldbedrag uit dit betreffende geldkistje te hebben gestolen. De verdere verklaring van [medeverdachte 2] , inhoudende dat de verhuisdoos met daarin het geldkistje door het verhuisbedrijf (en niet door aangeefster [slachtoffer 1] zelf) is verhuisd en dat hij tijdens deze verhuizing een geldbedrag ter hoogte van slechts € 1.000,- heeft weggenomen, vindt de rechtbank niet aannemelijk geworden. Door [slachtoffer 1] is verklaard dat zij de verhuisdoos met daarin het geldkistje zelf heeft verhuisd en dat deze doos slechts een kort onbewaakt ogenblik in de keuken van de nieuwe woning heeft gestaan. De rechtbank ziet geen reden om aan de juistheid van de verklaring van [slachtoffer 1] op dit punt te twijfelen. Enige aanleiding om te veronderstellen dat er meerdere geldkistjes met inhoud in de woning aanwezig waren ziet de rechtbank niet. De rechtbank verwijst voor wat betreft de hoogte van het weggenomen geldbedrag door [medeverdachte 2] op 26 september 2018 naar de inhoud van het WhatsApp-bericht dat diezelfde middag door [medeverdachte 2] naar de verdachte is gestuurd, inhoudende dat hij ‘zeker 4K had gepakt’. De verdachte heeft verklaard die middag bij [medeverdachte 2] een viertal bundels geld en een aantal losse bankbiljetten te hebben waargenomen, waarover de verdachte meteen tegen [medeverdachte 2] zei dat dit meer was dan € 4.000,-. Uit de inhoud van dit WhatsApp-bericht en de daarop volgende waarnemingen door en het gesprek met de verdachte leidt de rechtbank af dat [medeverdachte 2] in de veronderstelling was dat elke bundel een geldbedrag van € 1.000,- zou bevatten. Dat door [medeverdachte 2] op die dag meer dan de door hem verklaarde € 1.000,- is weggenomen vindt ook steun in het uitgavenpatroon van [medeverdachte 2] kort na de diefstal. De rechtbank ziet, gelet op het bovenstaande, geen aanleiding om de verklaringen van de aangevers, de verdachte en [medeverdachte 1] op dit punt als onbetrouwbaar te bestempelen en zal de verklaring van de verdachte voor wat betreft de hoogte van het tijdens de woningoverval op 1 oktober 2018 gestolen geldbedrag dan ook volgen. De rechtbank acht aldus bewezen dat door de verdachte en zijn mededaders [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] op 1 oktober 2018 het geldkistje met daarin een geldbedrag van € 12.500,- is weggenomen.
3.4
De bewezenverklaring
De rechtbank acht bewezen dat de verdachte
op 1 oktober 2018 te Kessel, gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd uit een
woning, gelegen aan de [adres] , tezamen en in vereniging met een of meer anderen, een hoeveelheid geld (12.500 euro), dat geheel aan een ander dan aan verdachte en zijn mededaders toebehoorde, te weten aan [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] , heeft
weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, en zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak, welke diefstal werd vergezeld van bedreiging met geweld tegen genoemde [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken, welke bedreiging met geweld hierin bestond dat verdachte en zijn mededader:
- voornoemde woning zijn binnengedrongen en
- met een mes de slaapkamer van genoemde [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] zijn binnengestapt en
- dreigend hebben gezegd: “Jullie hebben geld, jullie hebben een zaak. In een zaak is geld” en daarbij met een mes op meubels hebben geslagen en
- die genoemde [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] hebben gedwongen om met een kussen op hun hoofd te blijven liggen en
- een mes tegen de keel van die [slachtoffer 2] hebben gezet en
- die genoemde [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] hebben opgesloten in een trappenkast.
De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.
4.De strafbaarheid van het bewezenverklaarde
Het bewezenverklaarde levert het volgende strafbare feit op:
diefstal, vergezeld van bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen en waarbij de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.
5.De strafbaarheid van de verdachte
De verdachte is strafbaar, omdat geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die zijn strafbaarheid uitsluiten.
6.De straf
6.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd aan de verdachte op te leggen een gevangenisstraf voor de duur van 5 jaar met aftrek van het voorarrest.
6.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft de oplegging van een gevangenisstraf met een maximale duur van
4 jaar bepleit, rekening houdend met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte en verwijzend naar jurisprudentie.
6.3
Het oordeel van de rechtbank
Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.
Wat heeft de verdachte gedaan?
De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een woningoverval. Hij is samen met zijn mededader midden in de nacht de woning aan de [adres] te Kessel binnengedrongen. In de woning hebben ze gezocht naar een geldkistje met geld. Dit kistje konden ze echter niet zo snel vinden. Toen ze zagen dat de bewoners in de woning aanwezig waren en lagen te slapen, hebben ze de keuze gemaakt beneden in de keuken een mes te pakken en de bewoners onder bedreiging van een mes te sommeren geld te geven. Tijdens de woningoverval moesten de bewoners op hun buik op het bed gaan liggen met een kussen over hun hoofd. Vervolgens werden zij gedwongen om naar de badkamer te gaan en werden zij uiteindelijk opgesloten in een kast. Tijdens de gehele overval werd agressief geschreeuwd om geld en werd met een mes op de meubels en het bed geslagen. Ook werd het mes op de keel van de mannelijke bewoner gezet. De mobiele telefoon van de bewoners werd vernield zodat de politie niet kon worden gebeld. Het is een feit van algemene bekendheid dat dergelijke omstandigheden en feiten verregaande gevolgen voor de slachtoffers hebben. De eigen woning is bij uitstek een plek waar men zich veilig moet kunnen voelen en, zoals blijkt uit de slachtofferverklaring die namens de slachtoffers ter terechtzitting is afgelegd, is het voor hen ook een zeer heftige en schokkende ervaring geweest om in de veronderstelde veiligheid van hun eigen slaapkamer te zijn overvallen en met een mes te zijn bedreigd. De bewoners hebben naar eigen zeggen die nacht doodsangsten doorstaan. Daarnaast versterken dergelijke feiten gevoelens van onveiligheid die in de samenleving bestaan.
Namens de slachtoffers is ter terechtzitting onder meer het volgende naar voren gebracht:
‘Dit wordt het meest verschrikkelijke verhaal van mijn leven. (…) Midden in de nacht schrokken wij wakker. Wij zagen plotseling twee zwarte koppen door de slaapkamerdeur. Ik dacht gelijk aan “Opsporing Verzocht”. De schrik sloeg mij op het hart. Twee messen hadden ze bij zich en schreeuwden, geld, geld. Ze maakten een enorm kabaal en staken met het mes overal in. Ook kreeg mijn man een mes op zijn keel gezet. Ik voelde een doodsangst en vreesde voor ons leven. Alles wat ik de jongen had verteld over de verhuizing kreeg ik te horen. Dat geweld dat werd gebruikt en het geschreeuw zal ik nooit vergeten. Ik kon geen kant op, ik wist nog niet eens hoe het raam open moest om hulp te schreeuwen. Jullie hebben misbruik gemaakt van de toestand van mijn man en ook van mij, omdat ik voelde dat ik alles moest beschermen tegen jullie geweld. Verhuisd, tot rust komen, onze hoop op een nieuw leven, een terras en dan gebeurd dit. Dan valt het leven compleet in duigen. Beseffen jullie wel wat er is aangericht door jullie. Als ik nu ’s avonds op bed lig weet ik nog precies hoe ik lag toen jullie binnenstormden en voel de angst en de geestelijke pijn nog steeds. (…) Ik heb maanden gehuild en getrild, niet wetende hoe uit de angstsituatie te komen. (…) Door jullie ben ik het vertrouwen in mensen verloren. Het is ongelofelijk laf, brutaal en gewetenloos dat jullie ons, op het moment dat we het leven weer op wilden pakken, ons zoveel leed en ellende hebben bezorgd. (…)’
De LOVS-oriëntatiepunten
De rechtbank heeft zich voor de straftoemeting mede georiënteerd op de voor een soortgelijk strafbaar feit gebruikelijke straffen. Volgens de oriëntatiepunten voor straftoemeting, gepubliceerd door het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS), is voor een woningoverval met licht geweld en bedreiging met geweld de oplegging van een gevangenisstraf van 3 jaren uitgangspunt voor de toemeting van de straf.
Strafvermeerderende factoren
Ten opzichte van die oriëntatiepunten is sprake van een strafverzwarende omstandigheid, te weten dat door de verdachte tijdens de woningoverval een mes is gebruikt. Dit mes is door de verdachte tegen de keel van het slachtoffer gezet. Ook acht de rechtbank strafverzwarend dat de overval in vereniging is gepleegd.
Verder acht de rechtbank strafverzwarend dat de verdachte een leidende rol in het plegen van de woningoverval heeft gespeeld. Hij heeft een aantal dagen voor de woningoverval bij de woning een voorverkenning uitgevoerd en het oorspronkelijke plan was om op 29 september 2018 deze woningoverval te plegen. Op 1 oktober 2018 heeft de verdachte opnieuw de keuze gemaakt zich naar de betreffende woning te begeven. Ook in de woning hadden de verdachte en een van zijn mededaders de keuze en de mogelijkheid om de woning te verlaten toen zij het geld niet konden vinden en met de slapende bewoners werden geconfronteerd. In plaats daarvan hebben ze er bewust voor gekozen een mes uit een keukenlade te pakken en de bewoners hiermee ernstig te bedreigen.
Uit het strafblad van de verdachte blijkt dat hij eerder voor het plegen van vermogensdelicten is veroordeeld, waaronder voor het plegen van een diefstal uit een woning, een tasjesroof en een inbraak in een bedrijfspand. Deze eerdere veroordelingen hebben de verdachte er kennelijk niet van weerhouden opnieuw strafbare feiten te plegen. Uit het onderzoek ter terechtzitting blijkt dat verdachte, in ieder geval met medeverdachte [medeverdachte 2] , een patroon van het plegen van inbraken heeft ontwikkeld waarbij vaste afspraken gelden voor verdeling van de buit en betaling voor deelname en het daarbij verlenen van diensten.
De reclassering heeft in haar rapport van 24 april 2020 gerapporteerd dat de verdachte een problematische jeugd heeft gehad. Er was sprake van gedragsproblemen, middelengebruik en justitiecontact op jeugdige leeftijd. Er spelen problemen op de volgende leefgebieden: huisvesting, financiën, sociaal netwerk, psychosociaal functioneren en houding. Het risico op recidive wordt ingeschat als hoog. Het risico op letselschade wordt ook ingeschat als hoog. Gezien de ernst van de feiten zal een onvoorwaardelijk strafdeel passend zijn. De reclassering adviseert echter expliciet tevens een voorwaardelijke straf op te leggen met als bijzondere voorwaarden een meldplicht bij de reclassering, ambulante behandeling, begeleid wonen of wonen bij maatschappelijke opvang, een contactverbod met de slachtoffers en het meewerken aan schuldhulpverlening. Indien een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van meer dan 4 jaar wordt opgelegd, kunnen te zijner tijd in het kader van de voorwaardelijke invrijheidsstelling bijzondere voorwaarden worden opgelegd. De reclassering heeft het risico op onttrekking aan de voorwaarden als gemiddeld ingeschat.
Strafverminderende factoren
De rechtbank weegt in het voordeel van de verdachte mee dat de verdachte openheid van zaken heeft gegeven en daarmee verantwoordelijkheid voor zijn daden neemt.
Ook neemt de rechtbank de jeugdige leeftijd van de verdachte mee en het feit dat er – hoewel er ernstig is gedreigd met het mes – verder geen fysiek geweld jegens de bewoners is gebruikt.
Welke straf is passend?
De rechtbank is van oordeel dat in verband met een juiste normhandhaving niet kan worden volstaan met het opleggen van een andersoortige of geringere straf dan een onvoorwaardelijke gevangenisstraf.
De rechtbank acht, alles overwegende, de oplegging van een gevangenisstraf voor de duur van 4 jaar passend en geëigend. Gelet op de ernst van het feit acht de rechtbank een deels voorwaardelijke straf met de oplegging van bijzondere voorwaarden niet passend.
7.De benadeelde partijen en de schadevergoedingsmaatregel
7.1
De vorderingen van de benadeelde partijen
De benadeelde partij [slachtoffer 2] vordert een schadevergoeding van € 28.000,- bestaande uit materiële schade ad € 25.000,- en immateriële schade ad € 3.000,-.
De benadeelde partij [slachtoffer 1] vordert een schadevergoeding van € 3.689,80, bestaande uit materiële schade ad € 689,80 en immateriële schade ad € 3.000,-.
7.2
Het standpunt van de officier van justitie
De benadeelde partij [slachtoffer 2]
De officier van justitie heeft geconcludeerd tot hoofdelijke toewijzing van de vordering tot materiële schadevergoeding tot een bedrag van € 15.000,-. De vordering tot immateriële schadevergoeding dient te worden toegewezen tot het gevorderde totaalbedrag van € 3.000,-. Dit alles onder vermeerdering van de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.
De benadeelde partij [slachtoffer 1]
De officier van justitie heeft geconcludeerd tot hoofdelijke toewijzing van de gehele vordering, onder vermeerdering van de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.
7.3
Het standpunt van de verdediging
De benadeelde partij [slachtoffer 2]
Het verzoek tot materiële schadevergoeding
De raadsvrouw refereert zich tot een bedrag van € 12.500,- aan het oordeel van de rechtbank. De benadeelde partij dient voor het overige niet-ontvankelijk te worden verklaard.
Het verzoek tot immateriële schadevergoeding
De raadsvrouw heeft zich ten aanzien van de immateriële schadevergoeding op het standpunt gesteld dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk moet worden verklaard. Uit de stukken bij het voegingsformulier van de benadeelde blijkt dat hij niet in behandeling is geweest voor klachten die door het tenlastegelegde feit zijn ontstaan. Er is dan ook geen in de psychiatrie erkend ziektebeeld vastgesteld. Sterker nog, uit de bij de vordering overgelegde stukken blijkt dat geestelijk letsel bij [slachtoffer 2] in het geheel niet is aan te tonen, omdat het tenlastegelegde feit niet tot zijn bewustzijn is doorgedrongen als gevolg van zijn toestand na een eerdere medische aandoening, waardoor hij niet heeft meegekregen of zich onvoldoende herinnert van wat er is gebeurd gedurende de overval.
De benadeelde partij [slachtoffer 1]
Het verzoek tot materiële schadevergoeding
Ten aanzien van de schadepost ‘Kosten behandeling Hypnotherapie’ refereert de raadsvrouw zich aan het oordeel van de rechtbank. Ten aanzien van de schadepost ‘Reiskosten’ refereert de raadsvrouw zich aan het oordeel van de rechtbank, met de kanttekening dat de reiskosten voor het bijwonen van de terechtzittingen (€ 51,80) dienen te worden toegewezen als proceskosten.
Het verzoek tot immateriële schadevergoeding
Ten aanzien van dit onderdeel van de vordering heeft de raadsvrouw bepleit dat de schadevergoeding dient te worden gematigd. De benadeelde heeft een bedrag gevorderd van € 3.000,-. Daarbij wordt verwezen naar een uitspraak waarin een bedrag van € 2.500,- werd toegekend. Waarom de benadeelde geen aansluiting zoekt bij dat bedrag maar een hoger bedrag claimt, is naar het oordeel van de raadsvrouw niet duidelijk. De gevorderde immateriële schadevergoeding dient te worden gematigd tot een bedrag van € 1.287,50, zijnde een gemiddelde van een viertal uitspraken waar de raadsvrouw naar heeft verwezen.
7.4
Het oordeel van de rechtbank
De benadeelde partij [slachtoffer 2]
De rechtbank is van oordeel dat aannemelijk is geworden dat door de benadeelde partij als gevolg van het bewezenverklaarde strafbare feit materiële schade is geleden en dat deze schade ten aanzien van de schadepost ‘Diefstal contant geld’ tot een bedrag van
€ 12.500,- het rechtstreeks gevolg is van het tenlastegelegde, hetgeen duidelijk uit het procesdossier volgt. Deze schadepost is voldoende onderbouwd en voor toewijzing vatbaar, onder vermeerdering van de wettelijke rente over dit bedrag, te berekenen over de periode vanaf 1 oktober 2018 tot aan de dag der algehele voldoening. De benadeelde partij zal voor het overige niet-ontvankelijk worden verklaard.
Ten aanzien van de gevorderde immateriële schade geeft de door de benadeelde partij ingediende onderbouwing geen ruimte voor toewijzing van de schade. Immers, in de onderbouwing wordt namelijk gesteld dat de geestelijke impact die de overval op het slachtoffer [slachtoffer 2] heeft gehad eigenlijk niet is aan te tonen. De reden daarvoor is dat de benadeelde partij drie maanden voor de overval een herseninfarct heeft gehad waardoor kennelijk niet tot zijn bewustzijn is doorgedrongen wat hij tijdens de overval heeft meegemaakt. De rechtbank kan niet anders dan van deze onderbouwing uitgaan en daardoor bestaat er rechtens voor de rechtbank geen ruimte meer voor toekenning van een immateriële schadevergoeding. De benadeelde partij zal ten aanzien van de immateriële schade daarom dan ook niet-ontvankelijk worden verklaard.
Nu de verdachte ter zake van het hiervoor bewezenverklaarde strafbare feit zal worden veroordeeld en hij naar burgerlijk recht jegens de benadeelde partij aansprakelijk is voor de schade die door dat strafbare feit is toegebracht, heeft de rechtbank tot het opleggen van de schadevergoedingsmaatregel besloten.
Nu de mededaders, [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] , ten aanzien van de benadeelde partij tot vergoeding van dezelfde schade worden veroordeeld, zijn zij hoofdelijk aansprakelijk voor de vergoeding van de schade op grond van artikel 6:102 BW.
De benadeelde partij [slachtoffer 1]
De rechtbank is van oordeel dat aannemelijk is geworden dat door de benadeelde partij
[slachtoffer 1] als gevolg van het bewezenverklaarde strafbare feit materiële schade is geleden en dat deze schade het rechtstreeks gevolg is van het tenlastegelegde. Nu de verdachte de omvang van de materiële schade niet heeft betwist, ligt de vordering voor toewijzing gereed met uitzondering van de post die ziet op reiskosten voor het bijwonen van de zitting. Op grond van artikel 238, tweede lid, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering kunnen geen reiskosten voor het bijwonen van de zitting worden vergoed als een benadeelde partij bij gemachtigde procedeert. De proceskosten, waaronder begrepen de reiskosten, worden dan geacht te zijn verdisconteerd in het liquidatietarief. Dit betekent dat ten aanzien van de materiële schade een bedrag van € 638,00 zal worden toegewezen, vermeerderd met de wettelijke rente, te berekenen over de periode vanaf 1 oktober 2018 tot aan de dag van algehele voldoening en dat het meerdere zal worden afgewezen.
Ten aanzien van de gevorderde immateriële schade neemt de rechtbank
zonder meeraan dat de woningoverval traumatisch voor [slachtoffer 1] is geweest. De aard en de ernst van de normschending brengen met zich dat de nadelige gevolgen daarvan voor de benadeelde zo voor de hand liggen, dat een aantasting in de persoon en gederfde levensvreugde kunnen worden aangenomen. De rechtbank is aldus van oordeel dat er immateriële schade is geleden die het rechtstreeks gevolg is van het door de verdachte gepleegde strafbaar feit. De vordering leent zich - naar maatstaven van billijkheid - voor gehele toewijzing van het bedrag van € 3.000,-, vermeerderd met de wettelijke rente over dit bedrag, te berekenen over de periode vanaf 1 oktober 2018 tot aan de dag der algehele voldoening.
zonder meeraan dat de woningoverval traumatisch voor [slachtoffer 1] is geweest. De aard en de ernst van de normschending brengen met zich dat de nadelige gevolgen daarvan voor de benadeelde zo voor de hand liggen, dat een aantasting in de persoon en gederfde levensvreugde kunnen worden aangenomen. De rechtbank is aldus van oordeel dat er immateriële schade is geleden die het rechtstreeks gevolg is van het door de verdachte gepleegde strafbaar feit. De vordering leent zich - naar maatstaven van billijkheid - voor gehele toewijzing van het bedrag van € 3.000,-, vermeerderd met de wettelijke rente over dit bedrag, te berekenen over de periode vanaf 1 oktober 2018 tot aan de dag der algehele voldoening.
Nu de verdachte ter zake van het hiervoor bewezenverklaarde strafbare feit zal worden veroordeeld en hij naar burgerlijk recht jegens de benadeelde partij aansprakelijk is voor de schade die door dat strafbare feit is toegebracht, heeft de rechtbank tot het opleggen van de schadevergoedingsmaatregel besloten.
Nu de mededaders ten aanzien van de benadeelde partij tot vergoeding van dezelfde schade worden veroordeeld, zijn zij hoofdelijk aansprakelijk voor de vergoeding van de schade op grond van artikel 6:102 BW.
8.De wettelijke voorschriften
De beslissing berust op de artikelen 36f en 312 van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezenverklaarde.
9.De beslissing
De rechtbank:
Bewezenverklaring
- verklaart het tenlastegelegde bewezen zoals hierboven onder 3.4 is omschreven;
- spreekt de verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;
Strafbaarheid
- verklaart dat het bewezenverklaarde het strafbare feit oplevert zoals hierboven onder 4 is omschreven;
- verklaart de verdachte strafbaar;
Straf
- veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf van
- beveelt dat de tijd die door de veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van deze gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht;
Benadeelde partijen en schadevergoedingsmaatregelen
- wijst de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 2] gedeeltelijk toe en veroordeelt de verdachte mitsdien tot betaling aan de benadeelde partij, [slachtoffer 2] , van een bedrag van 12.500 euro, bestaande uit materiële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 oktober 2018 tot aan de dag van de algehele voldoening, in dier voege, dat in zoverre dit bedrag door een van zijn mededaders geheel of gedeeltelijk is betaald, de verdachte in zoverre zal zijn bevrijd van deze betalingsverplichting;
- veroordeelt de verdachte tevens in de kosten van de benadeelde partij tot op heden begroot op nihil;
- veroordeelt de verdachte verder in de ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten;
- verklaart de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk in de vordering;
- legt aan de verdachte op de verplichting tot betaling aan de staat ten behoeve van het
slachtoffer [slachtoffer 2] van een bedrag van 12.500 euro, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 oktober 2018 tot aan de dag van de algehele voldoening, en in dier voege, dat in zoverre dit bedrag door een van zijn mededaders geheel of gedeeltelijk is betaald, de verdachte in zoverre zal zijn bevrijd van deze betalingsverplichting;
- bepaalt dat, indien volledig verhaal niet mogelijk blijkt, gijzeling kan worden toegepast voor de duur van 97 dagen. De toepassing van de gijzeling heft de betalingsverplichting niet op;
- bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de
staat daarmee de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te
vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot
betaling aan de benadeelde partij daarmee de verplichting tot betaling aan de staat in
zoverre komt te vervallen;
- wijst de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 1] gedeeltelijk toe en veroordeelt verdachte mitsdien tot betaling aan de benadeelde partij, [slachtoffer 1] , van een bedrag van 3.638,00 euro, bestaande uit materiële schade ad 638,00 euro en immateriële schade ad 3.000,00 euro, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf
1 oktober 2018 tot aan de dag van de algehele voldoening, in dier voege, dat in zoverre dit bedrag door een van zijn mededaders geheel of gedeeltelijk is betaald, de verdachte in zoverre zal zijn bevrijd van deze betalingsverplichting;
- veroordeelt verdachte tevens in de kosten van de benadeelde partij tot op heden begroot
op nihil;
- veroordeelt verdachte verder in de ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten;
- wijst de vordering voor het overige af;
- legt aan verdachte op de verplichting tot betaling aan de staat ten behoeve van het
slachtoffer [slachtoffer 1] van een bedrag van 3.638,00 euro, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 oktober 2018 tot aan de dag van de algehele voldoening, en in dier voege, dat in zoverre dit bedrag door een van zijn mededaders geheel of gedeeltelijk is betaald, de verdachte in zoverre zal zijn bevrijd van deze betalingsverplichting;
- bepaalt dat, indien volledig verhaal niet mogelijk blijkt, gijzeling kan worden toegepast voor de duur van 46 dagen. De toepassing van de gijzeling heft de betalingsverplichting niet op;
- bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de
staat daarmee de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te
vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan de verplichting tot
betaling aan de benadeelde partij daarmee de verplichting tot betaling aan de staat in
zoverre komt te vervallen.
Dit vonnis is gewezen door mr. R.J.M.G. Rulkens, voorzitter, mr. drs. J.M.A. van Atteveld en mr. A.M. Koster-van der Linden, rechters, in tegenwoordigheid van
mr. K.J.M. Feron-Voncken, griffier, en uitgesproken ter openbare zitting van 23 december 2020.
BIJLAGE I: De tenlastelegging
Aan de verdachte is ten laste gelegd dat
hij op of omstreeks 1 oktober 2018 te Kessel, in elk geval in de gemeente
Peel en Maas, gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd in/uit een
woning, gelegen aan de [adres] ,
tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,
een hoeveelheid geld (ongeveer 25.000 euro) en/of een portemonnee
(met inhoud), in elk geval enig goed, dat geheel of ten dele aan een
ander dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) toebehoorde, te weten
aan [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] , heeft/hebben
weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te
eigenen,
en zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft/hebben verschaft
en/of dat/die weg te nemen goed/goederen onder zijn/hun bereik
heeft/hebben gebracht door middel van braak, verbreking en/of
inklimming,
welke diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld
en/of bedreiging met geweld tegen genoemde [slachtoffer 1] en/of
[slachtoffer 2] ,
gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden, gemakkelijk
te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of
andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken,
hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren,
welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond dat
verdachte en/of zijn mededader(s):
- voornoemde woning is/zijn binnengedrongen en/of
- met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp, de
slaapkamer van
genoemde [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] is/zijn binnengestapt en/of
- ( dreigend) heeft/hebben gezegd: “Jullie hebben geld, jullie hebben een
zaak. In een zaak is geld” en/of (daarbij) met een mes, althans een
scherp
en/of puntig voorwerp, op/tegen meubels heeft/hebben geslagen en/of
- die genoemde [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] heeft/hebben gedwongen
om met
een kussen op het/hun hoofd te blijven liggen en/of
- een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp, tegen de keel,
althans
het lichaam, van die [slachtoffer 2] heeft/hebben gezet/geplaatst en/of
- die genoemde [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] heeft/hebben opgesloten
in een
trappenkast/ruimte onder de trap.